Olmadi iste.

beynı formatla neuroformat ve kuantum dıye bırseyler var bırazdan gırısıcem bu mevzulara

kafanıza taktıgınız seyler varsa bu konular yardmcı olabılıyormus bende tam bılmıyorum yenı kesfedıyorum belkı baska arkadaslara da yardımı olur dıye yazdım
Beyne formatla ne alaka??? Ölüm gercegi hic ummadigin anda tokatliyor. Bin format at en sevdiklerin olunce bos. Gereksiz umutlarla beyin formati sacmaligi bilgineee!
 
Yorumlara baktigimda bunlara yasamayanin beni zerre anlamadigini goruyorum. Neyse, sorun degil.

Oyle tabii. Duzgun bir evliligi olan bir insanla, yapayalniz ve tum yuku sirtlanmis birinin bu sureci yasamasi bir mi? Yalnizken oyle agir ki her sey...

Istedigim bir sevgili de degil, hayat arkadasi artik. Ailem olmasini istiyorum. Istemek bir yana, ihtiyacim da var buna.

Cok tesekkur ederim yorumunuz, anlayisiniz ve guzel dilekleriniz icin. ❤❤❤
Farklı bir önerim olacak benim. Enerjiye inanırmısınız bilmiyorum ama istediğiniz bir şeyin olması için olmuş gibi davranın derler. Evlenmek istiyorsunuz o zaman evli gibi davranmaya çalışın diyorlar. Misal çift kişilik yatakta yalnız yatıyor ve yatarken o yatağın ortasında sağında solunda dağınık yatıyorsanız bunu sonlandırın. Sanki yanınızda eşiniz yatıyormuşcasına yatağın bir tarafını seçin ve orda yatın yani eşinize yer açın ki gelsin .
Durum yazınız dikkatimi çekti örneğin onu daha hayatınıza insanları çekecek bir ileti olarak değiştirebilirsiniz. Farkında olmadan söylediklerimiz yazdıklarımız şu bu bunlar da etkiliyormuş olaylarn gidişatını.
Bu gibi küçük yapabileceğiniz değişikliklerle başlayabilirsiniz. Biraz araştırın ve kendinize uyarlayabileceğiniz gibi bir şekil verebilirsiniz.
 
Allah sıralı ölüm versin derler ya anneniz babaniz tabiki yas geregi sizden once olmeleri daha makul. 36 yasina kadar ana babayla yasamissin tabiki sukret!
Evlensmedim annem babam ölürse diye gelecek kaygisi olan 36 yasinda kadin cidden bir uzmanla gorusun

Actigim konuya bak, yaptigin yoruma bak. Yazik uslubuna.
 
Farklı bir önerim olacak benim. Enerjiye inanırmısınız bilmiyorum ama istediğiniz bir şeyin olması için olmuş gibi davranın derler. Evlenmek istiyorsunuz o zaman evli gibi davranmaya çalışın diyorlar. Misal çift kişilik yatakta yalnız yatıyor ve yatarken o yatağın ortasında sağında solunda dağınık yatıyorsanız bunu sonlandırın. Sanki yanınızda eşiniz yatıyormuşcasına yatağın bir tarafını seçin ve orda yatın yani eşinize yer açın ki gelsin .
Durum yazınız dikkatimi çekti örneğin onu daha hayatınıza insanları çekecek bir ileti olarak değiştirebilirsiniz. Farkında olmadan söylediklerimiz yazdıklarımız şu bu bunlar da etkiliyormuş olaylarn gidişatını.
Bu gibi küçük yapabileceğiniz değişikliklerle başlayabilirsiniz. Biraz araştırın ve kendinize uyarlayabileceğiniz gibi bir şekil verebilirsiniz.

Cok tesekkur ederim yorum ve tavsiyeniz icin. 😊
 
Fotograf zaten cok acikca soyluyor sol alt kosedeki el ile,annemin biricik ogluyum😆😆
Evet şımarık biri gibi görünüyor. :KK70:
Irına Shayk maalesef yanlış tercih yapmış..
 
Geleceği için kaygılanmayan insan var mı? Hele kadınsa, ya da bekarsa... Günümüz hayatı bizi aile ve arkadaşlarımızdan da uzağa itme, yalnızlaştırma eğiliminde. Ben de size yakın yaştayım ve yakın hislerdeyim. 2 yıl önce daha da yakın hislerdeydim. Sonra bir sevgilim oldu, yalnızlık biraz azaldı ama kaygılarım azalmadı. Yani insanın sevgilisi olsa, kocası olsa ne fark eder? Kimsenin sırası belli değil. Kim ayrılır, kim kalır belli değil. Ayrıca daha gençsiniz. 40 yaşında, 55 yaşında evlenen tanıdıklarım var. Sürprizler olabilir, olmayabilir de... Ama geleceği kaygılarla beklemeyin, onun yerine bugüne bakın.

İşinizde mutlu musunuz mesela? Değilseniz değiştirin. Aklınızda kalan bir kariyer mi vardı, ruhunuzu çağıran bir amaç olduğunu hissediyorsunuz ama adını koyamıyor musunuz, onu bulun. Adını koyduysanız ama denemeye korkuyorsanız, korkuya rağmen yapın. Bu hayatta en büyük doyumu aile, eş, arkadaşlar sağlamıyor; hayata anlam katacağını düşündüğünüz şey sağlıyor.

Yeterince kendiniz misiniz mesela? Yoksa gerçek kişiliğiniz içinizde pusuya yatmış bekliyor mu? Gerçek kişiliğinizi keşfeder ve onu yaşarsanız kendinize doğru hayatı çekersiniz. Doğru işi, doğru arkadaşları, doğru erkeği çekersiniz. Bu da spritüel söylemlerdeki gibi gizemli bir şekilde çalışmaz. O kadar mutlu, o kadar özgüvenli olursunuz ki bambaşka bir titreşim yayarsınız ve o titreşimi yayan, ona ilgi duyan insanların dikkatini çekersiniz. Kurban psikolojisinde olan, hayatın getirdiklerine boyun eğmeye meyilli insanlar bu yüzden genelde mutsuz oluyor bence çünkü iç titreşimleri bozuk, kendilerini yaşamıyorlar, dolayısıyla yanlış insanları çekiyorlar.

Sevdiğiniz şeyleri yapın. O şeyleri yapan gruplar, etkinlikler bulun, onlara gidin. Ama tavsiyem arkadaş ya da sevgili arayarak gitmeyin. O şeylerden keyif almak için gidin. Mesela benim arkadaş çevrem son beş yılda çok değişti, çünkü beş yıldır istediğim şeyi kovalıyorum ve doğru insanlarla arkadaş oluyorum. Arkadaş edinmek için gittiğim hiçbir etkinlikten arkadaş edinmedim ama sırf eğlenmek için gittiğim etkinliklerden hayatımın en eğlenceli, en doyum veren arkadaşlıklarını edindim.

Uzun lafın kısası kendinize odaklanın. Kendinize uygun yaşadığınızda, mutlu olduğunuzda hayatınızda da mutluluk olmaya başlayacak. Gerek arkadaşlarla, gerek erkeklerle, gerek yaptığınız işlerle...

Bol şans. :)
 
Geleceği için kaygılanmayan insan var mı? Hele kadınsa, ya da bekarsa... Günümüz hayatı bizi aile ve arkadaşlarımızdan da uzağa itme, yalnızlaştırma eğiliminde. Ben de size yakın yaştayım ve yakın hislerdeyim. 2 yıl önce daha da yakın hislerdeydim. Sonra bir sevgilim oldu, yalnızlık biraz azaldı ama kaygılarım azalmadı. Yani insanın sevgilisi olsa, kocası olsa ne fark eder? Kimsenin sırası belli değil. Kim ayrılır, kim kalır belli değil. Ayrıca daha gençsiniz. 40 yaşında, 55 yaşında evlenen tanıdıklarım var. Sürprizler olabilir, olmayabilir de... Ama geleceği kaygılarla beklemeyin, onun yerine bugüne bakın.

İşinizde mutlu musunuz mesela? Değilseniz değiştirin. Aklınızda kalan bir kariyer mi vardı, ruhunuzu çağıran bir amaç olduğunu hissediyorsunuz ama adını koyamıyor musunuz, onu bulun. Adını koyduysanız ama denemeye korkuyorsanız, korkuya rağmen yapın. Bu hayatta en büyük doyumu aile, eş, arkadaşlar sağlamıyor; hayata anlam katacağını düşündüğünüz şey sağlıyor.

Yeterince kendiniz misiniz mesela? Yoksa gerçek kişiliğiniz içinizde pusuya yatmış bekliyor mu? Gerçek kişiliğinizi keşfeder ve onu yaşarsanız kendinize doğru hayatı çekersiniz. Doğru işi, doğru arkadaşları, doğru erkeği çekersiniz. Bu da spritüel söylemlerdeki gibi gizemli bir şekilde çalışmaz. O kadar mutlu, o kadar özgüvenli olursunuz ki bambaşka bir titreşim yayarsınız ve o titreşimi yayan, ona ilgi duyan insanların dikkatini çekersiniz. Kurban psikolojisinde olan, hayatın getirdiklerine boyun eğmeye meyilli insanlar bu yüzden genelde mutsuz oluyor bence çünkü iç titreşimleri bozuk, kendilerini yaşamıyorlar, dolayısıyla yanlış insanları çekiyorlar.

Sevdiğiniz şeyleri yapın. O şeyleri yapan gruplar, etkinlikler bulun, onlara gidin. Ama tavsiyem arkadaş ya da sevgili arayarak gitmeyin. O şeylerden keyif almak için gidin. Mesela benim arkadaş çevrem son beş yılda çok değişti, çünkü beş yıldır istediğim şeyi kovalıyorum ve doğru insanlarla arkadaş oluyorum. Arkadaş edinmek için gittiğim hiçbir etkinlikten arkadaş edinmedim ama sırf eğlenmek için gittiğim etkinliklerden hayatımın en eğlenceli, en doyum veren arkadaşlıklarını edindim.

Uzun lafın kısası kendinize odaklanın. Kendinize uygun yaşadığınızda, mutlu olduğunuzda hayatınızda da mutluluk olmaya başlayacak. Gerek arkadaşlarla, gerek erkeklerle, gerek yaptığınız işlerle...

Bol şans. :)

Yorumunuza bayildim. 😍

Gercek kisiligimi kesfetmek icin cikacagim yolun ilk gunu olsun yarin. Offf, cok heyecanlandim. 😊
 
Anlıyorum sizi..Bende aynı durumdaydım. Ondan çok iyi anlıyorum.
Umutsuzdum ki erkek arkadaşım karşıma çıktı. Ben bu sitede 30larda çok evlenen üye duydum. Hatta çocuğu olan biliyorum. Bunlar nasip kısmet.

Başka durumlarda evet bireysel çaba çok önemli. Bir işte tutunmakta, bir sınavı kazanmakta vs.
Ama bu durumda karşı taraf istemezse kadın istediği kadar istesin olmaz.
Size tavsiyem çevrenize artık bende evlensem güzel olurdu deyin; kısmetin nereden geleceği belli olmaz.
Bir de şu pandemi geçsin, fotoğrafçılık veya trekking gibi unisex hobilere gidin.
Olur mu olur..

Ama bence bu durumun püf noktası; beklentiyi azaltmak. Umut etmek ama beklentiye girmemek.
Hatta sitede A ayynill var. Başka bir konuda konuşmuştuk. O da umutsuzdu sizin yaşınızdaydı. Şu an ekimde nikahı olacak diye biliyorum.
Özetle lütfen umutsuz olmayın..Nasipse olur.:KK66:


Sevgili A ayynill senin yorumunu da merak ediyorum.
Yorumlarına katılıyorum sonuna kadar. 35 yaşındayım ve 2 ay sonra evleniyorum. Nişanım oldu. Umutsuzluğa hiç yer yok. Herşeyin bir vakti saati var. Evlenmenin kesinlikle yaşı yok. Ama tabi istekli olmak biraz da arayış içinde olmak gerekiyor. Yakın dostlardan arkadaşlardan yardım istenebilir. Ya da kurs gezi gibi sosyalleşme araçları çok önemli. Dostlarınıza evlenme isteğinizi kesin söyleyin. Uygun adaylar çıkarabilirler. Bende oyle oldu.
 
Siz buradaki ters yorumlara bakmayın, kendinizi yalnız hissedebilir bundan korkabilirsiniz. Yaşıtız sizinle annem babam epey yaşlılar. Özellikle son senelerde babamda hastalıklar da çıktı kaybetme korkusunu yaşadım.
Kuzenim 36 yaşında onun işi de yok, bekar, tek anneciği var o da amansız bir hastalıkla boğuşuyor senelerdir. Kuzenim de bana her dertleştiğimizde der annem de gitse ben koca evde iş yok güç yok yapayalnız napacağım diye. Biz varız tabii ama sürekli yanında olamıyoruz tabii. Ona iş araması konusunda destek oluyoruz siz biraz daha şanslısınız işiniz var. O da büyük bir meşgale.
Ama hepimiz özünde yalnızız ve yalnız kalacağız. Hayat böyle de bir şey. Çocuklarımız kendi yollarına gidecekler. Arkadaşlar kendi hayat savaşlarına düşecekler. Biz mücadele edeceğiz. Ömür de böyle geçecek.
Son senelerde iyi olduğunu düşündüğüm dostlarımı kaybettim. O kadar da iyi dostlar değilmişiz. O zamandan beri bana iyi gelen eve aldığımız kedi, hobilerim oldu. Resim kursu, spor kulubü üyeliği gibi şeyler insana iyi geliyor. Bir kaç kahve içecek insan da ediniyorsun. Korolar da iyi birer seçenek. Bağıra bağıra şarkı söylemek de iyi geliyor. Bunları da deneyebilirsiniz
 
Yorumlarına katılıyorum sonuna kadar. 35 yaşındayım ve 2 ay sonra evleniyorum. Nişanım oldu. Umutsuzluğa hiç yer yok. Herşeyin bir vakti saati var. Evlenmenin kesinlikle yaşı yok. Ama tabi istekli olmak biraz da arayış içinde olmak gerekiyor. Yakın dostlardan arkadaşlardan yardım istenebilir. Ya da kurs gezi gibi sosyalleşme araçları çok önemli. Dostlarınıza evlenme isteğinizi kesin söyleyin. Uygun adaylar çıkarabilirler. Bende oyle oldu.
Bende dediklerine katılıyorum. Nasipse olur. Bende erkek arkadaşımla 30lu yaşlarda tanıştım. Oldu mu oluyor. Umutsuz olmamak lazım. Çevreye evlensem iyi olur denebilir kimden ne çıkacağını bilemezsin..

Hayırlı olsun canım.. tekrardan kutlarım..
Çok sevindim. Seninle konularda konuştuk.
Gönlüne göre olmuş çok sevindim..
Allah tamamına erdirsin..

Mutluluklar..:KK200:
 
Bende dediklerine katılıyorum. Nasipse olur. Bende erkek arkadaşımla 30lu yaşlarda tanıştım. Oldu mu oluyor. Umutsuz olmamak lazım. Çevreye evlensem iyi olur denebilir kimden ne çıkacağını bilemezsin..

Hayırlı olsun canım.. tekrardan kutlarım..
Çok sevindim. Seninle konularda konuştuk.
Gönlüne göre olmuş çok sevindim..
Allah tamamına erdirsin..

Mutluluklar..:KK200:
Çok teşekkürler. Önceden de demiştim senin öngörün tuttu. Bu sene demiştin bu sene oldu. Umarım senin ilişkin de olumlu sonuçlanır ve hayırlıysa olur.
 
Siz buradaki ters yorumlara bakmayın, kendinizi yalnız hissedebilir bundan korkabilirsiniz. Yaşıtız sizinle annem babam epey yaşlılar. Özellikle son senelerde babamda hastalıklar da çıktı kaybetme korkusunu yaşadım.
Kuzenim 36 yaşında onun işi de yok, bekar, tek anneciği var o da amansız bir hastalıkla boğuşuyor senelerdir. Kuzenim de bana her dertleştiğimizde der annem de gitse ben koca evde iş yok güç yok yapayalnız napacağım diye. Biz varız tabii ama sürekli yanında olamıyoruz tabii. Ona iş araması konusunda destek oluyoruz siz biraz daha şanslısınız işiniz var. O da büyük bir meşgale.
Ama hepimiz özünde yalnızız ve yalnız kalacağız. Hayat böyle de bir şey. Çocuklarımız kendi yollarına gidecekler. Arkadaşlar kendi hayat savaşlarına düşecekler. Biz mücadele edeceğiz. Ömür de böyle geçecek.
Son senelerde iyi olduğunu düşündüğüm dostlarımı kaybettim. O kadar da iyi dostlar değilmişiz. O zamandan beri bana iyi gelen eve aldığımız kedi, hobilerim oldu. Resim kursu, spor kulubü üyeliği gibi şeyler insana iyi geliyor. Bir kaç kahve içecek insan da ediniyorsun. Korolar da iyi birer seçenek. Bağıra bağıra şarkı söylemek de iyi geliyor. Bunları da deneyebilirsiniz

Beni anlamaniz mutlu etti beni gercekten. 😊

Isim ve evdeki guzeller guzeli hayvan dostlarim en buyuk 2 sansim su anki kosullarda. Bu konuda minnettarim. 🙏

Sosyallik konusunda zayifim, hal boyle olunca sorunlara daha bir odaklaniyor insan sanirim. Bu eksigimi tamamlamam gerektiginin farkindayim.

Tavsiyeleriniz icin cok tesekkur ederim. 😊
 
Çok teşekkürler. Önceden de demiştim senin öngörün tuttu. Bu sene demiştin bu sene oldu. Umarım senin ilişkin de olumlu sonuçlanır ve hayırlıysa olur.
Çok teşekkür ederim.
Inşallah bana da olur. Hatta isteyen herkese olur. Konu sahibine de olur.
Çok sevindim. Konularda denk gelip konusmustuk.
Ben olacağını sizin için hissetmiştim.
En büyük mucizeler beklentiyi kesince; düşünsel olarak rahatlayınca oluyor.
Darısı tüm bekarlara inşallah..

Mutluluklar..:KK51:
 
Gelecek kaygi veriyor artik. Annem ve babam olur da benden once vefat ederlerse ne yapacagimi, hayata nasil tutunacagimi kara kara dusunuyorum. Cok yalnizim ve bu beni cok urkutuyor.

Evlenmedim; ailem yok, esim yok, cocugum yok. Halbuki aile oyle degerli bir kavram ki... Olmadi iste.

Uzgunum...

Summer yapma.. Bana nasıl hayata sarılma isteği verdiğin mesajları, her şeyin mümkün olabileceğini söylediğin mesajları okuyorum ara sıra kendime geliyorum.

Bana o güzel motive edici mesajları yazan güçlü kadın bu kadın değildir değil mi..
Kaygıların o kadar doğal tepkiler ki; insanlığın gereği varlar. Ailemde kimsenin sağlık problemi olmamasına rağmen düşünüp ağladığım geceler o kadar çok ki benim de; ölürlerse ne yapıcam ben diye.
Bu olayın mutlaka gerçekleşecek olması ise bana derin bir hüzün veriyor. Fakat çözdüm ki benim problemim şuymuş ; ben kendimi ölümsüz sanıp sadece sevdiklerim ölecekmiş gibi düşünüyormuşum. Bir gün ben de öleceğim ; burada sonsuza kadar kalıp onların hasretiyle yaşamayacağım ki. Ben de gideceğim her nereye gidiyorlarsa...

Böyle düşünmek seni rahatlatır mı bilmiyorum ama kısa vadede işe yarıyor. Sen güçlü bir kadınsın ben buna tüm kalbimle inanıyorum seni tanımasam da. Seni seviyorum demek istedim bir de bilmiyorum ama bana verdiğin destek beni yerden kazımıştı dilerim ki sen de hep ayakta kal.
 
Gelecek kaygi veriyor artik. Annem ve babam olur da benden once vefat ederlerse ne yapacagimi, hayata nasil tutunacagimi kara kara dusunuyorum. Cok yalnizim ve bu beni cok urkutuyor.

Evlenmedim; ailem yok, esim yok, cocugum yok. Halbuki aile oyle degerli bir kavram ki... Olmadi iste.

Uzgunum...
Hayırlısı olsun...İnsan evlenip yinede yalnızlaşabiliyor..
 
Tüm konuyu okuyamayacağım , depresif havanız resmen konuyu sarmış .

Ben burdan hissedip darlandım yemin ediyorum .
Herkesi azarlayıp azarlayıp atıyorsunuz bir de .

Rahatsız edici derecede detaycı ve kontrolcü olduğunuzu düşündürdü yorumlarınız bana .

Anneniz açısından da düşünün istersiniz. Ailem her şeyim diyorsunuz ama bu halinizle ailenize ne kadar fayda verebileceksiniz ki?

Hayatımıza giren insanlar koltuk değneklerimiz değil , birisi tutup bizi hop çıkarıp istediğimiz yere koyamaz .İyi bir ilişkide her iki tarafın birbirini besleyebiliyor olması lazım . Siz kendi kendinizi taşıyamıyorsunuz ki şu an ?
Beklentileriniz bence yaşınızın olgunluğuna sahip değil .

Sadece duymak istediğiniz şeyleri yazmak daha kolay olabilir, isteğiniz de bu olabilir ama tedavi olmaya ihtiyacınız var .
 
Back
X