• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

ondan ayrıldıktan hemen sonra neler yaptık??

İlk işim telefonumdan numarasını ve mesajlarını silmek oldu.
Daha sonra fotoğrafları yok ettim.
Sonrada zamanımı boş geçirip onu düşünmemek için kurslara yazıldım.
aklıma geldiğinde geçirdiğimiz güzel anları değil de bana yaşattığı zor anları hatırlamaya çalıştım.

Hmmm..CADIARZU Harika yapmışsın valla.
Herkesin yapamayacağı bir şey. Ben 8 ay sonra silmiştim fotoğraflarını anca.:delphin:
 
27 temmuz 2009 pazartesi akşamüstü saat 6,daha on gün önce görüşmüştük istanbulda benim memlekete dönmem gerekiyodu,beni uğurlamaya gelmedi gelseydin son kez görseydim dedim,anlamıştım sanki içime doğmuştu ayrılacağımız,ölüm olmazsa son olmaz demişti ayrılık lafı yoktu güya mücadele edecekti yalancıı:mymeka:
telefon ettim sonra konuşalım dedi hayır şimdi dedim kem küm etti bitti dedim tamam dedi,hakkımı helal etmiyorum dedim haklısın etme dedi,biliyordu hiç haketmemiştim,bu kadar adi olamazdı inanamamıştım:sinifsinif:ilk gün şoktaydım,ne konuşabildim kimseyle ne yemek içmek ruh gibi sadece uyumak istedim,annem üzülmemeliydi,anlamamlıydı üzüldüğümü gizledim gözyaşlarımı hep içime akıttım çünkü annemin karşısında ağlamak onu yıkmaktı,sessizce anlattım ona bitti dedim,üzülmüyorum dedim içim kan ağlarken...
üzülme hakkında hayırlısı kızım dedi sarıldık,ağlamadım yine içime akıttım,bir ay kendimde değildim biri çıkıp bunlar rüyaydı işte sevdiğin seni bekliyor diyecek diye bekledim:1no2:,olmadı...ses seda çıkmadı:umursamaz:
bu insanı mı sevdim ben,iki buçuk yılımı bu adama mı verdim diye üzüldüm,seven gitmezdi geç olsada anladım ve Rabb'ime şükürler olsun toparlandım sendeleyerek de olsa
kaybettiğim sadece iki buçuk yılımdı ama biliyordum telafi edebilirdim,arkadaşlarımı aradım:teselli: işime sarıldım,aileme sarıldım...
şimdi tekrar emin adımlarla yürüyorum sendelemiyorum artık...
iki buçuk yıl kaybettim ama çok büyük bir tecrübe kazandım...
İNSANI ÖLDÜRMEYEN ACI ONU DAHA GÜÇLÜ KILAR:lepi:

yaşananlar üzücü ama o kadar güzel bi dille anlatmışsınki
kendini toparlamış olmana da sevindim
bu yazıdan bayağı birşey öğrendim vereliniortakopuyorumnanaktan
 
2.5 yılımı vermiştim. ama beni bu zaman içinde o kadar çok kırmış ve incitmişti ki ayrılığı düşünen ben olmuştum. sözler verip yapmaması, her tartışmada kendine zarar vereceğini söylemesi, telefonda sürekli ağlayıp yalvarması, özür dilemeler, bir daha yapmicam etmicem deyip te tekrar etmeler... sonra gene özür dilemeler ve saf ben ağlayıp onsuz yapamam deyip affedip devam etmeler... onunla görüşürken 2. yılımızda hayatıma biri girdi, aslında ortaokuldan arkadaşımdı ve aylar sonra görüşmüştük. bir kaç buluşmadan sonra içimde kocaman bir mutlulukla eve dönüyordum. beni üzen kişinin yaptıklarını takmamaya başlamıştım. zaten beynim kaç aydır onu istemiyordu, olmaz diyordu ama kalbim seviyordu işte... koca bi salaklık, resmen bile bile kendimi üzmüşüm ve şu da var kii aslaaa bir erkeği değiştirmeye çalışmicaksın, yapamıyorsun çoğu zaman... aylar sonra kalbimde de bitirmeye karar verdim. farklı bir şehirdeydi, sürekli gelicem gelicem deyip gelmiyordu ve işte 2008 ağustos ta gene bir gün kesin geliyorum yarın yanındayım diyip ben otobüse bindi diye düşünürken beni arayıp sorunlar oldu gelemiyorum demesi son nokta olmuştu bu ilişki için. 2.5 yılda pek fazla görüşememiştik, telefnda sorunlar büyüdükçe büyüyordu, aslında kendi uzatıyordu...30 ağustos gecesi içim birden buz gibi oldu ve bir daha görüşmicez dedim...arada sırada telefonları açıyordum ama sürekli ağlamalar, yalvarmalar... tabi saf ben gene üzülüyordum teselli etmeye çalışıyordum artık olmicak üzme kendini diyordum...
o tarihten sonra ortaokul arkadaşımla daha sık görüşmeye başladık. 11 eylül de teklif aldım ondan, aslında aşık falan değildim ama kaybetmek istemiyordum, harika bir insandı benim için. aylarca düşünüyordum bunu. 12 eylülde sevgili olduk. buluştuk, gezdik ve ben aşkı ilk defa bu adam da yaşadım evet. herşey daha farklı, daha güzeldi. kalbim daha farklı seviyodu, daha farklı tutulmuştu ona. sürekli heyecanlanıyordum onu düşündüğümde bile... şimdi 2 yıla yakındır beraberiz ve ben eski sevgilimi unuttum tabii... ayrıldıktan sonra 2 defa karşıma çıksada. otobüste başka bi şehre gittiğimi öğrenip otobüsü durdursada, isterse ağzıyla kuş tutsun evet bitirdim ben onu içimde. insanlar değişmez kolay kolay, ben gene aynı şeyleri yaşayıp kendimi yıpratmak istemiyorum. çok üzüldü belki ama ben de kendimi düşünmeliyim...
şimdiki aşkımı çook seviyorum, iyi ki kabul etmişim tek bir gün bile pişman olmadım... Rabbim nolur bu sefer ayrılık vermesin... Askerimi ve tüm askerlerimizi korusun inşallah... çok özel ve çook harika bir insan benim için.aşkı yaşatan tek insan...
 
Son düzenleme:
2.5 yılımı vermiştim. ama beni bu zaman içinde o kadar çok kırmış ve incitmişti ki ayrılığı düşünen ben olmuştum. sözler verip yapmaması, her tartışmada kendine zarar vereceğini söylemesi, telefonda sürekli ağlayıp yalvarması, özür dilemeler, bir daha yapmicam etmicem deyip te tekrar etmeler... sonra gene özür dilemeler ve saf ben ağlayıp onsuz yapamam deyip affedip devam etmeler... onunla görüşürken 2. yılımızda hayatıma biri girdi, aslında ortaokuldan arkadaşımdı ve aylar sonra görüşmüştük. bir kaç buluşmadan sonra içimde kocaman bir mutlulukla eve dönüyordum. beni üzen kişinin yaptıklarını takmamaya başlamıştım. zaten beynim kaç aydır onu istemiyordu, olmaz diyordu ama kalbim seviyordu işte... koca bi salaklık, resmen bile bile kendimi üzmüşüm ve şu da var kii aslaaa bir erkeği değiştirmeye çalışmicaksın, yapamıyorsun çoğu zaman... aylar sonra kalbimde de bitirmeye karar verdim. farklı bir şehirdeydi, sürekli gelicem gelicem deyip gelmiyordu ve işte 2008 ağustos ta gene bir gün kesin geliyorum yarın yanındayım diyip ben otobüse bindi diye düşünürken beni arayıp sorunlar oldu gelemiyorum demesi son nokta olmuştu bu ilişki için. 2.5 yılda pek fazla görüşememiştik, telefnda sorunlar büyüdükçe büyüyordu, aslında kendi uzatıyordu...30 ağustos gecesi içim birden buz gibi oldu ve bir daha görüşmicez dedim...arada sırada telefonları açıyordum ama sürekli ağlamalar, yalvarmalar... tabi saf ben gene üzülüyordum teselli etmeye çalışıyordum artık olmicak üzme kendini diyordum...
o tarihten sonra ortaokul arkadaşımla daha sık görüşmeye başladık. 11 eylül de teklif aldım ondan, aslında aşık falan değildim ama kaybetmek istemiyordum, harika bir insandı benim için. aylarca düşünüyordum bunu. 12 eylülde sevgili olduk. buluştuk, gezdik ve ben aşkı ilk defa bu adam da yaşadım evet. herşey daha farklı, daha güzeldi. kalbim daha farklı seviyodu, daha farklı tutulmuştu ona. sürekli heyecanlanıyordum onu düşündüğümde bile... şimdi 2 yıla yakındır beraberiz ve ben eski sevgilimi unuttum tabii... ayrıldıktan sonra 2 defa karşıma çıksada. otobüste başka bi şehre gittiğimi öğrenip otobüsü durdursada, isterse ağzıyla kuş tutsun evet bitirdim ben onu içimde. insanlar değişmez kolay kolay, ben gene aynı şeyleri yaşayıp kendimi yıpratmak istemiyorum. çok üzüldü belki ama ben de kendimi düşünmeliyim...
şimdiki aşkımı çook seviyorum, iyi ki kabul etmişim tek bir gün bile pişman olmadım... Rabbim nolur bu sefer ayrılık vermesin... Askerimi ve tüm askerlerimizi korusun inşallah... çok özel ve çook harika bir insan benim için.aşkı yaşatan tek insan...

senınkine benzer bi ilişki yaşadım,her terk edişimde öldüücem kendimi,asıcam diye tehditler,ben saf acıdım,sonra ona çok alıştım,kötü bi bağımlık vardı,iyileşti yanı sayende diyordu,gidersen içerim diyordu,her yaptığına razı geldim,içmein diye,tabi bu arada bende alışkanlık yaptı,seviyodumda,nemı oldu,15 gün önce beni bıraktı,senden farkım şu yanımda yedekte kimse yok,ve çok acı çekiyorum,keşke yanımda biri olsa daha kolay gerçerdi..senın adına çok sevındım..
 
2 yıllık bir ilişkinin ardından ayrılmıştık biz. nedeni yok tamamen benden kaynaklı. istemedim onu.
bigün kız arkadaşlarım 10-12 kişi bizde toplandık. erkek arkadaşıma msj attım fotoğraflarımı getirirmisin kızlar bakmak istiyo. (nekadar fotoğrafım varsa ondaydı)
bu getirdi fotoğrafları hadi eyvallah dedim arama beni bidaha.
sonra kızlarla hiçbişey olmamış gibi gezdik eğlendik. hiç üzülmemiştim küçüktüm daha lise yeni bitmişti. şuan niye öyle bi salaklık yaptığımı halen çözemedim.
aradan bi 3 sene daha geçti aynı ünide karşılaştık. ne yaptı etti barıştık şuan nişanlıyız. 1 ay sonra düğünümüz var. adam hala korkuyo bırakıp gitcem diye:D
 
senınkine benzer bi ilişki yaşadım,her terk edişimde öldüücem kendimi,asıcam diye tehditler,ben saf acıdım,sonra ona çok alıştım,kötü bi bağımlık vardı,iyileşti yanı sayende diyordu,gidersen içerim diyordu,her yaptığına razı geldim,içmein diye,tabi bu arada bende alışkanlık yaptı,seviyodumda,nemı oldu,15 gün önce beni bıraktı,senden farkım şu yanımda yedekte kimse yok,ve çok acı çekiyorum,keşke yanımda biri olsa daha kolay gerçerdi..senın adına çok sevındım..

aynen bende öyle canım. o kendine bişey yapmasın diye sürekli yanında olmaya çalıştım. ama o kadar çok üzüyordu, üzülüyordum ki artık olacak gibi değildi. devam etseydim sinir hastası olurdum herhalde... birde uzak şehirlerde olunca herşey daha da zorlaşıyo. sürekli sözler verip yeminler edip ağlayıp zırlayıp beni geri döndürüyorduama daha çok üzülmem den başka bir işe yaramıyordu... taaa ortaokuldan arkadaşlar toplanıp gezmiştik. şimdiki aşkımı o gün gördüğümde yanii yıllaarr sonra çok değiştiğini tam bi beyefendi olduğunu gördüm. görüştük bi kaç kez ve ben onun yanında çook mutluydum. o olmasaydı belki bende çook zor günler geçirirdim. bilemiyorum...
ama tuhaf olansa ayrıldıktan sonra ağlamadım hiç, üzülmedim... sadece o kendine kötü bişey yapmasın diye güzellikle konuşuyordum, aradığında her zaman değil bazen telefonlara cevap veriyordum. şimdiki aşkım sağolsun her iyi kötü günümüde yanımda oldu, unutturdu onu. zaten geriye baktığımda eski sevgilimden hatırlancak pek de güzel anı bulamıyorum şimdi... dediğim gibi şimdiki aşkım iyiki o zamanlar çıkmış karşıma...
mümkünse bu saatten sonra hiç bir erkek karşımda ağlayıp zırlamasın, güçlü, dürüst olsun, aşkını sahiplensin, kıymet bilsin... inşallah seninde karşına mutlu olacağın biri çıkar...
 
Son düzenleme:
az önce şirketin ortasında yığıldım kaldım,bayıldım,15 gün oldu,çok ağır geçiyor ayrılık,nasıl böle oldum,bilmiyorum..
 
az önce şirketin ortasında yığıldım kaldım,bayıldım,15 gün oldu,çok ağır geçiyor ayrılık,nasıl böle oldum,bilmiyorum..

Oooff çok kötüü.. Ben de boğuluyordum, nefes alamıyordum, bayılacak gibi olup bayılamıyordum. Her an korku içindeydim. Özellikle dışarda tek başımayken fln.
Allah sabır versin. Geçecek hepsi, geçiyor merak etme.
 
Oooff çok kötüü.. Ben de boğuluyordum, nefes alamıyordum, bayılacak gibi olup bayılamıyordum. Her an korku içindeydim. Özellikle dışarda tek başımayken fln.
Allah sabır versin. Geçecek hepsi, geçiyor merak etme.

tşk ederim,benı üzende bu,geçicek ama bı an önce geçsin,akşam düşündümde,şöle beğendiğim tipte biri gelse,istanbulda şöle bi gezsek,bişey kalmaz bence:))
 
biz normal arkadaştık ve ikimizde aşık olduğumuzu anladığımız anda birbirimizden uzaklaşmaya çalışık ama yapamadık ve birgün evlenme teklifiyle geldi anlaşabilecekmiyiz biraz çıksaydık felan dedim ama yok ben seni seviyorm ve ciddiyim dediği anda dünyalar benim olmuştu. ama kaynanamın inadı yüzünden ayırdı bizi. çok ağladım çok ama aşkım daha çok ağladı benim üzüldüğümü görünce kahroluyordu. bende onun yanında hep güler yüzlü oldum nasip değilmiş dedim. hep ona destek olmaya çalıştım. hem arkadaşız diyorduk hemde ayrılamıyorduk birbirimizi kıskanıyorduk sürekli. 3,5 sene öyle geçti gitti. derken benim ailem sıkıştırmaya başladı evlen artık demeye. ben birisiyle görüşmeye karar verdiğim anda aşkım resti çekmiş ailesine seviyorum engel olmayın artık demiş ve evlendik. 4 senedir mutlu bir evliliğimiz var şükürler olsun. bu arada kaynanamın beni istememe sebebi tamamen farklı kendi istediği kızı almak istiyormuş eşime.
eğer gerçekten sevmişseniz o yüreğinizde hep duruyor vazgeçemiyor insan başkasını sevemiyor. ama sevdiğimizi zannetmişsek unutuluyor. giden gitmiştir geriye dönüp bakmayın sakın. daima ileriye bakın hiç kimse için gözyaşı dökmeye üzülmeye değmiyor.
 
bende dönüp dolaşıp aşk acısı bölümlerine giriyorum bu aralar insanın sevgilisin hiç yerine koyup yanında olmaması kadar kötü bişi yok bunu unutmayınmafoldumben
 
biz normal arkadaştık ve ikimizde aşık olduğumuzu anladığımız anda birbirimizden uzaklaşmaya çalışık ama yapamadık ve birgün evlenme teklifiyle geldi anlaşabilecekmiyiz biraz çıksaydık felan dedim ama yok ben seni seviyorm ve ciddiyim dediği anda dünyalar benim olmuştu. ama kaynanamın inadı yüzünden ayırdı bizi. çok ağladım çok ama aşkım daha çok ağladı benim üzüldüğümü görünce kahroluyordu. bende onun yanında hep güler yüzlü oldum nasip değilmiş dedim. hep ona destek olmaya çalıştım. hem arkadaşız diyorduk hemde ayrılamıyorduk birbirimizi kıskanıyorduk sürekli. 3,5 sene öyle geçti gitti. derken benim ailem sıkıştırmaya başladı evlen artık demeye. ben birisiyle görüşmeye karar verdiğim anda aşkım resti çekmiş ailesine seviyorum engel olmayın artık demiş ve evlendik. 4 senedir mutlu bir evliliğimiz var şükürler olsun. bu arada kaynanamın beni istememe sebebi tamamen farklı kendi istediği kızı almak istiyormuş eşime.
eğer gerçekten sevmişseniz o yüreğinizde hep duruyor vazgeçemiyor insan başkasını sevemiyor. ama sevdiğimizi zannetmişsek unutuluyor. giden gitmiştir geriye dönüp bakmayın sakın. daima ileriye bakın hiç kimse için gözyaşı dökmeye üzülmeye değmiyor.

Ahh ne güzel. Keşke her son böyle güzel bitse. Tüm sorunlara rağmen her seven kavuşsa ama yok yookk maleseff..
Unut demek kolay ama hayatınıza yeni biri girmediği sürece biraz zor o iş.:delphin:
 
Ahh ne güzel. Keşke her son böyle güzel bitse. Tüm sorunlara rağmen her seven kavuşsa ama yok yookk maleseff..
Unut demek kolay ama hayatınıza yeni biri girmediği sürece biraz zor o iş.:delphin:

hayat o kadar çabuk geçiyorki geçmişe dönüp baktığımızda hepsine gülüp geçiyoruz. şunu unutma sevgine layık olan kiş igitmezdi, gitsede dönerdi geri, ama layık değilmiş. asla arkana dönüp bakma daima ileriye bakın. biz kavuştuk ama öyle zor günler atlattı bazen yine tekrarlanıyor. öyle bir kaynanam varki bazen keşke sevmeseydin keşke bitseydi demişimdir. herşeyin hayırlısını dileyin
 
hayat o kadar çabuk geçiyorki geçmişe dönüp baktığımızda hepsine gülüp geçiyoruz. şunu unutma sevgine layık olan kiş igitmezdi, gitsede dönerdi geri, ama layık değilmiş. asla arkana dönüp bakma daima ileriye bakın. biz kavuştuk ama öyle zor günler atlattı bazen yine tekrarlanıyor. öyle bir kaynanam varki bazen keşke sevmeseydin keşke bitseydi demişimdir. herşeyin hayırlısını dileyin

Evet acısı çok azalıyor gerçekten de. Seven insan zaten gitmeyeceği için üzülmek gereksiz.
Doğru illa olsun demek yerine hayırlısını dileyelim biz de.
 
kızlar15 günü geçti,bayıldım,yemıyorum,ama sanki bugun daha iyiyim,sanrım zaman geçtikçe önce nefereet dönüşcek,sonra ne aptalmışım dicem,sadece zamanın bı an önce geçmesini diliyorum.bu kadar ağır geçti ayrıldığımızın ertesi günü ben regli oldum,ama dua edin,iyi psilolog bulsam terepi yanı ılaç değil daha iyi olcak..
 
ikinci yılımız yeni dolmuştu, 15 ay boyunca o askerdeyken yolunu gözlemiştim, sırf o iyi olsun, üzülmesin, askerde canı sıkılmasın diye elimden geleni yapmıştım. ben 14 yaşındaydım oysa 19. bütün arkadaşlarım vazgeçirmeye çalışmıştı, başaramadılar, vazgeçmedim. ilk defa 2. yılımızda terk etti beni. ilk terkedişi olmayacaktı bu. defalarca hiç hesap sormadan affettim ve her seferinde tekrar tekrar yıktı beni. kimseye anlatamazdım derdimi, hep tek başıma ağlardım, geceleri telefonumun sesini sonuna kadar açar yastığımın altına koyardım, olurda arar diye. her seferinde de beklerdim nasıl olsa döner diye. döndüğünde bana mutlu musun diye sorardı, mutluyum derdim ve bir daha gitmeyecek sanırdım. çocuk aklımla o kadar çok sevmiştim ki onu.kaç kere balkonlara yürüdüm onsuz nefes alamıyorum zaten diye. geçti çok şükür. şimdi ne zaman başım sıkışsa, üzülsem kendi kendime "neleri atlattık bu da geçer" diyorum. şimdi minnettarım o yaşadıklarıma çünkü onlar sayesinde büyüdüm, güçlendim. Allah kimseye vermesin böyle acılar yaşayanlara da çabucak atlatmayı nasip etsin.
 
uzun uzun sarildim ona.. bitti dedi yapma artik tamam dedim yeniden optum optum.. sonra gittik bi yerde oturduk, bir arkadasimiz geldi, muhabbet ettik.. vapura bindik ordan minibuse.. benim evin orda indim, zorla eve kadar yurudum hayatimda hicbisey degismemis gibi devam ettim..
 
ilk ayrıldığımızda olmaz dedi.. sen orda ben burda olmuyo dayanamıyorum. hasret çek istemiyorum dedi.. ilk başta itiraz ettim ama sonra tmm dedim. dediğin gibi olsun..(:
aradan 1 ay geçti.. o bir ay içinde öyle kendimden geçmiş bi şekilde dolandım durdum..hiç konuşmadım neredeyse..sigaraya bile başlamıştım.
sonra beni aradı. napiyosun nasılsın fln.. neyse geçiştirdim çok iyiyim çok mutluyum günler süper geçiyor vs..
1-2 gün sonra msnde karşılaştık. ben seni çok özledim ama telde söyleyemedim nolur bida başlayalım vs. şimdi maşallah sözümden çıkmaz :D
 
Back
X