Herkesin eşit parası olmadığını anlatabilirsiniz artık, sokaktaki çocukları gösterebilirsiniz, hatta bu aldigimizi beğenmediysen onların hiç parası yok onlara verelim mi annecim diyebilirsiniz. Hem kıymet bilir hem empati öğrenir yavaş yavaş.
İşte "paramız yetmedi" ile aynı kapıya çıkıyor ya. 4 yasindaki bir çocuk için ağır olduğunu düşünüyorum. Bunun neden sesi yok dediğinde "paramız buna yetti " yerine üzülmesine ya da bizi suçlamasına sebep olamayacak başka neler diyebiliriz acaba? Siz hangi yaş grubuyla çalışıyorsunuz bu arada? Benimkiler lise olduğu için çok uzağım bu yaş grubuna
Ben öyle düşünmüyorum. Her şeye paranız yetmeyebilir. Bizim de oyuncak günümüz var kreşte dönüp dolaşıp aynı oyuncakları götürüyor.
O ekstrem bir örnek gerçekten. Ben de olsam " bu çok pahalı, bunun yerine sana şunları, şunları hatta şunları " alabiliriz derdim . Ama burdaki örnek biraz daha farklı. Öyle aman aman fiyat farkı yoktu. Birbirine yakindi, kıyaslama yaptı ikisi arasında işte. O kadar fark için de para mevzusuna girmek istemedim. Ama dediğiniz gibi bir durumda ben de kesinlikle "çok pahali" derdim
Ben de konu sahibine bunu anlatmaya çalışıyorum ama fazlaca anne hassasiyetinde, inşallah ileride sıkıntı yaşamaz. Sizin yaklaşımınızı da gayet olumlu buldum. Valla bize ne oyuncağı yok paramız diye bağırırlardı ağlar susardık:) hiç de aileme düşman olmadım iyi ki şımartmamışlar.
Paramızin miktarını belirtip seçenekler sunmak çok güzel. Aklımda ama bunu tam algılayamaz diye dusunuyordum. Deneyeceğim onu en kısa zamanda, teşekkür ederim :)
Ben de olmadım ama o zamanlar farklıydı, bazı şeyler için para konusunu açabilirim ama ufak tefek şeyler için de açmak istemedim. Mesela " bu farklı " demek gibi. Bir süreden sonra da para konusu mide bulandırmaya başlıyor. Bana da dendi de ondan biliyorum:)
Benim annem Öğretmen olmasına rağmen hassas değildi ben de elimden geldiğince her şeyi ayrıntısıyla düşünmeye calsiyorum
Verdiğim 500 liralık örnek belki uç bir örnek ama yeri geliyor 20 liralık olanı da almıyorum. Her hafa düzenli olarak oyuncakçıları gezip bir şey almadan çıkıyoruz
çocuklarda istemenin sınırı yok valla. Ne kadar verirsen ver hep bir fazlasını istiyorlar. 
dogrumu...tabıkı dogru degıl....ama kıyamıyorum yapamıyorum ..evet aslında cabuk unutuyorlar ama bız unutmuyoruz sıkıntı orda..içmize dert oluyo
Kendi çocukluğumdan yola çıkarak böyle süpriz lerden nefret ederdim
Bizim dönemimizde arkadaşlarımızın da sadece bir bebeği vardı da o yüzden isteklerimiz bu kadar asgari düzeydeydi.Çocuğunun isteklerinin önüne sınır koymayan anneler oldukça etrafta,bizim gibi çocuğunu kurallar çerçevesinde büyütmeye çalışan annelerin başı daha çok ağrır.
almadıkmı aldık,kırdı değer vermedi
bakalım bu yol Nasıl olucak daha hiç oyuncak almadık,kardeşide atıyor para içine onada alacak tabi
