Oğlumun kreşte yaşadıkları

Eve elinizde bebekle gelip al bu senin kardeşin demeyi mi planladınız? Sizden öğreneceğine onun bunun yanında konuşulandan duyması daha mı iyi? Biz 2 yaşındaki kızımla kardeşi için bazı şeyleri beraber aldık. Bilerek ona seçtirdim hangi renk hangi desen olsun vs. Keşke karnınız büyümeye başlayınca söyleseydiniz, çocuğunuz kendi kendine çözmeye anlamaya çalışıyor olabilir. Huysuzlanıp saldırgan olmasını nedeni bu olabilir. Evde bebeğe ait hiç bir iz yok, bir anda kardeş bulacak. Kardeş fikrine alışması gerekmiyor mu?

Kardeşin hediyeler getirdi sana diyip bir kaç oyuncak alıp paketlemiştik
ama benim kız 2 yaşındaydı. Daha büyük çocukta işe yarar mı emin değilim.
 

Buraya konu açtığıma göre zor bir süreçten geçtiğim anlaşılıyordur, neden yargılar gibi konuşuyorsunuz? Tabi ki bir kardeşi olacağını uygun bir dille anlattık. Kardeşin henüz büyüyor, doğunca baban ve sen gelip onu hastaneden alacaksınız dedik. Tabi ki zaman zaman kardeşiyle ilgili konuşuyoruz. Eğer kardeşi olacağını hiç bilmese neden sebep kardeş olabilir mi diye düşünelim? Ama gündemi yeni bebek haline getirmedik. Alışverişi de taşınma sürecinde olduğumuz için erteledik, taşındıktan sonra alırız diye düşündük. Evde bebeğe ait iz olmamasının sebebi bu.

Kardeş fikrine alışması için konuşmak ayrı bazı şeyleri gözüne sokmak ayrı. Örneğin bir yakınımız sadece bebeğe bir sürü yeni eşya alıp getirmiş ama oğluma almamış. Ne yapsaydık bak kardeşine hediyeler almışlar sana almamışlar mı deseydik? Bunun yerine hediyeleri o görmeden bir kenara kaldırmak daha doğru geldi bize. Kendisi de hatta bugün kardeşi için bir hediye seçmeye gitti. Hem kendisine hem kardeşine hediye alacak. Babasıyla film izleyip konuşacaklar vs. Yani biz de süreci kendimizce doğru yönetmeye çalışıyoruz. Evet bir yerlerde bir hata yapmış olabiliriz ya da çocuğumuz belki düşündüğümüzden daha hassas ya da kıskanç olabilir, karakteri böyle olabilir. Bilmediğimiz başka sebepleri olabilir. Neticede yeteri kadar üzücü bir durum benim için ve yapıcı yorumlara ihtiyacım var. Böyle üsttenci yorumları kendinize saklamanız benim açımdan daha iyi olacaktır. Teşekkür ederim, iyi günler dilerim.
 


Çocukların zaman kavramı bizimki gibi olmadığı için biz doğuma 2-3 ay kala hatta belki daha az vakit kaldığında açıklamayı tercih ederdik. Ama yakınlarımız bir anda yanında konuşunca daha erken açıklamak zorunda kaldık. Sonra da bebeği gündem yapmak istemedik sadece zaman zaman konuştuk. Açıkçası o da kabullenmiş ve abi olmak için istekli görünüyordu. Okulda öğretmenine vs kardeşinin isminden vs bahsetmişti, onunla oyuncaklarını paylaşmak istediğini söylüyordu. Ara ara ne zaman gelecek dediğinde biz de anlayacağı şekilde açıklamalar yapmaya çalıştık. Son bir ayda bambaşka bir çocuk oldu asıl mesele bu. Ve kardeşle mi ilgili başka bir sebep mi var bilemiyorum. Ben sadece bana aşırı düşkün olduğu için acaba kardeşle ilgili olabilir mi diye düşündüm. Bir de son haftalarda okulda sürekli kardeşinden bahsetmesi bana böyle düşündürdü. Evet psikolog şart gibi görünüyor.
 
hiç onun yanında bir şey konuşmuyoruz. Aslında biz kardeşi olacağını bile paylaşmamıştık ama yakınlarımız onun yanında konuştukça öğrendi.
Başkalarından duyunca, bebeğe gelen eşyayı görünce söylemişsiniz, siz kendiliğinizden anlatmamışsınız. Başta böyle yazınca biz de niye söylemediniz diye sorduk. İlk mesajınızda yazsaydınız sormazdık değil mi? Çocuk bir şey bilmiyor gibi yansıttınız.
 


Eşimin orta okulda okurken, ailesi köyde yaşıyor oda yurtta kalıyormuş. Bir gün annesi şehre gelmiş, karnı burnunda doğurmak üzere. Eşim hala derki " telefonda bile soylemediler, tesadüf eseri öğrendim." Yazdıklarınız eşimin yaşadıklarını anımsattı.


Kimse söylemeden önce sizden duyması gerekirdi. İkizlerim doğduğu zaman, kızım 3.5 yaşındaydı. Evde hep bebek hazırlığı vardı, bebekler hep konuşuldu, sohbet hep edildi. Kabul etmesi 7 yılı buldu hala tam kabul edemedi. Ama bizim başka sıkıntılarımız da oldu.
 
Oğlunuzda dürtü bozukluğu olabilir. Uzamana görünseniz iyi olur
 

Aslında bahsetmedik değil. Sadece biz biraz zamanını beklerken kendisi birilerinden bir şeyler duymaya başladı. Biz de açıkladık sonra. Yani daha 4 aylıkken falan öğrenmiş oldu. Ama amacımız daha geç söyleyip süreyi kısa tutmaktı. Mesela öğrendiğinden beri sürekli ne zaman gidip kardeşimi hastaneden alacağız diyor. Yani o zaman da uzman yorumlarına vs bakıp geç söylemenin daha doğru olduğuna karar vermiştik. Çünkü bekleme süresi uzun olursa o süreci çocuk doğru yönetemez, kaygılanır gibi şeyler okumuştuk ve mantıklı gelmişti. Nitekim erken öğrenmiş oldu ama bir taşınma sürecinde olduğumuz için bir de ikinci çocuk diye biraz daha rahatlık vardı alışverişe henüz başlamadık. Taşındıktan sonra yeni eve alırız alacaklarımızı diye düşündük. Yani kardeşi olacağını biliyor konuşuyoruz ama evde bir bebek hazırlığı yok ya da gündem bebek değil. Onu anlatmak istedim aslında.
 
Coktan oyun terapisini goturmeniz gerekirdi temelde kardes meselesidir diye dusunuyorum okulla mudurle konusarak cozulecek seyler degilki bunlar
 

Hem taşınma,hem kardeş belki ağır gelmiştir. Bilmiyorum ben direk söyledim. Birde ikiz olduğu ortaya çıkınca ister istemez gündem oldu. Benim için kötü ve zor bir hamilelik oldu kızıma göre.


4. Sınıfa gidiyorken " kardeşlerim olmadan ne kadar mutluyduk anne" dedi. Dedim şimdide mutluyuz, olsun o zaman daha mutluyduk dedi bu sene 5 bitti
 
Coktan oyun terapisini goturmeniz gerekirdi temelde kardes meselesidir diye dusunuyorum okulla mudurle konusarak cozulecek seyler degilki bunlar

Son bir haftadır şikayet geldi. Öncesinde sıradan yaramazlıklar yapıyordu. Yani diğer arkadaşıyla birlikte yaramazlık yapıyordu ama sonrasında konuşup çözmüştük. Uzun bir süredir herhangi bir şikayet ya da bizim gözlemlediğimiz bir şey yoktu.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…