- 26 Ağustos 2021
- 42
- -3
- 36
- 25
- Konu Sahibi princessleia
- #1
Merhaba, arkadaşlar. Burada daha öncesinden yazılan mesajları okuyordum. Ancak, şu an ilk defa kendimle igili bir şey yazmaya cesaret edebiliyorum. 23 yaşındayım tazecik avukatım. Daha öncesinde hiç erkek arkadaşım olmadı ve şu an hoşlandığım birisi var.. Ama hareketleri çok dengesiz. Bazen diyorum o da benden hoşlanıyor. Bazen de diyorum kendimi kandırıyorum. Arkadaşlarım ümitsizliğe kapılmamam gerektiğini söylüyorlar ama ben içten içe beni arkadaşı olarak gördüğünü hissediyorum. Bilemiyorum.. Biz şimdi aynı iş yerinde çalışıyoruz ve aslında çok farklıyız. Yani biraz keko gibi de. Ama bence temiz kalpli bir insan. Daha öncesinden kesinlikle olmaz diyebileceğim tarzda bir insan için kalbimin bu kadar atması da ilk başta tuhaftı açıkçası. Ancak, ben bunu kendi içimde hallettim. Yani şu an çok sorun değil gibi de.. Bilemiyorum. Onu görünce kalbim hızlanıyor. Böyle yanaklarını felan mıncırasım da geliyor. Aslında çok ağırbaşlı birisi ve benim yanımda çocuksulaştığını şımardığını da hissediyorum. Bu ilk başta hoşuma da gidiyordu açıkçası. Neyse gelelim asıl mevzuya, benim canım sıkkın olduğunda canımın neden sıkkın felan olduğunu da sorguluyor. İş yerinde küçük olduğum için bana korumacı da davranıyor. Ancak bazen bana tabiri caizse askerlik arkadaşı gibi davranıyor. Kaç kez benim bir kız olduğumu ve benimle böyle konuşmaması gerektiğini söyledim ama ağzından yanlışıkla çıktığını felan söyledi. Bir de ben ilk başlarda kız arkadaşının olup olmadığı ile ilgili araştırma yapmayı bekleyip kendimi dizginlemeye çalıştım. Kız arkadaşı olduğunu ya da aklında birisinin olduğunu bildiğim bir insan için en başından kendimi dizginlerdim diye düşünüyorum. 14 şubat öncesi ofiste yemek yerken konuşuyorduk bir abla benim planlarım olup olmadığını sordu. Ben de o an böyle şeylere inanmadığımı söyledim. Sonra o abla benim hoşlandığım şahısa sordu. O da benim böyle şeylerle işim olmaz dedi. Veee benim orada içim ısındı arkadaşlar. O an kendim gibi düşündüm. Sonra ben o ve başka bir erkek iş arkadaşımızın fotoğrafını çektim. O da 'yok oğlum benim işim olmaz böyle şeylerle' dedi. Meğersem yalan söylemiş. Ben bu anlarda inanılmaz ümitlendim arkadaşlar. Bazen gözümün içine dik dik bakarak konuşurdu. Dedim o da bana boş değil. NE SAFMIŞIM! Geçen hafta işte canı sıkkındı. Bende neden canının sıkkın olduğunu sordum. Hatta biraz ısrarcı davrandım. Çünkü olmamasının oluyormuş gibi olmasından daha iyi olduğunu düşünüyorum. O da 2 ay önce ayrıldığı 4 yıllık kız arkadaşından bahsetti. Meğer ben onun her bir bakışına her bir sözüne anlam yüklerken onun bir kız arkadaşı varmış. Kız arkadaşından kötü bir şekilde bahsetti. Kız bunu aldatmış. Ancak ben içten içe soğuduğumu hissediyorum ondan şimdi. Bilmiyorum. Kafam allak bullak. İşte her gün de görüyorum. İşimi bıraksam onu da bilmiyorum. Bana biraz akıl verin
böyle yanıma gelip asker arkadaşıymışım gibi davranan bir avukatı hiç düşünemiyorum bir kaçık suda boğarım vallahi
Elbette işimde ilerlemek ve bana verilen işleri yapmak birincil hedefim. Mezun olduğum ve yüksek lisansa da kabul aldığım okul hakkımda da keşke bir fikriniz olabilseydi.. işten çıkma isteğim duygularımı çok yoğun yaşamamdan ve açıkçası başka bir iş bulma yönünde de kendime güvenmem dolayısıyladır. Dediğim gibi hiç erkek arkadaşım olmadı ve bir genç kızım. Ergen değilse de bir genç kızım.. Ancak sahte bir dizi karakterine benzeterek aşk yaşayacak bir ruh hastası değilim.. Ben sadece benim gibi burada belki yanlış bir kişiden hoşlanan insanlar vardır ve onların da tecrübeleri vardır diye yazdım. Kendisi ile araya mesafe koyma kararları aldığımda bir değil birden fazla odaya gelmesi davranışını yüzsüzlük olarak değerlendirdim :) Belki başka bir şey de diyebilirdim
