- 19 Mart 2015
- 2.114
- 1.832
- 133
- Konu Sahibi PapatyamsiHatun
- #1
Kızlar dün ara ara ağlamaklı olarak bitirmiştim günü. Bi önceki konumdan bilen biliyordur.
Gün bitti, yatağıma uzandım, o kadar dolu o kadar kötüydü ki içim. 1,5 yılım bi yalanla sürüp bitmişti. Her anımı paylaştığım çok bağlandığım bi yalan..
Zor olacak gibiydi böyle düşününce..
Tekrar ağlamaklı oldum ve ne yapsam iyi olurum diye düşünmeye başladım. Geleceğe yönelik hayaller Mutlu etmeye yetmedi. Oyalanmak için yapabileceklerim Mutlu etmeye yetmedi... Hiç bi şeyi yettiremedim o içimdeki burukluğa.
Sonra bi an dua etmeye başladım. İçimden gele gele yalvardım Allah'a. Çok çaresizdim. İnanılmaz derecede çaresizdim. O kadar açtım ki kalbimi, o kadar içimden geldi ki o dua.. Sadece bu çaresizliğim bu öfkeyle karışık mutsuzluğum bu nereye vuracağımın belli olmadığı halimin yok olmasını istedim. Bana yardım etmesini istedim Allahtan.. Bu çaresizliğime, içimdeki bu korkunç duyguya başka kimsenin yardımı dokunamazdı çünkü..
Sonrasında uyuyakalmışım..
Rüyamda onu gördüm kızlar.. Ama Nasıl gördüm hiç hatırlamıyorum. Rüyamda onun olduğu o an yok. Sadece hissi var. Çok garip bütün öfkemi silmiş bi his.
Sadece merhamet duygusu kalmış içimde. Artık beddualar yok, öfkeyle karışık o çaresiz mutsuzluk yok.. Hiç bi şey yok..
Ne gördüm, ne oldu bilmiyorum. Tanıdık bir tat vardı o kadar.
Bu konudaki düşüncelerinizi merak ediyorum kızlar.
Umarım bu huzur hiç bozulmaz. Ne yaşarsa yaşasın benden uzakta.. Benim hayatım daha yeni yeni başlıyormuş meğerse.. Böyle hissetmeye hiç değmeyecek biriymiş..
Öyle basit öyle ucuz bi insan için nede çok karalar bağlamışım meğer..
Gün bitti, yatağıma uzandım, o kadar dolu o kadar kötüydü ki içim. 1,5 yılım bi yalanla sürüp bitmişti. Her anımı paylaştığım çok bağlandığım bi yalan..
Zor olacak gibiydi böyle düşününce..
Tekrar ağlamaklı oldum ve ne yapsam iyi olurum diye düşünmeye başladım. Geleceğe yönelik hayaller Mutlu etmeye yetmedi. Oyalanmak için yapabileceklerim Mutlu etmeye yetmedi... Hiç bi şeyi yettiremedim o içimdeki burukluğa.
Sonra bi an dua etmeye başladım. İçimden gele gele yalvardım Allah'a. Çok çaresizdim. İnanılmaz derecede çaresizdim. O kadar açtım ki kalbimi, o kadar içimden geldi ki o dua.. Sadece bu çaresizliğim bu öfkeyle karışık mutsuzluğum bu nereye vuracağımın belli olmadığı halimin yok olmasını istedim. Bana yardım etmesini istedim Allahtan.. Bu çaresizliğime, içimdeki bu korkunç duyguya başka kimsenin yardımı dokunamazdı çünkü..
Sonrasında uyuyakalmışım..
Rüyamda onu gördüm kızlar.. Ama Nasıl gördüm hiç hatırlamıyorum. Rüyamda onun olduğu o an yok. Sadece hissi var. Çok garip bütün öfkemi silmiş bi his.
Sadece merhamet duygusu kalmış içimde. Artık beddualar yok, öfkeyle karışık o çaresiz mutsuzluk yok.. Hiç bi şey yok..
Ne gördüm, ne oldu bilmiyorum. Tanıdık bir tat vardı o kadar.
Bu konudaki düşüncelerinizi merak ediyorum kızlar.
Umarım bu huzur hiç bozulmaz. Ne yaşarsa yaşasın benden uzakta.. Benim hayatım daha yeni yeni başlıyormuş meğerse.. Böyle hissetmeye hiç değmeyecek biriymiş..
Öyle basit öyle ucuz bi insan için nede çok karalar bağlamışım meğer..