kızlar ben havalı, dediğim dedik, hatta hafif ukala biriydim, kolay kolay kimseye pabuç bırakmazdım, haklıysam bi konuda geri adım atmazdım, taa ki onunla tanışıncaya kadar... şimdi aman o üzülmesin, aramıza soğukluk girmesin diye çok şeyi alttan almaya başladım, geçenlerde bi mevzudan dolayı tartıştık, saçma sapan bi meseleydi, önce biraz ben uzattım olayı, biraz naza çekeyim kendimi diye, ben böle yapınca nazlamak yerine sinirlendi bi anda sonra kendimi özür dilerken, onu sakinleştirmeye çalışırken buldum...
dedim ki "ben havalıydım, artisttim hepsi hikaye oldu senden sonra, afedersin peşinde köpek gibi oldum, yüzüme tükürsen, yarabbi şükür dicem nerdeyse" dedim üzüldü "ben sana kötü mü davranıyorum, niye böle diyosun" dedi ben de artık peşinde ne hale geldiğimi söyledim, öylesine dedim... neyse telefonu kapattık, hemen bi daha aradı arkasından "aşkım, üzüldüm yaa, ben sana böyle mi davranıyorum" dedi, ben de "yok yaa, öylesine söyledim" dedim... gerçekten çok iyi davranıyo ama kendi kendime düşündüğümde hissediyorum, gerçekten öl dese ölücem o hale geldim, kaybetmekten korkuyorum galiba, bu durumda olanlar var mı, yokse bitek ben mi böleyim?...
dedim ki "ben havalıydım, artisttim hepsi hikaye oldu senden sonra, afedersin peşinde köpek gibi oldum, yüzüme tükürsen, yarabbi şükür dicem nerdeyse" dedim üzüldü "ben sana kötü mü davranıyorum, niye böle diyosun" dedi ben de artık peşinde ne hale geldiğimi söyledim, öylesine dedim... neyse telefonu kapattık, hemen bi daha aradı arkasından "aşkım, üzüldüm yaa, ben sana böyle mi davranıyorum" dedi, ben de "yok yaa, öylesine söyledim" dedim... gerçekten çok iyi davranıyo ama kendi kendime düşündüğümde hissediyorum, gerçekten öl dese ölücem o hale geldim, kaybetmekten korkuyorum galiba, bu durumda olanlar var mı, yokse bitek ben mi böleyim?...
Son düzenleyen: Moderatör:
