- 31 Ekim 2017
- 370
- 569
- 23
- 37
- Konu Sahibi Ceylinceylinbjk
- #1
iyi geceler hanimlar,
30 yasindayim. Bu yastan sonrada kor kutuk asik oldum. Mutlaka konumu hatirlayanlar olacaktir, beklemek gibi maalesef inanilmaz bir sey yapiyorum. Sirf onu bir gun daha fazla görebilmek, onu göremeyince delirmekten korkmak adına. Açıkçası bu konu ile ilgili yorumlarınızı merak etmek için açmadım konuyu,merak ettigim şey; hepinizin mutlaka canini yakan,kendi icinde ateslerde kavuran, onu bir kez olsun koklayabilmek adina kendi dunyasinda platonik ask yasayan, yada ayrildiktan sonra onsuzluktan mutsuzlugun en dibini goren bir ask hikayeniz vardir.
Nasil unuttunuz? Ne gibi cabalar sarfettiniz? Olgun, basarili her anlamda kendini bilen bir kadinken nasil onu unutup hayatiniza devam ederken ne tur adimlar attiniz?
Biliyorum benimki de gececek ama, gecsinle gecmesin arasinda bir sey istiyorum ben. Onu sevmeyi bile seviyorum, bi bakisi beni eritmeye yetiyor,varsin adim atmasin onu maksimum gorebileyim, yanimdan gecerkenki parfum kokusunu alayim, ismimle hitap ettigini duyayim.Onu severken kaybettigim zaman, teptigim kismet hicbir sey umrumda degil. Bazilariniz belki kizacak bana, fazla duygusal bulacak , neyin kafasini yasiyor bu diyecek. Ama gerçekten çok çaresizim. Onu çok seviyorum, unutmakta istemiyorum, ama bu işin oluru da yok. Nasil kurtulacagim bu cikmazdan. Çok denedim ama gerçekten onun bulunduğu ortamdan gidemiyorum, kocaman kadinim evet ama duygularimi yönetemiyorum. Sabırla bekleyip acı çeke çeke onu unutmayı öğrenmeli miyim yoksa bir yolunu bulup uzaklaşmalı mı?
Rahatlatıcı birşey duymaya çok ihtiyacım var. Gece gece çok sıkıntıda hissediyorum kendimi..
30 yasindayim. Bu yastan sonrada kor kutuk asik oldum. Mutlaka konumu hatirlayanlar olacaktir, beklemek gibi maalesef inanilmaz bir sey yapiyorum. Sirf onu bir gun daha fazla görebilmek, onu göremeyince delirmekten korkmak adına. Açıkçası bu konu ile ilgili yorumlarınızı merak etmek için açmadım konuyu,merak ettigim şey; hepinizin mutlaka canini yakan,kendi icinde ateslerde kavuran, onu bir kez olsun koklayabilmek adina kendi dunyasinda platonik ask yasayan, yada ayrildiktan sonra onsuzluktan mutsuzlugun en dibini goren bir ask hikayeniz vardir.
Nasil unuttunuz? Ne gibi cabalar sarfettiniz? Olgun, basarili her anlamda kendini bilen bir kadinken nasil onu unutup hayatiniza devam ederken ne tur adimlar attiniz?
Biliyorum benimki de gececek ama, gecsinle gecmesin arasinda bir sey istiyorum ben. Onu sevmeyi bile seviyorum, bi bakisi beni eritmeye yetiyor,varsin adim atmasin onu maksimum gorebileyim, yanimdan gecerkenki parfum kokusunu alayim, ismimle hitap ettigini duyayim.Onu severken kaybettigim zaman, teptigim kismet hicbir sey umrumda degil. Bazilariniz belki kizacak bana, fazla duygusal bulacak , neyin kafasini yasiyor bu diyecek. Ama gerçekten çok çaresizim. Onu çok seviyorum, unutmakta istemiyorum, ama bu işin oluru da yok. Nasil kurtulacagim bu cikmazdan. Çok denedim ama gerçekten onun bulunduğu ortamdan gidemiyorum, kocaman kadinim evet ama duygularimi yönetemiyorum. Sabırla bekleyip acı çeke çeke onu unutmayı öğrenmeli miyim yoksa bir yolunu bulup uzaklaşmalı mı?
Rahatlatıcı birşey duymaya çok ihtiyacım var. Gece gece çok sıkıntıda hissediyorum kendimi..
