Ona son bir mesaj atmalı mıyım ? (Uzak mesafe ilişkisi)

Yarısına kadar okudum. Çok uzun yazmışsınız. Ama hata etmişsiniz. Bi kere gördüğünüz birine bu kadar yoğun duygu hissedilmez. Adam zaten gmrüsmek istese bu kadar zamanda sizinle 40 kere görüşürdü. Sizin duygularınozla oynamış. Duygusallığınızdan faydalanmıs. Görüşme planı yapmaz, lafını etmez. Size de acele ediyosun der . Çok yumuşak davranmıssınız. Saflık etmişsiniz. Görüşmediğim adamla zaman kaybedemm ya görüşelim ya da bitiriyorum dicektınız. Görüşmeyen adamın dugusundan da ciddiyetinden de bahsedilemez.
 
Erkek isterse dagları deler. Her türlü zorlu şartı aşar gelir. İmkansızlıktan imkan yaratır . Bi yolunu bulur gelir ayagınıza kadar. Adam is te mi yor. Bi meaj atın evet ama tabiri caizse bu mesajda onu yerın dibine sokun haddini bildirin. Bı dqha da bu kadar saf ve duygusal olmayın. Yoksa daha cok cannz yanar.
 
Ben adamda bir suç bulamadım nedense. Konu sahibi kendi içinde birşeyleri yaşamış olasılıkları kurgulamış sonra da adama yüklenmiş. Kim olsa kaçar

Ayrıca lütfen kendinizi ifade etmeyi öğrenin konuyu geçtim yorumlara verdiğiniz cevaplar bile destan. İnsanlar sıkılır böyle insanlardan

Ki günümüzde insanlar YouTube videolarını bile hızlandırarak izliyor. Artık herkesin vakti az.
 
Ben erkek olsam sizin bu yoğun duygularınızdan korkardım açık konusıyım. Daha ortada bısey yok siz naptınız yahu. Bu ne yükselme böyle. Erkeklere bıraz naz yapmak gerek azcık zoru oyna. Azcık dıyorum. Siz leyla olmussunuz. Ama karsı taraftan bunu beklemeyın. Adam korkmus. Bi cevap verse sız yıne umutlancaksınız. Bırakın hıc bısey yazmayın. Unutun. Kafanızı baska seylerle oyalayın. Bi daha da bu kadar duygusal olmayın.
 
Evet henüz yeni sayılır neredeyse1 ay oldu konuşmayalı. Aynen hemen silmeyeceğim dursun şimdilik bir zararı yok. Durum hiç paylaşmadım en yakın arkadaşım da bir paylaş bakalım ne olcak herhangi bir tepki vercek mi diyor artık uğraşmak ta istemiyorum kalbimi çok kırdığı için onu unutmak istiyorum ama son bir taktik deneyebilirim. Teşekkür ederim tavsiyeleriniz için🙏
Vazgectikten sonra gelirler geri..😊 bir de sizde ki rahatligi görmesi lazim ki sasırsın..Simdi ona olan ilginizden o kadar emindir ki..taktikleri de dönmek icin degil de vazgecilmez oldugunu düşünmemesi icin uygulayin.Sizden değerli değil.🌸
 
Adam bence orda çalışmıyor o yuzden ulasamadı. Guvenlık almıstır ısyerı oldugu ıcın gelenlerı alıyorlar. Yalan soylemıs dıye hıssettım gelmemesı falan hep o yuzden
 
Yaaa bişey diyim mi.
O kadar ayrıntıcısınız ve o kadar uzun uzadıya dert anlatıyorsunuz ki, kusura bakmayın ama boğucu geliyorsunuz.

Burcunuz balık mı? Balıklar genelde mıy mıy mıy, lafı uzatırlar, mızmızlanırlar.

İnanın kırılmanızı istemem ama adama da çok uzun uzadıya şeyler yazdıysanız boğulmuştur.

Sandığınız kadar derinlikli bir ilişkiniz olsa, o da kopamazdı.

Bir de allah kurtardı ne demek. Adam sizi istemiyor olabilir ama başkasıyla uyumlu bir ilişkisi olabilir. Bu onu kötü yapmaz.
O kadar güzel bir noktaya parmak basmışsınız ki.. sanki her ayrılan insan kötü, sanki ayrılmak kötülük. O zaman herkes ilk sevgilisiyle evlensin böyle bir mantıkları var sanırım. Tabii hakaret, şiddet, aldatma ve zorba tavırları ayrı tutuyorum bu tarz şeyler yapanların başkasıyla da mutlu olacağına inanmıyorum ama konuda öyle bir durum da yok.
 
adama da bu kadar çok "benim yaram var, önceden kalma yaram,ne yapayım yaram var" dediyseniz gözü korkmuş olabilir. kimse önceki ilişkisinde zorluk çekti diye bir başkasının nazını çekmek istemez nihayetinde. 30 yaşındasınız, 1 kere görüştüğünüz kişiyi bu kadar önemsemeyin, tabi ki yoğun duygular beslemiş olabilirsiniz ama konuşmak dışında yaşanılan bir hikayeniz olmadığı için daha adamı tanımıyormuşsunuz bile muhtemelen. inşallah karşınıza gönlünüze göre biri çıkar, ama tavsiyem önceki ilişkilerinizden aldığınız yarayı yeni ilişkilerinizde konu etmeyin, her insan bir değildir. birine güvenip kazık yediniz diye herkes size kazık atmaz
 
Ortada bir ilişki yok ki. Yahu emin ol seni seven, sana değer veren bir sürü insan var dışarıda ! Sadece takıntı yapmışsın. Bir de kendini baya bir şey sanmış bu tavırların karşısında duygularınla da oynamış... karşındaki kişiliksiz bencil bir insan. Ne mesajı sakın mesaj filan atma. Birkaç ay sonra ben bunu mu bu kadar takmışım diyeceksin..:)
 
Seni görmeye bile gelmemiş, umursamamış
Hediyeler mektuplar gondermişsin, adamın umru olmamış, üstüne arayıp aldın mı demişsin yine umru olmamış...
Baaka adam mı kalmadı memlekette?
 
Ben çocuğu suçlayan yorumlara katılmıyorum. Bence ilk etapta yanlış davranan siz olmuşsunuz. Çocuğun hemen bağlanmaması normal ki zaten. O vazgeçemeyeceği kadar büyük bağ hemen değil zamanla oluşur. Siz çok çabuk bağlanmişsiniz ve aşırı tedirgin davranmişsiniz. Görüşecek mi görüşmeyecek mi seviyor mu sevmiyor mu olmayacaksa bitsin vs. Bunlar bence onu sizden uzaklaştırmiş. Kafasında sorular olduğu için de tekrar görüşüp sizin daha fazla bağlanmanizi istememiş.

Sizi de anlıyorum ama bu endişeli ve fevri tavırlar erkekleri itiyor. Olacağı varsa da olmaz böyle. Belirsizlik karşısında biraz zamana birakabilmeyi öğrenmelisiniz. Adam kaçmıyor ya sonuçta. Sevmiyorsa zamanla anlardiniz davranışlarından.

Son olarak o uzun mesajı asla atmayın. Hiçbir işe yaramayacaği gibi cevap alamazsaniz ah niye attım kendimi küçük düşürdüm diye üzülürsünüz. Tecrübe ile sabit.
 
Merhaba sevgili arkadaşlar, sosyal medyadan tanıştığım biri ile neredeyse 3 ay kadar konuştuk. (Bunun öncesi 1 yıldır sadece Instagramdan arkadaşça tanışıp konuşmuşluğumuz var) Bir kez yüzyüze görüştük ve birbirimizden çok etkilendik. İşinde gücünde, ailesine değer veren temiz bir insan benden 2 yaş küçük olmasına rağmen çok olgun biriydi. Ben 30 o 28 yaşında. Bu yaş farkı ne onun ne de benim için sorun olmadı. Sadece ayrı şehirlerdeydik. 5 saat bir uzaklık diyebilirim. Bende farklı bir şehirde ailemden uzakta öğretmenliğini yapıyorum. Uzak mesafe ilişkisi adı altında başladık ilişkiye biz çok İyi anlaşıyorduk ama henüz ilişkinin adını koymamıştık. Herşey 2. görüşmede netleşicekti. 2 ay boyunca telefon görüşmelerimiz devam etti. Onunla iletişimdeyken kalbim öyle bir atıyordu ki ona zamanla bağlanmaya başladım. O da çok mutluydu resmen birbirimize aşık olmuş ama tam anlamıyla içimizdekileri birbirimize açamıyorduk. İlk zamanlar bir ara ufak bir konuda anlaşmazlığımız olmuştu ben de geçmişte yaşadıklarım ile alakalı erkeklere olan güvensizlik duygularımdan dolayı ona biraz fazla tepki göstermistim. O da şaşırıp haklı olarak pek anlayamamıştı. Yani ortada çok büyük bir sorun yoktu. Herşey güzel giderken sanki büyüyü ben bozmuş gibi oldum. Oda ister istemez çekmiş kendini. Ama olabilir sonuçta hepimiz geçmişte yara almıyor muyuz zamanla tekrar o güveni oturtabilirdim ilgiyle ve sevgiyle..Neyse ki biz konuşmalara devam ettik o da pes etmedi mesaj attı ,aradı, ilgilendi ,karşılıklı çabaladık. Ben de ona karşı daha sakin daha sabırlı bir tutum sergilemeye çalıştım. O beni mutlu ettikçe bende onu ediyordum. Büyük bir özlemle konuşuyoruz ama bizim artık görüşmemiz gerekiyordu. Çünkü gerçek duygularımı içimde tutmaktan kalbim öyle yoruluyordu ki bir kız olarak ben dökemiyordum içimi o da aynı duygular içindeydi zor tutuyordu kendini büyük ihtimal iyice emin olmak istiyordu ama ben sabredemiyordum artık insan sevdiğini nasıl uzun bir süre içinde tutabilir ki ? Görüşmemizden 15 gun geçti birbirimize alışma evresiydi görüşmedik ,artık bir haftasonu görüşme planlamalarına başlamıştık hatta, Tam planlayacagiz onun olduğu şehirde deprem haberiyle irkildik çok korktular psikolojik olarak bir kaç gun zor zamanlar geçirdi 2 hafta boyunca destek olup yanında oldum bir yandan onu özlemeye devam ediyordum. 2 hafta geçti psikolojik olarak kendini toparlamisti artık bir görüşme planı düşünüyordur diye düşünürken ben okulumdan dolayi benim 14 gün zorunlu karantinam devreye girdi o kadar sinir bozucu bir durum oldu ki araya engeller girmeye devam ediyordu. Bizim görüşme yine ertelendi. 14 gün boyunca konuştuk ben evde onunla görüşme hayalleri kurup hep onu düşünüyordum. Bunu onunla da paylaşıyordum. Herşey bitince görüşürüz diye ona internetten küçük bir hediye almıştım bile. O kadar sabırsızdım ki ben ona bağlanmıştım bu pandeminin verdiği fırsatlada bir yandan tamamen haftasonu yasakların gelmesinden de endişe duymuştum zaten onun haberlerini de duymaya başlamıştık. Karantinam sona ermeye yakın artık ondan bir plan yapmasını bekledim tekrar tekrar görüşme kelimesini ben açmak istemiyordum onu sırf sıkmamak için. Ama ortada bir plan yoktu belki son haftasonumuz olacaktı ben direnmekten beklemekten o kadar çok yorulmuştum ki.. Ona karşı sabırlı da olmaya calıştım ama hala bir plan yok ortada ben de doğal olarak istemsizce ona biraz sert davrandım görüşmek istemiyor musun hiç gibisinden kalbim dayanamadı artık beklemeye.. hatta bir süre konuşmayalım dedim çünkü kendimi çok yıpratmıştım onunla sağlıklı iletişim kuramıyordum artık. O da sabırsız davrandiğimi söyledi , bu konuda bencil olduğumu, patladigimi dile getirdi tekrar tartıştık ve aramıza soğukluk girmeye basladı ,çözmeye çalıştık o mesajlar atmaya devam etti normal şekilde ama hiç birsey eskisi gibi gitmiyordu içimde 'göruselim artık görüşmezsek hersey daha da karışık bir hale geleceği mesajını da belirtmiştim. Artık kalbim kırılıyordu ona rol yapıyordum ama herşey yolundaymış gibi davranamadım daha fazla.. Artık yasaklarda gelmişti.. Ben de daha fazla kendimi hırpalamamak, üzülmemek onu da üzmemek için kendimi biraz geri çekip mesafe koymak istedim iletişimde kalmak koşuluyla sırf toparlanabilmek için zamana ihtiyacımız vardı sanki çünkü herşey sacmasapan bir hal alıyordu. Bu isteğimi de onunla paylaştım. O da bunu kabullenip sessiz kaldı bir müddet konuşmadık 1hafta ama bir yandan Instagramdan takipleşmeye devam ediyorduk birbirimizi. Kendimi biraz toparlamistim ondan mesaj bekliyordum ama hala atmıyordu. Ben attım nasılsın diye mutlu oldu sanki mesajıma gülümseyen birşekilde iyi olduğunu belirtti. Devamını bekledim daha sonra ama gene bir kaç gün hiç ses soluk yok.. Onu özlemeye başladım. Bir yandan sinirlerim de bozuluyordu biz neden bu hale geldik diye hergün düşün düşün kendimi harap ettim. Bende mesaj atmaya direndim ta ki benim yanlış anlamamla Instagramdan beni kısıtladığını zannettim nereden böyle birşey düşündüysem çok endişelendim bunu bana nasıl yapar diye artık beni istemediğini düşündüm içimde onu kaybetme duygusu sarmıştı bunu ona sordum beni kısıtladın mı diye sormamam gereken bir şeydi kendimi belki küçük düşürdüm ama sormam gerekiyordu kendimi kötü hissediyordum çünkü. O da bu mesaji hiç sıcak karşılamadı suçlandığını düşündü. İyi bir şekilde iletişim kurmadık bende uzatmamak için ona iyi hissettiren cümlelerle vedaya benzer bir mesaj attım ama tam bir veda hissi vermedim. O da bu mesajımı aynı tepkiyle karsiladi işte 'umarim bir gün güzel birşekilde karşılaşırız " gibisinden sizce siz bundan ne anlarsınız iyi zaman da karşılaşmadık güzel zaman ne zaman olacak şaka gibiydi.. bende onun artık benden vazgeçtiğini düşünüp onu Instagramdan Facebook'tan çıkardım engellemedim sadece. Onu artık orada görmeye dayanamazdim daha fazla acı cekmek istemiyordum ona hala değer verirken..Buna 2 gun sonra tepki gösteren bir mesaj attı" benden bu kadar nefret mi ediyordun" gibisinden bende nefret etmediğimi, görüpte daha fazla acı çekmek istemedigimi, benden vazgeçip bana umut verip gittiğini vs. soyledim. Tüm bu tepkilerim o tarafından değersiz ve kötü hissettirildigim icin. Daha sonra son uzun mesajlar ve bitiş... Meğersem son zamanlarda emin olmadığı için görüşme planını hep ertelemiş aradaki engeller dışında. Görüşmemizdeki 2.haftadan sonra degismisim bahsettiğim o güvensizlikten kaynaklı benim sert çıkışından bahsediyor ama sonrasında herşey iyiydi beni tanımadan henüz böyle yargılayamazdı ki kafasında.. O benden ilk konuşmalarımızda eminmiş sonra tereddüt yaşamaya başlamış ben ise o zamanlar emin degilmişim tek farkımız buymuş. Son mesajı da ben ona geç gelmişim o bana erken.. Bende zamanla güvenip inancaktim reelde insanlara güvenemezken sanal ortamda nasıl hemen birine güvenip inanıcaktım ki geçmişte aldığım bir yaram var. Ben de kendimce haklıydım. O zaman emin olmadığı an bana söyleyecekti bende bu kadar umutlanıp bağlanmayacaktım ona.. Emin değildi madem ama son ana kadar beni hep özlediğini söylüyordu neden.. O kadar üzülmüştüm ki sonraki günlerde haftalarca ailemle olup kafamı dağıtmaya çalışsamda olmuyordu onu özlüyordum hala.. kendime de kızdım ona da kızdım.. Dedim hep acaba takipten çıkarmamalimiydim diye, benim ona sırtımı döndüğümü beni kötü bir insan olarak mı gördü ki diye düşündüm hep. Ama bunu ona yapmak zorundaydım zaten yeterince ona büyük tavizler vermiştim beni bekletmeye, öylece sessiz kalmasina hakkı yoktu. Konusmayarak sosyal medyada hiç birsey olmamis gibi davranmaya devam edemezdim. Bana karşı hiç bir saygısızlığı olmadı kötü bir niyet hiç bir zaman sezmedim. Çok ta duygusal bir insandı. Benimle ciddi düşündüğünü belli etmişti. O da zaman zaman çabaladı sabredip yanımda kalmaya çalıştı. Belki oda sessizliğinde unutmak isteyip acı çekti, içine atıyor herşeyi bilmiyorum. Güzel anları düşünür oldum hep. Çok karışık duygulardayım.. Çok uzun yıllar bu duyguları yaşamamıştım, geçmişteki yaramdan dolayı buyuzden bu kadar kısa sürede çok etkilenip çabuk bağlandım. Sevmeyi ve sevilmeyi o kadar açmışım...
Şimdi en alıcı tarafına geleyim belki yapmamam gerekirdi ona son kez uzunca içimdekileri anlatan ,onun hatasını benim hatamı anlatan ve ona hala değer verdiğimi gösteren, sosyal medyada arkadaş olmuşuz olmamışız ne farkettigini kalbimin arkadaşı olduğunu kolay kolay onu oradan çıkaramayacağımı, iyi dileklerimle biten uzunca bir mektup yazıp ona önceden aldığım hediyemi (kar küresi) kargolatıp işyeri adresine yolladım. Ve ondan gelecek cevabı bekledim günlerce.. hatta soğukkanlılıkla 2 hafta kadar uzun bir aradan sonra ona bir kargo yolladığımı eline ulasip ulaşmadığını sordum. Çünkü kargo sorgulamada işyerinden başka birine teslim edildiği yazıyordu. Bunu da belirttim. O da şehir dışında olduğunu henüz ulaşmadığını söyledi haber vermesini istedim o da haber vereceğini söyledi. Ama aradan 3 hafta geçti hala haber yok şehir dışında olamaz bu vakte kadar iş adamı değil ya bu.. Gene eskisi gibi sessiz ... Ben eline ulaştığını düşünüyorum ve artık benimle iletişim kurmak istemediğini düşünüyorum. Ama genede bir teşekkür etme tenezzülünde bulunabilirdi görüşmek istemediğini belirtebilirdi bu kadar mı acımasız bu yaptığı çok ayipti bana.. Günlerce kalbim acıdı bunalımdaydım. Sevseydi, isteseydi benim o gönderdiğim yazıma ve hediyeme sahip çıkar cevap verirdi değil mi ? Şimdi ona son kez sert bir mesaj atmak istiyorum. Ama biliyorum bir yanım ona mesaj atarsam çok basit kalacağımı söylüyor. Yada keşke hic birşey yollamasaydım cevap vermemesi o kadar koyuyor ki bana ne yapacağımı şaşırdım inanın... Hediyemi geri yollasın veya numaramı silsin hiç birşey yapmıyor... Kusura bakmayın fazla uzun oldu ama okuyupta bana bir fikir bir moral verebilirsiniz çok memnun olurum.. 🙏
bu kadar uzun okumama imkan yok ama basliga cevabim evet. ben yasanmamistan pisman olacagima yasanmistan pisman olmayi tercih ediyorum. o nedenle bence aramak istenilen kisi aranmali, yazilmak istenen mesaj yazilmali.
 
Merhaba sevgili arkadaşlar, sosyal medyadan tanıştığım biri ile neredeyse 3 ay kadar konuştuk. (Bunun öncesi 1 yıldır sadece Instagramdan arkadaşça tanışıp konuşmuşluğumuz var) Bir kez yüzyüze görüştük ve birbirimizden çok etkilendik. İşinde gücünde, ailesine değer veren temiz bir insan benden 2 yaş küçük olmasına rağmen çok olgun biriydi. Ben 30 o 28 yaşında. Bu yaş farkı ne onun ne de benim için sorun olmadı. Sadece ayrı şehirlerdeydik. 5 saat bir uzaklık diyebilirim. Bende farklı bir şehirde ailemden uzakta öğretmenliğini yapıyorum. Uzak mesafe ilişkisi adı altında başladık ilişkiye biz çok İyi anlaşıyorduk ama henüz ilişkinin adını koymamıştık. Herşey 2. görüşmede netleşicekti. 2 ay boyunca telefon görüşmelerimiz devam etti. Onunla iletişimdeyken kalbim öyle bir atıyordu ki ona zamanla bağlanmaya başladım. O da çok mutluydu resmen birbirimize aşık olmuş ama tam anlamıyla içimizdekileri birbirimize açamıyorduk. İlk zamanlar bir ara ufak bir konuda anlaşmazlığımız olmuştu ben de geçmişte yaşadıklarım ile alakalı erkeklere olan güvensizlik duygularımdan dolayı ona biraz fazla tepki göstermistim. O da şaşırıp haklı olarak pek anlayamamıştı. Yani ortada çok büyük bir sorun yoktu. Herşey güzel giderken sanki büyüyü ben bozmuş gibi oldum. Oda ister istemez çekmiş kendini. Ama olabilir sonuçta hepimiz geçmişte yara almıyor muyuz zamanla tekrar o güveni oturtabilirdim ilgiyle ve sevgiyle..Neyse ki biz konuşmalara devam ettik o da pes etmedi mesaj attı ,aradı, ilgilendi ,karşılıklı çabaladık. Ben de ona karşı daha sakin daha sabırlı bir tutum sergilemeye çalıştım. O beni mutlu ettikçe bende onu ediyordum. Büyük bir özlemle konuşuyoruz ama bizim artık görüşmemiz gerekiyordu. Çünkü gerçek duygularımı içimde tutmaktan kalbim öyle yoruluyordu ki bir kız olarak ben dökemiyordum içimi o da aynı duygular içindeydi zor tutuyordu kendini büyük ihtimal iyice emin olmak istiyordu ama ben sabredemiyordum artık insan sevdiğini nasıl uzun bir süre içinde tutabilir ki ? Görüşmemizden 15 gun geçti birbirimize alışma evresiydi görüşmedik ,artık bir haftasonu görüşme planlamalarına başlamıştık hatta, Tam planlayacagiz onun olduğu şehirde deprem haberiyle irkildik çok korktular psikolojik olarak bir kaç gun zor zamanlar geçirdi 2 hafta boyunca destek olup yanında oldum bir yandan onu özlemeye devam ediyordum. 2 hafta geçti psikolojik olarak kendini toparlamisti artık bir görüşme planı düşünüyordur diye düşünürken ben okulumdan dolayi benim 14 gün zorunlu karantinam devreye girdi o kadar sinir bozucu bir durum oldu ki araya engeller girmeye devam ediyordu. Bizim görüşme yine ertelendi. 14 gün boyunca konuştuk ben evde onunla görüşme hayalleri kurup hep onu düşünüyordum. Bunu onunla da paylaşıyordum. Herşey bitince görüşürüz diye ona internetten küçük bir hediye almıştım bile. O kadar sabırsızdım ki ben ona bağlanmıştım bu pandeminin verdiği fırsatlada bir yandan tamamen haftasonu yasakların gelmesinden de endişe duymuştum zaten onun haberlerini de duymaya başlamıştık. Karantinam sona ermeye yakın artık ondan bir plan yapmasını bekledim tekrar tekrar görüşme kelimesini ben açmak istemiyordum onu sırf sıkmamak için. Ama ortada bir plan yoktu belki son haftasonumuz olacaktı ben direnmekten beklemekten o kadar çok yorulmuştum ki.. Ona karşı sabırlı da olmaya calıştım ama hala bir plan yok ortada ben de doğal olarak istemsizce ona biraz sert davrandım görüşmek istemiyor musun hiç gibisinden kalbim dayanamadı artık beklemeye.. hatta bir süre konuşmayalım dedim çünkü kendimi çok yıpratmıştım onunla sağlıklı iletişim kuramıyordum artık. O da sabırsız davrandiğimi söyledi , bu konuda bencil olduğumu, patladigimi dile getirdi tekrar tartıştık ve aramıza soğukluk girmeye basladı ,çözmeye çalıştık o mesajlar atmaya devam etti normal şekilde ama hiç birsey eskisi gibi gitmiyordu içimde 'göruselim artık görüşmezsek hersey daha da karışık bir hale geleceği mesajını da belirtmiştim. Artık kalbim kırılıyordu ona rol yapıyordum ama herşey yolundaymış gibi davranamadım daha fazla.. Artık yasaklarda gelmişti.. Ben de daha fazla kendimi hırpalamamak, üzülmemek onu da üzmemek için kendimi biraz geri çekip mesafe koymak istedim iletişimde kalmak koşuluyla sırf toparlanabilmek için zamana ihtiyacımız vardı sanki çünkü herşey sacmasapan bir hal alıyordu. Bu isteğimi de onunla paylaştım. O da bunu kabullenip sessiz kaldı bir müddet konuşmadık 1hafta ama bir yandan Instagramdan takipleşmeye devam ediyorduk birbirimizi. Kendimi biraz toparlamistim ondan mesaj bekliyordum ama hala atmıyordu. Ben attım nasılsın diye mutlu oldu sanki mesajıma gülümseyen birşekilde iyi olduğunu belirtti. Devamını bekledim daha sonra ama gene bir kaç gün hiç ses soluk yok.. Onu özlemeye başladım. Bir yandan sinirlerim de bozuluyordu biz neden bu hale geldik diye hergün düşün düşün kendimi harap ettim. Bende mesaj atmaya direndim ta ki benim yanlış anlamamla Instagramdan beni kısıtladığını zannettim nereden böyle birşey düşündüysem çok endişelendim bunu bana nasıl yapar diye artık beni istemediğini düşündüm içimde onu kaybetme duygusu sarmıştı bunu ona sordum beni kısıtladın mı diye sormamam gereken bir şeydi kendimi belki küçük düşürdüm ama sormam gerekiyordu kendimi kötü hissediyordum çünkü. O da bu mesaji hiç sıcak karşılamadı suçlandığını düşündü. İyi bir şekilde iletişim kurmadık bende uzatmamak için ona iyi hissettiren cümlelerle vedaya benzer bir mesaj attım ama tam bir veda hissi vermedim. O da bu mesajımı aynı tepkiyle karsiladi işte 'umarim bir gün güzel birşekilde karşılaşırız " gibisinden sizce siz bundan ne anlarsınız iyi zaman da karşılaşmadık güzel zaman ne zaman olacak şaka gibiydi.. bende onun artık benden vazgeçtiğini düşünüp onu Instagramdan Facebook'tan çıkardım engellemedim sadece. Onu artık orada görmeye dayanamazdim daha fazla acı cekmek istemiyordum ona hala değer verirken..Buna 2 gun sonra tepki gösteren bir mesaj attı" benden bu kadar nefret mi ediyordun" gibisinden bende nefret etmediğimi, görüpte daha fazla acı çekmek istemedigimi, benden vazgeçip bana umut verip gittiğini vs. soyledim. Tüm bu tepkilerim o tarafından değersiz ve kötü hissettirildigim icin. Daha sonra son uzun mesajlar ve bitiş... Meğersem son zamanlarda emin olmadığı için görüşme planını hep ertelemiş aradaki engeller dışında. Görüşmemizdeki 2.haftadan sonra degismisim bahsettiğim o güvensizlikten kaynaklı benim sert çıkışından bahsediyor ama sonrasında herşey iyiydi beni tanımadan henüz böyle yargılayamazdı ki kafasında.. O benden ilk konuşmalarımızda eminmiş sonra tereddüt yaşamaya başlamış ben ise o zamanlar emin degilmişim tek farkımız buymuş. Son mesajı da ben ona geç gelmişim o bana erken.. Bende zamanla güvenip inancaktim reelde insanlara güvenemezken sanal ortamda nasıl hemen birine güvenip inanıcaktım ki geçmişte aldığım bir yaram var. Ben de kendimce haklıydım. O zaman emin olmadığı an bana söyleyecekti bende bu kadar umutlanıp bağlanmayacaktım ona.. Emin değildi madem ama son ana kadar beni hep özlediğini söylüyordu neden.. O kadar üzülmüştüm ki sonraki günlerde haftalarca ailemle olup kafamı dağıtmaya çalışsamda olmuyordu onu özlüyordum hala.. kendime de kızdım ona da kızdım.. Dedim hep acaba takipten çıkarmamalimiydim diye, benim ona sırtımı döndüğümü beni kötü bir insan olarak mı gördü ki diye düşündüm hep. Ama bunu ona yapmak zorundaydım zaten yeterince ona büyük tavizler vermiştim beni bekletmeye, öylece sessiz kalmasina hakkı yoktu. Konusmayarak sosyal medyada hiç birsey olmamis gibi davranmaya devam edemezdim. Bana karşı hiç bir saygısızlığı olmadı kötü bir niyet hiç bir zaman sezmedim. Çok ta duygusal bir insandı. Benimle ciddi düşündüğünü belli etmişti. O da zaman zaman çabaladı sabredip yanımda kalmaya çalıştı. Belki oda sessizliğinde unutmak isteyip acı çekti, içine atıyor herşeyi bilmiyorum. Güzel anları düşünür oldum hep. Çok karışık duygulardayım.. Çok uzun yıllar bu duyguları yaşamamıştım, geçmişteki yaramdan dolayı buyuzden bu kadar kısa sürede çok etkilenip çabuk bağlandım. Sevmeyi ve sevilmeyi o kadar açmışım...
Şimdi en alıcı tarafına geleyim belki yapmamam gerekirdi ona son kez uzunca içimdekileri anlatan ,onun hatasını benim hatamı anlatan ve ona hala değer verdiğimi gösteren, sosyal medyada arkadaş olmuşuz olmamışız ne farkettigini kalbimin arkadaşı olduğunu kolay kolay onu oradan çıkaramayacağımı, iyi dileklerimle biten uzunca bir mektup yazıp ona önceden aldığım hediyemi (kar küresi) kargolatıp işyeri adresine yolladım. Ve ondan gelecek cevabı bekledim günlerce.. hatta soğukkanlılıkla 2 hafta kadar uzun bir aradan sonra ona bir kargo yolladığımı eline ulasip ulaşmadığını sordum. Çünkü kargo sorgulamada işyerinden başka birine teslim edildiği yazıyordu. Bunu da belirttim. O da şehir dışında olduğunu henüz ulaşmadığını söyledi haber vermesini istedim o da haber vereceğini söyledi. Ama aradan 3 hafta geçti hala haber yok şehir dışında olamaz bu vakte kadar iş adamı değil ya bu.. Gene eskisi gibi sessiz ... Ben eline ulaştığını düşünüyorum ve artık benimle iletişim kurmak istemediğini düşünüyorum. Ama genede bir teşekkür etme tenezzülünde bulunabilirdi görüşmek istemediğini belirtebilirdi bu kadar mı acımasız bu yaptığı çok ayipti bana.. Günlerce kalbim acıdı bunalımdaydım. Sevseydi, isteseydi benim o gönderdiğim yazıma ve hediyeme sahip çıkar cevap verirdi değil mi ? Şimdi ona son kez sert bir mesaj atmak istiyorum. Ama biliyorum bir yanım ona mesaj atarsam çok basit kalacağımı söylüyor. Yada keşke hic birşey yollamasaydım cevap vermemesi o kadar koyuyor ki bana ne yapacağımı şaşırdım inanın... Hediyemi geri yollasın veya numaramı silsin hiç birşey yapmıyor... Kusura bakmayın fazla uzun oldu ama okuyupta bana bir fikir bir moral verebilirsiniz çok memnun olurum.. 🙏
Yazın çok uzun tamamını okuyamadım ama anladigim kadarıyla herşeyi sen kafanda kurmuşsun. Onun ağzındanmis gibi kendince onun hislerini yorumlaman da oyle. Iliski olmamis ki ayrilik olsun sizin ki flortmus. Görüşememek için bir çok bahaneler uretilmis
 
X