Ölesiye Pişmanım Bu Kadar Çalıştığım İçin

Ya benim bakış açım çocuk konusuna şu oldu korunmayı bırakırız rahat rahat ne zaman olursa..
Bakın keyfinize zaten olacak.
Sık sık yapın görevle değil keyifle zevkle 🤗
 
33 yaşında çift anadal mezunuyum. Liseden beridir çalışıyorum, bilgisayar mühendisliği okurken de devam ettim, evlendikten sonra da. Hem kamuda hem özel sektörde çalıştım. Bir süre sonra kendi işimi kurdum. Siber güvenlik danışmanlığı veriyorum. Pandemide bile üç ayrı konunun baş denetçisi olabilmek için sayısız sınava girdim hepsini tam puanla geçtim. 3 yıldır evliyim ve bu son birkaç aya kadar hunharca çalışıyordum. Ta ki bebek fikri dank edene kadar. 4,5 aydır deniyoruz. Bu süreçte hormon testleri, kan idrar testleri, smear, hsg, hatta ilaçlı pelvik mr bile çektirdim. Ufak tefek pürüzler var ama gebe kalmaya hiçbir engel yok. Yine de halen gebe değilim. Yurtiçinde yurtdışında onlarca dev işler projeler yaptım yönetim, hayatımda onca değişiklik oldu, hiçbirşey ama hiçbirşey beni bu kadar heyecanla bekletmedi. Odaklanmamam gerektiğini çok iyi biliyorum fakat öyle tesiri altındayım ki bu konunun, çıkamıyorum. Eşimi çok sevmeme rağmen istemeden nişana kınaya düğüne kadar herşeyi geciktirdim. O çok istemesine rağmen çocuğu da. Şimdi öyle pişmanım ki. Keşke bu kadar iş hayatına eğitime kasmasaymışım da şu dünyada yüz aydınlığı bir çocuk isteyeymişim. Üstelik bu hayatın bana bir düşük dereceli skolyoz, bir kaç bel fıtığı, çok ekran başında durmaktan boyun fıtığı, boyun düzleşmesi ve bel kayması ve +15 kilo kötü hatırası oldu. Şimdi bu halde gebe kalmaya çalışıyorum. Kendi elimle kendimi getirdiğim halden utanıyorum. İnternetleri, medyayı, toplumu ve aileyi çok iyi okuduğumu düşünürdüm, şimdi kendimi iyi eğitimli tecrübeli bir çağzede olarak görüyorum. Belki bu çocuk istemi olmasa ihtiyarlayana kadar da uyanmazdım şu hayattan bir kam almaya. Çağ nelere prim veriyorsa onların peşinden koşuyor olurdum halen. Elbette okumak çalışmak kötüdür demiyorum hatta bence erkeklerden bile önce tüm kadınlar bir takım güvenceler edinmeli, fakat kendini de o dünyaya kaptırmamalı. Ben kaptırdım. Çok pişmanım. Şimdi çalışsam bile az çalışıyorum, eskisi kadar çok iş almıyorum. Keşke daha erken fark etseydim olması gereken sağlıklı düzeni. Aklıma arabaya atlayıp erkek gibi tüm Türkiye’yi boydan boya iş için taradığım günlerce gecelerce ekran başında uykusuz kaldığım yıllar geliyor, boğazım düğümleniyor. Şimdi yaşça bu kadar geç kalmamış, fiziksel olarak bu kadar yıpranmamış, mental olarak bu kadar yorulmamış olacaktım ki…
Hayata gözlerini açan her bebeğin bir vakti saati olduğuna inanıyorum ben. Belki evlendiginiz ilk zamandan beri isteseydiniz yine olacağı güne kadar gelmeyecekti o bebek, demekki zamanı bu zamanmış. Senin anne olma vaktinde bu donemlermis 🌼 bence bu yönden bak olaya. Ayrıca çok yeni daha deneme süreniz. İlk bir yıl olmamasıni doktorlar normal karşılıyor. Benimde 8. Ayda olmuştu. Bebeğin geleceği vakti biliyor sen hiç üzülme ☺️
 
İkinci çocuğumu 38 yaşımda doğurdum, tük arkadaşlarım 30 sonrası doğum yaptı hatta ağırlıklı olarak 35 sonrası
Sizin psikolojiniz bozulmuş yoksa yaşınızda vs sorun yok , kilo verin , biraz kendinize vakit ayırın, doktor kontrollerinizi ihmal etmeyin , ama önce psikolojinizi değiştirin
Ömrüm boyunca hayata yanlış yerden baktım diyorsunuz ama şu anda da doğru yerde değilsiniz, hatta daha da yanlış yerdesiniz
 
Tarzınız çok tuhaf.
Arabaya atlayip erkek gibi gitmek nedir.

Ayrıca 33 yaş geç değil. Ben ilk çocuğuma 29 diğerine 35 yaşında hamile kaldım. Ablam 40 yaşında doğurdu gayette iyi bir anne,herşeye de yetişiyor işine de gidiyor cocuguyla da layıkıyla ilgileniyor. 4-5 ay için bu söylemleriniz abartılı,sanki senelerce beklemişsiniz.
Öte yandan nasıl bir anda dank etti de bu denli çocuk özlemi ile doldunuz ki?
Öncesinde istememiş,ertelemişsiniz yas aldıgınızın mı farkında değildiniz anlamadım.
Abartmayın,abartılı yasamayın bu kadar hislerinizi,herşeyin bir zamanı var demekki dogru zaman degilmis. Biraz akışına bırakırsanız zaten olur muhtemelen bebeğiniz,bir sorun tespit edilememiş zira.
Yine ne yapıyorsanız kendiniz kendinize yapıyorsunuz şu durumda biraz sakin olup akışta kalın. Bu kadar tezcanlı olmayın.
 
O şarlatan kadının Allah belasını versin. Kimse ciddiye almasın bu yorumu. Ne olduğu belirsiz kadının biri kaç kanser hastasının kanına girdi azabı bol olsun
Birde çocuklarına uygulayan var bu açlik orucunu,instagramda denk gelmiştim bir sayfada bu kadının öğrencisi olduğunu iddia ediyordu sayfa sahibi,bir video koymuş çocuk aclıktan bayılmış bayilacak,annesi hiperaktifti sakinleşti diye seviniyordu. Çocuk aç ac şekeri mi düştü ,tansiyonu mu ne oldu belli değil ama iyi gelmiş göya.
Yani inanabilirsin,yetişkin olarak kendine uygulayıp uygulamamak senin insiyatifin ama 7-8 yaşında bir cocuğa sırf hareketli diye uygulamak akıl karı değil.
Bende çoğu zaman 2 öğün yiyorum,bazen tek öğün yapıyorum(unutuyorum,acıkmamış oluyorum vb sebeplerle) ama 7 gün-10 gün ac kalmak baya kas kaybı falan yapar insanda. Belki iyi geliyor gibi gelir alışınca ama ilerde faydadan cok zarara dönüşebilecek bir durum bu. Kanitlanmış,ispatlanmış bir tarafı da yok yani bunun artısı,eksisi nedir diye.
Allah akıl fikir versin diyorum.
 
Sen asıl cümbüşü çocuk doğduktan sonra gör, bu tempoya alışıp özgürlüğünün beline kazmayı yiyince asıl pişmanlık vuracak 😄 yalnız işemek bile lüks olduğunda misal.
O değil de konu sahibi niye yok olmuş erkek mi çıkmış?
 
33 yaşında çift anadal mezunuyum. Liseden beridir çalışıyorum, bilgisayar mühendisliği okurken de devam ettim, evlendikten sonra da. Hem kamuda hem özel sektörde çalıştım. Bir süre sonra kendi işimi kurdum. Siber güvenlik danışmanlığı veriyorum. Pandemide bile üç ayrı konunun baş denetçisi olabilmek için sayısız sınava girdim hepsini tam puanla geçtim. 3 yıldır evliyim ve bu son birkaç aya kadar hunharca çalışıyordum. Ta ki bebek fikri dank edene kadar. 4,5 aydır deniyoruz. Bu süreçte hormon testleri, kan idrar testleri, smear, hsg, hatta ilaçlı pelvik mr bile çektirdim. Ufak tefek pürüzler var ama gebe kalmaya hiçbir engel yok. Yine de halen gebe değilim. Yurtiçinde yurtdışında onlarca dev işler projeler yaptım yönetim, hayatımda onca değişiklik oldu, hiçbirşey ama hiçbirşey beni bu kadar heyecanla bekletmedi. Odaklanmamam gerektiğini çok iyi biliyorum fakat öyle tesiri altındayım ki bu konunun, çıkamıyorum. Eşimi çok sevmeme rağmen istemeden nişana kınaya düğüne kadar herşeyi geciktirdim. O çok istemesine rağmen çocuğu da. Şimdi öyle pişmanım ki. Keşke bu kadar iş hayatına eğitime kasmasaymışım da şu dünyada yüz aydınlığı bir çocuk isteyeymişim. Üstelik bu hayatın bana bir düşük dereceli skolyoz, bir kaç bel fıtığı, çok ekran başında durmaktan boyun fıtığı, boyun düzleşmesi ve bel kayması ve +15 kilo kötü hatırası oldu. Şimdi bu halde gebe kalmaya çalışıyorum. Kendi elimle kendimi getirdiğim halden utanıyorum. İnternetleri, medyayı, toplumu ve aileyi çok iyi okuduğumu düşünürdüm, şimdi kendimi iyi eğitimli tecrübeli bir çağzede olarak görüyorum. Belki bu çocuk istemi olmasa ihtiyarlayana kadar da uyanmazdım şu hayattan bir kam almaya. Çağ nelere prim veriyorsa onların peşinden koşuyor olurdum halen. Elbette okumak çalışmak kötüdür demiyorum hatta bence erkeklerden bile önce tüm kadınlar bir takım güvenceler edinmeli, fakat kendini de o dünyaya kaptırmamalı. Ben kaptırdım. Çok pişmanım. Şimdi çalışsam bile az çalışıyorum, eskisi kadar çok iş almıyorum. Keşke daha erken fark etseydim olması gereken sağlıklı düzeni. Aklıma arabaya atlayıp erkek gibi tüm Türkiye’yi boydan boya iş için taradığım günlerce gecelerce ekran başında uykusuz kaldığım yıllar geliyor, boğazım düğümleniyor. Şimdi yaşça bu kadar geç kalmamış, fiziksel olarak bu kadar yıpranmamış, mental olarak bu kadar yorulmamış olacaktım ki…
33 yasında gec oldıgunu kım soyledı yahu?4,5 ayda da bukadsr karamsarlık kuruntu sadece.Ilk 1 yıl hormon testıne bıle gerek gormuyor uzmanlar.Dr sızı evhamlandırdı herhlde bukadsr test ısteyerek.
 
33 çok seksi yaş geç değil, asıl öncesi erken 😄 sabrını selametini yüklenip kendini geliştirip doğurmak lazım.
 
Gayet insanî bir bakış açınız var. Kimseye birşey demeden kendi hayatınızı, kendi bakış açınız ile yorumlamışsınız.

Burda bi problem göremiyorum. Bi tayfa var, sadece onların bildiği doğru.

Resmen faşizm üretmek için yaşıyorlar. "Size ne kardeşim? " Demek istiyorum. Herkesin yaşama şekli kendini ilgilendirir." Biz ne diyorsak o!" diyemezsiniz...

Bunun dışında bı sakin konu sahibi. Daha yaşınız genç. Tanıdığım tonla insan var ileri yaşlarda doğum yapan . Rekor 42 benim bildiğim
 
Sen hırslı bir insansın bu sana başarı getirmiş zaten hayatında .Hemen 20sinde evlenip çocuk yapacak bir insan değildin sadece çocuk olmuyor diye üzülüyorsun şuan ama kavuştuğunda çocuk sahibi olunca dayanamayıp işe gitmeye başlayacaksın hemen bence karakter yapınız bu
 
Aidin salihi kitabını okuyun ..şifa orucu diye bir şey var ..yanlış hatırlamıyorsam 7 gün tutunca usulüne uygun, gebe kalmak kolaylaşıyor hem fazla kilolarınızdan kurtulursunuz ..ardından hacamat ve sülük tedaviside uygularsiniz miss gibi olur ...bir çok rahatsızlığın vardı 10 gün şifa orucu tuttum bende ardından hacamat yaptırdim kanım tertemiz kırmızı çıktı yanındaki kişinin kanı kopkoyu çıkıyordu..aidin Salih kendisi tıp eğitimi görmesine rağmen tıbbi nebevi ile ilgilenen saygıdeğer biriydi ..Allah rahmet eylesin ...
Kan koyu olunca pis mi cikmis oluyo?
 
Birde çocuklarına uygulayan var bu açlik orucunu,instagramda denk gelmiştim bir sayfada bu kadının öğrencisi olduğunu iddia ediyordu sayfa sahibi,bir video koymuş çocuk aclıktan bayılmış bayilacak,annesi hiperaktifti sakinleşti diye seviniyordu. Çocuk aç ac şekeri mi düştü ,tansiyonu mu ne oldu belli değil ama iyi gelmiş göya.
Yani inanabilirsin,yetişkin olarak kendine uygulayıp uygulamamak senin insiyatifin ama 7-8 yaşında bir cocuğa sırf hareketli diye uygulamak akıl karı değil.
Bende çoğu zaman 2 öğün yiyorum,bazen tek öğün yapıyorum(unutuyorum,acıkmamış oluyorum vb sebeplerle) ama 7 gün-10 gün ac kalmak baya kas kaybı falan yapar insanda. Belki iyi geliyor gibi gelir alışınca ama ilerde faydadan cok zarara dönüşebilecek bir durum bu. Kanitlanmış,ispatlanmış bir tarafı da yok yani bunun artısı,eksisi nedir diye.
Allah akıl fikir versin diyorum.
Kamu yararı söz konusu burada. Devletin çok sert tedbirler alması lazım. Aşı yaptırmak veya bu tür tedaviler ailelerin insiyatifine bırakılmamalı.
 
33 yaşında çift anadal mezunuyum. Liseden beridir çalışıyorum, bilgisayar mühendisliği okurken de devam ettim, evlendikten sonra da. Hem kamuda hem özel sektörde çalıştım. Bir süre sonra kendi işimi kurdum. Siber güvenlik danışmanlığı veriyorum. Pandemide bile üç ayrı konunun baş denetçisi olabilmek için sayısız sınava girdim hepsini tam puanla geçtim. 3 yıldır evliyim ve bu son birkaç aya kadar hunharca çalışıyordum. Ta ki bebek fikri dank edene kadar. 4,5 aydır deniyoruz. Bu süreçte hormon testleri, kan idrar testleri, smear, hsg, hatta ilaçlı pelvik mr bile çektirdim. Ufak tefek pürüzler var ama gebe kalmaya hiçbir engel yok. Yine de halen gebe değilim. Yurtiçinde yurtdışında onlarca dev işler projeler yaptım yönetim, hayatımda onca değişiklik oldu, hiçbirşey ama hiçbirşey beni bu kadar heyecanla bekletmedi. Odaklanmamam gerektiğini çok iyi biliyorum fakat öyle tesiri altındayım ki bu konunun, çıkamıyorum. Eşimi çok sevmeme rağmen istemeden nişana kınaya düğüne kadar herşeyi geciktirdim. O çok istemesine rağmen çocuğu da. Şimdi öyle pişmanım ki. Keşke bu kadar iş hayatına eğitime kasmasaymışım da şu dünyada yüz aydınlığı bir çocuk isteyeymişim. Üstelik bu hayatın bana bir düşük dereceli skolyoz, bir kaç bel fıtığı, çok ekran başında durmaktan boyun fıtığı, boyun düzleşmesi ve bel kayması ve +15 kilo kötü hatırası oldu. Şimdi bu halde gebe kalmaya çalışıyorum. Kendi elimle kendimi getirdiğim halden utanıyorum. İnternetleri, medyayı, toplumu ve aileyi çok iyi okuduğumu düşünürdüm, şimdi kendimi iyi eğitimli tecrübeli bir çağzede olarak görüyorum. Belki bu çocuk istemi olmasa ihtiyarlayana kadar da uyanmazdım şu hayattan bir kam almaya. Çağ nelere prim veriyorsa onların peşinden koşuyor olurdum halen. Elbette okumak çalışmak kötüdür demiyorum hatta bence erkeklerden bile önce tüm kadınlar bir takım güvenceler edinmeli, fakat kendini de o dünyaya kaptırmamalı. Ben kaptırdım. Çok pişmanım. Şimdi çalışsam bile az çalışıyorum, eskisi kadar çok iş almıyorum. Keşke daha erken fark etseydim olması gereken sağlıklı düzeni. Aklıma arabaya atlayıp erkek gibi tüm Türkiye’yi boydan boya iş için taradığım günlerce gecelerce ekran başında uykusuz kaldığım yıllar geliyor, boğazım düğümleniyor. Şimdi yaşça bu kadar geç kalmamış, fiziksel olarak bu kadar yıpranmamış, mental olarak bu kadar yorulmamış olacaktım ki…
Üftade abi?
 
33 yaşında çift anadal mezunuyum. Liseden beridir çalışıyorum, bilgisayar mühendisliği okurken de devam ettim, evlendikten sonra da. Hem kamuda hem özel sektörde çalıştım. Bir süre sonra kendi işimi kurdum. Siber güvenlik danışmanlığı veriyorum. Pandemide bile üç ayrı konunun baş denetçisi olabilmek için sayısız sınava girdim hepsini tam puanla geçtim. 3 yıldır evliyim ve bu son birkaç aya kadar hunharca çalışıyordum. Ta ki bebek fikri dank edene kadar. 4,5 aydır deniyoruz. Bu süreçte hormon testleri, kan idrar testleri, smear, hsg, hatta ilaçlı pelvik mr bile çektirdim. Ufak tefek pürüzler var ama gebe kalmaya hiçbir engel yok. Yine de halen gebe değilim. Yurtiçinde yurtdışında onlarca dev işler projeler yaptım yönetim, hayatımda onca değişiklik oldu, hiçbirşey ama hiçbirşey beni bu kadar heyecanla bekletmedi. Odaklanmamam gerektiğini çok iyi biliyorum fakat öyle tesiri altındayım ki bu konunun, çıkamıyorum. Eşimi çok sevmeme rağmen istemeden nişana kınaya düğüne kadar herşeyi geciktirdim. O çok istemesine rağmen çocuğu da. Şimdi öyle pişmanım ki. Keşke bu kadar iş hayatına eğitime kasmasaymışım da şu dünyada yüz aydınlığı bir çocuk isteyeymişim. Üstelik bu hayatın bana bir düşük dereceli skolyoz, bir kaç bel fıtığı, çok ekran başında durmaktan boyun fıtığı, boyun düzleşmesi ve bel kayması ve +15 kilo kötü hatırası oldu. Şimdi bu halde gebe kalmaya çalışıyorum. Kendi elimle kendimi getirdiğim halden utanıyorum. İnternetleri, medyayı, toplumu ve aileyi çok iyi okuduğumu düşünürdüm, şimdi kendimi iyi eğitimli tecrübeli bir çağzede olarak görüyorum. Belki bu çocuk istemi olmasa ihtiyarlayana kadar da uyanmazdım şu hayattan bir kam almaya. Çağ nelere prim veriyorsa onların peşinden koşuyor olurdum halen. Elbette okumak çalışmak kötüdür demiyorum hatta bence erkeklerden bile önce tüm kadınlar bir takım güvenceler edinmeli, fakat kendini de o dünyaya kaptırmamalı. Ben kaptırdım. Çok pişmanım. Şimdi çalışsam bile az çalışıyorum, eskisi kadar çok iş almıyorum. Keşke daha erken fark etseydim olması gereken sağlıklı düzeni. Aklıma arabaya atlayıp erkek gibi tüm Türkiye’yi boydan boya iş için taradığım günlerce gecelerce ekran başında uykusuz kaldığım yıllar geliyor, boğazım düğümleniyor. Şimdi yaşça bu kadar geç kalmamış, fiziksel olarak bu kadar yıpranmamış, mental olarak bu kadar yorulmamış olacaktım ki…
 
Back
X