Dünden beri bi dünya çırpındı kadın kendini anlatabilmek için. Yorumlarını okudum, bu konuyu biraz otizmle bağdaştırmadan okuyun. Çocuk oyuncaklarını paylaşmak zorunda ama karşıdaki çocuk paylaşmıyor. Ağlıyor diye hep diğer çocuğun gönlü yapılıyor. Sinirlenmesin diye 3 yaşındaki çocuk diğer çocuğu idare etmek zorunda kalıyor. Yani ezilerek ve haksızlığa uğrayarak büyüyor. Ben oğlumla oyuncağını paylaşmayan çocuk olunca sen de onla paylaşma istemiyorsan diyorum. Ama konu sahibi bunu yapamaz hem çocuğun özel durumu hem yakınlıktan dolayı. Vurduğunda kızamıyor, kendi çocuğunu koruyamıyor. Bu çocuklar bu arada sabahtan akşama birlikte. Muhtemelen başka çocuk gördükleri de yok. Doğal olarak birbirlerine rol modeller. Konu sahibinin çocuğu doğal olarak ağlayarak hırçınlıkla vurarak kendini savunmaya çalışacak. Özgüveni zedelenebilir, annesine güveni sarsılabilir, kıskançlıklar başlayabilir vs vs. Bir de bu çocuk açısından bakın. Birinin iyiliğini düşünürken diğerini gözardı edemeyiz. Bir de konu sahibi açısından düşünün sürekli evde iki çocuğu gözetiyor. Aman vurmasınlar aman bir şey olmasın diye. Otizmi falan unutun yaşıt iki çocuğa bakmak hele ki vurma davranışı varsa kolay mı? bu kadın tabiki önce kendini ve çocuğunu düşünecek. Düşünsün de zaten. Bu ne vicdansızlık ne kötülük. Tamamen ilişkisimi kesecem dese haklısınız ama, herkes için doğru bi çözüm yolu bulmaya çalışıyor haklı olarak. uzaktan ahkam kesmek kolay sanırım.