ben daha bankada işlem bile yapmadan muğlada bir evde üç kızla buldum kendimi. Okulu bırakıp eve gelmek istemeler, bambaşka şehirde kaybolmuş gibi hissetmeler yaşadım ama 2.yılımdan sonrasında bir elimde kahvem bir elimde notlar kucagımda kedim hayat bu derkende buldum kendimi: sessizlik kendini dinleyebileceğin bir kaç yıllık mola ,ailen özlüyor değerini anlıyor evlimisin sonucta evine geride döneceksin elinde sonunda onu düşünmeye çalış bu tecrubenin üstesinden gel kendini tanı.Sorumluluk al bazen başarama ne bileyim evin temizliğine yetişeme yada elektrik faturasını ödemeyi unut. ne yaşarsan yaşa bu süreç seni bir meslek sahibi yapacak ve çarçabukta geçecek.) bence yer değiştirelim çünkü yerinde olmak isteyen o kadar çok mezun varki :) üstelik ikinci yılımdan başladım bu durumu özleyeceğimi farketmeyeMerhaba arkadaşlar daha önce de buraya üniversiteye alışamamakla ilgili bir konu açmıştım ve çok yardımcı olmuştunuz yazan herkese çok teşekkür ederim ama sorunum çözülmedi gerçekten çok mutsuzum burda hiçbir şekilde alışamadım nefret ediyorum burdan o kadar çok ağlıyorum ki artık bunun sağlığıma bi zararı olacağını falan düşünüyorum lütfen şımarıklık olarak algılamayın gerçekten elimden geleni yaptım arkadaş edindim çok samimi olmasak da iyiyiz yani sorun arkadaşsızlık da değil bence yapamıyorum burda olmadı yani endüstri mühendisliği okuyorum bu senenin bitmesini bekliyorum adüye makine mühendisliğine geçiş yapcam zorluğu falan umrumda değil yoksa ölcem burda boğazımda 7724 bir yumru , her an yanımda biri varken ağlamamak için kendimi tutmak o kadar zor ki zaten derslere de odaklanamıyorum hep aklımda aydın'a gitme fikri var gün sayıyorum gitmek için zor dayanıyorum daha yazsam yazarım ama olay bu yazıp rahatlamak bir de fikrinizi almak istedim
Peki teşekkür ederim tavsiyeniz içinfaydası olur canım bu günlerinin tadını çıkar güzel şeyler düşünmeye çalış
Ahahahah öyle mi diyorsunuz :) o olsa bari ya o da yokSevgilin olmasına bakar
Gerçekler.
çok teşekkür ederim yazdıklarınız için uzun uzun anlatmışsınız gerçekten bunları aklımda tutacağım herkes mezun olup üniversiteyi özlüyorsa bir bildikleri vardır demek ki ben de buraya alışmaya çalışıyorum belki ilerde daha iyi olucak bende özleyeceğim tatillerde bile o yüzden şimdilik sabredip güzel günlerin gelmesini bekliycem :)ben daha bankada işlem bile yapmadan muğlada bir evde üç kızla buldum kendimi. Okulu bırakıp eve gelmek istemeler, bambaşka şehirde kaybolmuş gibi hissetmeler yaşadım ama 2.yılımdan sonrasında bir elimde kahvem bir elimde notlar kucagımda kedim hayat bu derkende buldum kendimi: sessizlik kendini dinleyebileceğin bir kaç yıllık mola ,ailen özlüyor değerini anlıyor evlimisin sonucta evine geride döneceksin elinde sonunda onu düşünmeye çalış bu tecrubenin üstesinden gel kendini tanı.Sorumluluk al bazen başarama ne bileyim evin temizliğine yetişeme yada elektrik faturasını ödemeyi unut. ne yaşarsan yaşa bu süreç seni bir meslek sahibi yapacak ve çarçabukta geçecek.) bence yer değiştirelim çünkü yerinde olmak isteyen o kadar çok mezun varki :) üstelik ikinci yılımdan başladım bu durumu özleyeceğimi farketmeyeşaka bir yana üniversiyei kazanamadığı için millet neler yaşıyor kusura bakma ama var acık şımarıklık onu yenmeliisin daha iş hayatının koşturmacasına,okumuslugunun işe yaramadığı lanet tecrube çelmesine takılmamışsın mis gib bölümnü okuyup hayatının öğrenci olma evresindesin tadını çıkart. sen istesende istemesende hop diye bitecek zaten sabır et. alışmak ve mutlu olmak konusunda ilk adım olarak etrafındaki insanları çıkart yanında kalanlar zaten okul bitince yanında kalacak bir kişi filan olacak gereksız uzulmelere strese gerek yok bu yuzden. umarım atlatırsın kıymetini anlarsın:)
Aileme çok düşkünüm ama hiç böyle bir şey yaşamadım onlardan uzak kaldığımda mesela teyzemlere gider kalırım ya da yazın kuzenlerimle tatile gideriz hiç böyle olmamıştım hatta aklıma bile gelmezdi ama farklı durumlar sanırım onlardan uzak olsam da yanımda sevdiğim ve yanlarında mutlu olduğum insanlar vardı o yüzden hiç sorun olmadı ama şimdi öyle değil işteAilene çok mu düşkünsün aile bağımlılığı gibi bir şey... onların olmadığı her uzak yerde yaşıyor musun bunu?
Seninki okulla ilgili olmaktan çıkmış olabilir, bunu hic dusundun mu? Yani öğrenci oldugun icin psikolojik yardim maliyetli olur. Dusunuyorum ailenin durumu her seansa 300 tl verecek kadar olsaydi zaten universiteyi istanbulda ozelde okurdun bu sorunlara gerek kalmazdi. Bunu baz alarak soyle tavsiyede bulunabilirim; okulun universite hastanesine git psikolog yahut psikiyatri hangisi varsa yardim al. Tabi ki ozeldeki gibi ilgilenilmiyor ama bi nebze yardimi oluyor. Bir de gonullu hizmetlerde bulunmayi dene kaldigin sehirde, emin ol kafani daha meşgul ediyor.yapıyorum gerçekten dizi indirdim canım sıkılınca onu izliyorum kitap okuyorum ama içimde bir sıkıntı var ne yapsam geçmiyor anca böyle şeylerle kısa bir süreliğine aklımı meşgul ediyorum sonra yine aynı oluyor her şey
okulla ilgili olmaktan çıkmış derken anlamadım ne demek istediğinizi. evet haklısınız bu çok pahalıya mal olur sizin dediğiniz daha mantıklı o yüzden bunu düşünücem ciddenSeninki okulla ilgili olmaktan çıkmış olabilir, bunu hic dusundun mu? Yani öğrenci oldugun icin psikolojik yardim maliyetli olur. Dusunuyorum ailenin durumu her seansa 300 tl verecek kadar olsaydi zaten universiteyi istanbulda ozelde okurdun bu sorunlara gerek kalmazdi. Bunu baz alarak soyle tavsiyede bulunabilirim; okulun universite hastanesine git psikolog yahut psikiyatri hangisi varsa yardim al. Tabi ki ozeldeki gibi ilgilenilmiyor ama bi nebze yardimi oluyor. Bir de gonullu hizmetlerde bulunmayi dene kaldigin sehirde, emin ol kafani daha meşgul ediyor.
Aileme çok düşkünüm ama hiç böyle bir şey yaşamadım onlardan uzak kaldığımda mesela teyzemlere gider kalırım ya da yazın kuzenlerimle tatile gideriz hiç böyle olmamıştım hatta aklıma bile gelmezdi ama farklı durumlar sanırım onlardan uzak olsam da yanımda sevdiğim ve yanlarında mutlu olduğum insanlar vardı o yüzden hiç sorun olmadı ama şimdi öyle değil işte
Psikolojik boyutta takinti olmus olabilir. Yani aslinda gunluk olaylar bile sinirini bozmaya baslamis, alakali alakasiz her seyi 'hep burda okulda oldugum icin oluyor bu berbat seyler'e bagliyor olabilirsinokulla ilgili olmaktan çıkmış derken anlamadım ne demek istediğinizi. evet haklısınız bu çok pahalıya mal olur sizin dediğiniz daha mantıklı o yüzden bunu düşünücem cidden
Ben bunun sebebi yalnızlıktır diye düşünüyorum ya. Bu seneye kadar yanımda hep güvendiğim,beraber eğlenebileceğim, beni yalnız bırakmayan dostlarım oldu onlar olmasa ailem vardı bir güvence yani. ben normalde gülmeyi ve güldürmeyi çok seven cıvıl cıvıl bi insanım ama yanımda arkadaşlarım varken öyle olabiliyorum . buraya yine eskisi gibi bi arkadaş grubum olur yeni insanlarla tanışırım kaynaşırız diye geldim-herkes böyle gelmiyor mu? ama yok yani gerçekten manisada okuyorum zaten en başta kaynaşacağım sınıf arkadaşlarımın % 80-90'ı bile hergün izmirden gelip gidiyor okul çıkışı bir yerde oturup sohbet etme şansımız bile yok derslerde görüyoruz birbirimizi sadece sonra servise binip gidiyor hepsi. keşke başka bir şehirde okusaydım ya da hazırlık okusaydım en azından başka bölümden de olsa birileriyle tanışırdım bu sene de bağlantımızı koparmazdık böyle zorlanmazdım. Üniversiteye gidip de benim durumumda olan arkadaşımı görmedim birbirlerini uzun yıllardır tanıyormuş gibi kaynaştı herkes hemen ben de burda oturup koydukları fotoğraflara bakıyorum sadece daha da moralim bozuluyor sorun bende mi anlamıyorum neden kafama göre birini bulamadım. Böyle olunca da tabi her haftasonu aydına kaçıyorum en azından ailem orda iyi geliyor onları görmek ya da arkadaşlarım da tatil olup gelirlerse onlarla buluşuyoruz anca bu yani . bu yüzden aydına geçiş yapmak isityorum çünkü orda güvenebileceğim birileri var bunu biliyorum. Ama bu ara Aydın da değil kendi arkadaşlarımın olduğu daha iyi bir üniversiteye mi geçiş yapmak için çalışsam diye düşünüyorum işte bilmiyorum . Biraz uzun yazdım kusura bakmayın bir başlayınca gerisi geldiHangimiz sevdiğimiz şeyleri yapıyoruz balım, yer değişimine adapte olmak ciddi bir zaman gerektirir. Bize bunun sebebini anlatmalısın, eğer bilmiyorsan da bunun sebebini oturup düşünmelisin ki yine bize bunun sebebi yazasın!
Evet balım, evet. sebebi var, hem de her şeyin öncelikle bunu tespit edicez hadi bakiim...
Ne mutlu size ben beklentiye girip de geldiğimden böyle oldu galiba . Siz nerde okudunuz bilmiyorum ama benim okuduğum üni de çok uğruna dayanılcak bir üni olmadığı için geçiş yapma fikrini düşündüm biraz da ama bilmiyorum işte dayanmaya çalışıyorumBende alışamamıştım ve annem bana demişti ki, işe girdiğini farzet akşam 5 oluncada çıkıyormuşsun gibi git gel. Gerçekten ööle bakınca çok fazla beklentiye girmeden gittim okula. Çok da iyi bir üniversite bitirdim iyki diyorum yok şehir, yok üniversite diye geleceğimle oynamamışım. Mutluyum huzurluyum tişikkirlir inni
evet haklı olabilirsiniz aslındaPsikolojik boyutta takinti olmus olabilir. Yani aslinda gunluk olaylar bile sinirini bozmaya baslamis, alakali alakasiz her seyi 'hep burda okulda oldugum icin oluyor bu berbat seyler'e bagliyor olabilirsin
İstiycem cidden çünkü ihtiyacım var bence zor bir süreçten geçiyorum ama bunu atlatmam lazım biliyorum çünkü her zaman onlar olmayacak yanımda kendi ayaklarımın üstünde durmam için bir başlangıç üniversite ve ben bu zorluğu tek başıma yenemiyorumEvet canım ailen olmadan yapmaya yaşamaya alışamıyorsun tek başına bende yaşadım bunu.
zaman ve ciddi anlamda sabır lazım.
sağlık elden gidiyor bu arada. dr yardım iste lütfen
Geçiş yapmayı düşünüyorum sene sonuna kadar beklemem gerek onun için demutsuzluktan ölüyorsan okulu bırakmalısın.
sonuçta yaşamak diğer tüm ihtiyaçlardan önce gelir. bir ihtiyacını gidermek için başka ihtiyaçtan feragat edilebilir ancak yaşamak ihtiyacından hiç bir koşulda feragat edilemez.
ben abarttığını düşünsem de sen bu derece mutsuzsan bence okulu bırakmayı ivedilikle düşünmelisin.
İstiycem cidden çünkü ihtiyacım var bence zor bir süreçten geçiyorum ama bunu atlatmam lazım biliyorum çünkü her zaman onlar olmayacak yanımda kendi ayaklarımın üstünde durmam için bir başlangıç üniversite ve ben bu zorluğu tek başıma yenemiyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?