Anksiyete gibi. Doktora gittiniz mi?Ben 29 yaşında evli bir çocuğu olan bı kadınım eşimi çok seviyorum onunla alakalı hiç bir şikayetim yok çok şükür maddi manevi her türlü beni rahat ettiriyor lakin son zamanlarda ruhsal olarak değişen birşey farkettim önceleri ölmekten ölümden çok korkardım hele 6 Şubat depremi oldu hergun yatağa dua ederek giriyordum ölüm korkusu sarmıştı ki şuan 9 Eylül kaç ay geçti depremden öncede böyleydi ölmekten korkardim her türlü artık korkmadığı mi farkettim hatta artık Allah'a oleceksem kızımla eşimle beraber al canımı diye dua etmeye başladım sırf arkamda onlar sıkıntı çekmesin diye böyle hayat enerjim hiç yok donuk bı yüz ifadesiyle geziyorum yüzüm pek gülmüyor hiç bir isim rast gitmiyor hep bı sanssizlik uğursuzluk hiç birseyden keyif almıyorum eşimde sürekli neyin var diye soruyor ama ben neyim olduğunu bilmiyorum sizce neyim var benim
Hayır doktora gitmedim hiç açıkçası pek bilgim yok anksiyete nedirAnksiyete gibi. Doktora gittiniz mi?
canim ölümu dusunmemeye calis ve ecelin degismezligini unutma.bugun veya yarin yada 40 yil sonra bilemiyoruz.bu yuzden biz bu dunyada vazifemizi yapalim ve dua edelim tevekkul halinde olalim .allaha siginmaktan baska care yok imkan varsa terapi al.bende senin gibiyydim fakat gundemin drgistikce unutmaya basliyosunBen 29 yaşında evli bir çocuğu olan bı kadınım eşimi çok seviyorum onunla alakalı hiç bir şikayetim yok çok şükür maddi manevi her türlü beni rahat ettiriyor lakin son zamanlarda ruhsal olarak değişen birşey farkettim önceleri ölmekten ölümden çok korkardım hele 6 Şubat depremi oldu hergun yatağa dua ederek giriyordum ölüm korkusu sarmıştı ki şuan 9 Eylül kaç ay geçti depremden öncede böyleydi ölmekten korkardim her türlü artık korkmadığı mi farkettim hatta artık Allah'a oleceksem kızımla eşimle beraber al canımı diye dua etmeye başladım sırf arkamda onlar sıkıntı çekmesin diye böyle hayat enerjim hiç yok donuk bı yüz ifadesiyle geziyorum yüzüm pek gülmüyor hiç bir isim rast gitmiyor hep bı sanssizlik uğursuzluk hiç birseyden keyif almıyorum eşimde sürekli neyin var diye soruyor ama ben neyim olduğunu bilmiyorum sizce neyim var benim
Olumden korkmamak ayri, sevdiklerinizle birlikte olmeyi dilemek ayri bir sey. İyi bir yone dogru gitmiyorsunuz, bir psikiyatra gidinBen 29 yaşında evli bir çocuğu olan bı kadınım eşimi çok seviyorum onunla alakalı hiç bir şikayetim yok çok şükür maddi manevi her türlü beni rahat ettiriyor lakin son zamanlarda ruhsal olarak değişen birşey farkettim önceleri ölmekten ölümden çok korkardım hele 6 Şubat depremi oldu hergun yatağa dua ederek giriyordum ölüm korkusu sarmıştı ki şuan 9 Eylül kaç ay geçti depremden öncede böyleydi ölmekten korkardim her türlü artık korkmadığı mi farkettim hatta artık Allah'a oleceksem kızımla eşimle beraber al canımı diye dua etmeye başladım sırf arkamda onlar sıkıntı çekmesin diye böyle hayat enerjim hiç yok donuk bı yüz ifadesiyle geziyorum yüzüm pek gülmüyor hiç bir isim rast gitmiyor hep bı sanssizlik uğursuzluk hiç birseyden keyif almıyorum eşimde sürekli neyin var diye soruyor ama ben neyim olduğunu bilmiyorum sizce neyim var benim
Gündemi değiştirecek pek kimse yok açıkçası gurbetteyim ne eş dost ne akraba kardeş kimse yok oturup içimi dokebilecegimcanim ölümu dusunmemeye calis ve ecelin degismezligini unutma.bugun veya yarin yada 40 yil sonra bilemiyoruz.bu yuzden biz bu dunyada vazifemizi yapalim ve dua edelim tevekkul halinde olalim .allaha siginmaktan baska care yok imkan varsa terapi al.bende senin gibiyydim fakat gundemin drgistikce unutmaya basliyosun
İmkan dahilinde değerlendireceğim teşekkür ederim yorumunuz içinOlumden korkmamak ayri, sevdiklerinizle birlikte olmeyi dilemek ayri bir sey. İyi bir yone dogru gitmiyorsunuz, bir psikiyatra gidin
anliyorum sizi gercekten bende benzer seyler yasadim.bunun icin bir psikolojik danismana gidebilirsiniz eger imkaniniz varsa.insan konusunca rahatliyorGündemi değiştirecek pek kimse yok açıkçası gurbetteyim ne eş dost ne akraba kardeş kimse yok oturup içimi dokebilecegim
İmkandan ziyade bunu eşime nasıl söylerim ne düşünür bilmiyorumanliyorum sizi gercekten bende benzer seyler yasadim.bunun icin bir psikolojik danismana gidebilirsiniz eger imkaniniz varsa.insan konusunca rahatliyor
insan esiyle konusur paylasir dusuncelerini.zaten bu hayata birlikte atilmanizin sebeplerinden biride.yoldas olmaktir.gayet konusabilirsiniz.İmkandan ziyade bunu eşime nasıl söylerim ne düşünür bilmiyorum
Çok teşekkür ederim inşallah beni yadirgamazinsan esiyle konusur paylasir dusuncelerini.zaten bu hayata birlikte atilmanizin sebeplerinden biride.yoldas olmaktir.gayet konusabilirsiniz.
Nasıl normalDepresyondasınız, olmanız da çok normal.
Deprem çok travmatik bir durum, ruh halinizin iyi olmaması çok normal bundan bahsediyorum.Nasıl normal
Sizin şuan yaşadığınız gibi sebepsiz yere korku ve endişe hissetmekHayır doktora gitmedim hiç açıkçası pek bilgim yok anksiyete nedir
Anladım çok teşekkür ederimSizin şuan yaşadığınız gibi sebepsiz yere korku ve endişe hissetmek
Dünyada en bencilce bulduğum şey şu söz. O kadar insandan duyuyorum ki.Allah'a oleceksem kızımla eşimle beraber al canımı diye dua etmeye başladım sırf arkamda onlar sıkıntı çekmesin diye
Evet çok doğruDeprem çok travmatik bir durum, ruh halinizin iyi olmaması çok normal bundan bahsediyorum.
Evet çok haklisinizDeprem çok travmatik bir durum, ruh halinizin iyi olmaması çok normal bundan bahsediyorum.
Şuan beni öyle aydinlattiniz ki çok haklısınız hirdaha böyle bir dua etmeyecegim hiç bu yönden düşünmemiştimDünyada en bencilce bulduğum şey şu söz. O kadar insandan duyuyorum ki.
"Allah'ım onlar ölecekse benim de canımı al, kayiplarini gormeyeyim" yine bir nebze, ama neden ben öleceksem hepsi ölsün diyorsun ki?
Eşin pekala iki üzülüp yeni biriyle evlenir, çocukların da içinde bir siziyla yaşamaya devam eder, belki onlar da aile kurar, zamanla içindeki sızı da azalır, toruna torbaya karışır.
Eski firevunlar ölünce karılarını, atlarını da gömüyorlarmis ya, o hesap.
Ayrıca 6 Şubat demişsiniz, 6 Şubat'ta arama kurtarma gönüllüsüydüm. Bizim ekip aynı haneden 4 cenaze , bir tane de 22 yaşında kız çıkarttı. Kızın ne anası ne babası ne kardeşi vardı geride ama öyle umutla bekledi ki kurtulmayı, çıkması saatler sürdüğü için bizimkiler onu lafa tutmuş,enkazda şarkılar falan söylemisler. Kız kurtulduktan sonra hastanede aradı onunla konusan ekip arkadaşımızı, telefonu hoparlöre aldı hepimiz duyduk, onca acının içinde kız hayata kavuştuğu için o kadar mutluydu ki. Cıvıl civildi sesi. Akrabaları suyun olmadığı yerde bize sarma gönderdi.
Üstelik kurtarıldığı gün kızın doğum günüydü (bu abartılı hikayeye inanmayanlar için kanıt)
Eki Görüntüle 3298642
Yani deprem de olsa, sel de olsa, kıyamet de kopsa her can çok çok çok çok kıymetli
Bence bu saçma duanizi bir daha kullanmayın. Hiç birimiz ölümsüz değiliz, vademiz dolunca gideceğiz (dünyada gelmiş ve geçmiş tüm insanlar gibi) biz gidince de cevremizdeki insanlar sefil olmayacaklar. Öyle ya da böyle hayatına devam edecekler.
Konuya gelince bence bir değerlerinize baktırın. Bazen depresyon sandığımiz şey vitamin eksiği çıkabilir.
Onun dışında eğer gercekten depresyondaysaniz maddi durumunuz varsa psikologdan terapi alabilirsiniz, yoksa devlet hastanesi psikiyatrine gidip ilaca başlayabilirsiniz.
Hiç bir şey yapmadan iyileşemezsiniz ki
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?