Merhaba arkadaşlar,
Son dönemlerde, bir başkaldırı halindeyim, şu ana kadar eşimin beni ezdiğini, kullandığını farkındaydım fakat eşimle iletişimi beceremediğimiz için hep konusmadan kaçtım ve beni ezmesine izin verdim. Neden konusmadın derseniz, eşim tartışma esnasında eşyalarıma zarar veriyor, bağırıyor, kendine zarar vermekle beni tehdit ediyor..1 kızım var 4 yaşına gircek, onun yanında kavga etmek o kötü hallerini görmemek için alttan aldım. Zaman zaman serzenişlerim olsada ve kendimi kaybedişlerim çok uzatmadım, baktım anlatmak istediğim anlaşılmıyor vazgeçtim konusmaktan..
Nemi yapıyor eşim, ikimiz de memuruz, ve kızımızı annemden alıyoruz,eve aynı anda giriyoruz, ben üzerimi bile değiştirmeden ellerimi yıkayıp yemeği ocağa koyuyorum, yemeği koyduktan sonra üzerimi değiştiriyorum daha sonra kızımın istekleri bitmiyor tabi ki, elimden geldiğince bi taraftan kızımla ilgilenip bi taraftan işlerimi yapmaya çalışıyorum. Saat 10 da ancak oturuyorum. Bu arada eşim ne yapıyor; Oturuyor yada uzanıyor; tv seyrediyor, telefonla zaman geçiriyor daha sonra yemek yiyor..Ben oturuncada 2 günde bir ailesi ile uzakta olduklarından telefonla konuşuyor..ben ailesini uyarana kadar her gündü bu konuşmalar :) ayrıca yemeğim güzel olmasın yemez, tuzu az, iyi pişmemiş vs eleştiri yapar beğenmezse surat asar yemez, ve sık sık beni azarlar...
eşim çok hızlı araba kullandığı için bir çok kez uyarılarıma rağmen beni dinlemedi, bu ay 3 kez trafik kazası atlattık ve geçen gün dayanamadım kayınbabamı aradım,( bu arada 5 yıldır,2. kez arayışım şikayet için ve son olcak) bir de siz uyarın diye, kayınbabam direk bana kızdı, söylüyorum dinlemiyor dedi ve hemen ardından sen kıskanıyomusun fesatlık var sende diyerek beni eleştirdi,neden oğlumu aradığımda sende konuşmuyorsun dedi, (koyun can derdinde, kasap et derdinde).bende evet kıskanıyorum sizi çünkü oğlunuz sizinle konuştuğu gibi bizimle konuşmuyor dedim, ama fesatlık asla ve asla yok dedim, zaten birazda kayınbabamda inatçılık var, örneğin sevdiği siyasi lideri över, sevmediğine (onun sevmediği benim sevdiğim lider oluyor tabi, bunu da biliyor..) küfür eder, düşüncemi bildiği halde ağır hakaretler...çoğu zaman odayı terkederim, yada niye böyle söylüyosunuz diye sorarım, inadına sanki tahrik eder gibi dik dik konuşur..Diğer eltime karşıda öyle, arkasından hep onu çekiştirir, geldiğinde kızım kızım der, bana da kızım diyor :)
Arkadaşlar eşim annesine baktığı gibi kızıma şefkat dolu bakmadı, onlarla konuştuğu gibi bizimle sevecen konuşmadı, parka gidin dediğimde parkta erkekler mi var diyerek teklifimi red etti, oynamasanda olur tamam en azından kızınla sohbet et dediğimde etmiyormuyum diyerek beni azarladı..bir şey soruyor kızım yüzüne bile bakmıyor, ısrarla kızım baba baba baba bak bana diyor azarlar gibi ''he kızımmmmm'' diyor...ondan büyük insanlar gibi davranmasını bekliyor, .Zaman zaman kızım babası uzanırken yanına uzanıyor eşimde sarılıyor öyle görünce gözlerim doluyo mutfağa gidip ağlıyorum. Eşimin abisi öyle değil ama oda eşime çok kızıyor zaten oda olmasa ne yapardım bilmiyorum. Çünki eşimin babası kıskanç olduğumu söylediğinde, o benim oğlum o benim gözümde küçücük çocuk istemesende her gün ararım dediğinde onun gözümdeki değeri tamamen bitti diyebilirim, tamam kabul eşimin ailesi uzakta ama çok arkadaşım var öyle, hiç birisi bu problemleri yaşamıyor..Ve beni tek anlayan insan eşimin abisi, Allah ebeden razı olsun ondan.
Evet arkadaşlar itiraf ediyorum eşimin ailesine düşkünlüğünü kıskanıyorum, öyle sevgi dolu bakması, bizimle tatlı tatlı konuşmaması, ve her fırsatta kendi ailesini benim ailemden üstün tutması beni üzüyor..
Artık ezilmek, azarlanmak ve ilgisiz davranılmasını istemiyorum, Ne yapmalıyım..Lütfen akıl verin bana..
Çok bunaldım ve iki gündür uyuyamıyorum hem kayınababamın söyledikleri çok üzdü, hem çok yoruldum..buraya yazamadığım daha bir çok şeyler yaşadım..elimde doku zedelenmesi oldu mesela eşim koca karpuzu alıp geldi, kesermisin dedim ben nasıl kescem dedi, kızımda tutturdu yicem diye zorla kestim..Hasta oldum o haldeyken bile zorla yapabildiğim yemeğime laf söyledi, ağlattı beni..Eğitim için bir yere görevlendirildim, bir kaç saatliğine ben dönene kadar kızım çişini tutmuş, gelince hemen çişe götürdüm, söylemiş ama ne yapıyorsa duymamış kızımı, her neyse geçen günde anne babam beni sevmiyo dedi kızım, bu bardağı taşıran son damla oldu ve ben artık çıldırmak üzereyim, eşimin babasına da eşime de o kadar öfkeliyim ki...Bu kadar bencillik merhametsizlik beni kahrediyor ve iki gündür sigarayı bırakmış olan ben deli gibi sigara içiyor, kızım ve eşim uyuduğunda ağlıyor ve sürekli düşünüyorum...
Sağlık sebeplerimden dolayı yolculuk yapmamı yasakladı doktor, kulağımda sıkıntı var ve her yolculuk sonrası şiddetli kulak ağrım oluyordu bir kulağım duymuyor ve biri normal duyuyor, açık açık doktor sağır olursun dedi..bunu eşime söyledğimde iyi ailemin yanınada gitmezsin artık diyerek bağırdı çağırdı, ne kadar acıncak haldeyim eşim dediğim adam sadece ailesini düşünüyor diye geçirdim içimden..Sağlığımı kaybetmekten bahsediyorum diyorum, kimsenin umrunda değilim, kaldı ki ben ondan önce eşimin ailesine gitmek istiyorum kayınvalidem çok iyidir, sıkmaz beni hiç, evini temizlerim o yemek yapar.en azından orda hiç eleştirmiyor beni, yemek yapmadığım için sıkıntı yok, iyi davranıyo bana, ordayken, kızıyla da ilgileniyor..ama Ailesinin yanında öyle, sanırım beni paronayak sanıyorlar..kısaca ordayken sağa sola gitmedikçe keyfim yerimde..
şu an bile yazarken çok canım sıkkın, ağlıyorum...Çok yoruldum..Ne yazdım nasıl yazdım bilmiyorum ama artık tahammülüm kalmadı...Çocuğum olana kadar hiç problem çıkmadı her şeye yetiştim ama kızım olduktan sonra yetiştim yine ama çok yıprandım..
Arkadaşlar sakin değilim, nasıl bir şey yazdım bilmiyorum, tekrar okumadan göndereceğim bir kusurum olduysa affedin ben yaşadıklarımdan örnekler vererek anlatmaya çalıştım. Bir ablam vardı ''Ablacığım bu kadar iyi olma üzerler seni''demişti, iyi olduğumu düşünmüyorum ama şimdi iyilik derken fedakar, düşünceli demek istediğini anlıyorum.
Teşekkür ederim şimdiden..
İyi günler dilerim.
Son dönemlerde, bir başkaldırı halindeyim, şu ana kadar eşimin beni ezdiğini, kullandığını farkındaydım fakat eşimle iletişimi beceremediğimiz için hep konusmadan kaçtım ve beni ezmesine izin verdim. Neden konusmadın derseniz, eşim tartışma esnasında eşyalarıma zarar veriyor, bağırıyor, kendine zarar vermekle beni tehdit ediyor..1 kızım var 4 yaşına gircek, onun yanında kavga etmek o kötü hallerini görmemek için alttan aldım. Zaman zaman serzenişlerim olsada ve kendimi kaybedişlerim çok uzatmadım, baktım anlatmak istediğim anlaşılmıyor vazgeçtim konusmaktan..
Nemi yapıyor eşim, ikimiz de memuruz, ve kızımızı annemden alıyoruz,eve aynı anda giriyoruz, ben üzerimi bile değiştirmeden ellerimi yıkayıp yemeği ocağa koyuyorum, yemeği koyduktan sonra üzerimi değiştiriyorum daha sonra kızımın istekleri bitmiyor tabi ki, elimden geldiğince bi taraftan kızımla ilgilenip bi taraftan işlerimi yapmaya çalışıyorum. Saat 10 da ancak oturuyorum. Bu arada eşim ne yapıyor; Oturuyor yada uzanıyor; tv seyrediyor, telefonla zaman geçiriyor daha sonra yemek yiyor..Ben oturuncada 2 günde bir ailesi ile uzakta olduklarından telefonla konuşuyor..ben ailesini uyarana kadar her gündü bu konuşmalar :) ayrıca yemeğim güzel olmasın yemez, tuzu az, iyi pişmemiş vs eleştiri yapar beğenmezse surat asar yemez, ve sık sık beni azarlar...
eşim çok hızlı araba kullandığı için bir çok kez uyarılarıma rağmen beni dinlemedi, bu ay 3 kez trafik kazası atlattık ve geçen gün dayanamadım kayınbabamı aradım,( bu arada 5 yıldır,2. kez arayışım şikayet için ve son olcak) bir de siz uyarın diye, kayınbabam direk bana kızdı, söylüyorum dinlemiyor dedi ve hemen ardından sen kıskanıyomusun fesatlık var sende diyerek beni eleştirdi,neden oğlumu aradığımda sende konuşmuyorsun dedi, (koyun can derdinde, kasap et derdinde).bende evet kıskanıyorum sizi çünkü oğlunuz sizinle konuştuğu gibi bizimle konuşmuyor dedim, ama fesatlık asla ve asla yok dedim, zaten birazda kayınbabamda inatçılık var, örneğin sevdiği siyasi lideri över, sevmediğine (onun sevmediği benim sevdiğim lider oluyor tabi, bunu da biliyor..) küfür eder, düşüncemi bildiği halde ağır hakaretler...çoğu zaman odayı terkederim, yada niye böyle söylüyosunuz diye sorarım, inadına sanki tahrik eder gibi dik dik konuşur..Diğer eltime karşıda öyle, arkasından hep onu çekiştirir, geldiğinde kızım kızım der, bana da kızım diyor :)
Arkadaşlar eşim annesine baktığı gibi kızıma şefkat dolu bakmadı, onlarla konuştuğu gibi bizimle sevecen konuşmadı, parka gidin dediğimde parkta erkekler mi var diyerek teklifimi red etti, oynamasanda olur tamam en azından kızınla sohbet et dediğimde etmiyormuyum diyerek beni azarladı..bir şey soruyor kızım yüzüne bile bakmıyor, ısrarla kızım baba baba baba bak bana diyor azarlar gibi ''he kızımmmmm'' diyor...ondan büyük insanlar gibi davranmasını bekliyor, .Zaman zaman kızım babası uzanırken yanına uzanıyor eşimde sarılıyor öyle görünce gözlerim doluyo mutfağa gidip ağlıyorum. Eşimin abisi öyle değil ama oda eşime çok kızıyor zaten oda olmasa ne yapardım bilmiyorum. Çünki eşimin babası kıskanç olduğumu söylediğinde, o benim oğlum o benim gözümde küçücük çocuk istemesende her gün ararım dediğinde onun gözümdeki değeri tamamen bitti diyebilirim, tamam kabul eşimin ailesi uzakta ama çok arkadaşım var öyle, hiç birisi bu problemleri yaşamıyor..Ve beni tek anlayan insan eşimin abisi, Allah ebeden razı olsun ondan.
Evet arkadaşlar itiraf ediyorum eşimin ailesine düşkünlüğünü kıskanıyorum, öyle sevgi dolu bakması, bizimle tatlı tatlı konuşmaması, ve her fırsatta kendi ailesini benim ailemden üstün tutması beni üzüyor..
Artık ezilmek, azarlanmak ve ilgisiz davranılmasını istemiyorum, Ne yapmalıyım..Lütfen akıl verin bana..
Çok bunaldım ve iki gündür uyuyamıyorum hem kayınababamın söyledikleri çok üzdü, hem çok yoruldum..buraya yazamadığım daha bir çok şeyler yaşadım..elimde doku zedelenmesi oldu mesela eşim koca karpuzu alıp geldi, kesermisin dedim ben nasıl kescem dedi, kızımda tutturdu yicem diye zorla kestim..Hasta oldum o haldeyken bile zorla yapabildiğim yemeğime laf söyledi, ağlattı beni..Eğitim için bir yere görevlendirildim, bir kaç saatliğine ben dönene kadar kızım çişini tutmuş, gelince hemen çişe götürdüm, söylemiş ama ne yapıyorsa duymamış kızımı, her neyse geçen günde anne babam beni sevmiyo dedi kızım, bu bardağı taşıran son damla oldu ve ben artık çıldırmak üzereyim, eşimin babasına da eşime de o kadar öfkeliyim ki...Bu kadar bencillik merhametsizlik beni kahrediyor ve iki gündür sigarayı bırakmış olan ben deli gibi sigara içiyor, kızım ve eşim uyuduğunda ağlıyor ve sürekli düşünüyorum...
Sağlık sebeplerimden dolayı yolculuk yapmamı yasakladı doktor, kulağımda sıkıntı var ve her yolculuk sonrası şiddetli kulak ağrım oluyordu bir kulağım duymuyor ve biri normal duyuyor, açık açık doktor sağır olursun dedi..bunu eşime söyledğimde iyi ailemin yanınada gitmezsin artık diyerek bağırdı çağırdı, ne kadar acıncak haldeyim eşim dediğim adam sadece ailesini düşünüyor diye geçirdim içimden..Sağlığımı kaybetmekten bahsediyorum diyorum, kimsenin umrunda değilim, kaldı ki ben ondan önce eşimin ailesine gitmek istiyorum kayınvalidem çok iyidir, sıkmaz beni hiç, evini temizlerim o yemek yapar.en azından orda hiç eleştirmiyor beni, yemek yapmadığım için sıkıntı yok, iyi davranıyo bana, ordayken, kızıyla da ilgileniyor..ama Ailesinin yanında öyle, sanırım beni paronayak sanıyorlar..kısaca ordayken sağa sola gitmedikçe keyfim yerimde..
şu an bile yazarken çok canım sıkkın, ağlıyorum...Çok yoruldum..Ne yazdım nasıl yazdım bilmiyorum ama artık tahammülüm kalmadı...Çocuğum olana kadar hiç problem çıkmadı her şeye yetiştim ama kızım olduktan sonra yetiştim yine ama çok yıprandım..
Arkadaşlar sakin değilim, nasıl bir şey yazdım bilmiyorum, tekrar okumadan göndereceğim bir kusurum olduysa affedin ben yaşadıklarımdan örnekler vererek anlatmaya çalıştım. Bir ablam vardı ''Ablacığım bu kadar iyi olma üzerler seni''demişti, iyi olduğumu düşünmüyorum ama şimdi iyilik derken fedakar, düşünceli demek istediğini anlıyorum.
Teşekkür ederim şimdiden..
İyi günler dilerim.
Son düzenleme:
