Herkese merhaba,
Çok farklı olduğunuz, beraber olmayacağınızı bildiğiniz ama hala çok sevdiğiniz birini tamamen hayatınızdan çıkarmak mı gerekli? Yoksa arkadaş kalıp, duygularınızın bitmesini beklemek mi doğrusu? Karşı taraf bir şekilde bahanelerle hep iletişimde kalmak istiyor.
Mantığımla hareket eden bir insanım ne kadar çok seversem seveyim hiçbir ortak noktada buluşamayız, beraber olamayacağımız belirgin bir durum. Zamanla duygularımın biteceğine de eminim, hiçbir acı sonsuza dek sürmüyor. Sadece nasıl bir adım atarak bu durumu kendime en az hasarla atlattırabilirim diye merak ediyorum.
Ek yapayım : Aslında hiçbir şekilde görüşmüyorduk aylardır. 15 gün önce bana ulaştı benim doktora için gideceğim yerden uğraşmış ve kabul almış, yani o da gelecek. O günden beri bu bahane ile ara ara yazıyor, ben de kısa kesiyorum ama cevap vermeden duramıyorum.
Ek2 : İkimiz de bekarız ve hiç evlenmedik. Ben 25 , karşı taraf 26 yaşında. Kariyer ve eğitim farkımız yok ama aşmamızın imkansız olduğu bir inanç ve yetiştirilme tarzı farkımız var. Ortak nokta bulamıyoruz daha önce denedik ve birbirimizi yıprattık
