Kolundaki yaralar efendim ?
Tutunurken öyle oldu Olric...
Ya Yüreğindeki yaralar... Efendim ?
Tutulurken öyle oldu Olric..!
Peki ya gözlerindeki suskunluk ; Ne Efendim ?
Hiç dokunma..! Sus Olric...
Dün "canım" olan yarın "düşmanım" olmaz benim..
Yaşananların hatırı hep saklı kalır. Hatırları sorulur selamları hep alınır...
"Sildiklerim" vardır bir de !
Onlar yanlışlarım ve pişmanlıklarımdır..
Adları anılmaz hatırları sorulmaz sadece beddualarımdır...
... Vicdanla birlikte.. "şeref" ararım ben sevdiklerimde;
Her zaman doğru değildir elbet seçimlerim..
Zaman gelir "şerefsizleri" de severim..
Her yerde gözüm kulağım vardır benim
"Eksik söylemek yalan söylemek değildir !" mantığındaki
Beni değil kendini kandırır yalnızca...
Bilmezden gelişlerim aptala yatışlarım,
Kaybetme korkumdan değil, karşımdakilerin yalan söyleme potansiyellerine olan merakımdandır...
"İnkar" olmaz benim hayatımda..
Yaşananı "yaşanmamış" saymam
Sayanlarıda saymam...
Kelimelere sığmaz, sayfalar sürer beni anlatmak
Ama ne kadar anlatılırsa anlatılsın;
Yaşayan bilir beni..
Yaşamayan anlamaz...
Ağırdır sevmelerim. Her "YÜREK" taşıyamaz..
Büyüktür umutlarım Her "OMUZ" kaldıramaz...
''Vazgeçiyorum...
Bitiriyorum benim için önemlii olan ne varsa.
Önce gözümden düşürüyorum, sonra dudaklarımdan,
en sonda kalbimden söküp atıyorum..
Vazgeçiyorum..
Sana dair ne varsa yok oluyor birer birer bukez,
bukez içim acımıyor artık
bukez ağlamıyorum.
bu kez pişmanlık duymuyorum
ve geriye dönüpte bakmıyorum.
Hayatımdan değil,sadece ve sadece senden vazgeçiyorum... ''