Ölüme üzülemiyorum

Kurtlu3lmam

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
25 Aralık 2008
1.884
17
158
İstanbul
kızlar ben ölüm haberi alınca eskiden çok üzülürdüm artık hiç etkilemiyor beni deliyormuyum ne dün bir yakınımız ölüm haberini aldım ve hiç etkilenmedim.daha önceden çok etkilenirdim o kadar çok ölüm yaşadımki

1.dedem kardeşimle ben arabanın arkasında oturuyorduk ailece bir yere gidiyorduk ışıklarda arkadan bir araba bize çarptı dedem bize bişey oldu diye çok korktu ve gözümüzün önünde kalp krizi geçirip vefat etti

2.babannem üst katımızda oturuyordu okuldan gelmiştim babaanneme bakmaya çıkıcaktım ağlama sesleri geldi koştum babaannem yatağında yatıyordu vefat etmişti

3.sakarya depremi akrabalarımızdan heber alamayınca gece yola çıktık sabah ordaydık gördüğüm manzara dehşetti enkazdan cesatler çıkarıyorlardı

4.anneannem doğum günümdü annem aradı anneannen fenalaştı biryere gitme dedi aneannemlere gittim gece 4 uyuyorum tekbir sesleri duydum aneannemin can çekişiyordu çıktım odadan annem ağlayarak çıktı vefat etmişti yanına girdim daha sıcacıktı


5.annem hastaydı doktorlar yapacak bişey yok dediler eve getirdik sabah yanına uzandım candamarı çok hızlı atıyordu bir yandan seviyordum annemi bir yandan neden bu damar bu kadar hızlı atıyor diye bakarken annemde son nefesini verdi

6.en son annemin babası dedem 8 ay önce ağırlaşmıştı yengem aradı(dedem bana çok düşkündü beni annemin yerine koymuştu) gel dedi gittim bu böyle olmaz hastaneye gidelim dedim.dedemi hastaneye götürdük hemen vefat etti

25 yaşındayım arkadaşlar çok ölüm yaşadım ama bütün duygularımı kaybettim annemin acısından sonra beni hiçbirşey o kadar yakmadı üzülemiyorum ama tabiki sevinmiyorumda hiçbişey hissetmiyorum.psikolojik destek aldım değişen bişey olmadı.ölümün dışında en ufak şeye üzülürüm birinin bir derdi olunca bende onu kendime dert ediyorum ama ölüme üzülmüyorum ben vicdansız bir insan değilim çok merhametliyim ama neden böyle oldum
 
Son düzenleme:
Bende böyle oldum ne yazıkki çevremde artık çoğu ölüm sıradan gelmeye başladı Çok üzgünüm çoook
 
o kadar çok ölüm olayına şahit olmuşsunuz ki üzülmemeniz normal bence :bbo: kendiniz için kötü şeyler düşünmeyin.. o kadar olayın üstüne gerçekten normaldir bu tepkileriniz yerimseniben
 
canım ağlayamamak tepki verememek falan mı seni üzen
doğru anlamışmıyım

canım ağlayamamak değil aslında içimde hiçbir duygu oluşmuyor.bir insan bir şeye üzüldüğü zaman yada ağlayan birini gördüğüm zaman hiç dayanamam ama ölüm çok sıradan geliyor istemiyorum böyle olmasını kendimi suçlu hissediyorum.en son dedemi çok çok sevmeme rağmen 1 damla göz yaşı dökmedim ama hastayken dayanamaz ağlardım
 
pisikoloji bu halkimizada yansimiz hergün yüzlerce ölüm haberini duyan gören insanlar artik kaniksamislar olayi yani vahim bir durum

ama ölümde yasamin zitti biri olmadan digeri olmuyor
 
Canım Allah kuluna kaldıramayacağı yükü vermez. Derdi verirken yanında sabrını da verir.
 
ben babamın ölümünden sonra hiçbir ölüme ağlamadım.. ağlamadığıma bende şaşırmıştım açıkçası..bende vicdansız rezil bi insan olduğum hissine kapıldım çok ama çok sevdiğim dedemin ölümünde..insanlar ağlamıyor olmamı yadırgayabilirdi ama ben nedense babamdan sonra hiçkimseye üzülmedim çünkü gitmemesi gereken tek kişi oydu benim için..
sizin böyle bir kaybınız mı vardı yoksa allahın size bir lütfu mu bu sabır , metanet hali?
 

evet canım annemden sonra böyle oldum annem 39 yaşında vefat etti genç ölen birini duyduğum zaman şöyle bir durgunlaşıyorum ama vefat eden kişi 39dan fazlaysa keşke annemde o kadar yaşaydı diyip hiçbirşey hisstmiyorum ama ben vicdansız değilim üzülüyorum bu duruma
 
Canım Allah kuluna kaldıramayacağı yükü vermez. Derdi verirken yanında sabrını da verir.

arkadaşımın derdide o galiba çok sabırlı bu normalmi diilmi die düşünüyo ama normal ya bence ......
bide sende artık yakınımı kaybedecem korkusu yok bütün sevdiklerini kaybetmişssin...
ben bugüne kadr hiç bi yakınımı kaybetmedim 3 dayım 6 teyzem 2 amcam 3 halam var allah uzun ömür versin onlardan bile kaybım olmadı
ama çok korkuyorum dedemle nenem yaşlaandılar onların ..........
yazamıyorum bile tüylerim diken diken oldu off poff
aklıma geldikçe bi garip oluyorum allah hepsine uzun ömür versin ama ben daha yeni başlayacam bunlara galiba
yada kimbilir ilk ben giderim..................:a015:
 
yaşayan her canlı birgün ölümü tadacaktır...kaçınılmaz son. yaşamak kadar doğmak kadar normal. belkıde doğruyu sen yapıyorsundur, uzulmek harap olmak gereksızdır...bılınmez kı
 
yeni aklıma geldi ben 40,50 küsür kuzenimdende hiç birini kaybetmedim allahım ben ne yapacam yaaa :1shok:

senağlama senağlama
 
yeni aklıma geldi ben 40,50 küsür kuzenimdende hiç birini kaybetmedim allahım ben ne yapacam yaaa :1shok:

senağlama senağlama

canım benim diğer mesajındada belki ben ölürüm yazmışsın Allah korusun Allah sıralı ölüm versin

benimde kaybetmeye korktuklarım var eşim kardeşim babam rabbim bunların acılarını göstermesin
 
doğru diyosun ama alışmışsın yaa aslında bu kadar güçlü ve metanetli olman güzel bişi bence bundan dolayı kendine yüklenmemelisin :1no2:
sen allahın işine karışılmaz allahtan geldik allaha gidecez lafını benimseyip güzel biçimdede uyguluyorsun :enbuyukkk:
valla alllah sıralı ölüm versinde off bilmiyorum bu ölüm konusu nednese beni çok kasıyo :çok üzgünüm:
 
canım bence bunda üzülecek sıkılacak birşey yok...
bende çok ölüm gördüm son yıllarda...amcamın oglu,teyzemin oglu ve diger yakınlarımız...bende hep aynı şeyi diyorum artık heralde alıştım ve ölüm haberlerine karşı metin olmayı ögrendim..aglayıp dövünmek hiçbirşeyi degiştirmiyor zaten..hem çok çıldırmak,çok üzülmek de iyi degil ve yapılmaması gereken birşey...
anneden ötesi varmı...annecigini görmüşsün ve şimdi bu kadar dayanıklı olman bundan kaynaklanıyor...
ALLAH gecinden versin hayırlı uzun ömürler versin herkese...
bence bunu sorun etme canım belki de en iyisini yapyorsundur...
 
Ah canim.Okudum kaybettiklerini.Cok yakinlarini kaybetmissin.
Allah yardimcin olsun.Annenin ölümü tam icini yakmis.
Ama bosver artik aglayamiyorsan aglama.Cok dert etme kendine bunu.
 
Cok normal güzelim..en basta anneciginin vefati seni bu duruma getirdi...:teselli:

Bende aynen öyleyim cünkü...Gecen sene kaybettik annemizi...yenildi kanser denilen düsmanina...onun ölümü ile benimde icimdede birseyler öldü...bunu hissettim...
Ben eski ben degilim artik...gaddarlastimmi? bilmiyorum...ama ölüm haberleri aldigim vakit allah rahat etsin diyebiliyorum sadece....tamamen duygusuz bir sekilde...

Bunu yasayan bilir...sevdiklerimizden her giden bizdende birseyler alip gidiyor malesef.:çok üzgünüm:...

Annenin ve tüm ölmüslerinin mekani cennet olsun arkadasim.:Saruboceq:..sende hicbir annormalik yok...sevgilerimle...
 
allah ölenlere rahmet etsin..
aslına bakarsak ölüm bir son değil başlangıç
elbetteki yakınlarım ölünce ben de kahrolurum
ama bu bizim toyluğumuzdan kaynaklanıyor..
ölünce zaten asıl olmamız gereken yerde oluyoruz
bir nev'i sevgiliye kavuşma günü..
keşke ben de dahil hep bu açıdan bakabilsek..
 
canım bende senin gibiyim.
hatta ne kadar vicdansızım,duygusuzum diye kendimi suçluyordum ama bunun sebebini çok küçük yaştan itibaren kaybettiklerime bağlıyordum.
benimde iki dedem,annannem,babannem,babam, teyzem...
hepsini ufak yaştan beri çok severek kaybettim.
artık sıradanmış gibi geliyor.
sanki ölümden çok daha büyük sıkıntılar varmış gibi.
 
o kadar çok ölüme şahit oldunuz ki artık sizi etkilememesi çok normal benneyaptımki
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…