Panik atak anksiyete Allah rızası için yardım

Allah yardımcınız olsun.. yıllardır bitmedi bitmiyo yaşamayan asla bilemez.insan ancak yaşayan biriyle konusunca güvende hissediyo ben öyleyim şahsen ne zaman gelse gelmekte olan soluğu burda alıyorum
Amin inşallah bende öyleyim daha iyi hissettiğim için de yazıyorum daha çok
 
Kızlar bana da bir akıl verin lütfen ben de yeni doğum yaptım daha lohusayım kendimi bu fikirlerden alıkoyamıyorum artık eşim yanımda değil ben annemlerin yanına geldim doğum için bebeğim küvezde e bir de üstüne riskli olunca gebeliğim çok zor oldu benim için ben de sürekli kendimi dinliyorum sürekli sol kolda bir ağrı oluyor serçe ve yüzük parmağımda uyuşma oldu (kalple ilgili değil) acile gittim geçen gün doktor fıtık olabilir bir cerraha git çünkü anlattıkların onunla ilgili dedi ama ben hep en kötüsünü düşünüyorum ailemde üzülüyor gözümün içine bakıyorlar bilmiyorum bu halde psikyatriye gitsem ilaçda alamam galiba ne olur cevap verinn bu arada bugün beyin cerrahına gidicem
 
Çok zor bi süreç üstelik yeni doğum yapmışsınız ilaç kullanmak bi nevi rahatlatıyor ama kafa da bitiyor herşey şu 2 ay da gitmedim doktor kalmadı rabbim yardımcın olsun
 
Psikiyatri+terapi… Eğer yenmek istiyorsanız bu illeti bunlar şart. Allah korusun kolunuz kırılsa kimse “Aman abartıyorsun, herkesin başında var, biraz dirayetli ol, kendini dinleyip durma” demez. Konu ruh sağlığımız olunca biraz çekingen davranıyoruz halbuki bu da bir hastalık. Lütfen iyi bir doktor bulun ve tedavinizi düzenli bir şekilde sürdürün.
 
Çok korkmuşsun asil problem bu. Ölmeyeceksin durduk yere insan ölmez.. Biraz bu korkulari yaşa beynin normallestirsin bn ilacsiz geçirdim seni en iyi anlayan benim. şuan bırak korkuyu yaşa beynin bunu normallestirince kendiliginden hafifliyor etrafindakileri boş telaslandirma evet soğuk iyi geliyor bu hastaliga özellikle ateş basınca. Midenin canı kaçiyor dogru duzgun yemek yiyemiyorsun surekli beynin meşgul. Ayni şeyleri düsünuyorsun sonra kafandan atmaya calisirken yine ayni döngü. Ateş basmasi titreme telaş terleme adrenalin. Bir muddet bunları yaşarsin şıp diye geçmez zihninin bu durumu hazmetmesi lazim ortada bir bok yok relax duruma gecmesi lazim. Hic gecmeycek yolun sonu bittik vs vs diyorsundur gecicek hafifleyecek şuan bu telkinler işe yaramaz bu durumu yaşayarak atlaticaksin tecrübe gibi bisey malesef
 
Kendimi çok telkin ediyorum ama bazen fiziksel olarak yaşıyorum sersemlik baş dönme korkusu hiç bi şey yokken bunlarıın olması sinir ediyor beni gelmediğim doktor kalmadı beynimin sağ taraf uyuşması geçmiyor bugün mr çekildim korka korka yarın sonuç alacağım ama kafam da neler kuruyorum anlıyosunuzdur ?
 
İlaç kullanıyorum evet insanlar hiç bi zaman anlamıyor herşey kafa da bitiyor diyip duruyorlar ama maalesef ki olmuyor bazen
 
Kesınlıkle izzet güllünün videolarını izle hergun meditasyon yap telkin yap gecıyor
 
Arkadas neymiş şu izzet güllü ya her postun altında izzet güllüyü izle kurtul izzet güllü izzet güllü.
Bu adam antidepresan tedavisini reddeden biri diye duymuştum. Gerekli oldukça kullanılmalı, bilimsel bisey sonuçta ben tek başına yeterli olacağını düşünmüyorum.
 
Yazdığınız cümlelerin hepsini yaşamış biri olarak yazıyorum. Boşu boşuna o kadar çok mr a girdim ki. Baş dönmesi gibi bir gerilme hissi ile başlıyordu. Arkasından kalp çarpıntısı, endişe, bayılacağım korkusu, beynimde ur var korkusu, sara hastası mıyım korkusu daha neler neler. 3 yılımı yedi. Öncelikle boyun fıtığınız var mı? Boyun fıtığı herkeste olabiliyor, yerleşmiş kulunç gibi. Beyine giden damarlara baskı yaptığı için baş dönmesi, gerilme, sersemlik yapıyor. Bu da anksiyeteye sebep oluyor. Zaten panik biriyseniz tamamdır.
Şunu unutmayın, kötü şeyler gümbür gümbür gelir. Siz hastaneye ayakta gidemezsiniz beyninizde bir şey olsa. Bana bunu gittiğim prof. nörolog söylemişti. Ondan sonra hiç mr çektirmedim. Kuzenim de beyin tümörü çıktı, hastaneye o kadar zor götürebildik ki o an anladım. Ay beynimde bir şey var sanırım gideyim de mr çektireyim gibi bir şey değilmiş meğer. Velev ki öyle, kuzenim ameliyat oldu iyileşti, çalışıyor, hiç atlatmamış gibi devam ediyor. Biz de boşuna panik. :)
Şöyle söyleyim hiç bir zaman bayılmadınız ve bayılmayacaksınız. Boyun fıtığım geçtiğinde bile yine başım sersemliyordu amaan tansiyon diyip geçiştirdim. Tabi bu 5 yıl önceydi. Yıllarca psikiyatriye gittim, ilaç kullandım. Çok şükür 2 yıldır ilaç almıyorum. Kendimi dinlemiyorum. İnsanız tansiyon düşer, fıtık vardır beyine baskı yapar. Birazdan geçecek, zaten hep geçiyor, bayılmıyorum ve hastalık çıkmayacak diyin kendinize :)
 
 
doğumdan sonra yaşadığın zorlu durumlar bilinçaltında ki bir durumu tetiklemiş olabilir. Öncelikle bu korkunun sebebine bir bakabilirsin bu anlamda olumlamalar, meditasyonlar yapabilirsin, rahatlatıcı müzikler dinleyebilirsin. Bunların bir rahatlatması olmazsa bilinçaltı teknikleriyle bir yardım alabilirsin regresyon gibi.. Doğum sonrası böyle durumlar olabilir bunun geçeceğini sürekli olarak kendine hatırlat ve gözünü kapatıp güzel şeyler seni mutlu eden şeyleri düşün bu da iyi gelecektir..
 
Çok teşekkür ederim zaten hep kızımı düşünüyorum sadece onunla güzel günleri o yüzden bu kadar kötü oluyorum galiba bilmiyorum daralıyorum yalvar yakar ağlıyorum Rabbim büyük diyorum iki üç gündür sol göğsümü de iniyor ağrı dayanmadım genel cerahiden randevu aldım bu arada kesinlikle psikyatriye gidicem yapamıyorum çünkü
 
Kendinize meşale bulun evde durdukça daha çok kurarsınız. Boş kalmayın. Bende baya mücadele verdim atlattım. Tani yine gelmeyeceği garantisi yok. Şu an bende evdeyim bebek büyüyünce iş hayatına giricem. Evde boş boş durmak insana yaramıyor tek söyleyebileceğim bu. İnsanlarla iletişim içinde olun.
 
Anksiyetenin en doruk noktasında oluyor beyin uyuşması, benimde olmuştu o kadar illet bir şey ki insanlara da anlatamazsın, yaşamayan tahmin bile edemez bu durumu. Ben ilaç ile son verebildim bunlara o dönem, hatta 6 yıl hiç tekrarlamadı. İlaç kullanıyor musunuz?
 
Evet ilaç kullanıyorum 2 aydır 15 mg Şuanlık daha iyim mr çekildim içim rahatladı anlık geliyor ama bazen
 
Bendede hamile iken elazığda deprem olmuştu, rüyalarımda enkazda ya biz kalıyorduk yada birini kurtarmaya çalışıp ağlayarak, nefesim kesilerek uyanıyordum, iki sene kapı ziline bile nefesim kesilirdi ani bi seste ayaklarım boşalırdı. Çok zordu. Sürekli ölümü düşünüp hayattan soğumuş yemek yemezdim. İnanırmısınız bir kere kıyafetlerimi katlarken acaba ölürken üstümde bunlardan biri olacak mı diye düşünmüştüm.
Ama atlattım tek çare muhabbet edecek ve akıl verecek biri.
Birde ölümün önüne geçemeyecek olmamız. Bunu biz engelleyemeyiz, zaten sonumuz o, kaçış yok o halde o zamana kadar neden mutsuz olap zamanımı heba edeyim.
Etamime başladım goblen yapıyordum o zaman, cok sakinleştiriyor,düşüncelerimi bastırıyordu.
Düşüncelerimiz hücrelerimizi yönlendiriyor sürekli beynimde bişey var diye diye kendini odaklamayın lütfen. Geçmiş olsun
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…