kanla yıkanmış ufacık bir adanın en uç noktası olan Dipkarpaz'da bir uçurumun ucunda fırtınaya dayanan minicik mor bir çiçeğe takılır genç adamın gözü...yavaşça eğilip onu koparır ve hiç bir söze gerek duymadan,ufak bir tebessümle yeni evli eşine uzatır onu.genç kadın derincene gözlerinin içine bakar ve aynı sessizlikle çiçeği alıp onu avucunun içinde sıkıp,yumruğunu kalbinin üstüne koyar.boralanmış koyu mavi-beyaz iri bulutların altında ,uçurumun ucunda genç çift birbirine sarılıp fısıldarcasına:ölesiye...diye tekrarlarlar...
14 yıl sonra bile o çiçek tıpkı diğer kıymetli anıların parçası gibi,ahşap bir kutuda saklı durur...
14 yıl sonra bile o çiçek tıpkı diğer kıymetli anıların parçası gibi,ahşap bir kutuda saklı durur...