Özgüvensizlikten işimden istifa etmeyi düşünüyorum

İşe yeni mı başladınız , ilk yıllar böyle olur sonra yıllar gecince profesyonellesirsiniz hiç merak etmeyin . Gözünüz kapalı yaparsınız her şeyi
 
acma bir piskologa git canı piskologa bir masını verirsin ama uzun yıllar maaslı calısırsın.nereye kadar kacacksın .en son bir evde günessizmi yasayacaksın. nasıl gecineceksin
 
İşe yeni mı başladınız , ilk yıllar böyle olur sonra yıllar gecince profesyonellesirsiniz hiç merak etmeyin . Gözünüz kapalı yaparsınız her şeyi

2 bucuk yili asti ama pek is ogrenemedik. Gecis donemindeydi kurum. Yani daha yeni yeni baslayince basta yasamam gerekenleri simdi yasiyorum. Ama ne kadar surer emin degilim
 

Terapiye basladim iste. Ama boyle anlarda hemen arayip danisacagim biri olsun istiyorum. Yalniz ve gucsuz hissediyorum. Is arkadaslarina da soylenmio ki yani. Ben haftada bir psikologa gidicem bakalim ne kadar faydali olacak


Su hayatta en cok istedigim seylerden biri gamsiz olmak. Valla erkenden ölüp giderim bu streslr. Hos kurtulmus olurum belki. Daha once ozguvensiz oldugumu yuzume vuracak somut bisey yasamadim. Ama kendime asiri acimasiz ve elestirelim. Cocuklugumu hatirlamiyorum pek ama ailem cok elestirmis demekki beni. Ki annemle ablamla ergenlik zamanlarimda dusman gibiydim hatirliyorum. Uff bilemiyorum iste


Yani azar yemek en buyuk korkum heralde ama simdiye kadar olmadi. Amirler degisik oluyo her zaman olabilir tabi. Gerektiginde cvp da verilmeli. Ama ben yapamam tabi bunu. Sen nasil ustesinden geldin peki. Yas ilerledikce kaygi azalirmis. Ya kucuk de degilim ama kucuk gibi hissediyorum. Anlamadim
 

Is arkadaslarinla paylasma sakin boyle birseyi, malesef insanlar genelde fazla iyi niyetli degil is ortamlarinda, sana anlayis gostericeklerine daha cok bunu kullanabilirler

Ya bende aslinda cok olmuyor calismaya basliyali. Daha onceden bikac ay calismistim, bu isimdede bi kac sene oluyor. Yasim 28 bu arada. Nasil basardigimi sorarsan, daha cok basardigim isleri (okul - is - normal hayatimda) dusunmeye basladim, isteyince nasil basarabildigimin farkina varmaya calistim, kendimi degerli hissetmek icin pozitif dusunmeye zorladim kendim hakkinda. Daha once dedigim gibi hep bu cumleyi kurdum "hic bisey benden degerli degil" ve sunuda tekrarladim cogu kez "nolursa olsun benim canim sagolsun" (mesela sinav sonuclarini beklerken, veya bi projenin sonunda amirimle gorusmeden once). Insanlar neler neler yapiyorda zerre kadar ozguvenleri sarsilmiyor, benim niye en ufak seyde sarsilsinki, bende insanim, hata yapmazsam ogrenemem felan gibi seyler dusunmeye calisiyorum hata yaptigimda.

Simdi cokmu ozguvenlimiyim, tabiki HAYIR :) ama oncekine gore ilerleme hissediyorum, daha iyi hissediyorum kendimi.

Senin yasin kac ?
 
Bende de anksiyete var fakat seninki aşmış gitmiş.
Psikolog işini iyi yapmışsın.
O gerekli görürse seni psikiyatriye yönlendirecektir.
Olması gereken bu dur. İlk terapi eğer faydası görülmezse psikiyatri/ilaç tedavisi.

Ağır hastalıklarda(şizıfreni-bipolar) direkt psikiyatriye gidilmesi gerekir.

Tabi ülkemiz direk çözüm odaklı(!) olduğundan hemen "psikiyatriye" yönlendiriyorlar.
Sonra da alın size "prozac toplumu"
 

27 yasindayim ben de. Ama kendimi hala cok kucuk hissediyorum bu dusuncelerden dolayi. Mantiksiz oldugunu biliyorum ancak elimde olmuyo. Bu dusunceler otomatige baglamis direkt akla bunlar geliyo iste.
Is yerinde kimseye anlatmam ya. Is arkadaslarindan dost olmaz. Biliyorum bunu
Bugun cuma cok mutluyum aslinda ama aksami edene kadar streslidim arka planda. Verilen isle ilgili cagrilirsam diye.
Oda arkadasimin da yaptigi bi isle ilgili bugun soyledikleri resmen duygularimin tercumesiydi. O da mesela cagirilirsam ne dicem boyle kalirim falan dedi hep aklimin bi kosesinde fln filan dedi.
Ben de oyleyim ama ben dunyadan vazgeciyorum. Yemeden icmeden kesiliyorum adeta.
Sanki ben kurtarcam dunyayi
 

Yarin gidicem bakalim. Bicok problemimi konusmak istiyorum ama buna da genis zaman ayircam.
Ilaclik degilsin demisti ilk gorusmede.
Ama o kadar duygumu acmamistim ona. Ilk gorusmeydi. Belki sonra fikri degisir gorucez
 
Yaptığınız işte hata olursa mı çağırıyorlar. Öyle ise onlar seslenmeden siz sorun ne oldu benim işim tamam mı diye. Kafanızdan gitmiş olur.
 
Yaptığınız işte hata olursa mı çağırıyorlar. Öyle ise onlar seslenmeden siz sorun ne oldu benim işim tamam mı diye. Kafanızdan gitmiş olur.
Istenilen isle ilgili bi yazi cikacak mesela ya da bi konuda rapor duzenlenicek. Siz taslak hazirliyosunuz. Onlar duzeltme verebilir ya da aynen cikabilir ya da bu hic olmamis da denebilir. Beklemek gerekiyor. Bi ton farkli konu var halledilcek. Ne zaman musait olunursa iste
 
Kendine zaman tanı. Düşün ki yeni başladın her şeyi mükemmel yapıyorsun, hiç stres olmuyorsun. Öyle bir kabiliyetin olsa zaten bambaşka bir koltukta otururdun. Demem o ki herkes aynı yoldan geçiyor sadece bunun normal olduğunu kabul et ve sabırlı ol. Alışınca daha iyi hissedeceksin. Ben 8 yıldır çalışıyorum hala panikliyorum ama bir farkla: Hiç pes etmeyi düşünmedim.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…