özlediklerimiz..............

ibet

ağır işçi
Kayıtlı Üye
17 Haziran 2008
782
1
296
52
arkadaşlar yaşantımızda nelere özlem duyuyoruz gelin paylaşalım................zamanı geri getiremesekte deşarj olalım........:sm_cool:
 
...........bekarlık günlerimi özledim.....................
...........çantamı alıp çıkmayı özledim.................
...........sorumluluklarımın az olduğu günleri özledim...............
 
......................dedemi........................
...................babaannemi.......................
................umursamaz olduğum günleri..............................
................arkadaşlarımı.............................................
................çalışma hayatımı.......................................
..............kafamın rahat olduğu yılları.................................

özledim ya
:çok üzgünüm:
 
askerdeekiii aşkımla gezdğim sokakları parkları gıttımız mekanları özledim ( hemde çooooooooooook
 
okul günlerimi özledim..
sinav stresini özledim..
dersi kirdigimiz günleri özledim..
arkadaslarimi özledim..
 
daha dün rüyama girdi valla
bahçedeki kiraz ağacina tirmanip dalindan kiraz yemeyi özledim
nişanliyken annemlerin evinde bizi yalniz biraksinlar diye annemin gözlerinin içinebaktiğim günleri..
Okulda siralara vurarak şarki söylemeyi
ama en çok da çocukluğumu....
:çok üzgünüm::çok üzgünüm::çok üzgünüm::çok üzgünüm:
 
sevgilimle ilk tanıştığımız günleri...
arkadaşlarımla yaptığım yaz tatillerini..
ailemle abimle geçirdiğim piknik gezilerini..
 
üniversiteyi kazanmanın ve öss stresinden kurtulmuş olmanın mutluluğuyla gamsız geçirdiğim üniversitenin ilk günlerini çok özledim...:sm_cool::icecream:

Bir de nişanlımla ilk tanıştığımız zamanlardaki aşk sarhoşluğunu..:asigim:
 
Hayatımda kimsenin olmadığı günleri,
hesap vermediğim günleri,
halkoyunlarında cirit attığım üniversite şenliklerini,
canımın istediğini yaptığım günleri...
İstediğim insanla istediğim kadar istediğim gibi vakit geçirdiğim günleri...
benneyaptımki
:çok üzgünüm:
 
ben çocukluğumda ki o güzel günlerimi özledim
bekarlık günlerimi
kaybettiğm babaannemi iki dedemi çok özledim hemde çoksenağlama
evimizin önünden gecen kanalda yüzmeyi özledim
bisikletimle dolaşmayı özledim
tabi o zamanlar(bekarken) köydeki arkadaşlarımla düğünlere gitmeyi özledim
geride bıraktığım o güzel anılarımı özledim
 
ılk once askım dedıgım ınsanı coook ama cook ozledım...(belkı ımkansız ve sacma ama)
mutlu oldugum sorunlarımın olmadıgı cocukluk yıllarımı oyun oynadıgım gunlerı ozledım
okul hayatımı ozledım
ozlemek guzel ama zor
 
kaybettiğim canım kardeşimi özlem kelimesi yetersiz hasretim ona
çocuklugumu
kafama göre gezmeyi
kısacası geçmişi
şuandaki ablamı deilde geçmişte olan ablamı
aslında o kadar çokki hangisini yazayım
 

aynen
aynen
aynen
senağlamasenağlamasenağlama
 
On yıl öncesine dair herşeyi özledim.... Sorumluluktan uzak olmayı... Dertsiz tasasız olmayı... Saatlerce sahaflarda kitapların arasında dolaşmayı... sonra çınarın altında çay içmeyi....geleceğe dair kurduğum pembe hayallerimi... umutlarımı... daha pek çok şeyi...

kısaca, çocukluğumu ve gençliğime dair herşeyi.... özledim!!

O günleri bir daha hiç yaşayamayacağımı bilmekse acı veriyor....
 
Sorumluluğumun sadece ders çalışmak olduğu günleri
Eski arkadaşlarımı
Sahur sofrasını annemin hazırlayıp bizi uyandırmasınıkaydirigubbakcemile3
Yatılı okul günlerimi
offf ben evlenmeden önceki zamanlarımı özledim yaa:delphin
:
 
Sahur sofrasını annemin hazırlayıp bizi uyandırmasınıkaydirigubbakcemile3
offf ben evlenmeden önceki zamanlarımı özledim yaa:delphin
:

he ya bende aynen
annem sahurda bizi okşayarak kaldırmasını
babamın kalktınızmı kızım demesini senağlama
kısacası ailemle yaşadığım o güzellikleri özledimsenağlama
 
Sanırım herkeste aynı dert var ha...
Ben de özledim ve ağladım bugün çok genç yaşta kanserden ölen canım dayıcığımı,,
Sahurda annemin misler gibi kokan kahvaltısı ile bizleri uyandırmasını,
Üniversitede geceleri ders çalışırdık çalışmasına ama delicesine gırgır ile sabahlamayı,
Bir deli gibi sadece yarım saatte karar verip sadece sırt çantamı alıp sevdiğimin(şimdi kocacığım) yanına sürpriz şekilde gelmeyi ve 5 dk kada olsa istasyonda birer bardak çay içmeyi,
Ve beni tekrar yolcu ederken trene binip el sallayıp sonrada telefon çekmeyince ağlamayı,
yağmur yağarken bir deste çorap alıp o yağmurda sırılsıklam dolaşıp arasıra çoraplamızı değiştirmeyi,
Aslında o kadar çok şey var ki özlediğim....
 
İstanbul'un 20 yıl önceki halini...
Her yer belediyeler tarafından büfe-çay bahçelerine kiralanmadan önceki banklarda oturulan, termostan çay içilip, çantadan çıkan börekleri mideye indirmeyi...
Yerlerine koca koca apartman dikilmeden önce sokakları dolduran eski 2 katlı evleri, cumbaları...
1. katta otururken bile gece balkon kapısını hiç tereddüt etmeden açık bırakabildiğimiz günleri...
Pazara gittiğimizde, kimsenin cüzdanımızı çalacağını aklımıza getirmediğimiz, çünkü öyle şeylerin olmadığı günleri...
Sokaklardaki çeşmelerden su içilen günleri...
Sokakta oynayıp dizlerim çürükler içinde eve geldiğim günleri...
Babamın işten gelişini camda bekleyip, ona kapıyı açmanın gururunu hissettiğim ve onun yüzündeki gülümsemeyle mutlu olduğum günleri...
evde türlü hınzırlıkları, hain planları el birliğiyle gerçekleştirdiğimiz çocukluğumdaki kardeşimi...
hayatın acı gerçeklerinden habersiz olduğum zamanları...
sokakta top koşturmayı...
çıkar düşüncesi olmayan arkadaşlıkları...
...
 
Temmuz 2007 den önceki halimi özledim... benneyaptımki O acaip insanla tanışmadan önceki huzurlu günlerimi özledim... senağlama Offff zaman şöyle bi sene geriye gitse olmaz mı? :çok üzgünüm:
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…