- 19 Eylül 2013
- 435
- 403
- 123
- Konu Sahibi miniminimarg
-
- #1
Çok ayrıntıya girmeyeceğim ama Ramazan sadece aç kalmak değil ki. Manevi havasıyla insana 1 senelik reset atıyor bence30 yaşındayım yakında 31 olucam ama daha 30 derken bile zorlanıyorum. Arkadaşlar evlendi koptuk, sevgilim terk etti. İsten eve evden işe ot gibi yaşıyorum. Yaşadığımdan emin bile değilim. Bazen kursa falan yazılıyorum ama icimde yasam enerjisi yok, hiç bir etkisi olmuyor. 30 yas sendromu diye bir sey var galiba, yaşımı kafaya takiyorum, bekarligimi takiyorum. Psikologa gidiyorum ama eski neşeme bir daha kavuşamayacakmışım gibi, her şeyi kaçırmışım gibi geliyor.
Şimdi Ramazan ayı geliyor, oruçtan dolayı çok enerjisiz pasif oluyorum zaten, bu sefer daha da zor gececekmis gibi geliyor. Bombos bir ay olarak geçecek şimdiden belli. Hayatımdan 1 ayı daha şimdiden sildim yani.
En çok da hayatımda birinin olmamasını çok takıyorum. İlgi bağımlısı mıyım acaba? Yasimdan dolayı artık sevgili edinmek cok zorlaştı yalnızlık çok ağır geliyor. Sanki biri olsa kendimi toparlarmisim gibi.
30 yaşındayım yakında 31 olucam ama daha 30 derken bile zorlanıyorum. Arkadaşlar evlendi koptuk, sevgilim terk etti. İsten eve evden işe ot gibi yaşıyorum. Yaşadığımdan emin bile değilim. Bazen kursa falan yazılıyorum ama icimde yasam enerjisi yok, hiç bir etkisi olmuyor. 30 yas sendromu diye bir sey var galiba, yaşımı kafaya takiyorum, bekarligimi takiyorum. Psikologa gidiyorum ama eski neşeme bir daha kavuşamayacakmışım gibi, her şeyi kaçırmışım gibi geliyor.
Şimdi Ramazan ayı geliyor, oruçtan dolayı çok enerjisiz pasif oluyorum zaten, bu sefer daha da zor gececekmis gibi geliyor. Bombos bir ay olarak geçecek şimdiden belli. Hayatımdan 1 ayı daha şimdiden sildim yani.
En çok da hayatımda birinin olmamasını çok takıyorum. İlgi bağımlısı mıyım acaba? Yasimdan dolayı artık sevgili edinmek cok zorlaştı yalnızlık çok ağır geliyor. Sanki biri olsa kendimi toparlarmisim gibi.
Bir dedim var bölümündesiniz, içim kasvetli olduğu için yazı dilime de yansımış bu çok doğal. Bu bölümde iç açıcı konular okumayı beklemiyorsunuz herhalde.Öyle negatif yazmışsınız ki ekran başında kasvet çökerttiniz.
Birde bomboş geçeceğini düşündüğünüz, haz ve feyz almadığınız bir ayda lütfen aç kalmayın.
bizim iş yerinde 30 yaş üstü hatta 50 yaş üstü bekar bayanların hayatlarına bakıp gıpta ediyorum gezmedikleri görmedikleri gitmedikleri eğitim kalmadı arkadaşım avantaja çevirebilirsin evlenene kadar içimde kalmasın dediğim şeyleri yapardım senin yerinde olsam bizde çocuklu ve evli olarak her istediğimiz şeyleri yapamıyoruz ...30 yaşındayım yakında 31 olucam ama daha 30 derken bile zorlanıyorum. Arkadaşlar evlendi koptuk, sevgilim terk etti. İsten eve evden işe ot gibi yaşıyorum. Yaşadığımdan emin bile değilim. Bazen kursa falan yazılıyorum ama icimde yasam enerjisi yok, hiç bir etkisi olmuyor. 30 yas sendromu diye bir sey var galiba, yaşımı kafaya takiyorum, bekarligimi takiyorum. Psikologa gidiyorum ama eski neşeme bir daha kavuşamayacakmışım gibi, her şeyi kaçırmışım gibi geliyor.
Şimdi Ramazan ayı geliyor, oruçtan dolayı çok enerjisiz pasif oluyorum zaten, bu sefer daha da zor gececekmis gibi geliyor. Bombos bir ay olarak geçecek şimdiden belli. Hayatımdan 1 ayı daha şimdiden sildim yani.
En çok da hayatımda birinin olmamasını çok takıyorum. İlgi bağımlısı mıyım acaba? Yasimdan dolayı artık sevgili edinmek cok zorlaştı yalnızlık çok ağır geliyor. Sanki biri olsa kendimi toparlarmisim gibi.
Mutlu olmak icin baskalarina ihtiyaciniz olmamali! Dusunsenize.. Evlisiniz 45 yasina geldiniz. Cocugunuz da olmuyor ve esiniz sizi aldatti bosandiniz!!! E hani evliligin getirisi? Hani mutluluk. O zaman da hayatinizi harcanmis hissederdiniz. Her seye gec kalmis.. Hayiflanarak omrunuz heba edeceginize hayatin getirdikleri ile mutlu olmayi deneyin. Ben boyle durumlarda sosyalligin en etkili ilac oldugunu dusunuyorum. Kurslar olur etkinliller olur mekanlara gitmek olur. Tek basiniza gidin her yere. Zamanla cevreniz olusur. Yeni insanlarla tanisirsiniz ve belki de aradiginizi bulursunuz. Ama verdigim ornekte de oldugu gibi mutlulugunuzu baskalarina baglarsaniz her an ihanet veya sadakatsizlikle karsilasabilirsiniz. Bunu yapan en yakin dostunuz da olabilir sadece sevgili ya da esten bahsetmiyorum. Terkedilmek kotu bir sey degil. Hemen toparlanin ve yeni maceralara atilin. Hayati mutlulugu kacirmak istemiyorsaniz harekete gecmeniz gerek. Hic kimse size tepside hazir sunmayacak.. Ayrica 30 yas gec degil tamamen toplumca yapilan baskidan kaynaklaniyor. Hissettiginiz yastasiniz.. Ve her zaman kimliktekinden daha genc hissetmelisiniz :)30 yaşındayım yakında 31 olucam ama daha 30 derken bile zorlanıyorum. Arkadaşlar evlendi koptuk, sevgilim terk etti. İsten eve evden işe ot gibi yaşıyorum. Yaşadığımdan emin bile değilim. Bazen kursa falan yazılıyorum ama icimde yasam enerjisi yok, hiç bir etkisi olmuyor. 30 yas sendromu diye bir sey var galiba, yaşımı kafaya takiyorum, bekarligimi takiyorum. Psikologa gidiyorum ama eski neşeme bir daha kavuşamayacakmışım gibi, her şeyi kaçırmışım gibi geliyor.
Şimdi Ramazan ayı geliyor, oruçtan dolayı çok enerjisiz pasif oluyorum zaten, bu sefer daha da zor gececekmis gibi geliyor. Bombos bir ay olarak geçecek şimdiden belli. Hayatımdan 1 ayı daha şimdiden sildim yani.
En çok da hayatımda birinin olmamasını çok takıyorum. İlgi bağımlısı mıyım acaba? Yasimdan dolayı artık sevgili edinmek cok zorlaştı yalnızlık çok ağır geliyor. Sanki biri olsa kendimi toparlarmisim gibi.
Ay sanki bunlari ben yazmiş gibiyim okadar ayni şeyleri yasiyoruzki birebir resmen inşallah bizimde karsimiza hayirli birisi cikar yaa yalnizlik öyle kursla şunla bunla geçeceğine inanmiyorum tamamen kişinin kendini avutmasi başka hicbise değil ben bu konuda gerçekciyim valla umarim karşimiza çikar birisi nasip işte30 yaşındayım yakında 31 olucam ama daha 30 derken bile zorlanıyorum. Arkadaşlar evlendi koptuk, sevgilim terk etti. İsten eve evden işe ot gibi yaşıyorum. Yaşadığımdan emin bile değilim. Bazen kursa falan yazılıyorum ama icimde yasam enerjisi yok, hiç bir etkisi olmuyor. 30 yas sendromu diye bir sey var galiba, yaşımı kafaya takiyorum, bekarligimi takiyorum. Psikologa gidiyorum ama eski neşeme bir daha kavuşamayacakmışım gibi, her şeyi kaçırmışım gibi geliyor.
Şimdi Ramazan ayı geliyor, oruçtan dolayı çok enerjisiz pasif oluyorum zaten, bu sefer daha da zor gececekmis gibi geliyor. Bombos bir ay olarak geçecek şimdiden belli. Hayatımdan 1 ayı daha şimdiden sildim yani.
En çok da hayatımda birinin olmamasını çok takıyorum. İlgi bağımlısı mıyım acaba? Yasimdan dolayı artık sevgili edinmek cok zorlaştı yalnızlık çok ağır geliyor. Sanki biri olsa kendimi toparlarmisim gibi.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?