Ben size anlatayım o zaman;
Tüm msjları okuyamadım ama sizin msjınız gözüme çarptığı için cevap veriyorum. Oğluma doğum yaptım eve geldim. Kayınvalidemde benimle tabi. 20 gün yanımda kaldı. Neyse bir hafta sonra falan konu açıldı kime benziyor diye her yeri babası dedi kayınvalidem. Bir burnu sana benziyor senin gibi küçük. Güldük geçtik. Bir iki gün geçti. Kayınvalidem oğlumu seviyor. Güzel oğlum benimmm amanda her yeri güzel bir burnu küçük oğlum benim

)). Ben 21. gün iş başı yapmak zorunda kaldım. Neyse, o zamanlar kendi anneme yakın oturuyorum ona bırakıyorum. Daha doğrusu o geliyor. Haftanın iki günüde k.validemler özler diye onlarda kalıyoruz. O bakıyor. 2,5 aylıktı oğlum sütüm kesildiğinde. Mamaya başladık doğal olarak. Dr. umuzun tavsiyesiyle Milupa Aptamil alıyoruz. Başka mama vermiyoruz. Neymiş çok pahalıymış o. Ne gerek varmış. Onların mahallede bilmem kim aktarda kızına karışım yaptırıyormuş. Sakın duymayayım anne dedim. Biz oğlumuz için çalışıyoruz. Feda olsun benim oğluma yeterki sağlığı yerinde olsun. Ve bir akşam buluverdim mutfak dolabında garip bir karışım.Meğer almış merakından benim ki.Allahtan oğlum tadını yadırgamışta yedirememiş.Ve annemin yurtdışına gitmesi gerekti. Uzun bir süre. Kim bakacak çocuğa olduk. Ben bir bakıcı tutmak istedim. Tanıdığım bir abla vardı zaten. Hem yemeğimi falan yapacak hem çocuğa bakacaktı. K.validem ortalığı ayağa kaldırdı. Benim bir tek torunum var da önü arkası bu da. Kendimi öldürürüm de bakıcı ellerine bırakmam çocuğumu da. Neyse tamam dedim eşime. Gelsin bizde baksın. Hafta sonu dönsün evine. Yokkk tanıdık kimsesi yokmuş evde bakacakmış. Bir iki ay öyle denedik. En son topladık eşyayı oraya taşındık falan. Evet, ben kayınvalidemi sevmiyorum. Sevemiyorum.Ömrümün en güzel,özel günlerini ziyan ettiği için hayatımı kendinin yönetebileceği bir film senaryosu sandığı için ve daha bir çok neden için sevemiyorum elimde değil. Vesselam ben sevmiyorum diye oğlunun sevmesini engelleyebilir miyim? ''Hayır''. Peki torunlarını onlardan koparabilir miyim? ''Hayır''. Yani, istesem tabiki yapabilirim ama buna ne hakkım var. Oğlum şuan babaannesine ve dedesine tapıyor. Mükemmel bir ilişki var aralarında. Oğlum bu sevgilerden uzak büyümüyor. Evet, bana karışmasından nefret ediyorum. Bunu da söylediklerine cevap vererek yada duymazdan gelerek karşı koyuyorum. O benim de oğlum herhalde kimse benden fazla isteyemez iyiliğini diyorum. En son eşim anne bırak allah aşkına ne karışıyorsun sen. Annesi karar verir. Adı üzerinde annesi o! Büyüdükçe daha az karışmaya başladı. İşte çorap giydirsene, acıkmıştır o gibi şeyler. Bende veriyorum cevabımı geçiyor. Yani kayınvalidesini sevmeyen kadınlar çocuklarını zorunluluktan da baktırıyor olabilirler yada çocuklarını bu sevgiden uzak bırakmakta istemiyor olabilirler. Örneğin benim oğlumun en yakın arkadaşı dedesi. Babaanesini sevmiyorum diye dedesinden de mi uzak tutacağım çocuğumu?