Ölüm korkusu

Leopar Taytli Burhan .!.:

Ölüm bir gerçek ama sürekli ölümü düşünerek yaşamak da insan psikolojisine ağır gelen bir şey. Geçmişi ya da geleceği düşünmeyin anda kalın.

Genişletmek için tıkla...

Leopar Taytli Burhan .!.:

İlgini başka şeylere yöneltmeye çalış. Bunlar birer vesvese. Aslında çocuklardan başını kaşıyacak vaktinin kalmaması lazım

Genişletmek için tıkla...

Sarisinmelekk .!.:

Herşeyi okadar hızlı yapiyorum ki sanki arkamdan biri kovaliyormus gibi her an ölecekmişim gibi o yüzden çok boş vaktim oluyor çok yoruluyorum ama dur durak bilmiyorum gece olunca bayilmam lazım ama yatağa yatınca düşünceler beni rahat brakmiyor

Genişletmek için tıkla...

Sarisinmelekk .!.:

Merhaba hanımlar ben 2 ay önce 2 çocuğumu doğurdum, doğum biraz zor geçti ve psikolojim çok bozuldu.
Hastaneden çıktıktan sonra eve geldiğim gece daha ağlamaya başladım yaşlanma,sevdiklerimi kaybetme korkusu işte çocuklarımın çok çabuk buyeceklerini ve ben onlara doyamayacağım falan diye çok korkuyorum annemin öleceği aklıma gelince nefesim kesiliyor kalbim sıkışıyor düşüncelerime hakim olamıyorum gittikçe daha kotu oluyordum ama şükür şimdi daha iyiyim ama yinede gece olunca her gece bu düşünceler geliyor ve ağlıyorum ne yapmam lazım ne onerir siniz

Genişletmek için tıkla...

Sarisinmelekk .!.:

Merhaba hanımlar ben 2 ay önce 2 çocuğumu doğurdum, doğum biraz zor geçti ve psikolojim çok bozuldu.
Hastaneden çıktıktan sonra eve geldiğim gece daha ağlamaya başladım yaşlanma,sevdiklerimi kaybetme korkusu işte çocuklarımın çok çabuk buyeceklerini ve ben onlara doyamayacağım falan diye çok korkuyorum annemin öleceği aklıma gelince nefesim kesiliyor kalbim sıkışıyor düşüncelerime hakim olamıyorum gittikçe daha kotu oluyordum ama şükür şimdi daha iyiyim ama yinede gece olunca her gece bu düşünceler geliyor ve ağlıyorum ne yapmam lazım ne onerir siniz

Genişletmek için tıkla...

Sarisinmelekk .!.:

Merhaba hanımlar ben 2 ay önce 2 çocuğumu doğurdum, doğum biraz zor geçti ve psikolojim çok bozuldu.
Hastaneden çıktıktan sonra eve geldiğim gece daha ağlamaya başladım yaşlanma,sevdiklerimi kaybetme korkusu işte çocuklarımın çok çabuk buyeceklerini ve ben onlara doyamayacağım falan diye çok korkuyorum annemin öleceği aklıma gelince nefesim kesiliyor kalbim sıkışıyor düşüncelerime hakim olamıyorum gittikçe daha kotu oluyordum ama şükür şimdi daha iyiyim ama yinede gece olunca her gece bu düşünceler geliyor ve ağlıyorum ne yapmam lazım ne onerir siniz

Genişletmek için tıkla...