ne yazsam ne söylesem anlamsız.... günlerdir sanki dünya başıma yıkılmış.... nefessiz yaşıyorum....3 gündür eşimle tek kelime konuşmuyorum... inat mıdır gurur mudur nedir bilmiyorum ama hiç yokken ve bu kadar severken yok yere sanırım bu defa tükeniyoruz...tüketiyoruz herşeyi
yazarken bile gözlerim dolu dolu oluyor... kelimelerin hiç bi anlamı yok.. anladım ki mutlu olmamızın bi çaresi yok... sadece anlamak isterdim seven bi insanı bu kadar değiştiren nedir? belki hatalarım oldu..belki gerçekten çekilmez bi insanım...ama onca şeye rağmen bende hiç bi fark yokken ondaki bu değişim niye... inanın ne yazacağımı nasıl anlatacağımı bilmiyorum.. defalarca sorunlar yaşadık eşimle... ama hep sevgimize inandım.. ona güvenmezken bile sevgisinden emindim... hep biraz zaman dedim... ama olmuyor... belki düşünceler farklı...belkide düşler...benim beklentilerim hep çoktu ona göre... ama beni o bu hale getirdi...benim istediğim sadece beraber kurduğumuz hayallerdi...
ben gerçekten yoruldum...ben kırılıp onun hiç bişey yokmuş gibi davranmasından.. durduk yere triplerinden çook yoruldum.. ne kendime saygım kaldı ne de güvenim.. sanki bağımlılık gibi birşey ama yenmeliyim bunu.. canımdan canda gitse kendime bunu yapamam.. bu kadar değersiz olmayı kabullenemem...ben sanki öylesine biriymiş gibi sevdiğim adamın, bir zamanlar benim için ölüp biten adamın eski haline dönmesini, bu süre içinde beni yokmuş gibi, öylesine biriymişim gibi davranmasını kabullenemem... o büyük aşk bitmiş meğer... söylesenize aşık olduğunuz insanın sürekli yanınızda başucunuzda ama bi yabancı gibi davranması nasıl bişeydir.. keşke elimde bi sihirli değnek olsa da zamanı geri sarabilsem... ama elimden hiç bişey gelmiyor...belki çok duygusal yaklasıyorum belki abartıyorum ama yavaş yavaş tükeniyorm...
dinleyip dinleyip ağlıyorum bütün gün
Nasip Değilmiş (Baha) - YouTube
ayni dili konusurken,
farkli seyler anladik.
olur olmaz kirilirken,
mutlu musun,iste ayrildik.
hic birsey eskisi gibi olmayacak.
hic kimsenin sevgisi yerini tutmayacak.
benden bir iz kaldiysa,
ne olursun iyi bak.
nasip degilmis bana dizlerinde uyumak.
benden bir iz kaldiysa,
ne olursun iyi bak.
nasip degilmis bana bas ucunda yasamak.
Sorun ne tam olarak? Paylaşamadıklarınız mı? Hayata aynı yönden bakamıyor oluşunuz mu?
seni çok iyi anlıyorum canım. bu ruh hali çıkarsız bi yol gibi geliyor tükendiğini düşündüğün anda. ama inan yapılabiliyor herşey. olmuyorsa kendini hiç tüketme.senden önemlisi yok inan dünyada ne anne ne eş ne kardeş ( çocuk hariç). ben evli değilim ama uzun bi ilişkim vardı yaklaşık 5 yıllık.bende tükendiğimi düşündüm tükendiğimizi düşündüm, kendime saygım kalmamıştı,cesaretim kırılmıştı herşeye ve bir sürü şey... o da benim için bi tutkuydu ayrılıp dayanamayıp geri barışıyorduk ve en sonunda tamamen vezgectim dedim ve bitirdim. bu bana göre benim başarımdı, her ne kadar dayanamasamda. benimde hatalarım cok oldu ama onları kabullendim. son iki gündür yine görüşüyoruz konusuyoruz. yani bilemiyorum sanki baskasıyla olamayacak gibi geliyor böyle seyler. ne yapacagımı bende bilmiyorum.konusmayı denesen bi çözümü olur belki
sorun ne tam olarak ben de anlamış değilim... eşim durup dururken triplere giriyo soğuk davranıyor ya da tersliyor.. ben niye böyle yapıyorsun dediğimde de beni bi hasta olarak kabul et diyor. eskiden böyle değildi.gözümün içine bakardı.sürekli sürprizler yapardı. çok ilgiliydi.. şimdi sanki bambaşka biri. lafta onu bu hale ben getirmişim. kıymetini bilmemişim. söylediği tek şey beni seviyormuş o da böyle olsun istemiyormuş. ama ben üzülürken ağlarken hiç bişey yapmıyor.elinde değilmiş.. gerçekten anlamıyorum..bi bakıyorum çok mutluyuz hiç bi sorun yok. konuşmak istemiyorumlar.. anlamıyorum yaa gerçekten anlamıyorum...
sadece eşim suçlu diyemem.. belki bende çok fazla ilgi istiyorum. sürekli benle ilgilensin istiyorum ama beni o buna alıştırdı. kendimi de onu da tanıyamıyorum artık.. çok koyuyor artık bana değersizzmişim gibi davranması...
Belki gerçekten hastadır. Hastalık sadece fiziğin görünen yerinde değildir. Bazen ruh da hastalanır. Üstelik aldığın hiçbir ağrı kesici geçirmez acıyan yerini. Paylaşamıyordur, acısını da sizden cıkarıyordur; uzak durarak, mesafe koyarak.
Size tavsiyem onu önce sakinleştirin, üzerine sakın gitmeyin ve bir uzmandan yardım almasını sağlayın. Lütfen altını çiziyorum üzerine gitmeyin; suclamayın, niye onu yapmıyorsun niye burda böyle dedin'lerle boğmayın. Ters tepebilir.
kendisi de söylüyor zaten psikolojisinin bozulduğunu.. çok şey atlattık evliliğimizin ilk ayları...aileler istemedi.. ben hiç bi zman mutlu bi gelin olamadım. eşime de yansıttım bunu ve ikimizde etkilendik.. ama nerdeyse iki yıl oluyor herşey düzeldi.. ama o hala atamıyor demekki bazı şeyleri içinden.. kimseye anlatamadığını..benimki ağlayıp rahatlayamadığını söylüyor.. onada üzülüyorum ama hiç bi çaba harcamıyor düzelmek için... doktora gitmesini defalarca söyledim.. güzel güzel konuştum ama doktorun ona bi faydası olmayacapğını herşeyin kendi beyninde bittiğini söyledi.. ama aylardır değişen hiç bişey yok.. belki ben razı olsam şu anki durumu kabullensem zamanla düzelir(o öyle olacağını düşünüyor) ama yapamıyorum her geçen gün tükeniyorum.. kabullenemiyorum.. kendime saygımı kaybediyorum...
kendisi de söylüyor zaten psikolojisinin bozulduğunu.. çok şey atlattık evliliğimizin ilk ayları...aileler istemedi.. ben hiç bi zman mutlu bi gelin olamadım. eşime de yansıttım bunu ve ikimizde etkilendik.. ama nerdeyse iki yıl oluyor herşey düzeldi.. ama o hala atamıyor demekki bazı şeyleri içinden.. kimseye anlatamadığını..benimki ağlayıp rahatlayamadığını söylüyor.. onada üzülüyorum ama hiç bi çaba harcamıyor düzelmek için... doktora gitmesini defalarca söyledim.. güzel güzel konuştum ama doktorun ona bi faydası olmayacapğını herşeyin kendi beyninde bittiğini söyledi.. ama aylardır değişen hiç bişey yok.. belki ben razı olsam şu anki durumu kabullensem zamanla düzelir(o öyle olacağını düşünüyor) ama yapamıyorum her geçen gün tükeniyorum.. kabullenemiyorum.. kendime saygımı kaybediyorum...
Siz kabullenseniz de zaman maalesef düzeltmez. Yani bekleyerek asla düzelmez. Ona güvendiğinizi, her şartta ve durumda yanında olacağınızı ama bir doktora görünmenin ikinize de iyi geleceğini, sizin de nasıl davranılacağını bilmediğiniz için ilişkinizin ucuruma sürüklendiğini söylemelisiniz.
Çok zor bir durum ama çözülemez değil. Bu tarz durumlarda birinin güclü durması gerekiyor. Güçlü duruyorsunuz diye kendinize olan saygınızı kaybetmeyeceksiniz. Tam tersi baskalarının gözünde (misal benim) daha saygın bir kişilik haline geleceksiniz. Evlilik böyle birşey işte, biri düştüğünde diğeri prensiplerine ters bile olsa kaldırmak zorunda. Hayat zor.
aynı şeyleri söyledim canım hem de defalarca.. o sadece zamanla düzeleceğine inanıyor... bense bu şekilde biş yere varamayacağımızı biliyorum.. keşke o bi adım atsa çaba gösterse ben her zaman yanında olurum... ama hiç bi çaba göstermeyim ben böyleyim edasıyla yaşamasını kabullenemem... sonuçta şu an karşımda sanki sevdiğim adam değil de bambaşka biri var... neleri göze aldım ben bu aşk için... ama tek taraflı aşkla yaşayabilecek bi insan değilim... heleki bu kadar sevgiye alışmışken... şu haliyle yanında olmak sadece bizi birbirimizden daha da uzaklaştırıyor
Valla ne desem boşAllah yardımcınız olsun.
sorun ne tam olarak ben de anlamış değilim... eşim durup dururken triplere giriyo soğuk davranıyor ya da tersliyor.. ben niye böyle yapıyorsun dediğimde de beni bi hasta olarak kabul et diyor. eskiden böyle değildi.gözümün içine bakardı.sürekli sürprizler yapardı. çok ilgiliydi.. şimdi sanki bambaşka biri. lafta onu bu hale ben getirmişim. kıymetini bilmemişim. söylediği tek şey beni seviyormuş o da böyle olsun istemiyormuş. ama ben üzülürken ağlarken hiç bişey yapmıyor.elinde değilmiş.. gerçekten anlamıyorum..bi bakıyorum çok mutluyuz hiç bi sorun yok. konuşmak istemiyorumlar.. anlamıyorum yaa gerçekten anlamıyorum...
sadece eşim suçlu diyemem.. belki bende çok fazla ilgi istiyorum. sürekli benle ilgilensin istiyorum ama beni o buna alıştırdı. kendimi de onu da tanıyamıyorum artık.. çok koyuyor artık bana değersizzmişim gibi davranması...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?