- 25 Mart 2011
- 3.884
- 33
- 158
- 39
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Okunmaya Değer...
- Konu Sahibi htczhr
- Başlangıç Tarihi
“Dünyada bir tek insana inanmıştım. O kadar inanmıştım ki, bunda aldanmış olmak, bende artık inanmak kudreti bırakmamıştı. Ona kızgın değildim. Ona kızmama, darılmama, onun aleyhinde düşünmeme imkân olmadığını hissediyordum. Ama bir kere kırılmıştım. Hayatta en güvendiğim insana duyduğum bu kırgınlık, adeta bütün insanlara dağılmıştı; çünkü o benim için bütün insanlığın timsaliydi. Sonra, aradan seneler geçtiği halde, nasıl hâlâ ona bağlı olduğumu gördükçe, ruhumda daha büyük bir infial duyuyordum.”
Hava soğuk. üşümüyorum ama. eğer ceketini çıkartıp bana verebilcek bi adam olsaydı; üşürdüm. film duygusal. ağlamıyorum ama. eğer ağladığımda sarılabilecek bir adam olsaydı; ağlardım. saat gecenin bilmem kaçı. uyumuyorum ama. iyi geceler diyen bi adam olsaydı; uyurdum.
üşüyorum, hava soğuk çünkü. eğer beni ısıtcak bi adam olsaydı üşümezdim. ağlıyorum, film duygusal çünkü. eğer benimle izleyen bi adam olsaydı ağlamazdım. uyuyorum, saat gecenin bilmem kaçı günaydın diyen bi adam olsaydı uyanırdım.
Bir "adam" olsaydı işte,
Bir bahane bulur,
Aşık olurdum...[/LEFT]
üşüyorum, hava soğuk çünkü. eğer beni ısıtcak bi adam olsaydı üşümezdim. ağlıyorum, film duygusal çünkü. eğer benimle izleyen bi adam olsaydı ağlamazdım. uyuyorum, saat gecenin bilmem kaçı günaydın diyen bi adam olsaydı uyanırdım.
Bir "adam" olsaydı işte,
Bir bahane bulur,
Aşık olurdum...[/LEFT]
- 25 Mart 2011
- 3.884
- 33
- 158
- 39
- 25 Mart 2011
- 3.884
- 33
- 158
- 39
Pişman mısın? diye sorsalar.
hayır, kesinlikle hayır..
aksine, iyi ki yapmışım derim..
çünkü çoğu için sevmek; sonrasında "keşkeler" ve işe yaramaz çırpınışlarla geçen bir süreçten ibaret..
ben ise bunca insanın arasında sevebileceği en doğru kişiyi sevdim..
Hata mı yaptım ? sanmıyorum.
Hatanın ne olduğunu bilirim, hata sonrasında suçluluk duygusunu getirir.
ben onu sevdiğim için kendimi bir an bile suçlu hissetmedim.
o mu ? Beni sevememiş oluşuna mantıklı açıklamalar getirecek..
ama bir gün bir yerlerde aklına geldiğimde, "keşke onu sevseydim diyecek, keşke onu sevmek için bir şeyler deneseydim"diyecek..
Bunu nasıl mı biliyorum..
çünkü ona nasıl sevilmesi gerektiğini öyle gösterdim ki..
bundan sonra her kiminle olursa olsun, karşısındakinin sevgisini benimki ile karşılaştıracak..
ben ne kadar mı seviyorum..
basitçe, asla sevilemeyeceği kadar..
özetle, bir yüz annesi tarafından ne kadar sevilirse işte...
Alıntı
hayır, kesinlikle hayır..
aksine, iyi ki yapmışım derim..
çünkü çoğu için sevmek; sonrasında "keşkeler" ve işe yaramaz çırpınışlarla geçen bir süreçten ibaret..
ben ise bunca insanın arasında sevebileceği en doğru kişiyi sevdim..
Hata mı yaptım ? sanmıyorum.
Hatanın ne olduğunu bilirim, hata sonrasında suçluluk duygusunu getirir.
ben onu sevdiğim için kendimi bir an bile suçlu hissetmedim.
o mu ? Beni sevememiş oluşuna mantıklı açıklamalar getirecek..
ama bir gün bir yerlerde aklına geldiğimde, "keşke onu sevseydim diyecek, keşke onu sevmek için bir şeyler deneseydim"diyecek..
Bunu nasıl mı biliyorum..
çünkü ona nasıl sevilmesi gerektiğini öyle gösterdim ki..
bundan sonra her kiminle olursa olsun, karşısındakinin sevgisini benimki ile karşılaştıracak..
ben ne kadar mı seviyorum..
basitçe, asla sevilemeyeceği kadar..
özetle, bir yüz annesi tarafından ne kadar sevilirse işte...
Alıntı
- 25 Mart 2011
- 3.884
- 33
- 158
- 39
- 25 Mart 2011
- 3.884
- 33
- 158
- 39
- 25 Mart 2011
- 3.884
- 33
- 158
- 39
- 25 Mart 2011
- 3.884
- 33
- 158
- 39
Surekli takip ettiğim konulardan birisi
(((((( paylasimlarının devamını bekliyorum.
Son düzenleme:
- 25 Mart 2011
- 3.884
- 33
- 158
- 39
Sevdiğin birini yitirince bir yanın onunla beraber kaybolur. Terk edilmiş hayaletli bir ev gibi buruk bir yalnızlığa esir olur, eksik kalırsın. İçinde bir sır gibi, giden sevgilinin yokluğunu taşırsın. Öyle bir yara ki üzerinden ne kadar zaman geçerse geçsin gene de canını yakar. Öyle bir yara ki iyileştiğinde bile kanar. Bir daha gülemeyeceğini, asla hafifleyemeyeceğini sanırsın. Karanlıkta el yordamıyla ilerler gibi akar hayat. Önünü göremeden, yönünü bilemeden, sadece şu anı kurtararak.
Gönlünün kandili sönmüş, zifiri gecede kalmışsındır. Ama işte ancak böyle durumlarda, yani iki göz birden karanlıkta kalınca, bir üçüncü göz açılır insanda. Kapanmayan bir göz... Ve ancak o zaman anlarsın ki bu elem sonsuza dek sürmeyecek. Hazandan sonra başka mevsimler, bu çölden geçince nice vadiler gelecek; bu ayrılığın ardında ebedi bir vuslat.
Yeni kaybettiğin kişiyi manevi gözle bakınca her yerde görmeye başlarsın. Denize düşen katrede, dolunayla hareketlenen med-cezirde, esen her esintide ona rastlarsın. Kuma çizili remilde, güneşte parlayan kristal tanesinde, yeni doğmuş bebeğin tebessümünde, bileğinde atan nabzında onu seyredersin. Her yerde, her şeyde onu görürken nasıl derim o gitti?
Elif Şafak
Gönlünün kandili sönmüş, zifiri gecede kalmışsındır. Ama işte ancak böyle durumlarda, yani iki göz birden karanlıkta kalınca, bir üçüncü göz açılır insanda. Kapanmayan bir göz... Ve ancak o zaman anlarsın ki bu elem sonsuza dek sürmeyecek. Hazandan sonra başka mevsimler, bu çölden geçince nice vadiler gelecek; bu ayrılığın ardında ebedi bir vuslat.
Yeni kaybettiğin kişiyi manevi gözle bakınca her yerde görmeye başlarsın. Denize düşen katrede, dolunayla hareketlenen med-cezirde, esen her esintide ona rastlarsın. Kuma çizili remilde, güneşte parlayan kristal tanesinde, yeni doğmuş bebeğin tebessümünde, bileğinde atan nabzında onu seyredersin. Her yerde, her şeyde onu görürken nasıl derim o gitti?
Elif Şafak
