Ölüme üzülemiyorum

yaşadıklarınızın sonucu bu, cok genc yasta cok fazla ölüm acısı yaşamışsınız. En fazla da annenizin acısı yormuş duygularınızı :1no2:inanın çok normal verdiğiniz tepki yada tepkisizlik diyelim. tamamen ruhsal yorgunluktan kaynaklanıyor,kendinizi suçlamayın.
 
canım sanırım Allah sana sabr vermiş artık.eminim sevinmiyosundur ama sabırla üzülmüyosundur da.bu kadar acı çektikten sonra normal gibi geliyo.Allah diğer sevdiklerini sana bağışlasın.ölüm sizden uzak dursun ve herkesten.çok zor yaşayan bilir
 
insan çok derinden üzülünce bazen gözünden yaş gelmez şok olup öylece kalırmış..

birde doğanın kanunu bu ölüm malesef. bende etkilenmem.. herkes ölücek.. ölüm haberi duyduğumda bile iyi yerine yerleşmiş derim. belki de ölümler sizi bıktırdı artık ölenler sevsenizde çok etkili olmuyor.
sonuçta ağlamak ölüyü geri getirmez.
 
canım malesef öyle şeyler görüp öyle şeyle yaşıyoruz ki bazen olabiliyor böyle...
bende bazen kendime çok şaşırıyorum aslında tek şaşırdığım kendim desem yeridir çünkü aldığım hiç bir habere şaşırmıyorum sanki herşey normalmiş gibi geliyor...
nereye gidiyoruz böyle ya neler oluyor bize
 
arkadaşlar hepinize çook teşekkür ederim kendimi vicdansız duygusuz olarak görüyordum.ama beni gerçekten rahatlattınız hepiniz aynı şeyleri söylemişsiniz Allah hepinizden razı olsun rabbim sıralı ölüm versin
 
ınsanın canı en cok sevdıgını kaybedınce yanıyor.
senın canın öyle yanmıskı hemde kackez.
böyle tepkı vermen elbette dogal.
kaybettıklerın ıcın başın sagolsun,mekanları cennet olsun...
 
tepkin çok normaal canım hiç kendini anormal hissetme
ben de babamın ölümünden sonra artık ölene ağlamıyorum
 
o kadar çok ölüme tanık olmuşsunuz ki, üstelik en yakınlarınızın ölümü...
artık kabullenmişsiniz bence.

başınız sağolsun...
 
bende annemi kaybedeli 7 ay oldu acım çok büyük anne acısı çok faraklı rabim gayretini veriyo ben pisikolejik destek almak istemedim haplar beni uyutu dünyadan koptum dini sohpetlere gidiyorum oradan fayda buldum ama şu anda bile ağlıyorum bu mesajı yazarken aslında hepimizin bir günü var hiç birimiz ebedi değiliz bu dünyada hepimizin gideceği yer gerçek mekanımız orası rabim imanımızı kurrtaranlardan aylesin hesap günü yüzümüz kara çıkarmasın ölmüşlerimizinde mekanı cennet olsun
 
canım yaa ne zor şeyler yaşamışsın. Allah sabır versin.
üzüntülerin de bir sınırı oluyor sanırım.
herşeye alıştığımız gibi ona da zamanla alışıyoruz.
ben çok ölüm yaşamadım(kapılardan ırak) bir tek babaannem vefat etmişti iki yıl önce(Allah rahmet eylesin)
zorluğunu biliyorum. seninki çok üst üste olmuş.
öldürmeyen güçlendirir diye bir söz vardır. acılar bizi güçlendirir.
bir arkadaşım da babasının ölümünden sonra artık hiçbir şeyin, hiçbir ölümün kendisini üzmediğini söylemişti.
seninki de bunun gibi birşey sanırım.
 
Son düzenleme:
aslında o kadar normal ki durumunuz...

yaşamın anlamını çözmüşsünüz...dünyanın bir durak olduğunu kavramışsınız,bence bu konda olgunluğa ulaşmıssınız,ve duygusuz değilsiniz kesinlikle
 
bu konuyu okurken bile tüylerim diken oldu ölümü hep yanıbaşınızda yaşamışsınız en sevdiklerinizle..
o kadar acıtmış ki içinizi ve hala acıtıyorki farkında değilsiniz
ben bazen kötü olaylara o anda tepki veremem daha sonra daha çok yakar içimi acısın çıkarır o tepkisizlik
dilerim sizde de öyle olmaz
kendinizi kötü hissetmeyin ve bu konuyu çözmeyi zamana bırakın sevgiler..
 
insanın annesi yada babası vefat edince insanın canı çok acırmış ve siz bi çok ölümle karşılaşmışsınız ve yaşınızda henüz çok genç
böle olması normal diye düşünüyorum en önemli varlık anneyi kaybetmişsiniz bundan acı bişe yoktur heralde
bence bundan dolayı üzülemiyosunuz ama üzülemiyorum diede kendinizi yıpratmayın Allah yardımcınız olsun...
 
mekaları CENNET olsun.
ıNŞALLAH mevlam sıralı ve en önemlisi hayırlı ölüm versin.
nasıl yaşadığının önemi olduğu gibi ölüm anı da çok önemli.
rabbim şeytandan bizi korusun.
çok acı yaşadıkların canım benim yaaa.
hiç vicdansız mı olursun daha neler.
rabbim sana dayanma gücü vermiş.arkadaşlarında dediği gibi
insana kaldıramayacağı yükü vermez mevlam.
sana ALLAHtan sabır,vefat edenlerede rahmet versin ıNŞALLAH.


ANNEME (ceza)
ıslak gozlerinin ustune nur gibi kar yağmış
bahçesinde solmadı tek bir çiçek bile
kuru kuru dikmek olmaz bir dilek dile
ölümün önüne geçmek olmaz
yok isyan ancak buna kalp dayanmaz
ancak farkına varmak gerekir herhangi bir suçlu aranmaz
ilk nefesimde ben senin
son nefesinde sen benim
kollarımda şimdi ise
guneşim ayım meleğim yıldızım
 
Son düzenleyen: Moderatör:
teşekkür ederim arkadaşlar yorumlarınız için

annemi yeni kaybettiğimde hep yalnız kalmak isteği duyuyordum sahile gidiyordum ve rahat rahat ağlıyordum
çicekçi kadın gelmişti ve bir laf etmişti hiç unutmam
sevgilindenmi ayrıldım kızım bu kadar ağlıyosun demişti bende keşke o olsaydı ben annemi kaybettim demiştim
oda insan yakınlarını kaybedince kalbine 40 tane ok saplanırmış her gün 1 ok çıkarmış ve her çıkan okta acın hafiflermiş ama son kalan 1 ok hiç çıkmazmış ve ömür boyu canını yakarmış.
çok doğru acımız hafifliyor ama hiç bitmiyor hep o acıyı yaşıyoruz
 

seni çok iyi anlıyorum.senağlama
hayat herkese adil davranmıyor malesefsenağlama
 

---

Canım bunun vicdansılıkla alakası yok.Tamamen annenin vefatından sonra olduğunu yazmışsın.Benim annem de 48 yaşında,gözümün önünde vefat etti.Acıya dayanamadım, ölmek istedim, sonra delirmiş gibi oldum, belki 6 ay sadece su ve ilaçlarla yaşadım.Canım o kadar acıyordu ki, beni doğrasalar gam yemezdim. Çok ağladım, çok yalvardım benim de canımı al diye, nasıl geçti o günler ne yaptım tam olarak hatırlamıyorum bile.
Ama en önemlsi dediğin gibi, annemden yaşlı birinin öldüğünü duyunca bende keşke annem o kadar yaşasaydı diyorum.İçim acıyor.
Annem hariç hiç kimsenin ölümüne ağlamadım, ağlayamadım, çünkü o acının üzerine Allah kaldıramıyacağım bir acı vermedi , inşallah vermezde..
 
O son kalan "OK"un acısını hala benim de kalbimi deler her saniye....
Bende annemi kaybettikten sonra senin gibi oldum canım. O kadar acı yaşamışsın ki....
ınsan artık Allah korusun, en kötüleri benim başıma geldi, kaybedecek bir şeyim kalmadı diye düşünüyor... Durumun gayet normal canım. Sana sabırlar diliyorum.
Bide doktorları düşün, sen vicdansızsan onlar o zaman vicdansızın Allahı olmuşlar...Şartlar insanı olgunlaştırıyor. Katlanmayı öğreniyorsun. Hepsi bu....
 
geçen yıl babacımı kaybettiğimden beri ben de ölümlere üzülemiyorum..
acıların en büyüğünü yaşadm, Allah annecimi bana bağışlasın, ama canım acımıyor artık...
ben de senin gibi düşünmüştüm, "deliriyor muyum, duygularıma ne oldu?" demiştim...
hatta öyle ki çocuğum olursa sevemeyeceğim galiba diyer bile düşündüğüm oldu...
ama ne olursa olsun, o günden sonra kalbime bişeyler oldu, eskisi gibi acıyamıyor herşeye... babacımın acısından sonra...
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…