Olmadığım heryerde kötü bir şey olacak hissi?

zeholll .!.:

Bu his sizde var mı? Beni çok yıpratıyor. Hayatta en korktuğum şey annemi ve babamı kaybetmek... Babam anneme göre vucut olarak daha çok yıprandı aşırı sigara içiyor ve nerdeyse nefes alamıyor. Babam mesela şuan işte. Sanki kötü bişey olacak gibi hissediyorum. Evde olsa bu his olmuyor müdahale ederim gibi geliyor.

Mesela teyzemler arabalarıyla konaklaya konaklaya gezerler tatil yaparalar. Aklım hep onlarda kalır birşey olacakmış gibi. Yaşadığımız şehre gelince derin bi nefes alırım. Sanki Allah korusun kaza yapacaklar haberde karşıma çıkacaklar gibi hissederim.Arabada ben olsam mesela bunu hissetmem.

Anneanneme giderim bikaç günlüğüne, annem bıçağı hor kullanır. Elini kesmiş midir bileğine gelmiş midir?

Erkek kardeşim metroya biner, şehrin bazı meydanlarına gider arkadaşlarıyla buluşmaya. Allah korusun terör saldırısı olur mu? Bomba patlar mı? Ama o meydana ben gitsem sanki olmaz gibi gelir.

Mesela şehir dışına çıkarım. Acaba büyük istanbul depremi olur mu? Tüm ailemi kaybeder miyim? Bu sorular çok geliyor aklıma. İstanbulda olsam bu depremin endişesini yaşamam üstelik.

Şimdi babam işte. Keşke eve gelse. Olmadığım her yerde sanki kötü bişey olacak hissi taşıyorum. Sevdiklerimi kaybetmekten ölüm kadar korkuyorum. Var olmadığım heryer hakkında yazdığım senaryolar beni çok mutsuz kılıyor. Size de böyle oluyor mu?

Genişletmek için tıkla...

Efsasari .!.:

Korku mu desek vesvese mi desek bende soyle dusununce isin icinden cikilmaz hal aliyor.. bu huyumu sevmiyorum. Dusuncelerde boguluyorum sanki... herkese herseye yetismeye calisicaz.. bu imkansiz ama dusunmedende alikoyamiorum... bi de kendi kendi mi de cok korkutuyorum...nedden boyleyim bilmiorum zamanla artti bu hallerim

Genişletmek için tıkla...

zeholll .!.:

Büyük bir yerleşim yerim olsa, tüm sevdiklerimi yerleştirsem, hep gözüm üstlerinde olsa, her an görme imkanım olsa, çalışmasalar işe gitmeseler tüm risklerden arınsalar, onların yaşamını ben idare ettirebilsem, hepsine depreme korunaklı hatta sivri kenarları süngerle çevrili evlerde yaşatabilsem, o güce ulaşsam anca rahatlarım. Ya da benden 3 tane daha olsa...

Anne olunca daha vahim bir durumum olur kesin. Bende bu düşünceleri sevmiyorum. Çoğu kez baskılıyorum ama en az 3-4 kez aklıma gelir. En tahammül edemediğimse aile üyelerinden birinin yaptığı yolculuk. Yolculuk bitene kadar diken üstündeyim.

Genişletmek için tıkla...

zeholll .!.:

Bu his sizde var mı? Beni çok yıpratıyor. Hayatta en korktuğum şey annemi ve babamı kaybetmek... Babam anneme göre vucut olarak daha çok yıprandı aşırı sigara içiyor ve nerdeyse nefes alamıyor. Babam mesela şuan işte. Sanki kötü bişey olacak gibi hissediyorum. Evde olsa bu his olmuyor müdahale ederim gibi geliyor.

Mesela teyzemler arabalarıyla konaklaya konaklaya gezerler tatil yaparalar. Aklım hep onlarda kalır birşey olacakmış gibi. Yaşadığımız şehre gelince derin bi nefes alırım. Sanki Allah korusun kaza yapacaklar haberde karşıma çıkacaklar gibi hissederim.Arabada ben olsam mesela bunu hissetmem.

Anneanneme giderim bikaç günlüğüne, annem bıçağı hor kullanır. Elini kesmiş midir bileğine gelmiş midir?

Erkek kardeşim metroya biner, şehrin bazı meydanlarına gider arkadaşlarıyla buluşmaya. Allah korusun terör saldırısı olur mu? Bomba patlar mı? Ama o meydana ben gitsem sanki olmaz gibi gelir.

Mesela şehir dışına çıkarım. Acaba büyük istanbul depremi olur mu? Tüm ailemi kaybeder miyim? Bu sorular çok geliyor aklıma. İstanbulda olsam bu depremin endişesini yaşamam üstelik.

Şimdi babam işte. Keşke eve gelse. Olmadığım her yerde sanki kötü bişey olacak hissi taşıyorum. Sevdiklerimi kaybetmekten ölüm kadar korkuyorum. Var olmadığım heryer hakkında yazdığım senaryolar beni çok mutsuz kılıyor. Size de böyle oluyor mu?

Genişletmek için tıkla...

Auri .!.:

Kaygı bozukluğu yanılmıyorsam bu yaşadığınız. Tam anlamıyla tedavisi var mı bilmiyorum, ben atlatamadım. Ama azalma, gerileme oldu yardım aldığım için.

Genişletmek için tıkla...

zeholll .!.:

Bu his sizde var mı? Beni çok yıpratıyor. Hayatta en korktuğum şey annemi ve babamı kaybetmek... Babam anneme göre vucut olarak daha çok yıprandı aşırı sigara içiyor ve nerdeyse nefes alamıyor. Babam mesela şuan işte. Sanki kötü bişey olacak gibi hissediyorum. Evde olsa bu his olmuyor müdahale ederim gibi geliyor.

Mesela teyzemler arabalarıyla konaklaya konaklaya gezerler tatil yaparalar. Aklım hep onlarda kalır birşey olacakmış gibi. Yaşadığımız şehre gelince derin bi nefes alırım. Sanki Allah korusun kaza yapacaklar haberde karşıma çıkacaklar gibi hissederim.Arabada ben olsam mesela bunu hissetmem.

Anneanneme giderim bikaç günlüğüne, annem bıçağı hor kullanır. Elini kesmiş midir bileğine gelmiş midir?

Erkek kardeşim metroya biner, şehrin bazı meydanlarına gider arkadaşlarıyla buluşmaya. Allah korusun terör saldırısı olur mu? Bomba patlar mı? Ama o meydana ben gitsem sanki olmaz gibi gelir.

Mesela şehir dışına çıkarım. Acaba büyük istanbul depremi olur mu? Tüm ailemi kaybeder miyim? Bu sorular çok geliyor aklıma. İstanbulda olsam bu depremin endişesini yaşamam üstelik.

Şimdi babam işte. Keşke eve gelse. Olmadığım her yerde sanki kötü bişey olacak hissi taşıyorum. Sevdiklerimi kaybetmekten ölüm kadar korkuyorum. Var olmadığım heryer hakkında yazdığım senaryolar beni çok mutsuz kılıyor. Size de böyle oluyor mu?

Genişletmek için tıkla...