2.5 senelik evliyim. Çocuğumuz olmuyor. Duyduğum gördüğüm her şeyi deniyorum ama olmuyor. Eşimin ailesi çok ısrarcı başa çıkamıyorum. Olmadığını bile bile ısrar etmenin mantığını anlamıyorum. Tedavi süreci geçirdik ve bunu söylemek zorunda kaldık. Bunu duyunca daha bir yüz buldular ve sürekli akıl verme çabası içerisindeler. Başka doktor araştırın. Gelinin yatması gerekiyorsa yatsın vs. Israrlarından hiç vazgeçmeyecekler. Bunu bir kere söylerse anlarım ama defalarca söyleyince amaçları ne merak ediyorum. Delirmek üzereyim. Kayınvalidemle mecbur kaldığım için konuşmak zorunda kaldım. Ve dedim ki ikide bir bu konuları konuşmayalım. Olursa söylerim bir şey demesem olumsuz olmuş denektir dedim. Ona rağmen haftada bir doktor bir şey dedi mi sonuç ne oldu vsss vssss. Kayınbabam bundan yüz buldu tabi her hafta eşime öneriler sunuyor amaçlı ne bilmiyorum. Galiba bizi yetersiz görüyorlar, yeterince elimizden geleni yapmadığımızı düşünüyorlar. Ve sanırım çoçuğun olmayışından beni sorumlu tutuyorlar. Ama alnım o kadar ak ki ben de hiç bir sorun yok Allah biliyor. Ben 27, eşim 30 Yaşında. Çocuk da değiliz yani sürekli sorunca akıl verince bir şeyler mi düzelecek acaba merak ediyorum. Eşim bir şey diyemiyor annesi babası olunca. BEn desem kötü olacağım. Karı koca arasındaki meseleye neden karışırlar çözemiyorum. Hem kayınvalide hem kayınbaba kendi bildikleri doğru sanıyırlar ve onların istediği gibi davranalım istiyorlar. Çok pimpirikliler bir yere gitme hasta olursun, döşekte otur, yerde oturma, şöyle yap böyle yap. Ben bu kadar baskıya otoriteye alışık değilim. Delireceğiimmm fikirlerinizi bekliyorum. Bana suçlayıcı fikir değil de çözüm yolları sunarsanız çok sevinirim.