Önce Hamileydim Şimdi Anneyim

busmai · 18 Temmuz 2013

DadsDaughter .!.:
sevgili temmuz anneleri... (mektup girişi gibi oldu) :) 1 yılı doldurduk annelikte. çok yol katettik bu konuda. ama bazı olumsuzlukları, malesef ben lohusalıktan beri aşamamışım. doğumdan sonra bocalamıştım, lohusa depresyonu denen şeye sanırım girmiştim. sürekli gerginlik, etrafa bağırma çağırma, herkesi sert dille uyarma halleri olmuştu. sonra gün be gün iyiye gittim, oğluma alıştım, haliyle fiziksel sıkıntılarım son buldu falan filan... ama bazı davranışlar kalıcı oldu: en ufak bir aksiliğe tahammül edememe, her şeyin yolunda gitmek zorunda olduğuna koşullanma - aksi taktirde çıldırma. bunların sonucunda tabi ki en yakınım ve bebeğimi büyütürken yanımdaki tek kişi olan eşimle devamlı tartışıyoruz. aylardır böyle bu. ailelerimizden uzağız, hem çalışıyorum hem ev kadınlığı hem de annelik yapmaya çalışıyorum. aile desteği olmadan bebek büyütmek yoruyo, her şeyi mükemmel yapmaya çalışmak yoruyo, oğlumun çok hareketli, bana çok düşkün olması yoruyo. annem benim hallerimi, en basit şeyde bile fırtınalar kopardığımı görünce "sen bu değilsin" dedi. "senin ciddi bir psikolojik desteğe ihtiyacın var". bizim gece uykularımız hala kötü. emiyo çünkü ve emdikten sonra uykuya dalamıyo sallanmak istiyo tekrar dalabilmek için. ben, o anlarda artık oğluma bile tahammül edemediğimi farkettim. ona kötü davranmaktan ölesiye korkuyorum. annemin ısrarıyla psikiyatriste gittim. bana önerilerde bulunacaktı zannımca ama ilaç verdi emzirdğimi bilerek. "süte geçicek" dedi, "ama az dozda veriyorum". ilaçları aldım ama kullanmıyorum. elim varmıyo. yavruma zarar vermek bilerek! anneme göre iyileşmek zorundayım yoksa çocuğuma daha fazla zarar gelebilir ve tek çaresi ilaç almak. araştırıcam diyerek geçiştiriyorum bilmiyorum nereye kadar kaçıcam. kızlar; siz olsaydınız ne yapardınız?

Selam canım,hepimiz bu safhalardan geçtik, hala geçiyoruz. hiç kolay birşey değilmiş annelik, hele ki etrafında kimsen yoksa. doğum sonrası depresyonu 6 ay, 1 yıl, ömür boyu sürenler var..
Annen seni en iyi tanıyan kişi.. o artık ilaçlık bir durum görüyorsa,doğrudur diyorum ben.
Ben senin yerinde olsaydım, emzirirken ilaç almazdım.
Ama emzirmeyi keserdim. ve ilaca başlardım.
Senin mutsuz halinle emzirdiğin süte; duyguların da geçiyor..
Annesi babası mutsuz olan bir bebek ne kadar mutlu olabilir?
Süt içmese de olur artık. lütfen tedavine başla..
Yanındayız

nfk .!.:
valla burdalardır diye girdim ama kimcikler yok anam

ramazan girdi gireli 'temmuz topiği' oldu 'yemek topiği'
eline sağlık bacım, afiyet bal şeker olsun bebelerine

ya ben de bunu düşündüm bebekler güme gitti, midelerimiz öne çıktı
güya oruç tutuyorum bütün gün yemek hazırlıyorum
"açların halinden anlamak" değil ,sadece iftarın hayalini kurmak oldu sanki oruç..
bugün biraz fazlaca yoruldum da aklım başıma geldi.
nerdeyse ramazanı yarıladık; yetti artık abartılı sofralaaaar busmaiden bu kadaaaaaaar

neyneyse .!.:
Aynen ki basit bir iftar yaptık, köfte ekmek :) yetiyor ya çok şükür. Sonra bol bol kitap aldık:)

Vişneli keki denemek istiyorum, bakalım. Cuma günü pazardan vişne alayım hele.
Şarlot ne yaw? Bende de kayısı var da..

canım 2 bardak vişne kullandım güzel oldu
şarlot charlotte işte :)kremşantiye pötibör bisküvi ve meyveleri(damla çikolata,ceviz,muz,ne varsa) kırıp buzluğa atıyorsun çıkarınca da üstüne çikolata sosu, süper oluyor
kitapçıda dolaşmayı ben de çok severim

destiny555 .!.:
canım hata senin değil zaten:) benim:)
o kadar uzun zamandır gırmıyorumki tedavülden kalktım tabe:)

iyiyiz canım saol,yuvarlanıp gıdıyoz işte,sen nasılsın

beğeneceğime eminim

niye gelmiyosun kız daha sık gel

DilaNaz .!.:
canım haşlanmış patatesi ezdikten sonra

kaşar rendesi,nişasta,yumurta ve bahahatları ekleyip yoğuruyorum.

kıvamı çok yumuşak olmayacak.olursa az daha nişasta ekliyorum.

sonra köfte şeklini verip galeta ununa buluyorum.

fırına veriyorum.çaylada güzel gidiyor.kaşar yoğun olursa daha lezzetli oluyor.

kaşar peynirin olduğu herşeyi seviyorum

eline sağlık

PembeHipopotam .!.:
Herkes yorgunluktan pert :))

aynennnn

ates26 .!.:
slm hatunlar
nasılsınız bakalım?
bugun emir kahvaltıda domeslı sekerlı omlet yedi
ama bu seker olayı nezamana kadar devam etcek :44:
evlenınceye kadar bu boyle devam edıyomus gelınde bana
kufur edıyomus
sahura uynamadım oyuzden tutamadım halden duserım dıye
utuye falan gırıstım bugun bende

gelin milleti bize her halükarda küfredecek sen bildiğini oku bacım

PembeHipopotam .!.:
Aynı günde hallolamazdı zaten. Ufaklıkla olmuyor. Güya bakıcısı bakıyor ama mutlaka annesinin de ilgilenmesi gerekiyor :/ neyse dolmamı ve patlıcanlı yemeğimi yaptım, börek hazır, tavuk butları sosta yayılıyorlar bi de yarışmaya katılırsam diye foto çektim falan o daha yorucu :/

Kızımmmmmm ben misafire yemek yapıyom; eve iki kişiye yemek yapmakta ne var :)))??

2 kişi de olsa 4 kişi de olsa hazırlık hazırlıktır derler ya:)

neyneyse · 18 Temmuz 2013

nfk .!.:
ramazan ramazan dedik, aha da yarın 10u..
valla ne zaman geçiyor şu günler anlamıyorum:44:

yarın neneye yolcuyuz.
biz yokken güzel güzel yazın, kavga etmeyin, oruç saatlerinde su içmeyin..

asaletmeap nfk sultan ve kerimeleri ayşe hatun güzel günler diler..
slm ve dua ile, öpüldünüzz

Geçip gidiyor nfk'cım. Bu mübarek ay su gibi akıyor
Nenede güzel vakit geçirin inşallah.

DadsDaughter .!.:
sevgili temmuz anneleri... (mektup girişi gibi oldu) :) 1 yılı doldurduk annelikte. çok yol katettik bu konuda. ama bazı olumsuzlukları, malesef ben lohusalıktan beri aşamamışım. doğumdan sonra bocalamıştım, lohusa depresyonu denen şeye sanırım girmiştim. sürekli gerginlik, etrafa bağırma çağırma, herkesi sert dille uyarma halleri olmuştu. sonra gün be gün iyiye gittim, oğluma alıştım, haliyle fiziksel sıkıntılarım son buldu falan filan... ama bazı davranışlar kalıcı oldu: en ufak bir aksiliğe tahammül edememe, her şeyin yolunda gitmek zorunda olduğuna koşullanma - aksi taktirde çıldırma. bunların sonucunda tabi ki en yakınım ve bebeğimi büyütürken yanımdaki tek kişi olan eşimle devamlı tartışıyoruz. aylardır böyle bu. ailelerimizden uzağız, hem çalışıyorum hem ev kadınlığı hem de annelik yapmaya çalışıyorum. aile desteği olmadan bebek büyütmek yoruyo, her şeyi mükemmel yapmaya çalışmak yoruyo, oğlumun çok hareketli, bana çok düşkün olması yoruyo. annem benim hallerimi, en basit şeyde bile fırtınalar kopardığımı görünce "sen bu değilsin" dedi. "senin ciddi bir psikolojik desteğe ihtiyacın var". bizim gece uykularımız hala kötü. emiyo çünkü ve emdikten sonra uykuya dalamıyo sallanmak istiyo tekrar dalabilmek için. ben, o anlarda artık oğluma bile tahammül edemediğimi farkettim. ona kötü davranmaktan ölesiye korkuyorum. annemin ısrarıyla psikiyatriste gittim. bana önerilerde bulunacaktı zannımca ama ilaç verdi emzirdğimi bilerek. "süte geçicek" dedi, "ama az dozda veriyorum". ilaçları aldım ama kullanmıyorum. elim varmıyo. yavruma zarar vermek bilerek! anneme göre iyileşmek zorundayım yoksa çocuğuma daha fazla zarar gelebilir ve tek çaresi ilaç almak. araştırıcam diyerek geçiştiriyorum bilmiyorum nereye kadar kaçıcam. kızlar; siz olsaydınız ne yapardınız?

Ben, mümkünse, başka bir psikiyatriste giderdim çünkü bu tarz konuların ilaçla aşılabilecek konular olmadığını düşünüyorum. Bu sorunları, belki eşini de katarak, beraber aşmanız lazım.
Hangi ilaç kafandaki mükemmelliyetçi yapıyı düzeltebilir?
Ya da hangi ilaç eşinle kavgalarınızın önüne geçer?
Hangi ilaç gecenin bir vakti uyandığında sana tahammül verir?
Bence ilaçlar ancak seni biraz uyuşturur, ama sorunlar buzdağının altı gibi olduğu yerde durur.

Konuşacak birilerine ihtiyacın olduğunu düşünüyorum. İlla psikiyatrist de şart değil. Güvendiğin bir arkadaş, bir akraba .. Kim olursa.. Ayrıca kendinden iyi olanları değil, kendinden kötü olanları düşün.

ilbilgehatun · 18 Temmuz 2013

DadsDaughter .!.:
sevgili temmuz anneleri... (mektup girişi gibi oldu) :) 1 yılı doldurduk annelikte. çok yol katettik bu konuda. ama bazı olumsuzlukları, malesef ben lohusalıktan beri aşamamışım. doğumdan sonra bocalamıştım, lohusa depresyonu denen şeye sanırım girmiştim. sürekli gerginlik, etrafa bağırma çağırma, herkesi sert dille uyarma halleri olmuştu. sonra gün be gün iyiye gittim, oğluma alıştım, haliyle fiziksel sıkıntılarım son buldu falan filan... ama bazı davranışlar kalıcı oldu: en ufak bir aksiliğe tahammül edememe, her şeyin yolunda gitmek zorunda olduğuna koşullanma - aksi taktirde çıldırma. bunların sonucunda tabi ki en yakınım ve bebeğimi büyütürken yanımdaki tek kişi olan eşimle devamlı tartışıyoruz. aylardır böyle bu. ailelerimizden uzağız, hem çalışıyorum hem ev kadınlığı hem de annelik yapmaya çalışıyorum. aile desteği olmadan bebek büyütmek yoruyo, her şeyi mükemmel yapmaya çalışmak yoruyo, oğlumun çok hareketli, bana çok düşkün olması yoruyo. annem benim hallerimi, en basit şeyde bile fırtınalar kopardığımı görünce "sen bu değilsin" dedi. "senin ciddi bir psikolojik desteğe ihtiyacın var". bizim gece uykularımız hala kötü. emiyo çünkü ve emdikten sonra uykuya dalamıyo sallanmak istiyo tekrar dalabilmek için. ben, o anlarda artık oğluma bile tahammül edemediğimi farkettim. ona kötü davranmaktan ölesiye korkuyorum. annemin ısrarıyla psikiyatriste gittim. bana önerilerde bulunacaktı zannımca ama ilaç verdi emzirdğimi bilerek. "süte geçicek" dedi, "ama az dozda veriyorum". ilaçları aldım ama kullanmıyorum. elim varmıyo. yavruma zarar vermek bilerek! anneme göre iyileşmek zorundayım yoksa çocuğuma daha fazla zarar gelebilir ve tek çaresi ilaç almak. araştırıcam diyerek geçiştiriyorum bilmiyorum nereye kadar kaçıcam. kızlar; siz olsaydınız ne yapardınız?

Seni çok iyi anlıyorum.Çalışıyorum ve ailem yanımda değil.Çocukları çooooook severim.Hatta herkes sen anasınıfı öğretmeni olsaydın der.Ama iş kendi çocuğuna gelince değişiyor.Kızımı çooooooooooooook seviyorum.Ama annelik büyük sorumluluk.Hele yanında kimsen yoksa çok daha zor.Ben ki üç çocuk istiyordum.Şimdi ikinciyi bile gözüm kesmiyor.Doğum yaptığım ilk günlerde hep ağlamak istedim.Sonra kendimi suçlu hissettim.Bu çocuğu ben çılgınlar gibi istedim.Onun suçu ne diye düşündüm.Sonra hepsi geçti çok şükür.Eşimin hakkını yiyemem hep yanımdaydı, destek oldu.Ben gerginsem o yumuşaktı.Bence imkanları varsa ailen yanına gelsin.Hap konusunda ben önyargılıyım.Senin bence rahatlamaya ihtiyacın var.Ailen gelsin sen git.Ev işlerine de takılma.Bırak evin kirli olsun ne önemi var.Ailece gezin, hoş vakit geçirin.Hepimizin bebişleri anneci.Yeri geliyor wcye zor gidiyoruz.Buraya yaz, içini dök.Bunlar tabi benim fikirlerin.En iyisini sen bilirsin.Biz yanındayız.

busmai · 18 Temmuz 2013

neyneyse .!.:
Geçip gidiyor nfk'cım. Bu mübarek ay su gibi akıyor
Nenede güzel vakit geçirin inşallah.

Ben, mümkünse, başka bir psikiyatriste giderdim çünkü bu tarz konuların ilaçla aşılabilecek konular olmadığını düşünüyorum. Bu sorunları, belki eşini de katarak, beraber aşmanız lazım.
Hangi ilaç kafandaki mükemmelliyetçi yapıyı düzeltebilir?
Ya da hangi ilaç eşinle kavgalarınızın önüne geçer?
Hangi ilaç gecenin bir vakti uyandığında sana tahammül verir?
Bence ilaçlar ancak seni biraz uyuşturur, ama sorunlar buzdağının altı gibi olduğu yerde durur.

Konuşacak birilerine ihtiyacın olduğunu düşünüyorum. İlla psikiyatrist de şart değil. Güvendiğin bir arkadaş, bir akraba .. Kim olursa.. Ayrıca kendinden iyi olanları değil, kendinden kötü olanları düşün.

canım ilaçsız aşılamayan durumlar oluyor, ilaç almamakta ısrarcı olmak da doğru değil. halüsinasyonlar,paranoyaklık..
mesela bir arkadaşıma kayınvalidesi çok eziyet ediyordu ilaca başlattılar; kadın kıza"ben sana neler yaptım,lütfen beni affet hakkını helal et" falan demeye başladı..
yalnız dadsdaughter ın psikiyatristi onu hiç dinlememiş ,konuşmamış, direk ilaç vermiş. bu da benim kafamı karıştırdı.. ama belki de uzun süren lohusa depresyonunun tek çaresi ilaç almaktır?
yine de başka bir psikiyatra da görünmesi fikrine katılıyorum

busmai · 18 Temmuz 2013

ailemde çok yakın biri
inançlı eğitimli özgüvenli mantıklı. sözde değil ama, hakikatte böyle. muhtaçlara yardım eden, her zaman haline şükreden, okuyan yazan çizen..
yaşadığı bazı sıkıntılar sonrası depresyona girdi.

ardından hayatı sorgulamaya ,yaşamayı saçma bulmaya başladı.
kendinden kötü durumdakilere baksa da işe yaramıyor.
dertleştikçe düzelmiyor.
sevdiği işlerle meşgul olmak anlık bir rahatlama sağlıyor, sonra yalnız başına kalınca kafasında kurup kurup ağlıyor.

neden fiziksel hastalıkları hastalık olarak görür ilaç alırız;
fakat beyin ve kalpten gelenlerde ilaca karşı oluruz?

unutmayın ki hormonlar insanı depresyona sokabilir.
adetliyken nasıl sinirli oluruz değil mi,bunu yapan da hormonlardır.
beyni farklı şekilde çalıştıran salgılar, tüm sistemi altüst eden bir bozulma.
onları normal haline getirmek ilaçsız olmaz.

ben inançsız mıyım, cahil miyim, özgüvensiz miyim, mantıksız mıyım?
sakın bu sorulara düşme, tedavine başla..
zaten sana hafif bir ilaç vermiş, endişe etmene gerek yok.

busmai · 18 Temmuz 2013

burda ezan okundu,hadi bakalım:)

PembeHipopotam · 18 Temmuz 2013

Günaydınlar herkeseeeeeeeee.
Çoook uykum varrrrrr :))

Nfkcım nenede iyi eğlenceler

Dadsdaughter yazdıklarını üzülerek oludum. Çok yalnız bırakıldığın belli. Ah hayat şartları. psikiyatristini beğenmedim. İlaç verdiği için değil seninle hiç konuşmadığı için. En azından seni o günlük rahatlatabilmeliydi. Bu yüzden bence başka bir doktora git. O da muhtemelen ilaç yazacak ama hiç değilse konuş içini dök. Tek başına konuşma ile çözülmez böyle şeyler. Mutluluk kampına girmen lazım: iş yok, ailen yanında, oğluşla bi trk sen ilgilenmiyosun. E bu da mümkün değil. Gerçi annen çalışmıyosa ramazan sonrası birkaç haftalığına gelebilir mi????? Bak ecrinn safrakesesi ameliyatından dolayı mecbur memeden kesti. Senin beynin bi safra kesesi kadar önemli değil mi??? Millet göğüsleri sarkmasın diye emzirmiyo ki sen 1 yıl çalışmana rağmen emzirdin maşallah. Benim oğlum da çok uykusuz ve 1 yaşında olmasına rağmen düzelmedi. Dile kolay uykusuzluk.... Fıtratı böyle işte bunların napalım...? Ama geçici bugünler. En fazla 3 yaşına kadar sürer inşallah. Sonra da uyansalar büle oyuncakları ile oynar bize bulaşmazlar inşallahhhhhh :) geçecek bu günler de canım. Yanındayız.

PembeHipopotam · 18 Temmuz 2013

Aryammm nerdesin şekerimmmm???

ELXIXFNAZ · 18 Temmuz 2013

ates26 .!.:
elifnaz daha oncede yazmıstım nasılsın dıye gormedın sanırım
ama kekler yatıgına gore lohusalık guzel gecıyor anlasılan
ne guzel sevındım :) beyzanın fotosunu koysana nasılsa
simdi cirkindir nazar degmez :)

kusura bakma canım görmedim. gecen hafta kardesim yanimdaydi baska bir sey yapmiyordum kek isi kolaydi bu hafta tekim anca yemek çamaşır
iyiyim ama şükür idare ediyorum.. oğlani uyuturken kızda uyaniksa yandik o biraz zorluyor
dogru diyorsun valla çirkin daha kucuk diye eklemiyordum becerebilirsem ekleyeyim bi tane olmazsa

aryamm38 · 18 Temmuz 2013

destiny555 .!.:
canım hata senin değil zaten:) benim:)
o kadar uzun zamandır gırmıyorumki tedavülden kalktım tabe:)

iyiyiz canım saol,yuvarlanıp gıdıyoz işte,sen nasılsın

beğeneceğime eminim

hatırlıyorum canım doğuramamıştın bi türlü sonra aynı gün doğum yaptık gb de hatırlıyorum ama hafızama hiç güvenmiyorum şuan (7 temmuz muydu?)

İyiyiz canım saol, veletlerle uğraşıyoruz:)

nfk .!.:
valla burdalardır diye girdim ama kimcikler yok anam

evet biz de öyle yapıyoz da, yürüyemenleri netceeez?:86:

uleeeeyn emir!!
kadını soktuğun hallere bak, domatesli şekerli omlet, ıyyyyk!

sen de bakem, hangi hayırlı iş ?:82:

mönüler çıktı meydaneeee
hepsi de birbirinden şahaneeee

köfte, patates ve biber dolması vardı bizde de

kıııız! akıl akılda üstün.
bak bu benim aklıma hiç gelmedii, gel öpücem senii

büyük konuşmamak konusunda haklısın da, nefis işte, kabarıyoo

e hani şimdi de ben burdayım sen yoksun..
ne büyük kısır döngüdür buu?!

ivit

ramazan girdi gireli 'temmuz topiği' oldu 'yemek topiği'
eline sağlık bacım, afiyet bal şeker olsun bebelerine

destinyy, çok akıllı matrak bi kız ama girmiyor işte..
hamileyken ne çene yapar ıdık biz onla. her gün 'bugün de doğuramadım' diye açardık topiği, hey gidi günler..
doğurduk da doğum günlerini de kutladık.. tey tey teyyy!

Ramazan topiğii

neyneyse .!.:
Aryammm,
Fırında kuzu pirzolayı nasıl pişireceğim?
3 aile gelme durumu var, ne kadar pirzola gider?
Riske atmayıp köfte mi yapim?

Canım benim bence kişi başına 3 parça pirzola yeter, kg olarak bilemiyorum ama kasabına sayıyla söyleyebilirsin, tahminen 1,5 kg gb yeter heralde. Ve bence tadı süperdi. Pirzolaları çok yüksek ateşte ısınmış tavada bi mühürle ( kızart) tepsiye yada borcama dizip üzerine karabiber, pulbiber, kekik atıp, dilimlenmiş sarmsak ( bol miktarda) domates ve biberle kapla, zeytinyağ gezdirip. 200 derecede bi yarım saatte pişmişti:)

ozlemcr .!.:
Hadi bakalım inş.Emekleyince iyi oldu, yürüyünce daha iyi olur diye düşünüyorum.

1-2 adım atıyor demiştin, tahminen haftaya falan yürür, o zaman tekrar fikirlerini alacağım

DadsDaughter .!.:
sevgili temmuz anneleri... (mektup girişi gibi oldu) :) 1 yılı doldurduk annelikte. çok yol katettik bu konuda. ama bazı olumsuzlukları, malesef ben lohusalıktan beri aşamamışım. doğumdan sonra bocalamıştım, lohusa depresyonu denen şeye sanırım girmiştim. sürekli gerginlik, etrafa bağırma çağırma, herkesi sert dille uyarma halleri olmuştu. sonra gün be gün iyiye gittim, oğluma alıştım, haliyle fiziksel sıkıntılarım son buldu falan filan... ama bazı davranışlar kalıcı oldu: en ufak bir aksiliğe tahammül edememe, her şeyin yolunda gitmek zorunda olduğuna koşullanma - aksi taktirde çıldırma. bunların sonucunda tabi ki en yakınım ve bebeğimi büyütürken yanımdaki tek kişi olan eşimle devamlı tartışıyoruz. aylardır böyle bu. ailelerimizden uzağız, hem çalışıyorum hem ev kadınlığı hem de annelik yapmaya çalışıyorum. aile desteği olmadan bebek büyütmek yoruyo, her şeyi mükemmel yapmaya çalışmak yoruyo, oğlumun çok hareketli, bana çok düşkün olması yoruyo. annem benim hallerimi, en basit şeyde bile fırtınalar kopardığımı görünce "sen bu değilsin" dedi. "senin ciddi bir psikolojik desteğe ihtiyacın var". bizim gece uykularımız hala kötü. emiyo çünkü ve emdikten sonra uykuya dalamıyo sallanmak istiyo tekrar dalabilmek için. ben, o anlarda artık oğluma bile tahammül edemediğimi farkettim. ona kötü davranmaktan ölesiye korkuyorum. annemin ısrarıyla psikiyatriste gittim. bana önerilerde bulunacaktı zannımca ama ilaç verdi emzirdğimi bilerek. "süte geçicek" dedi, "ama az dozda veriyorum". ilaçları aldım ama kullanmıyorum. elim varmıyo. yavruma zarar vermek bilerek! anneme göre iyileşmek zorundayım yoksa çocuğuma daha fazla zarar gelebilir ve tek çaresi ilaç almak. araştırıcam diyerek geçiştiriyorum bilmiyorum nereye kadar kaçıcam. kızlar; siz olsaydınız ne yapardınız?

Bana kalırsa ilaçla halledilecek bir sorun değil. Konuşabileceğin, derdini anlatıp anlayabileceğin eş, arkadaş sende daha etkili olacaktır diye düşünüyorum. Birazda kendine zaman ayır, kendini mutlu etmek için birşeyler yap, bu mutluluk eşine ve çocuğuna da yansıyacaktır

aryamm38 · 18 Temmuz 2013

PembeHipopotam .!.:
Aryammm nerdesin şekerimmmm???

Geldimm, hep sen mi geç kalıcann??? Arya ( ki hayırdır inş) 8 de kalktı:)
Normal kahvaltısını da yemedi cicibebe yedi:s bi tuhaflık var bugün çocukta

Bugün büyük gün pembişim, misafirler gelecek. Temizlik, geri kalan yemekler... Yorucu olacaktır eminim ama sen başedersin kolay gelsin şekerim...

Herkese günaydınnn....

aryamm38 · 18 Temmuz 2013

Neyseneyseee, busmaiiiii siz nerdesiniiizzz????

borntobemother · 18 Temmuz 2013

Gunaydin kizlar bugun sahurda yasir uyandi adamakilli bisi yiyip icemedim uyudugunda da ezan okunuyodu nasip baska sahurlara insallah
Bugun ve yarin ark.lara davetliyiz degmeyin keyfime ogleden sonra biraz cikar dolasiriz biz de...
Pembis biraz gec oldu ama benim buzlugum alt tarafta ve cok memnunum..
Dadsdaughter canim ark.lara katiliyorum hepimiz yasadik bnde henuz ilaclik bi durumgormedim ama bnm dgil doktorlarin ne dusundugu onemli bencede farkli burine daha git Rabbim en kisa zamanda feraha eristirsin ins...

neyneyse · 18 Temmuz 2013

busmai .!.:
Selam canım,hepimiz bu safhalardan geçtik, hala geçiyoruz. hiç kolay birşey değilmiş annelik, hele ki etrafında kimsen yoksa. doğum sonrası depresyonu 6 ay, 1 yıl, ömür boyu sürenler var..
Annen seni en iyi tanıyan kişi.. o artık ilaçlık bir durum görüyorsa,doğrudur diyorum ben.
Ben senin yerinde olsaydım, emzirirken ilaç almazdım.
Ama emzirmeyi keserdim. ve ilaca başlardım.
Senin mutsuz halinle emzirdiğin süte; duyguların da geçiyor..
Annesi babası mutsuz olan bir bebek ne kadar mutlu olabilir?
Süt içmese de olur artık. lütfen tedavine başla..
Yanındayız

canım 2 bardak vişne kullandım güzel oldu
şarlot charlotte işte :)kremşantiye pötibör bisküvi ve meyveleri(damla çikolata,ceviz,muz,ne varsa) kırıp buzluğa atıyorsun çıkarınca da üstüne çikolata sosu, süper oluyor
kitapçıda dolaşmayı ben de çok severim

2 kişi de olsa 4 kişi de olsa hazırlık hazırlıktır derler ya:)

Kitap fuarındaydım, tam dolaşamadım çocuk arabasıyla ama olsun. Gitmek istediğim standlara gittim şükür:)
Şarlotu bilmiyordum, senden öğrendim:)
Vişneli kek denenecekler arasına girdi

busmai .!.:
canım ilaçsız aşılamayan durumlar oluyor, ilaç almamakta ısrarcı olmak da doğru değil. halüsinasyonlar,paranoyaklık..
mesela bir arkadaşıma kayınvalidesi çok eziyet ediyordu ilaca başlattılar; kadın kıza"ben sana neler yaptım,lütfen beni affet hakkını helal et" falan demeye başladı..
yalnız dadsdaughter ın psikiyatristi onu hiç dinlememiş ,konuşmamış, direk ilaç vermiş. bu da benim kafamı karıştırdı.. ama belki de uzun süren lohusa depresyonunun tek çaresi ilaç almaktır?
yine de başka bir psikiyatra da görünmesi fikrine katılıyorum

Katılıyorum sana, eksik ifade ettim belki.. Doktorun direk ilaç vermesi bende soru işareti oluşturdu. Tabii ki ilaç kullanmayı gerektiren psikolojik sıkıntılar olabilir.

busmai .!.:
ailemde çok yakın biri
inançlı eğitimli özgüvenli mantıklı. sözde değil ama, hakikatte böyle. muhtaçlara yardım eden, her zaman haline şükreden, okuyan yazan çizen..
yaşadığı bazı sıkıntılar sonrası depresyona girdi.

ardından hayatı sorgulamaya ,yaşamayı saçma bulmaya başladı.
kendinden kötü durumdakilere baksa da işe yaramıyor.
dertleştikçe düzelmiyor.
sevdiği işlerle meşgul olmak anlık bir rahatlama sağlıyor, sonra yalnız başına kalınca kafasında kurup kurup ağlıyor.

neden fiziksel hastalıkları hastalık olarak görür ilaç alırız;
fakat beyin ve kalpten gelenlerde ilaca karşı oluruz?

unutmayın ki hormonlar insanı depresyona sokabilir.
adetliyken nasıl sinirli oluruz değil mi,bunu yapan da hormonlardır.
beyni farklı şekilde çalıştıran salgılar, tüm sistemi altüst eden bir bozulma.
onları normal haline getirmek ilaçsız olmaz.

ben inançsız mıyım, cahil miyim, özgüvensiz miyim, mantıksız mıyım?
sakın bu sorulara düşme, tedavine başla..
zaten sana hafif bir ilaç vermiş, endişe etmene gerek yok.

İnsanız canım, her şey yolunda giderken tepe taklak olabilir.
Başka bir doktorun fikrini alarak, her ikisi de aynı tanıyı koyarsa, tabii ki ilaç alınabilir.

ELİFNAZ .!.:
kusura bakma canım görmedim. gecen hafta kardesim yanimdaydi baska bir sey yapmiyordum kek isi kolaydi bu hafta tekim anca yemek çamaşır
iyiyim ama şükür idare ediyorum.. oğlani uyuturken kızda uyaniksa yandik o biraz zorluyor
dogru diyorsun valla çirkin daha kucuk diye eklemiyordum becerebilirsem ekleyeyim bi tane olmazsa

Tek kaldın öyle mi? Allah yardımcın olsun.
Biri uyanıktan diğerini uyutmak hep en zoru. Banyo da aynı şekilde.

aryamm38 .!.:
hatırlıyorum canım doğuramamıştın bi türlü sonra aynı gün doğum yaptık gb de hatırlıyorum ama hafızama hiç güvenmiyorum şuan (7 temmuz muydu?)

İyiyiz canım saol, veletlerle uğraşıyoruz:)

Ramazan topiğii

Canım benim bence kişi başına 3 parça pirzola yeter, kg olarak bilemiyorum ama kasabına sayıyla söyleyebilirsin, tahminen 1,5 kg gb yeter heralde. Ve bence tadı süperdi. Pirzolaları çok yüksek ateşte ısınmış tavada bi mühürle ( kızart) tepsiye yada borcama dizip üzerine karabiber, pulbiber, kekik atıp, dilimlenmiş sarmsak ( bol miktarda) domates ve biberle kapla, zeytinyağ gezdirip. 200 derecede bi yarım saatte pişmişti:)

1-2 adım atıyor demiştin, tahminen haftaya falan yürür, o zaman tekrar fikirlerini alacağım

Bana kalırsa ilaçla halledilecek bir sorun değil. Konuşabileceğin, derdini anlatıp anlayabileceğin eş, arkadaş sende daha etkili olacaktır diye düşünüyorum. Birazda kendine zaman ayır, kendini mutlu etmek için birşeyler yap, bu mutluluk eşine ve çocuğuna da yansıyacaktır

Ya aslında tarifin çok kolay duruyor. Daha önce denemediğimden temkinliyim. Bugün alıp belki bir denerim:)

aryamm38 .!.:
Geldimm, hep sen mi geç kalıcann??? Arya ( ki hayırdır inş) 8 de kalktı:)
Normal kahvaltısını da yemedi cicibebe yedi:s bi tuhaflık var bugün çocukta

Bugün büyük gün pembişim, misafirler gelecek. Temizlik, geri kalan yemekler... Yorucu olacaktır eminim ama sen başedersin kolay gelsin şekerim...

Herkese günaydınnn....

aryamm38 .!.:
Neyseneyseee, busmaiiiii siz nerdesiniiizzz????

Dün geç geldik, pert oldum gece :/
Sabah da çamaşır as, çAamaşır ar. Cumartesiden önce çamaşır işi bitmeli. Bugün de yatak odası ve salonu süpürme planlarım var, inşallah.

aryamm38 · 18 Temmuz 2013

neyneyse .!.:
Kitap fuarındaydım, tam dolaşamadım çocuk arabasıyla ama olsun. Gitmek istediğim standlara gittim şükür:)
Şarlotu bilmiyordum, senden öğrendim:)
Vişneli kek denenecekler arasına girdi

Katılıyorum sana, eksik ifade ettim belki.. Doktorun direk ilaç vermesi bende soru işareti oluşturdu. Tabii ki ilaç kullanmayı gerektiren psikolojik sıkıntılar olabilir.

İnsanız canım, her şey yolunda giderken tepe taklak olabilir.
Başka bir doktorun fikrini alarak, her ikisi de aynı tanıyı koyarsa, tabii ki ilaç alınabilir.

Tek kaldın öyle mi? Allah yardımcın olsun.
Biri uyanıktan diğerini uyutmak hep en zoru. Banyo da aynı şekilde.

Ya aslında tarifin çok kolay duruyor. Daha önce denemediğimden temkinliyim. Bugün alıp belki bir denerim:)

Dün geç geldik, pert oldum gece :/
Sabah da çamaşır as, çAamaşır ar. Cumartesiden önce çamaşır işi bitmeli. Bugün de yatak odası ve salonu süpürme planlarım var, inşallah.

Allah kolaylık versin yaa, 2 çocuk, ev, yemekk... :44::44:
Pirzola mı çok kolay canım ya. Önceden kızart diz tepsiye hazırla, iftardan yarım saat öncede ver fırına ohh... Bugün bi dene bakalım bu arada sebzeleri büyük büyük doğra, onu söylemeyi unuttum:)

PembeHipopotam · 18 Temmuz 2013

aryamm38 .!.:
Geldimm, hep sen mi geç kalıcann??? Arya ( ki hayırdır inş) 8 de kalktı:)
Normal kahvaltısını da yemedi cicibebe yedi:s bi tuhaflık var bugün çocukta

Bugün büyük gün pembişim, misafirler gelecek. Temizlik, geri kalan yemekler... Yorucu olacaktır eminim ama sen başedersin kolay gelsin şekerim...

Herkese günaydınnn....

Hayırdır hayır bence :) belki de artık böyle kalkar ne güzel olur

Ay inşallah güzel olur herşey. Oğluşu yıkadık babası ile. Şimdi uyutuyorum ve bakıcı gelsin başlıcam işlere :/ teşekkür ederim canikom :)

borntobemother .!.:
Gunaydin kizlar bugun sahurda yasir uyandi adamakilli bisi yiyip icemedim uyudugunda da ezan okunuyodu nasip baska sahurlara insallah
Bugun ve yarin ark.lara davetliyiz degmeyin keyfime ogleden sonra biraz cikar dolasiriz biz de...
Pembis biraz gec oldu ama benim buzlugum alt tarafta ve cok memnunum..
Dadsdaughter canim ark.lara katiliyorum hepimiz yasadik bnde henuz ilaclik bi durumgormedim ama bnm dgil doktorlarin ne dusundugu onemli bencede farkli burine daha git Rabbim en kisa zamanda feraha eristirsin ins...

Çok erken oldu be bornum :)) şaka bi yana daha bakalım siemensten haber gelmedi...

neyneyse · 18 Temmuz 2013

aryamm38 .!.:
Allah kolaylık versin yaa, 2 çocuk, ev, yemekk... :44::44:
Pirzola mı çok kolay canım ya. Önceden kızart diz tepsiye hazırla, iftardan yarım saat öncede ver fırına ohh... Bugün bi dene bakalım bu arada sebzeleri büyük büyük doğra, onu söylemeyi unuttum:)

Sağol canım. Allah hepimize kolaylık versin.
Evet pirzola, el oyalayıcı durmuyor. Hem de havalı:)) bugün süt almaya çıktığımda kendimize denemeyi düşünüyorum, inşallah.

neyneyse · 18 Temmuz 2013

Pembiş,
Kolay gele canım. İnşallah telaşsız, stressiz yetişir her şey.

aryamm38 · 18 Temmuz 2013

neyneyse .!.:
Sağol canım. Allah hepimize kolaylık versin.
Evet pirzola, el oyalayıcı durmuyor. Hem de havalı:)) bugün süt almaya çıktığımda kendimize denemeyi düşünüyorum, inşallah.

neyneyse · 18 Temmuz 2013

Temmuz anneleri sakin bugün :)
Salonu süpürdüm, viledayapıcam inşallah. Aşağı paspas düştü:) onu da unutmamam lazım.
Feyza Hanım'a da bir yemek lazım ya dur bakalım. Yarın dışarıda yiyeceğimiz için fazla pişirilmeyecek bir şey olmalı:44:
Başka da havadis yok bende. Pembiş motoru takmıştı r şimdi

Önce Hamileydim Şimdi Anneyim

oğlumla büyüyorum

R4BIA

Popüler Üye

oğlumla büyüyorum

oğlumla büyüyorum

oğlumla büyüyorum

Popüler Üye

Popüler Üye

Meleklerim

Popüler Üye

Popüler Üye

Popüler Üye

Küçücüğüm Herşeyim...

R4BIA

Popüler Üye

Popüler Üye

R4BIA

R4BIA

Popüler Üye

R4BIA

Benzer Konular

Privacy & Transparency

Privacy & Transparency