Merhaba kk kadınları
Benim şu an için elti görümce kaynana vb. Problemlerim yok pek ilginizi çeker mi bilmem ama benim derdim bu aralar mesleğimle..
15 yıllık bir okul öncesi öğretmeniyim mesleğimi de çocukları da çok severim hala eski velilerimle görüşürüm öğrencilerim ziyaretime gelir. Son üç yıldır özel eğitimde çalışıyorum ilk başlarda çok zorlanmış olsam da buna da alıştım. Okulda iki öğretmen birlikte derse giriyoruz herhangi bir teneffüs vs yok 5 saat aralıksız eğitim veriyoruz 5 tane özel gereksinimli (otizmli) öğrencim var 4 yaşındalar. Buna da tamam zaten hepsini ayrı ayrı çok seviyorum. Sorun şu ki diğer öğretmen arkadaşın tez çalışması nedeniyle sürekli okuldaki diğer çocuklarla eğitim yapmak için sınıftan ayrılması ve benim tüm öğrencilerle tek başına kalmam. Devlet bile beş çocuğa iki öğretmen vermiş çünkü tek başına yapılabilecek bir iş değil. Haziran'a kadar bu şekilde devam edecek ama ben cidden çıldırmak üzereyim. Çocuklarla hiçbir etkinlik yapamıyorum. İki tanesi ne bulursa ağzına atıyor kemiriyor sürekli onların ağzından bir şey çıkarıyorum. Yani ortamdaki her şeyi alsam duvarlardaki veya kaloriferdeki çocuklar bir yerini çarpmasın diye yapılan yumuşak kaplamaları kemiriyorlar. Hamur çıkaramıyorum hepsi yiyor yani beşini birden gözetleyemiyorum. Boya çıkaramıyorum kağıt kalem de. Oyuncaklarla oynamak bile imkansız gibi çünkü bir çocuk sürekli sınıfta koşuyor küçücük sınıf zaten onu gözetlemekten bir şey yapamıyorum. Diğeri sürekli tv izlemek istiyor. Açmak istemiyorum o da bilgisayarla yazıcıyla tv ile oynuyor tuşlarına basıyor fişlerle oynuyor. Bir tanesi sürekli ilgi istiyor oyun oynamak istiyor oyun kuruyoruz diğeri gelip bozuyor bu sefer ağlama krizine giriyorlar. Birisi sürekli yemek yemek istiyor. Beslenmesini açıyorum yarısını yiyorsa yarıdan fazlasını oraya buraya saçıyor. Yani öğretmen olmayana nasıl anlatılır, 1 yaşında beş çocukla küçücük bir odada beş saat kaldığınızı düşünün, 1 yaş demenin sebebi yürüdükleri için, yoksa 6-7 aylık bebek zekasında olanlar var. Yani tam bir kaosla geçen beş saat...Ve ben çok çaresizim. Arkadaşa izin veren de müdür. Müdüre gidip anlatsam bu sefer arkadaşın tezine engel olacağım. Ne yapacağımı şaşırmış durumdayım. Eğitimci değiliz biz ne yapabiliriz diyebilirsiniz ama içimi dökmüş olayım yarın beni neler bekliyor diyerek gideceğim ama şimdiden karnıma ağrılar girdi.. Dua edin diyeyim...