Ölüm

ölüm kelimesi belki hergün dilimizde kullanıyoruzdur. ama kelimeyi tam anlamıyla kaç kez hissediyoruz önemli olan bu.

diğer dünya için ne yaptım diye mukayesse bile edemiyoruz bilmediğimizden mi.. hayır..

ne ölenleri ne de ölümü tam anlamıyla ne de bu dünyayı kıymet bilmiyoruz ve düşünemiyoruz.

kıymet bilip düşünsek böyle hırsla sinirle stresle yaşamazdık.
 
bi hadisi şerif var bilmiyorum yazan oldumu bakmadım tüm sayfalara
her an ölecekmiş gibi öteki dünya için
hiç ölmeyecek gibi gibi bu dünya için çalış diye...
ölüm artık insalar için o kadar sıradan oldukii
sanmıyorum gün içinde akıllarına geldiklerine benimde öylee
sadece çok sevdiğimiz birini kaybedince ölüm aklımıza geliyoo :1no2:
rabbim yanına en temiz halimizle gitmeyi nasip etsin her birimize inşallah :Saruboceq:
 
gecen gun konustuk bunu.acaba olecegımız gunu bılsek nasıl yasarız dıye..
hıc rahat olamazdık ve bır an aklmızdan cıkmazdı oyle olsaydı.
ama bızlerde bana bısey olmaz mantıgı var..sankı cok uzakmısmıs gıbı gelıyor bıze..
aslında cok yakın..unutmamak ve bu gercekle yasamak ve ınancına gore ıbadetmızı yapmak lazım..
ama nerdee.keske yapabılsek
 
Ya ateş dökülür,ya kurşun yağar,yazımız kışımız bir qarip oldu.Güneş nerden batar,ay nerden doğar.Uykumuz düşümüz bir qarip oldu:çok üzgünüm:Allah imanımızı kuvvetlendirsin bizi bize bırakmasın hepimizin yardımcı olsun imanımızla ölmeyi nasip etsin arkadaşlar
 
ölüm her aklına geldiğinde ah edip vah edip inleme bu halinle tanrıyı incitmiş olacaksın Ecel kapını çaldığı zaman evi telaşa verme o geldiği zaman sen gitmiş olacaksın
 
anlatılması en zor sey helekı hıc ummadıgın anda en sevdıgın ınsanları kaybetmek dahada zor ben anneannemı 3 hazıranda dayımıda 5 hazıran 2005te kaybettım yanı ıkı gun arayla dayım anneannemın cenazesıne geldı ıkı gun sonra dayımıda aynı saatte aynı hastanede kaybettık anneannem kalp hastasıydı dayımda dayım ıkı kez kalp krızı gecırmıstı anneannem sureklı evladımın acısını bana gostermeden canımı al derdı dayımın kalp damarları dısa kanıyodu ve umud yoktu allahım duasını kabul ettı cunku anneannemın hıcbıseyı yoktu sabah tlf konustuk yanına gıdecektık ama ne yazıkkı cansız bedenının yanına gıttım optum helallık aldım sımdı nasıl gırdım morga dıyorum ama hala ınanamıyorum bazen uykudan uyanıyorum aglıyorum ama olecek ınsanlara bence malum oluyor cunku dayım anneanneme 40 gun boyunca kuran okusun dıye hoca tutmus ve hocaya ben olunce banada oku demıs ve yuklu bı para vermıs hoca bıle soka gırdı ınsan hıc benım basıma gelmez dıyo ama gelıncede gercekten olumu anlıyo allahım bu acıları kımseye yasatmasın olumun bıle hayırlısını herkese nasıp etsın...
 


Mekanlari cennet olsun ikisininde...:Saruboceq:

Icim acidi okurken....evet herkesin annesi babasi bir gün ölecek...allah gecinden versin...lakin evladin anneden önce gitmesi kadar aci birsey yoktur tabiki...:çok üzgünüm:

Rahmetli Anneannenin duasini kabul etmis Rabbimiz...önce onu aldi sonra evladini...insallah cennetinde bulusturmustur yine ikisini....a.s

Paylastigin icin cok tesekkür ederim canim...:1hug:
 
her gece yattığımda muhakkak hatırlarım...ve hep sunu derim ALLAH'ım sana kendimi af ettirmeden beni yanına alma...
ölümden acaip korkarım...hele bazen bu korku yüzünden saatlerce uyuyamam...
 
bende eskiden beri hergün ölümü düşünürüm hep dua ederim bizlere genç yaşımızda birbirimizin acısını gösterme ya rabbim evladıma doymadan canımı alma die çünkü babam genç öldü ne biz ona ne o bize doydu
en çokta kabir azabı tabi beni korkutan
 
2 yıl öncesine kadar tanrım benim ölüm acımı anneme babama yaşatmasın derdim. çünkü anne baba olarak yaşanacak en büyük acıdır evlat acısı. Ama ben kendim için ölümden korkmazdım. Sadece bizlere emanet olarak verilmiş ruhumuzu ve bedenimizi zamanı gelince en iyi şekilde teslim edebilmek için yaşantıma bedenime ve ruhuma dikkat ederdim. Ancak şu iki - ikibuçuk yıldan beri bana kendi bedenimin ve ruhumun yanında evladımın bedeni ve ruhuda emanet edilmişken ölümdem korkar oldum. çünkü evladıma karşı sorumluyum. onu bana emanet veren rabbime karşı sorumluyum. evladımın sağlığından, eğitiminden, inançlı, sorumluluk sahibi, vicdan sahibi, onurlu, ahlaklı bir insan olarak yetişmesinden ve en önemlisi Allah korkusu olan bir kul olarak yetişmesinden sorumluyum. hergün sabah uyanıp evladımın yüzüne baktığımda bana bugün de bir fırsat verdiği için şükrediyorum ve ölmekten korkuyorum.
 
ben bu aralar ölumden cok korkuyorum sevdıklerıme bırsey olacak dıye aklım gıdıyor ALLAH bıze ve sevdıklerımıze uzun saglıklı omurler versın
 
evet hiç ölmeyecekmiş gibi yaşıyoruz

ben her gece hatırlıyorum ölümü

eşim gözlerini kapadığında ona bakıyorum bakıyorum...rabbim diyorum alın yazımızı nasıl yazdın bilmiyorum ama ben ona hiç doyamamki,nasıl ayrı kalırız deyip sımsıkı sarılıyorum..bazen bi kaç damla yaş akıyor gölerimden gecenin karanlığında kaybolup gidiyor...

yaşayabilmek iiçn çalışmak zorunda kalmasak 24 saatimin her anını eşimin dizinin dibinde geçirmek isterdim
 
benim de SIK SIK aklima hele kayinpederimi kaybedeli daha cok sanki, ama bence korkularimiz olmek degil, aci cekmek yani, diger tarafda guzel yer mi aci veren yer mi diye korkularimiz oluyor sanirim,
ben uyumadan uc kulhu bi elham okurum, ve de
"Allah'ume bismike emutu ve ahya" diyerek uyurum" senin adinla dogmusum senin adinla olecegim" yanlis hatirlamiyorsam boyle idi
 

insanin yakini vefat edince ister istemez sürekli hatirliyor ölümü..ölümü hatirlamakta aslinda marifet degilki..marifet ölüme hazirlikli olabilmek..dedigin gibi nedir bu hirs? şimdi adi aklima gelmeyen bi alimin cok güzel bi sözü var.."şaşarim 60 senelik ömrü ebedi hayata değişene"..

sürekli uyarilmasi gereken varliklariz..yakinimiz ölüyor..ölümü hatirlatcak bişeyler oluyor..bi şekilde sürekli uyariliyoruz..yarin ölcegimizi birisi söylese suan ne yapardik mesela? muhtemelen cogumuz secdeye kapanip tovbe eder dururduk.."bide bilselerdi nice olurdu halleri?" demiş gene adini hatirlayamadigim bi alim..

sözün özü..ölümü cokca hatirliyoruz..hatirlatiliyor..bence muhim olan ölüme olan hazirliğimiz..2 günlük tatile giderken bi bavul eşya aliriz..aman o lazim olur aman bu lazim olur diye..ebedi seyahatimizde neler alcaz onu bi düşünmek lazim :)
 

"Allahumme bismike emutu ve ahya"..
Allahim..Senin adinla ölürüm(uyurum),Senin adinla dirilirim(uyanirim)..

Allah kabul etsin
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…