Ölüme üzülemiyorum

üzülme bu doğanın kanunu galiba...insanlar gerçekten sevdikleri yakınlarını kaybedince artık diğer insanların üzüldüğü şeylere üzülemiyor...ölümede doğal bir olaymış gibi bakıyor bu bizim beynimizin savunma politikası galiba aksi taktirde hayat çok zor olurdu...şimdi birinin ölüm haberini alıyorum herkes ağlıyor ben ağlıyamıyorum....
kendimi kötü hissettiğimde oluyor tabi ama napalım böyle koruyorum kendimi ben....alıştım artık ben ölmicemmi yani?
 
canımmmm inanann bende senin kadar ölüm gördüm dedemi diğer dedemi bababennemi annanemi halamı teyzemi herkeis evimin içinde kaybettimmm artık sevdiin insalar ölmüşşş canın kadın uzaktakilere üzülemezsin tabiii bendeee hiç üzülmüyorumm diyorum benim canım ölmüş komşu ölse banane belki bu düşünce yanlış ama napim artık ölü göre göre o deprem olayınıda yaşadım dayımlar gölcükteydi .... amannn neyse içim karardı haklısın yani bu durumda olmakla
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…