çok hareketliysen hayatta spora çok gerek yok zaten. ben evde tıkılmaktan çok hamladım artık o yüzden ihtiyacım vardı.
evet tabi 2 haftadır nerdeyse her gün spora gitmeye çalışıyorum. alkole ya da uyku verici haplara sarılacağıma en azından sağlığımı arttırarak uykumun gelmesini sağlayayım dedim ki iyi de yapmışım sanırım, kafama da iyi geldi. hatta kilo vermedim sadece enerjim arttı, kafa yapım düzeldi ve selülitlerim çok azaldı bi 2-3 haftada bile. bunlar bile güzel haberler aslında. zaten çok kilo verme kafasında değilim.
evet arada kötü hissedince çok takmamaya çalışıyorum, sanırım zaman zaman olması normal, gün geçtikçe o kötü hissetmeler seyrekleşecekmiş gibi hissediyorum. ne kadar uzun sürerse o moda girmem o kadar iyi. buraya ilk yazdığımda sürekli ağlama krizindeydim mesela, şu an en son ne zaman ağladım onu hatırlamıyorum, ağladıysam da sinirlenmişimdir bişeye ondan yani üzüntüdense. 4-5 gün olmuştur en az belki daha fazladır hatırlamıyorum :) bu bile mucize gibi geliyor bana.
keşke ben 4. sınıftayken ayrılmıştık, o zaman böyle güçlü olabilseydim de o zaman ayrılıp bitirebilseydik, 7 senemi kaybetmeseydim ona üstüne. o zaman da sürekli ağlardım ölecek gibi gelirdi hatta kk ya yine konu açmıştım o zamanki ablalarım yardım etmişti geri barışmıştık, şu an pişmanım.