Oglumun babasına düşkün olmasını kıskanıyorum 🙄

Tetikleniyor olmamın sebebi oğlum sürekli karşılaştırıyor bizi. Tepki vermiyorum ama yüzümden anlıyor galiba oğlum ve babası yanımızda yokken beni üzmek için yapıyor.
 
Eşim destek sağolsun onu daha çok sevmesini bana karşı kullanmıyor hiçbir zaman hakkını yiyemem aramızda hir gür olsa bile bu konuyla alakalı değil ve genelde evde benim sözüm gecer.
 
Ablam da ben de aşırı babaci insanlariz. Annemle bas bas kavga ederiz bunca sene babanıza üf demedik - yaşlar otuzu çoktan geçti. Küçükken annemler kavga etmişti, bosanirlarsa sen annemle kal/ hayır sen annemle kal diye birbirimizi dövmüştük
Üzgünüm ama böyle de olabilir. Yapacak bir şey yok. Tepkilerinizi degistirmeye çalışın. Mesela babam evet az görür ama çok özenli davranır bize, hareket etmeden önce düşünür. Annemse o anki ruh durumuna göre tepki verir, bazen sebepsiz sinirlenir, bazen başka şeye kızar kırıcı olur falan.
 
Benim oğlum da hani boşanmaya yönelik hikayelerde ya da çizgi filmlerde denk geldiğimiz zaman siz ayrilirsaniz ben babamın yanında kalırım diyor
 
Anneniz ne kadar size karşı fedakar bilemiyorum ama hem son derece fedakar ise ve siz de bu yaşta hala bu tepkileri veriyorsanız bence annenizin hakkına giriyorsunuz. Çocukken ödevlerinizle ne bileyim etkinliklerinizle İngilizcenin satranciniz sporunuz müziginiz vb anneniz mi ilgilenirdi. Yoksa hepimiz gibi saldım çayıra mi büyüdünüz merak ettim?
Anneniz ekstra size bişey katmadiysa tabiki tepkiniz normal. Hani oğlumun şu an beni sevmemesini anlayabiliyorum ama ilerde annem babamdan daha fazla kuralciydi ama en azından bana çok şey kattı sağolsun hayatta öndeyim diyebilecek vefada olur umarım çocuğum
 
Tabii ki fedakar. Her şeyle annem ilgilenir hatta , evin kurallari vs annededir. babam çocukları sevmek, goygoy, pazar kahvaltisi vs yapar daha çok. Hakkina girmek diye bir şey yok aslında, babamı daha çok seviyorum, sonuçta kimi seveceğimizi secemeyiz. Sadece hissederiz . Başkasının çocuğu olsaydım babam gibi birisinin babam olmasına imrenebilirdim. Ama başkasının çocuğu olsaydım annemi dışarda görsem arkadaş olmazdım
Biraz daha rahat olmaya çalışın ve adama da sorumluluk verin. Niye iyi polis o kötü polis sizsiniz?
 
Ülkemizde anneler dışarda çalışır, evde çalışır, ailenin sosyal ilişkilerini düzenler vs vs. Babalar sadece işyerinde çalışır ve anneye “yardım” ederler, “müsait” olurlarsa… bu durumda çocukların babayı sevmesi kaçınılmaz. Yorgun ve gergin bir kadını kim sever ki… üstünden yükleri indirmekten başka çaren yok. Şunu da ekleyeyim. Senin kızdığın şeye babası izin veriyorsa vermesin, ortak hareket edin. Evin bir işi eşinin görevi olsun, çocuğuna daha çok vakit ayır.
 
Baskıcı annedense oyuncu babayı tercih ederim hatta baba pek ilgilenmese bile babayı tercih ederim. Yeter ki anneden kaçayım.

İleride değişeceğini pek de sanmıyorum. Tavrınızı değiştirmelisiniz. Kızmayın da yumuşak bir tavırla uyarın. Belki çocuğun karakterine de bağlıdır ama çocuklar nazik olunca da itaat ediyor.

Bir şeyleri yasaklayacağınıza dikkatini başka yere çekin veya alternatifleri sunun.
 
2 kızim var biri oldum olası babacıdır 6 yaşında.Ufağım ise anneciBenim için hiç sorun olmadı hatta seviniyorum işimede geliyor çoğu zaman.
 
Ofiste bi kadın var kızı 9 yaşında. Her haftasonu kurslara götürüyor telefonda sürekli arıyor şu ödevini yaptın mı buna çalıştın mı ben gelince şunu yapcaz oturma boş boş gibi gibi sürekli direktif veriyor. İngilizce öğretmen getiriyor evine her hafta yani çocuğun asla bi durağı bi tatili yok. Çocuğun Öğretmenlerini sürekli arıyor kızıyla ilgili sorular soruyor ona şunu öğretin bunu yapın diye diretiyor fedakarlık yapıyorum deli gibi çalışıyorum onun için diyor. Söyleyince ben onun geleceği için uğraşıyorum diyor. Eşim o kadar oralı değil diyor. Hayatta öyle bi annem olmasını istemem. Fedakarlık yaparken bazen boğuyor olabilir misiniz?
 
Çünkü ona göre saatlerce TV izlemekte sorun yok tablet oynamakta sorun yok ne bileyim mesela gözünün önünde TV unitesine tırmanıyor adam hiç çocuğu uyarmiyor bile hep benim dürtmem ile. Televizyon saati bitti uyarısı hep benden geliyor mesela o hep unutur. Yani tabiatı bu. Çok konuştuk. Uğraşamam egitmekle büyüyünce düzelir diyor. Benimle çelişmiyor oğlum anneni dinle diyor ama mesela kendi kendine hadi kitap okuma saati demiyor ben diyorum hadi kitap okuyun diye o zaman okuyor. Genelde erkek oyunları oynatıyor güreş vs oğlum tabi bayılıyor buna. Sen bana hatırlat diyor. Yani sizin babanız gibi işin goygoyunda bir insan yetistirdiginin farkında değil.
Anneniz fedakar ise arkadaş bile olmam diyorsanız tabi başka sorunlarınız da olabilir aranızda bilemiyorum ama i zaman ben de babası gibi goygoy yapayım hep bari böyle benimle arkadaş bile olmak istemeyen bir evladım olacak büyüyünce
 
Nazik olunca bin kere söylemem gerekiyor hayatın yorgunlugu çoğu zaman benim de halim olmuyor ama mesela banyoya gidilmesi gerekiyor TV nin kapatılması gerekiyor bir iki tatlı tatlı söylüyorum ama illa ki kızdığım oluyor. Babasına göre o akşam banyo yapmasa da olur ppkkjjf
 
Baba sorumsuz yani. Başka mesajınızdan da bunu anladım.
 
Çocuğum beni sevsin diye çizgini bozma, çocuğun ağzına bakan annelerden olma. Büyüdükçe anlayacaktır. Anlamasa bile senin görevin onu eğitmek, sadece mutlu etmek değil. Mutsuz da olacak, öfke de duyacak hayat zaten böyle ilerliyor
 
Sanırım zaten buna benim de fıtratım ve vicdanım el vermez. Yani vazifemi yapmadan duramam. Bunu yaparken olabildiğince sevimli olmaya çalışarak gönlünü de kazanmaya çalışacağım tek yapabileceğim bu. Umarım bağımız güçlü olur
 
Mesela üç yaşında oğlum var ben TV vs karşıyım.

Bakıcı ablaya da dedim ama birtane cizgifilm açıyor.
İşte bana diyorki seni sevmiyorum sen cizgifilm açmıyorsun Fatma teyzemi seviyorum o çünkü bana açıyor diyor.

Sen bilirsin dedim sevmek zorunda değilsin beni.
Suratıma bakti bir süre sonra seviyorum dedi yok sevme dedim gerek yok
Sonra anlattım ona zararlı olduğunu vs.
Yine ben nobetciyken eşimde açıyor bir tane vs sonra babamı seviyorum vs diyor.
Sev dedim kimi istersen onu sev.
Siz çok katı kuralcı olmadan bildiklerinizi yapin.
Benim TV tablet konusunda şuan aşırı katıyim.
Diğer konularda daha toleransliyim.
Ama doğru bildiğimden de sasmam.
 
7 yaşındayken boşandılar. Birkaç sene annesiyle yaşadı. Ergenlik başlarında babasına taşındı. Daha rahat geldi orası çünkü.
Zaten neden ayrılsak babanda kalmak istersin oğlum deyince babamla rahat rahat takılırım diyor. Heralde beni ve onun için yaptıklarımı anca 30 yaşında anlar Allah ayrılık yaşatmasın tabi ama tercih edilmemek üzücü tabi
 
Bizimki anlar mı bilemiyoruz artık. Sadece anneyle değil tüm anne tarafıyla iletişimi kopardı. Oysa ki 11-12 yaşına kadar çok yakın bir ilişkimiz vardı. Anneannesi ve ben büyütmüştük onu. Yerimize babasının eşini ve onun ailesini koydu. Annesinin de bazı noktalarda hataları oldu doğruya doğru ama bu kadarını beklemiyorduk. Geriye kocaman bir hayal kırıklığı kaldı..

Umarım siz emeklerinizin karşılığını alabilirsiniz.
 
Benim oğlumda böyle. 7 yaşında şuan. Ne olsa babasına koşar, gece babasını uyandırır. Beni seviyormusun oğlum diyorum, sen bu dünyada en çok sevdiğim ikinci insansın diyor Ben kabul ettim artık. Babalarını daha çok sevsinler napalim.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…