oysa ki ben,her günü kızımsız ve oğlumsuz yasiyorum:(

Öncelikle okurken çok duygulandım.
Rabbim inşallah birgün size de nasip edecek.
Eşin ve sen sadece biraz daha sabredin.

Yeni yıl yeni umutlar, dilekler demektir.
Yeni yıl sana da sağlıklı evlat versin inşallah.
 

Ayy o embriyoların resmi yüzünden ne ağladım ne ağladım beeen. Kadın getirdi Ayşe Hanım bebeklerinizi görmek ister misiniz dedi gösterdi. Sonra olmayınca madem onlar bebekti benim şimdi bebeklerim mi öldü diye günlerce ağladım kadını da hocaya şikayet ettim o kızgınlıkla..
 

Bu ne kadar güzel dua böylee. Amiiin
 

aminn hepımızın adına..
cok saol ıyı dıleklerın ıcın hiç tanımadan bırbırımız ıcın dua etmek ne hoş..
gecen gun 3 aylıkyenı evlı bır arkadasım daha hazır değilim dıye bebeğini aldırdı
avazım cıktığı kadar bağırmak geldi olabılır sorunlar olabılrı ama ozaman adam gıbı korun değilmi..nasıl uzuldum soyleyemedımde bızey cunku aılemden baska kımsebılmıo durumumuzu..
ben bi sacının telı ıcın omrumu verırken nasılda kolay kıyılıodedım belkı kendınce oda haklıdır ama
acımın buyukluğunden anlamm munkun değil..
 
evet canım cok kötü oluyor ınsan ama evet dısarda gebelığımız baslıo tıbben bakıldığında,zaten ınan negatıf sonuç aldığından cok bebeğinin gittiğine uzuluo..zaten verdıklerı yuksek dozda progesteron asırı duyarlılık ve duygusallık yapıo..

oylee canım bende cok baktım en cok bu resme baktım benı motıve etsın dıye bu mucize benı bulurmu allhım dedım sankı dunyadakı butun kadınları bulur ama benı bulamazmıs bana tutunamzmıs gıbı gelıo ne bılım bazen
 

Merkezlerdeki personelin tavrı çok önemli, tamam iyi niyetle gösteriyorlar ama onlardan insanmış gibi söz ettikleri zaman zaten hassas bir dönemdesin iyice yük oluyor insanın üstüne.. Ben zaten dönüp bakamadım bile doğru dürüst..
 

bana dedıkı annesı bebeğin geldi dua et ozaman cok hosuna gıdıo ınsanın ama canım dediğin gibi sonrasında daha kötu oluosun.
 
Ben 6 yıllık evliyim. 5 yıldır korunmuyoruz. Ve bebiş istiyoruz. Eşim birgün ağrıyla gitti doktora. tek taraflı varikosel var dediler. Acil ameliyat olman gerek dediler. Olduk ama çift taraflı olduk ameliyatı. ameliyattan 3 ay sonra spermler yüzde yüze kadar artar dedi doktor. Ne artması aksine düştü. Sonra seyirler görevler derken ara verdik tabi bu arada denemeye devam. Sonra başka bir doktorla görüştüm HSG - E2 - hormon falan istedi. İlk rahim filmim çıkmadı. ikinci film çekilecekti. Tekrar çekildı. Sonuç sol tüpte geçiş yok. tıkalı dedi çeken doktor. Sonra diğer sonuçlarımla isteyen doktora gittim görüşmeye. Bana bir an bile tereddüt etmeden ASLA normal yoldan çocuk sahibi olamayacaksın dedi. Sol yumurtalığını alıcaz dedi. Tabi şok oldum. Eşim uzun bir göreve gitmişti ve gelmesi imkansızdı. O günüm cehennem gibiydi. eşimin aramasını bekledim. Gece aradı ve durumu ağlayarak anlattım. Bana sen lazımsın dedi ama onunda yıkıldığını ses tonundan anlayabiliyordum. Asıl soru bundan sonra NE OLUCAKTI???? Başka doktorlara gittim. Gene şok üstüne şok yaşıyordum. 5 Doktora gittim 3 doktor tüp tıkalı değil kim demişse yanlış demiş dedi. Diğer 2 doktor evet tıkalı ama laparoskopi ile açılır ne olucak dedi. Neyse zamana bıraktık herşeyi. Tabi bu arada hangi kürü duyduysam hangi ilacı duyduysak kullandık. Sonuç negatif. görev yerimizde tüp bebekle alakalı merkez yada doktor yoktu. En az 2 saat uzaklıkta ve çokda tavsiye edilen bir yer değildi. Tabi istanbullara taşınıp durduk. Bu arada etrafımdakı arkadaşlarım birer birer hamile kalıp doğum yaptılar. Allahım evlatlarını onlara bağışlasın. Ama kıskanmak değilde özenirsin ya.Niye demeye başladık. günaha girdim ama isyan etmeye kadar vardı. allahım affet beni. Herkes artık ee artık zamanı sizde yapın bi tane demeye üstümüze gelemey başladılar. Ailelerimizde dahil tabi. Daha zamanı var diyip geçiştirdik. Sanki biz istemiyoruz. Arkadaşlarım çocuklarını kucaklarına alıyor uyutuyor altını değiştiriyor diş buğdayı yapıyor seviyor öpüyor...... Ama biz sadece uzaktan bakıp iç çekiyoruz. Ben değiştireyim altını ben yedireyim yemeğini derdim amannn boşver sonra kendi çocuğun olunca sıkılırsın derlerdi. Sizce hiç sıkılırmıyım. Heleki bu kadar isterken ve istediğim kavuşamamışken. Sonra tayinimizi istedik İstanbula ve çıktı. İlk denememizi Eylül 2010 da yaptık. İğneden korkan ben bebeğim için katlandım. Anesteziden korkan ben korkmadan anestezi aldım. Sadece dünyanın en güzel mucizesine sahip olmak için. İzledim meleğime transfer ederken. Bundan sonrası sende artık dedi doktor. 3 gün yat sonra normal hayatına geri dön dedi. Olurmuydu ben 12 gün yattım. Organik süt içim bebek sütlerinden içtim. Meyve sevmeyen ben meyve yedim. Kahvaltı sevmeyen ben kahvaltı yaptım. 12 gün sadece yattım. Meleğime birşey olmasın diye. Meleğime masallar okudum. duyarmış dediler masal dinlemek rahatlatır annesini sever dediler. Beni daha çok sevsin diye masallar okudum şarkılar dinlettim.Yağmurun sesini dinledik birlikte meleğimle. Yatak odası takımını beğendik. Kıyafetlerini beğendik.Ama olmadı tutunamadı meleğim annesine sevdiremedim kendimi. Yıkıldım hemşirem negatif diyince. O koca hastane üstüme yıkıldı.Bütün hastanede bebek ağlaması duyuyordum sanki. Sanki bütün hamileler karşıma bilerek çıkıyor diyordum. Zor oldu ama atlattım. Aradan 2 ay geçti. Şimdi ikinci meleğime kavuşmak için tedavi görüyorum. Yeniden iğnelerimi oluyorum. Folik asitimi içiyorum. Ne olur meleğim lütfen bu sefer sıkı sıkı tutun anneciğine. Sensiz bırakma beni. Yüreğime ateş düşürme kucağımı boş bırakma meleğim. Gel ne olur bu sefer gel. Seni çok özledim biriciğim. ANNEN
Ne olur meleğim bu zor şartlara rağmen gel bu sefer.
 
CAnım arkadaşım inan okurken acıyı tekrar yaşadım ben bile o kadar umutluydumki bebeğinin geleceğini senin negatif sonucunla bende yıkıldım acını yürekten paylaşıyorum inşallah herşey çok güzel olacak dualarım seninle bitanem UMUT SENİN OLACAK
 

Allah senden razı olsun canım.. inşallah 2011 hepimiz için çok daha sağlıklı ve mutlu bir yıl olur..
 

o kadar güzel anlatmışsın ki yaşadıklarını.kendimden bişiler buldum okurken ve gözlerim doldu.acım çok yeni çünkü.dokunsan ağlıyorum zaten.ben 5 yıllık evliyim.evlendiğimde herkes bana korunma bebek yap dedi ben dinlemedim tatile gidicem dedim gezicem dedim.büyük büyük konuştum hep.her zaman istedğim her şey olmuştu çünkü.endometriosis hastası olduğumu öğrendim.2 kere açık kocaman ameliyat geçirdim.2 gün önce 3.tüp bebek tedavisi hüsranla sona erdi.çok emindim olacağından.bu sefer hep pozitiftim.aklıma getirmedim bile kötüsünü ama bebeklerim sevmedi beni.2taneydi.sonuç pozitif yazıyodu ama değer çok düşüktü.6.9 du.doktorum yine olmadı dedi.2gün sonra kan verdim yeniden ve değer düştü.çevremdeki insanların aptalca konuşmalarına bilgiç bilgiç akıl vermelerine mi üzüleyim??hiç zorluk çekmeden kendiliğinden hamile kalan arkadaşlarımın yanımda hep çocuktan bahsetmelerine mi üzüleyim??boşver evlatlık alırsın hiç olmazsa diyen gerizekalılara mı üzüleyim?ailem torun sevme yaşında olduğu için çektğim vicdan azabına mı?şimdiden bebekler için emzik alıp bana prenses gibi davranan gözü yaşlı eşime mi üzüleyim?yeni yılda kucağımın boş kalmasına MI?transfer sırasında ve tedavi sırasında çektğim acılara mı yanayım?hangisine üzüleyim sizce???HANGİSİNE KAHROLAYIM???
 

ahh canımm bılmemmı neler yasıo ınsan nelere katlanıo
ama benım sana tavsıyem erkek ınfertılıtısınde ıyı bır merkezde yaptır yanı IMSI dıye bır yontem var
spermlerı cok cok defa buyutuyorlar zaten bızım yumurtalarımızda bı sorun yok spermlerın ıyı secıldığınden emın olmamız lazım
sen ıstanbuldasın bı cok seçme sansın var benım merkezımızde devam etmekten baska carem yok
ICSI kullanılıo yanı cok fazla buyutmuyorlar ama baska seceneğim yok adanaya bıle 2.5 saat suruo
umarım bu kez bebişin senınle olur annesını uzmez hiç
 

canım arkadasım..iyiydim yaa zaten hazırlıklıydım ne kadar hazır olabılırse ınsan..ama ıste anlşattığım olaylar ust uste gelınce bırde hormonlar zaten ınsanı oldukca duygusallaştırıo..buraya yazınca boşaldı içim ıyı oldu..bı kaç gun sonra cok daha ıyı olacağım ılaçlar ıyıce gıtmıs olacak vucudumdan
kımseyle konusamayınca bırıktı bırıktı ama iyiyim şimdi...
canımm çok saol bılıyorum benım derdımı dert edındın kendıne halbukı senın acında taze daha..allah razı olsun senden ınsallah bıtanem senın benım hepımız ıcın 2011 yepyenı gusel bol bebeişli bır yıl olur..çok öptum senii
 
canım hemen hemen aynı zamanlrda yapılmıstı transferımız ben hiiç yazmadım kendımı kaptırmıım dıye ama hep okudum seni..olmayınca olmuo işte canım kendımı sucluorum bazen rahmımdemı bı sorun var dıorum..
ama geçeçek bu gunlerde bıraz bekle cnm benımde 5-6 gun oldu sonucu alalı ama hergun bı oncekı gunden daha ıyı oluosun o ılaçlar mahfedıo zaten bıraz sabır gerekıo canımm
yazdığın herseyde haklısın canımm cok ıyı nalıyorum senii sadece geçecek bunu dusun rabbım bı daha aynı seylerı yasatmadan bebişini gondersin
 
yazını okuynca cok duygulandım.beklemenın bu kadar acı verecegını hıc dusunmemıstım takı esımın spermlerının yok kadar az olusunu ogrenene kadar.yasım 22 ama cektıgım dert benı 60 lara goturuyor.kac gun daha kucagım bos kalacak dusuncesı benı kahredıor.suan ılk tup bebek asamasındayım umut ıle umutsuzluk arasındayım.hayırlısı dıorum kendımı o sekılde tesellı edıorum.
hepımız farklı sorunu yasıoruz ama hepımızın cektıgı acının boyutu aynı
hıc dusunmemıstım benım cocugum olmaz dıe.beynımden öle bırsey bıle gecmemıstı.oldu ama malesef
baska bır rahatsızlıgın olsa ılac ıcersın acını bırazcıkta olsa hafıfletırsın ama bu bekleyıslerın ılacı bıle yok
onceden takmazdım olmursa olmuor derdım ama sımdı ınsanların cocuk yokmu dıe sordugu cumleler yerını doktora gıtmedınmı tembelmısın bır sen cocuk yapamadın seklını alınca zoruma gıdıor
bılıorum rabbımden gelıor bılıorum suan hepımız ıcın hayırlısı bölesı
ama yalvarıyorum yaradanaaaaaaaaa TÜM ÜMMETİNE HAYIRLI BIR EVLAT VERSIN
GÖNLÜMZDEKINI HAYIRLI EYLESIN HAYIRLISINI BIZE HAYIRLI ZAMNDA NASP EYLESINNNN(AMİN)
 
[sıze="3"]arkadaşlar işte buda benim hikayem



[sıze="2"]evet yıl 2004 evlik için tarşh belirliyoruz ama bir taraftanda evmi alsak acaba diyoruz ama eşim bana diyorki evi ilerleyen zamnlarda alalım zaten yaşımız geçiyor (ben o zaman 28 yaşımdayım )evlenelim diyor
bende ona uyp tama diyorum elilğmizikinci aydında tesadüfen gidtiğimiz dr kanuşrken çocuk isteğimizi çok erken acele etmeyin daha evleneli 2 ay olmuş ama bu rada eşiniz bir spermiyorğram versin diyor
veeeeeeeeeeee işte her şey orada başlıyor
eşimin spermiyoğramını alıp dr gittiğimizde doğla yoldan çok zor dedi
hiç bir şey bilmiyoruz nedir ne değildir
sonra roloğlarla görüşmeler eşime verilen sayısız ilaçlar kulandığı her ilçatan sonra düşen sayı morfoloji hareket yurt dışından getirdiğimiz ilçalr kutu kutu çok pahalı ama biz bebk istiyoruz
eşim spermiyoğram vermekte zorlanıyor istemiyor
her seferinde önüne diz çöküp aşkım bir bebk için lütfen eğer tedavi olmassak hiç bebğimiz olmaya bilr diye yalvarıyorum
bu durum 2006 yılında kadar böyle devam etti 2006 yılında bir dr tanıdığımız artık yetet siz her şeyi yaptınız tüp bebekten başka çareniz yok gibi görünüyor dedi ve bizi tanidiğı bir merkeze yönlendirdi
biz bir heves heycanla gittik
okadar cahhilizki bu konuda gidip bebğimizi alıp döneceğiz zanediyoruz
muayene ve iğneler derken opu günü geldi opu yapıldı veeee 22 yumurta toplandı dr gelip çok güzel her şey çok iyi olcak dedi sizi yarın arayacağız dedi ve bizi eve gönderdi ikinci gün telefonum çaldı embiryoloğdu arayan işte topalnan yumurtalardan bir kısmı boş çıktı 2 embiyonuz var ama kalitesi iyi değil dedi
ne oduğunu bile anlamadım okadar çok ağrım varki ve evimde misafirler eşimi aradım iki gözüm iki çeşme beni merkeze götür dedim
misafilerde kusura bakmayın dedeim merkeze gittim dr görüşmek için muayenedeymiş dr bekliyorum çevremde merkezden hemişreler bir şeyer söylüyorlar ama ben dumuyorum
okdarçok ağlıyorum ki has pskoloğu beni odaya almış bir ara bir şeyler söylüyordu ama ben yine anlamıyorum
dr geldi bu 100 kadından 1 kadının başına gelebilir belkide ilaçalr bünyene ağır gelmiştir dedi git 3 ay sonra tekrar deneyelim dedi
eve geldik bu arada eşimin işleri bozuldu ve iflas etti çocuk orunun yanıda dahada ciddi sorunlarla karşı karşıyaydık artık 2 yıl bu konuyu hiç konuşmadık 2008 yılında merkezle görüştüm bana size tüp bebk raporu çıkartalım dediler çıkartık tekrar tedviye başladık 12 yumuoş 5 işlem gördü 2 embiryo transfer edildi
dr transferden sonra kulanmam için bir iğne verdi kaçadan 12 gün poyunca her ğün yatırdım kalçamın üzerine oturaıyorum ama her şey bebğim için dayanmalıyım diyorum 3. Günden sonra normal hayatıma döndüm ev ilşlerimi kendimi yormadan yaptım 12. Gün test yaptırdum
negatifffff
sonra 2010 yılına kadar tekarar ara verdik
2010 yılında tekrar başladık opuya kadar her şey yolundaydı opu sonrasında aradılar yine 18 yumurta 1 embiryo transfer için gel dediler gittim dr beni çağırdı ve bu embiryodan hiç bir şey olmaz dedi bunu sana transfer edmem dedi umutlarım hayalerim yıkıldı yine eve döndüm sonraki ay tekrar gittim opuya kadar her şey younda gitti 18 yumurta 1 embiryo eğer 2. Güne kadar devam ederse yarın gelirsiniz transfer yaparız dediler ikinci gün aradılar bu gün değil 3. Gün yapacağız tranferi embiyonun durumu iyi dediler sabahlara kadar dualr ediyorum ne olur allahım ne olur bu sefer olsun diye
sonra trnsfer 10 gün bekleme yatıyorum anneciğim bakıyor lavabo hariç hiç bir şey yapmıyorum 10. Gün kan testi ama sonuç yine
nefatifff
sonrasında has tekrar gidiyorum dr diyorki senin yumurta kaliten kötü sadece eşinle ilğili değil bu sorunun bir tedavisi yok allaha kalmışsınız dedi bu arada kan pıhtılaşması testi yaptırdım ve kan pıhtılaşması odlugu ortaya çıktı dr bir kezde naturel deneyeli belki ilaç kualnmaynca doğal olunca kaliteli olur yumurtan dedi
ve yine başladık opu ya kadar opu oldum
kendime geldim heşire geldi malesef yumurta değildi dedi
bir kez daha her şey bitmişti
ben şimidi düğünümde yüzüme örtğüm kırmızı alı kime örteceğim
ben hep istediğim berrak isimini kendi kızma koyamayacakmıyım
ya oğlum olursa adı arık olacaktı
peki benim hiç kzım ve ya oğlum olmayacakmı ben hep başkalrının bebklerinimi koklayacağım hep başkalrının bebklerinemi kıyafet alacağım


allahımne olur sesimizi duy çaresiz bırakama bizler
bizleri eksik çaresiz bıraka
[/sıze][/sıze]
 
Son düzenleme:
baştan sona topiği okudum maalesef herkesin derdi birbirinden zor. bizde evliliğimiz 2,5 yılını doldurunca çocuk isteğimiz depreşerek başladık denemelere... öncesinden gebe kalıcam korkusuyla yaptığım testleri büyük bir heyecanla yapmaya başladım. üç ay öncesinden yapılan tam kan tahlilleri, muayeneler, folik asitler, dolguların civasız dolgu ile değiştirme işlemleri, zayıflama çabalarım annemin ilk erkek torunu olsun diye gün ayarlamalar.......... o kadar gülüyorum ki şimdi neyse..... 7 ay sonra eşim üroloğa göründü ve eerkek infertilitesinin en zor durumu azosperm. 1 tane bile yok yani. yaşadığımız şok anlatılamaz. eşim ikinci testini yaparken bankadaki tüm paramı dağıtıcam, kurban vericem diye vaat ettim. ve mucize bir şekilde eşimde 5 binden az sperm bulundu. tüm paramı dağıttım. kurban kestim. borç harç ile hemen tüp bebeğe başladık. hem eşimde bayaa bi tedavi gördü bu arada. bir bebişim tutundu bana. ama geçirdiğim domuz gribi yüzünden kaybettim. ikinci deneme geriye sadece iki embriyo kaldı. biri transfer edildi. rabbim yüzüme baktı tutundu. bu haftalara geldim. inanamıyorum şimdi kendime. bir sperm bir yumurtanız varsa bile umudunuzu yitirmeyin arkadaşlar. gebe olacakmıyım derken rabbim size o günleri öylesine unutturuyor ki inanın okumasam bu yaşadıklarımı ben yaşamadım sanacaktım. rabbim tüm yol arkadaşlarımı bebiş ile müjdelesin. gebe kalanların bebeklerini kucaklarına almalarını sağlasın. aminnnnnnnnnnnnn
 

Bu bir sınav ve bu sınavı dualarımızla geçeceğiz canım arkadaşım hepsi geçecek ve bunlar bize acı ama sonu tatlı bir anı olacak.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…