4 yıllık ilişkim bittiğinde ben de ölüyorum sanmıştım. Ağlayarak uyu ağlayarak uyan 1 hafta geçirdim. Midemde saçma sapan hisler zihnimde sürekli o. Hayal kırıklıkları kurulan hayaller verilen sözler yaşanmışlıklar.. İlk 1 hafta pek bişey yiyemedim midem düzleşmişti.
Sonra zamanla göz yaşlarım dindi, yemek yemeye başladım, yavaş yavaş aklımdan çıktı. Unutmuyor, hatırlıyor hale geldim. Bi süre sonra eğlenmeye de başladım. Baktım aa onsuz da gayet iyi gidiyor. Artık sadece arkdaşlar arası laf gelirse hatırlar hale geldim. Ayrılığın ilk zamanlarındaki halime şimdi gülüyorum, güle güle anlatabiliyorum soranlara. Şimdi aradan 1 buçuk kadar yıl geçti. Başkasını sevdim, o ilişki de bitti şimdi ama en önemlisi başkasına da bir şeyler hissedebildiğimi görmek beni çok mutlu etti :) başkasını da sevebiliyordum, onsuz aslında ölmüyormuşum ben sadece öyle sanmışım.
Şimdi kafam rahat eski ilişkim bana çok şey kattı, yaşadıklarım sayesinde kafaya takmamayı, hissettiğim o iğrenç ruh halinin de geçeceğimi öğrendim.
Çok klişe gerçekten ama zaman gerçekten her şeyin ilacı, sadece kendinize değer vermeyi unutmayın, yaşadıklarınız aslinda size çok şey katacak ve diğer güne daha güçlü uyanacaksınız :)