- 6 Ekim 2019
- 293
- 806
- 23
Eşimin ailesi ile beraber yaşıyorum başta kabul ettim .. malasef .. 18 sene oldu ve artık tahammülüm kalmadı.. yaslandilar ve cocuktan beterler .. surekli herseyi bilmek istiyorlar .. resmen alt yazili hayat yasiyorum .. onlar yaşlandı tabiki bende 40 dayandı bazen yaşamak bile istemiyorum.. ayrı ev şu saatten sonra imkansız.. hep dua ediyorum allahım kurtar beni diye bi rahat yüzüde ben göreyim. Burdan herkese benden tavsiye sakin ama sakin ayni evde yasamayi kabul etmeyin .. ev ustune ev olmuyor.. ömrünüz çürüyüp gidiyor..
Kendi tercihin yada özelin olmuyor .. babalarının annelerinin evi oluyor herkes istediği şekilde senin evinin her yerindeler.. istediği satte isteği zaman gelip gidiyor.. müsait değilim diyemiyorsun.. annesi babasi müsait çünkü gelen kizlari yada oğulları.. (maddi acıdan bana ekstra bi yardımları yok ) parasını yiyip falan filan on yargısı yapmayın.. eşim en küçük erkek çocuk olduğu için benim başıma kaldılar..
Evet başta kabul ettim hata benim .. Ama bize maddi anlamda bi ekstra yok anlatamadım galiba .. benim evlendiğin.zamanlarda vardı işte cevremde ve en başta annem büyük bi ailede büyüdüm ama ozaman anlamadım zorluğu kendi gelin olunca insanın farklı oluyor.. allah büyük duyar benide elbetSuçlu sizsiniz. Baştan kabul ettiniz. Allah'ım beni kurtar diyorsunuz. Allah bize akıl verdi. Niye kullanmiyorsunuz ?
Anneci erkekler ile evlenmeyin dedigimizde kiziyorsunuz. Zaten şu zamanda artik hicbir kiz ayni apartmanda evde oturmuyor.
1+1 kirada otururum gerekirse ki oturmuslugum vardir. Benim bir şerefim var asla kayinvalidemden kayinpederimden bir iğne dahi istemedim. Ben de calistim. Kimseye tamah etmedigim icin ne esimle ne de ailesi ile aram kotu degil.
Hem cam kenari hem ön koltuk olmuyor iste
Amin con sagol arkadaşım.. duyar sesimi yaradan inşallahBenzer durumda kaldım birkaç yıl, bilirim. Ama dur bakalım. Seni en iyi eşin anlar, hiç vazgeçmeden sakinlikle söyle kendisine. Yolun açık olsun arkadaşım.
Eşim hiç konuyu bile açtırmıyor malasef ..Çok uzun zaman olmuş
Eşinizle ciddi ciddi konuşsanız artık yoruldum deseniz bir çözüm düşünmez mi? Anladığım kadarıyla ayrı ev mümkün değil ama yaşlılarla ilgilenmesi için kardeşleriyle ortak bir bakıcı falan tutamazlar mı en azından yükünüz hafiflemiş olur. Alt komşum çok yaşlı bir teyze çocukları her gün gidip gelemiyor, haftada 6 gün bir yardımcısı var, yabancı uyruklu orta yaşlı bir hanım, her işlerine yardım ediyor
Keşke ama şimdiden sonra imkansız yaşlandılar bakıma muhtaçlar.. Eşimin bunu asla kabul etmez ayrı ev olmaz ..
Yani siz maddi extra olsun diye kendiniz kabul etmissiniz oturmayi. Maddi extradan ne beklediniz bilmiyorum kimsenin evinde oturuyorsunuz diye size maaş bağlamayacagini dusunmus olmalısıniz. 18 yıl kira vermemisiniz extraniz o olmus. Ama yipranan sinirlerinize deger mi? Gecip giden genclige, evliligin ilk zamanlari kucak kucaga oturup film izleyememeye, cocuklara karisan baska ebeveynler olmasina...Evet başta kabul ettim hata benim .. Ama bize maddi anlamda bi ekstra yok anlatamadım galiba .. benim evlendiğin.zamanlarda vardı işte cevremde ve en başta annem büyük bi ailede büyüdüm ama ozaman anlamadım zorluğu kendi gelin olunca insanın farklı oluyor.. allah büyük duyar benide elbet
Yo sadece hani ev onların olur yada eşim çalışmaz maddi acıdan mecburen yanında kalırız gibi birşey dusunulemsin diye açıklama yapmak istedim .Yani siz maddi extra olsun diye kendiniz kabul etmissiniz oturmayi. Maddi extradan ne beklediniz bilmiyorum kimsenin evinde oturuyorsunuz diye size maaş bağlamayacagini dusunmus olmalısıniz. 18 yıl kira vermemisiniz extraniz o olmus. Ama yipranan sinirlerinize deger mi? Gecip giden genclige, evliligin ilk zamanlari kucak kucaga oturup film izleyememeye, cocuklara karisan baska ebeveynler olmasina...
Ah iste sizinki bile bile lades olmus
Ah olsa öyle bisey ama imkansız.18 yıl siz bakmışsınız zaten. Esiniz en kucuk evlat diye bütün sorumluluğu neden ikiniz sirtlaniyorsunuz ya da kendinizi buna neden mecbur hissediyorsunuz orasını anlamadim. Ben olsam bu yasima kadar ben baktım ben de artık kendime ait özel bir alanımın oldugu bir hayatım olsun istiyorum; bundan sonra da diger cocuklari ustlerine düşen gorevlerini yapsinlar derdim eşime. Esiniz bu hayati size mecbur birakamaz birakmamali. Kendi annesini ve babasini nasil dusunuyorsa ayni hassasiyeti size karsi da gostermeli. Diger evlatlar bakmiyorsa da bir kadın tutulur; evlat olarak kac kisiyseniz aranizda para bölüşülür ve tüm bakimlari o kadina yaptirilir. Siz de ziyaretlerine gidersiniz bitti gitti.
Aynen öyle olacak bende farkındayım. Ama işte eşimin bunu kabul etmesi imkansız boşanayım desem yurtdışında yaşıyorum burada kimsem yok kendi ailem . Yakın yada uzak hiç bir akrabam yok . Tek başına göze alamıyorum bazı şeyleriAnacigim geldi gozumun onune.35 yil tam 35 yil kaynana kayinpederle oturdu.bizimde evimiz han kapisi gibi acikti.gelen giden bitmezdi.4 tanede gorumce vardi bide.hepsinin dugunleri cenazeleri bizim evde olurdu.35 yilin sonunda anneme sen bakmadinki annem yatalak degildi diyip annemin 35 senesini bi kalemde sildiler.sadece onlar degil babamda ona keza.gun yuzu goremedi anacigim.yani demem o ki sizde annem gibi 35 yil da baksaniz kimse Allah razi olsun demiycek.bide ustune emeginizi kucumsiycek.sonunda hem yillarinizi kaybetmis hemde hakkiniz yenmis olacak.secim sizin.hadi zamaninda dusunemediniz razi oldunuz.ama bugun hayatinizin iplerini elinize alip benden buraya kadar diyemiyorsaniz o zaman halinizden sikayet etmiyceksiniz.Allah yardimciniz olsun.
Valla adamın hiç bir şey umrunda değil. Anlamıyor ne yorulduğunu ne sıkıldığımı. Terapi filan asla kabul etmez . Allaha sığındım kimsem yok burada ailem akrabam .öncelikle durumun değişeceğine dair bir inancınız olmalı. anladığım kadarıyla eşinize durumu anlatmakta güçlük çekiyorsunuz. belki bunu bi konuşmayı deneyebilirsiniz. baktınız denemeler işe yaramıyo o zaman taktik değiştirmek gerekiyor. mesela artık ben yapamıyorum bu evin işini gibi sızlanmalarla alttan altta koşullandırma.. bunun yanına psikolojim çöktü destek almam gerekiyor diyeceksiniz. iyi bir aile danışmanına gidip durumunuzu anlatmak size iyi gelebilir. bu arada aile terapistleri sadece sizi dinleyip size yönelik çalışmıyorlar, aile bütün olarak ele alıyorlar. bir başkasının eşinize durumu anlatması daha çözümcü olabilir.
sonuçta evin düzenini sağlayan, o evi çeviren sizsiniz. eğer siz iyi olmazsanı o düzen sürmez. eşinizin bunu fark etmesi gerekiyor. hedef bu farkındalığı oluşturmak.
canım ya baya oturmuşsun ama yok öyle en küçük erkek çocuğu diye başa kalma diğerlerinde annesi babası böyle saçmalık mı olurmuş.Eşimin ailesi ile beraber yaşıyorum başta kabul ettim .. malasef .. 18 sene oldu ve artık tahammülüm kalmadı.. yaslandilar ve cocuktan beterler .. surekli herseyi bilmek istiyorlar .. resmen alt yazili hayat yasiyorum .. onlar yaşlandı tabiki bende 40 dayandı bazen yaşamak bile istemiyorum.. ayrı ev şu saatten sonra imkansız.. hep dua ediyorum allahım kurtar beni diye bi rahat yüzüde ben göreyim. Burdan herkese benden tavsiye sakin ama sakin ayni evde yasamayi kabul etmeyin .. ev ustune ev olmuyor.. ömrünüz çürüyüp gidiyor..
Kendi tercihin yada özelin olmuyor .. babalarının annelerinin evi oluyor herkes istediği şekilde senin evinin her yerindeler.. istediği satte isteği zaman gelip gidiyor.. müsait değilim diyemiyorsun.. annesi babasi müsait çünkü gelen kizlari yada oğulları.. (maddi acıdan bana ekstra bi yardımları yok ) parasını yiyip falan filan on yargısı yapmayın.. eşim en küçük erkek çocuk olduğu için benim başıma kaldılar..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?