Ölesiye Pişmanım Bu Kadar Çalıştığım İçin

Sizi o kadar iyi anlıyorum ki.Ben bu duyguya çok daha genç yaşlarda kapilmistim.İnsan kariyer ve para için kendini parcalamamali dogru.

Ama bu karamsarliginiza katılmıyorum.33 yaş ne ki. Bakın ben de tahlil yaptirdigimda hicbir sorunum yoktu gebe kalmak icin.İki yıl gebe kalamadim.86 doğumluyum.Esimle dedik ki olursa olur ,olmazsa can sağlığı
.Bir ara üzüldüm olmuyor diye ama tüp bebek tedavisini hiç gözüm yemedi acikcasi.2 yılın sonunda hiç beklemedigim bir anda hamile kaldım.Depresyonum, iki bel fitigim, boyun duzlesmem,boyun duzlesmemden ötürü sol tarafında hareket kısıtlılığı var.Cok güzel bir hamilelik geçirdim.Bebegim çok sağlıklı.Bebegim olmadan keşke daha erken anne olsaymisim diyordum ,ama simdi iyi ki bu yaş diyorum.Coook zor.Tabi ki her yaşın ,her durumun kendine göre artısı eksisi var.Bu kadar karalar baglamayin lutfen.Bu süreçte sağlıklı yaşamaya ,kilolarınızı vermeye çalışın.Hicbirseye geç kalmadınız bunu unutmayın.Umarim en yakın zamanda güzel haberlerinizi burada paylaşırsınız.
 
Sabır gerektirmeyen de çok şimdi.moral vermek için gerçekleri çarpıtmayalım.
"Sabır gerektirmeyen de çok şimdi” bu cümlenin anlamı ne Allah aşkına? Ayrıca moral vermiyorum gerçeklerden bahsediyorum. Çok isteyip stres yaparsan geri tepebiliyor. Psikolojik olarak rahat olmak hem verimliliği artırıyor hemde bebeğin sağlıklı gelişimini sağlıyor.
 
33 yaşında çift anadal mezunuyum. Liseden beridir çalışıyorum, bilgisayar mühendisliği okurken de devam ettim, evlendikten sonra da. Hem kamuda hem özel sektörde çalıştım. Bir süre sonra kendi işimi kurdum. Siber güvenlik danışmanlığı veriyorum. Pandemide bile üç ayrı konunun baş denetçisi olabilmek için sayısız sınava girdim hepsini tam puanla geçtim. 3 yıldır evliyim ve bu son birkaç aya kadar hunharca çalışıyordum. Ta ki bebek fikri dank edene kadar. 4,5 aydır deniyoruz. Bu süreçte hormon testleri, kan idrar testleri, smear, hsg, hatta ilaçlı pelvik mr bile çektirdim. Ufak tefek pürüzler var ama gebe kalmaya hiçbir engel yok. Yine de halen gebe değilim. Yurtiçinde yurtdışında onlarca dev işler projeler yaptım yönetim, hayatımda onca değişiklik oldu, hiçbirşey ama hiçbirşey beni bu kadar heyecanla bekletmedi. Odaklanmamam gerektiğini çok iyi biliyorum fakat öyle tesiri altındayım ki bu konunun, çıkamıyorum. Eşimi çok sevmeme rağmen istemeden nişana kınaya düğüne kadar herşeyi geciktirdim. O çok istemesine rağmen çocuğu da. Şimdi öyle pişmanım ki. Keşke bu kadar iş hayatına eğitime kasmasaymışım da şu dünyada yüz aydınlığı bir çocuk isteyeymişim. Üstelik bu hayatın bana bir düşük dereceli skolyoz, bir kaç bel fıtığı, çok ekran başında durmaktan boyun fıtığı, boyun düzleşmesi ve bel kayması ve +15 kilo kötü hatırası oldu. Şimdi bu halde gebe kalmaya çalışıyorum. Kendi elimle kendimi getirdiğim halden utanıyorum. İnternetleri, medyayı, toplumu ve aileyi çok iyi okuduğumu düşünürdüm, şimdi kendimi iyi eğitimli tecrübeli bir çağzede olarak görüyorum. Belki bu çocuk istemi olmasa ihtiyarlayana kadar da uyanmazdım şu hayattan bir kam almaya. Çağ nelere prim veriyorsa onların peşinden koşuyor olurdum halen. Elbette okumak çalışmak kötüdür demiyorum hatta bence erkeklerden bile önce tüm kadınlar bir takım güvenceler edinmeli, fakat kendini de o dünyaya kaptırmamalı. Ben kaptırdım. Çok pişmanım. Şimdi çalışsam bile az çalışıyorum, eskisi kadar çok iş almıyorum. Keşke daha erken fark etseydim olması gereken sağlıklı düzeni. Aklıma arabaya atlayıp erkek gibi tüm Türkiye’yi boydan boya iş için taradığım günlerce gecelerce ekran başında uykusuz kaldığım yıllar geliyor, boğazım düğümleniyor. Şimdi yaşça bu kadar geç kalmamış, fiziksel olarak bu kadar yıpranmamış, mental olarak bu kadar yorulmamış olacaktım ki…
Hiç de geç değil yaşınız. Olmuyorsa sebebi yaş değil kesinlikle. Ben de bebeği erteledim. Zaten 30 yaşımda evlendim. Ama çocuk kararı verdiğimde yaşım çok geç olmasa da , hemen olmadı. Üstelik büyük sağlık engelimiz de yoktu. 37 yasimda 5 aylık hamileyim şu an. Hani ümit olsun diye söylüyorum size . Gönlünüzü kirmak için değil.
 
Çocuğun olunca dersinki, iyiki hiç bişeyden geri kalmamışım ebemin şeyini tersten gördürdü bu çocuk
Heh işte.başka konuda da erkenden evlenip, çocuk yaptığım için çok pişmanım, okumadığım için çok pişmanım yazıyor.ben hiç dikkate almıyorum bu tarz konuları.dert bulmaya çalışan onu mu daha önce yapsaydım, bunu mu daha önce yapsaydım diye atıyor kendini ortalara.
 
Aidin salihi kitabını okuyun ..şifa orucu diye bir şey var ..yanlış hatırlamıyorsam 7 gün tutunca usulüne uygun, gebe kalmak kolaylaşıyor hem fazla kilolarınızdan kurtulursunuz ..ardından hacamat ve sülük tedaviside uygularsiniz miss gibi olur ...bir çok rahatsızlığın vardı 10 gün şifa orucu tuttum bende ardından hacamat yaptırdim kanım tertemiz kırmızı çıktı yanındaki kişinin kanı kopkoyu çıkıyordu..aidin Salih kendisi tıp eğitimi görmesine rağmen tıbbi nebevi ile ilgilenen saygıdeğer biriydi ..Allah rahmet eylesin ...
 
33 yaş geç bir yaş değil ki. Liseden beri çalışmanızın veya çift anadal yapmanızın çocukla bir ilgisi yok. Bunlar size vakit kaybettiren şeyler değil.
Şöyle düşünün: ne mutlu size ki bu genç yaşınızda, bu kadar çalışıp kendi işinizi yapmanız, ciddi bir birikim yapmanıza vesile olmuştur. Romantik olsun diye söylemiyorum. Şimdi devlette sıra beklemeden vs gidip bir tüp bebek merkezinde tüp bebek yaptırma şansınız var. Buna harcayacağınız parayı düşünmeme şansınız var. Ben tüp bebek sahibi olurken sitede bu bölümü takip ediyordum. Maddi zorluktan devlette Rapor peşinde koşan arkadaşlar var, ilaçları kullanmayan varsa bana verir misiniz diyen var.

Eğer şu ana kadar yaşadığınız hayat sizi mutsuz ediyorsa değiştirmek için de çok güzel bir noktadasınız. Kendi şirketiniz, sizi çok zorlamayacak işler alırsınız, aklınıza yatan genç zehir gibi çocukları alırsınız yanınıza kendinize vakit ayırırsınız. Ben de 35 ten sonra doğurdum. 4 aylık oldu, 5 ülke gezdim bebeğimle 🙂
 
Ay konu sahibi senin sorunun aşırı hırs yapmak. İs hayatında her şeyi itip işi hırs yapmışsın. Evlenip çocuk isteyince ben çocuk istedim niye anında almadı diye hırslaniyorsun. O kadar saçma o kadar saçma ki yani.
Çalışan kadınlar çocuk sahibi olamıyor olsa önceden deli gibi tarlada çalışan kadınlar 6 7 çocuk doğurmazdı. Çocuk doğurmak için hayatını hiçbir iş yapmadan erken evlenip doğurmak uzere planlaman gerekmiyor. Damızlık değilsin neticede.
 
33 yas gec degil.Erken cocuk sahibi olsaydiniz kariyeriniz mutlaka etkilenecekti.Bu kadar basarili olamayacaktiniz,bazı fırsatları kaçıracaktınız.Hamileliğe engel bir durumunuz yokmuş,stres yapmayın altı ay daha denemeye devam.Tatile çıkın ,rahatlayın.Siz yanlış bir şey yapmadınız,kendinizi suçlamayın.
 
Heh işte.başka konuda da erkenden evlenip, çocuk yaptığım için çok pişmanım, okumadığım için çok pişmanım yazıyor.ben hiç dikkate almıyorum bu tarz konuları.dert bulmaya çalışan onu mu daha önce yapsaydım, bunu mu daha önce yapsaydım diye atıyor kendini ortalara.
Yaşıda o kadar yok zaten. Stress oldukça zorlaşıyormuş
 
Aidin salihi kitabını okuyun ..şifa orucu diye bir şey var ..yanlış hatırlamıyorsam 7 gün tutunca usulüne uygun, gebe kalmak kolaylaşıyor hem fazla kilolarınızdan kurtulursunuz ..ardından hacamat ve sülük tedaviside uygularsiniz miss gibi olur ...bir çok rahatsızlığın vardı 10 gün şifa orucu tuttum bende ardından hacamat yaptırdim kanım tertemiz kırmızı çıktı yanındaki kişinin kanı kopkoyu çıkıyordu..aidin Salih kendisi tıp eğitimi görmesine rağmen tıbbi nebevi ile ilgilenen saygıdeğer biriydi ..Allah rahmet eylesin ...
O şarlatan kadının Allah belasını versin. Kimse ciddiye almasın bu yorumu. Ne olduğu belirsiz kadının biri kaç kanser hastasının kanına girdi azabı bol olsun
 
O şarlatan kadının Allah belasını versin. Kimse ciddiye almasın bu yorumu. Ne olduğu belirsiz kadının biri kaç kanser hastasının kanına girdi azabı bol olsun
Herkes neye inanmak istiyorsa inansın, ama bu kadar nefret doku yorumunuzu kendinize saklayın...ben inanmıyorum deyip geçebilirsiniz .. ben senelerdir hemşirelik yapan ve şu anda ogretmen olan biri olarak o kadına inanıyorum zaten kendimde 10 gün tuttum yaklaşık 1 hafta önce ve en az 3 rahatsızlığım şifa buldu..senelerdir kullandığım yinede hayatı bana zehir eden ilacımı kullanmadan rahat bir şekilde yaşıyorum hayatımda ilk defa ...
 
O şarlatan kadının Allah belasını versin. Kimse ciddiye almasın bu yorumu. Ne olduğu belirsiz kadının biri kaç kanser hastasının kanına girdi azabı bol olsun
Ayrıca ben yoğun bakımda çalışıyordum orada kaç kişi kurtuluyor haberiniz var mı kurtulanlar da çok ilaç verdiğimiz için bağışıklık sistemleri çöküyor mesela bir çocuk taburcu oldu diye çok sevinmistik 1 hafta sonra grip olup ölüsü elimize ulaştı.....hele covid zamanında yüzde 100 ölüyordu nerdeyse ...şimdi siz Allah .... Bilmem ne mi diyeceksiniz biraz daha düşünün
 
33 yaş gayet normal bir yaş çocuk için.
Çok çalışmak +15 kg için bahane değil
Tüp bebek vs bir çok yöntem var.
Bence çocuğunuz olursa, sizin gibi akıllı ve başarılı bir annesi olduğu için çok şanslı.
Evde poğaça börek tarifi veren anne olup ne yapacaktiniz?
Hormonlariniz akliniza baskin gelmiş, aptallastiriyor bunlar kadını.
Söyle mantıklı düşününce çocuk yapmak akıllı bir insanın işi değil
Destek olacam derken saçmalamak🤦🏻‍♀️
 
33 yaşında çift anadal mezunuyum. Liseden beridir çalışıyorum, bilgisayar mühendisliği okurken de devam ettim, evlendikten sonra da. Hem kamuda hem özel sektörde çalıştım. Bir süre sonra kendi işimi kurdum. Siber güvenlik danışmanlığı veriyorum. Pandemide bile üç ayrı konunun baş denetçisi olabilmek için sayısız sınava girdim hepsini tam puanla geçtim. 3 yıldır evliyim ve bu son birkaç aya kadar hunharca çalışıyordum. Ta ki bebek fikri dank edene kadar. 4,5 aydır deniyoruz. Bu süreçte hormon testleri, kan idrar testleri, smear, hsg, hatta ilaçlı pelvik mr bile çektirdim. Ufak tefek pürüzler var ama gebe kalmaya hiçbir engel yok. Yine de halen gebe değilim. Yurtiçinde yurtdışında onlarca dev işler projeler yaptım yönetim, hayatımda onca değişiklik oldu, hiçbirşey ama hiçbirşey beni bu kadar heyecanla bekletmedi. Odaklanmamam gerektiğini çok iyi biliyorum fakat öyle tesiri altındayım ki bu konunun, çıkamıyorum. Eşimi çok sevmeme rağmen istemeden nişana kınaya düğüne kadar herşeyi geciktirdim. O çok istemesine rağmen çocuğu da. Şimdi öyle pişmanım ki. Keşke bu kadar iş hayatına eğitime kasmasaymışım da şu dünyada yüz aydınlığı bir çocuk isteyeymişim. Üstelik bu hayatın bana bir düşük dereceli skolyoz, bir kaç bel fıtığı, çok ekran başında durmaktan boyun fıtığı, boyun düzleşmesi ve bel kayması ve +15 kilo kötü hatırası oldu. Şimdi bu halde gebe kalmaya çalışıyorum. Kendi elimle kendimi getirdiğim halden utanıyorum. İnternetleri, medyayı, toplumu ve aileyi çok iyi okuduğumu düşünürdüm, şimdi kendimi iyi eğitimli tecrübeli bir çağzede olarak görüyorum. Belki bu çocuk istemi olmasa ihtiyarlayana kadar da uyanmazdım şu hayattan bir kam almaya. Çağ nelere prim veriyorsa onların peşinden koşuyor olurdum halen. Elbette okumak çalışmak kötüdür demiyorum hatta bence erkeklerden bile önce tüm kadınlar bir takım güvenceler edinmeli, fakat kendini de o dünyaya kaptırmamalı. Ben kaptırdım. Çok pişmanım. Şimdi çalışsam bile az çalışıyorum, eskisi kadar çok iş almıyorum. Keşke daha erken fark etseydim olması gereken sağlıklı düzeni. Aklıma arabaya atlayıp erkek gibi tüm Türkiye’yi boydan boya iş için taradığım günlerce gecelerce ekran başında uykusuz kaldığım yıllar geliyor, boğazım düğümleniyor. Şimdi yaşça bu kadar geç kalmamış, fiziksel olarak bu kadar yıpranmamış, mental olarak bu kadar yorulmamış olacaktım ki…

35 yasindayim ben de çok çalışıyorum çok kiloluyum sağlıksızim. Gençken calistigim için hala da calistigim için pişman değilim severek yaptım ve mutluyum. Ama sağlığıma dikkat etmemiş olduğum için mutsuzum. Ama yasımız hala genç. Bu yaştan sonra yürüyüş spor sağlıklı beslenme daha dengeli güzel bir hayat hobi keyif doğa vs bunlar için geç değil aksine başlamanın tam zamanı.
 
33 yaşında çift anadal mezunuyum. Liseden beridir çalışıyorum, bilgisayar mühendisliği okurken de devam ettim, evlendikten sonra da. Hem kamuda hem özel sektörde çalıştım. Bir süre sonra kendi işimi kurdum. Siber güvenlik danışmanlığı veriyorum. Pandemide bile üç ayrı konunun baş denetçisi olabilmek için sayısız sınava girdim hepsini tam puanla geçtim. 3 yıldır evliyim ve bu son birkaç aya kadar hunharca çalışıyordum. Ta ki bebek fikri dank edene kadar. 4,5 aydır deniyoruz. Bu süreçte hormon testleri, kan idrar testleri, smear, hsg, hatta ilaçlı pelvik mr bile çektirdim. Ufak tefek pürüzler var ama gebe kalmaya hiçbir engel yok. Yine de halen gebe değilim. Yurtiçinde yurtdışında onlarca dev işler projeler yaptım yönetim, hayatımda onca değişiklik oldu, hiçbirşey ama hiçbirşey beni bu kadar heyecanla bekletmedi. Odaklanmamam gerektiğini çok iyi biliyorum fakat öyle tesiri altındayım ki bu konunun, çıkamıyorum. Eşimi çok sevmeme rağmen istemeden nişana kınaya düğüne kadar herşeyi geciktirdim. O çok istemesine rağmen çocuğu da. Şimdi öyle pişmanım ki. Keşke bu kadar iş hayatına eğitime kasmasaymışım da şu dünyada yüz aydınlığı bir çocuk isteyeymişim. Üstelik bu hayatın bana bir düşük dereceli skolyoz, bir kaç bel fıtığı, çok ekran başında durmaktan boyun fıtığı, boyun düzleşmesi ve bel kayması ve +15 kilo kötü hatırası oldu. Şimdi bu halde gebe kalmaya çalışıyorum. Kendi elimle kendimi getirdiğim halden utanıyorum. İnternetleri, medyayı, toplumu ve aileyi çok iyi okuduğumu düşünürdüm, şimdi kendimi iyi eğitimli tecrübeli bir çağzede olarak görüyorum. Belki bu çocuk istemi olmasa ihtiyarlayana kadar da uyanmazdım şu hayattan bir kam almaya. Çağ nelere prim veriyorsa onların peşinden koşuyor olurdum halen. Elbette okumak çalışmak kötüdür demiyorum hatta bence erkeklerden bile önce tüm kadınlar bir takım güvenceler edinmeli, fakat kendini de o dünyaya kaptırmamalı. Ben kaptırdım. Çok pişmanım. Şimdi çalışsam bile az çalışıyorum, eskisi kadar çok iş almıyorum. Keşke daha erken fark etseydim olması gereken sağlıklı düzeni. Aklıma arabaya atlayıp erkek gibi tüm Türkiye’yi boydan boya iş için taradığım günlerce gecelerce ekran başında uykusuz kaldığım yıllar geliyor, boğazım düğümleniyor. Şimdi yaşça bu kadar geç kalmamış, fiziksel olarak bu kadar yıpranmamış, mental olarak bu kadar yorulmamış olacaktım ki…
Çok abartmışsınız, ben okuyunca gencecik yaşında ne kadar güzel şeyler başarmış diye düşündüm. Dediklerinizi oncelikli yapsaydınız bu bahsettiğiniz başarıları belli bi yaştan sonra elde edemezdiniz ama şimdi daha 30ların başında müthiş iş tecrübeleri edinmişsiniz, şimdi de bebek aile eş gibi konulara yönelmişsiniz, geç kalınmış bi şey yok, o çocuk sizin nasibinizse kaç yaşında olursanız olun doğacak, değilse 20 yaşında da deneseniz olmayacaktı. Vakti henüz gelmemiş belli ki. Hayıflanıp pişman olup şimdiki zamanınızı çöp etmek yerine bence kendinizle gurur duyup şimdi yetişkinlik dönemindeki yeni hedeflerinize odaklanıp her anınızın tadını çıkarın. Spor yapın, düzenli beslenin, tedavilerinizi yaptırın, çalışmaya da devam edin (dozunda).
Insanlar 33 yaşında hâlâ saçma sapan geçim derdi ve ilişki sorunlarıyla uğraşıyor da olabiliyor, sizin çok şükür her şeyiniz tıkır tıkır gitmiş.
Bakış açısı her şeydir. Lütfen onca güzel şeyi, başarıyı, tatmini çöpe atmayın.
 
Back
X