aranızda k.v. ile yaşayan varsa baştan tebrik ediyorum çünkü ben annemlerle zorlanmaya başladım. nedenini anlayamıyorum ama bu ara biraz zorluyor beni herkes. çok fazla müdahiller, çok fazla olumsuz bakışlar var( çoook zayıfladılar, bünyeleri çoook zayıf, hep hastalıklı olacak bunlar...gibi) bide düzen kuruyorum mutlaka sabote ediyolar...tatilde beraber uyumaya alıştırdım...şimdi bizle öyle uyumuyolar ayrı uyutuyoruz dediler ve bu akşam bebeler beraber uyurken arıza yaptılar..söylüyorum lütfen beraber uyutun yada şunu şöyle yapın diye bu sefer ben geçimsiz muhalif oluyorum...Allahtan eş aile çatışması yok...bu gece resmen sokağa çıkıp koşmak istedim
pembiş sen kemer atmışsın ben de senin yazını okurken "ayakta sallama pozisyonu" cümleni seni ayakta yazi iki yürür pozisyonda hayal ediyorum bide nasıl uyudu böyle diyorum...allahım ben neyin kafasını yaşıyorum...zavallı öğrencilere edebiyat anlatıyo olabilirmiyim kendimden şüphe ettim
oldukça yapıcısın tebrik ederim. yine sen gönlünden geçtiği gibi davran ama kendi hatan olduğunu düşünmüyorsan bunu yapmanın duruma katkısı olurmu ki...onun egosu daha da yükselir gereksiz yere...belki ne düşündüğünü sorup konuşmak denenebilir küslüğün devam etmesini istemediğini belirterek...o da fırsatı bulmuşken dökülür
..ama çok tatlısın kendimi çok cadı hissettim seni okuyunca...bide benimkine çok mu haksızlık ediyorum bu cadılıkla dedim...sen arada yaz bari bu güzelliklerini de ben kuyruğu az saklayayım
güzel bir gün diliyorum.
)
