Yavaş yavaş bırakmaya çalışın dr kontrolünde ve bu aşamada en önemli şey tekrar edecek düşüncesinden sıyrılabilmek ben 21 günlük uygulama yaptım kendime 21 gün boyunca aynanın karşısına geçip 5 dk sürekli ben çok iyiyim huzurluyum sağlıklıyım diye tekrar ettim ve gerçekten beyne etki ettiğini gördüm 21 gün boyunca bişeyi sürekli tekrar ettiğimizde 21. Ci gün beyin onu otomatikmen kabulleniyormuş denemeni tavsiye ederim zaten bu hastalığı besleyende düşüncelerimiz malesef...Öncelikle iyi dilekleriniz için çok teşekkür ederim.kesinlikle çok haklısınız ilaç bağımlılığı maalesef yanlış.Çok dua ederim önce Allah ıma sığınırım, ancak ilerlemesinden korktuğum için ilaca devam ediyorum.Çok kötü duygular atak lar yaşattığı için bu hastalık geçmişimde baş eder miyim evet ...Nitekim gücüm yok .Tekrar yüzleşmeye...
Amin canım çok sağol.ben eşimin yaptığı bi şaka yüzünden böyle oldum.daha doğrusu eşek şakası.beni korkuttu bende eşimi görünmez varlık sandım aklım çıktı.şimdi eşimden çok korkuyorum.18 gündür ilaç kullanıyorum ama geçmediEvet canım haklısın terapi ücretleri insanı çaresiz bırakıyor çoğu zaman ama sana şunu söyleyebilirim bu hastalığın en büyük oyunlarından biride bu delireceğinden kontrolünü kaybedeceğinden korkuyor insan kesinlikle ne delirtir ne öldürür öncelikle bunu tekrarla kendine evet panik atak kötü yaşayana çok zor bi hastalık ama ne öldürür be delirtir ve tüm araştırmalarında sonuç olarak söylenen tedavisi mümkün olan bi hastalık İnşallah Rabbim hepimize onunla başedecek gücü versin o kitaplarında etkisi olur canın oku
Acil şifalar diliyorum
cnm asla delirmek gibi bişey yok merak etme.ben bursada oturuyorum 80 tl ve gayet de memnumumCanım çok pahalı terapiler şuan o kadar durumum yokdoktorda ilaçla geçebilecek düzeyde hastalığın dedi.tabi terapi alsam daha çabuk iyileşebilirim.yarın terapi kitabı alcam okuyup rahatlarım belki.inşallah delirmeden ölürüm tek duam bu
insan dünyada bir tek kendi başına gelmiş gibi çaresiz hissediyor,tedavilerin işe yaramayacağını düşünüyor.korkuyor,korkmaktan bile korkar hale geliyor....özellikle korktuğumuz olaylara tanık olmak ya da duymak panik atağımızı tetikliyor...ilacımı 1,5 yıl önce bırakmıştım ocak ayıyla beraber tekrar korkularım başladı.şunu daa belirtmek istiyorum ilkokuldayken başlayan bu korkum ilaçsız ve öğretmenimin sayesinde düzelmişti.9 yaşımdaydım sanırım o zaman.daha sonra 10 yıl kadar bir süre sonra tekrar bu korkumu yaşadım ki bu da babamın hasta olması ve üniversite sınavına hazırlanma dönemime denk gelmişti.bu sefer psikiyatriye gittim.ilaç kullandım 3 ay kadar ve de bir dostumun sayesinde atlattım.ve tekrar 10 yıl sonra tekrar kendini hatırlattı.bu seferde aylar öncesinden babam kansere yakalanmıştı,alışık olduğum düzen değişmişti.ameliyat falan derken bir şey yoktu sonrasında birden yine başladı.ağlıyordum gizli gizli.tüm bunların üstüne köpeğim hasta oldu.ona bakayım derken unuttum ama ilacıma devam ediyordum.erkek arkadaşımda destekti.sonra köpeğim öldü hemen bir kedi sahibi oldum,onu da kaybettim.8 yıllık sevgilimin beni aldattığını öğrendim ayrıldım.değişik bir iki yıl geçirdim işimi bıraktım çevrem değişti ,ilacımı bıraktım falan.ama 2 yıl boyunca hep tetikte beklediğini biliyordum bunun geçiştirdim.en sonunda tam olarak bu ocak ayında kendini gösterdi.şimdi açıkcası mutlu olduğum anlarda zorlanmasamda evin içine girince sıkıntı basıyor ailemi tersliyorum çok üstüme geldiklerinde falan.yani bu hastalıkların sürekli olduğunu düşünmemek lazım.9 yaşımda yaşadım tam 10 yıl sonra 19 yaşımda,sonra yine 10 yıl sonra 29 yaşımda yaşadım.ve bunlar en fazla 2,3 ay sürdü.ama en son olan yani 29 yaşımda başlayan 2 yıl kadar yaşadığım bu sorunlar yüzünden tam olarak kapanmamıştı şuan 31 yaşındayım ve tekrar kendini gösterdi.sebebini şu olarak tahmin ediyorum,kendimi yetersiz görme hem fiziki olarak hem manevi olarak,şuan işsiz olmam,evdeki hastalık muhabbetleri,kaybetme korkusu,ölüm korkusu,hata yapma ve başarısızlık korkusu vb.Benim anlayamadığım son zamanlarda konuşmamı bile etkiliyo...özgüven eksikliğindende kaynaklanıyo sanırım kelimeleri biraraya getiremiyorum hep yanlış bişey yapıcakmışım yada yanlış bişey söylücekmişim gibi geliyo kendimi kasıyorum.kastıkça terlemeye başlıyorum başımdan aşağı kaynar sular dökülüyo sanki.benim panik atağım özgüvensizlikten kendimi değersiz hissetmekten kaynaklanıyor...kalabalık biyere girdiğimde nefesimi tuttuğumu farkediyorum çoğu zaman ve kontrol etmeye çalıştıkça nefesimi başım dönüyor ve panik oluyorum oan oturduğum yerden kalkıp tuvalete gidiyorum sakinleşmeye çalışıyorum.hep bayılacakmışım gibi geliyo.aslında insanlarla konuşmayı çok seviyorum gezmeyi alışveriş yapmayı...ama bu hastalık yüzünden daha çok evde vakit geçiriyorum zorluyorum kendimi aklımdan çıkarmaya çalışıyorum ama olmuyor...daha çok düşünüyorum zorladıkça.cymbalta 60 mg içiyorum bide xanax verdi doktor ama zorunda olmadıkça çok kötü olmadıkça xanax ı içmiyorum.son zamanlarda ilaçtan dolayı birazdaha iyiyim ama yanımda taşıyorum xanax ı insan içinde bayılırım diye ödümkopuyor içmesemde çantamda muhakkak bulunduruyorum.çok sıkıldım artık bu durumdan...çocukta istiyorum çok daha önce paxil içiyordum hamile kaldım aldırmak zorunda kaldım psikiyatristm kesinlikle aldır paxil riskli grupta dedi...6 haftalık hamileliğimde hiç panik atak olmadım ilacı hamileliğimi öğrenir öğrenmez bırakmama rağmen..ama sonrasında yine başladı endişelerim normal ilaç içmeyip xanax ı yanmda bulundurmama rağmen xanax ı içmeden yapamadım dışarı çıktığımda...tekrar paxilde içmek istemedim korktum.bilmiyorum neyapıcağımı...kendim gibi birilerinin olduğunu okudukça kendimi güvende hissediyorum.
Merhaba şu anda 23 haftalık hamileyim hamileliğin 12.haftasında gece uykumdan uyandım ve bir nefes alamama, kalp çarpıntısı ölüyorum sandım hemen acile gittik ekg çekildi şekerli su takviyesi yapıldı o biraz rahatlattı gibi geldi eve dönerken arabaya bindiğimde hastaneden çok uzaklaşmadan bana tekrar çarpıntı geldi tekrar hastaneye o gece sabaha kadar hastane de geçti doktoruma gittim kardiyolojiye yönlendirdi onda bir sıkıntı çıkmadı ondan sonra boğazım kurumaya başladı kbb ye o da bişey bulamadı psikoloğa gittim ilaç kullanmam gerektiğini söyledi hamileyken nasıl kullanabilirim ki sabahlara kadar uyuyamadım ölüm korkusu boğulma acaba bu bir panik atak mı hamilelikten mi? Biraz uzun oldu ama size anlatamam çok zor bir dönem geçiriyorum nasıl olacak bu yardımcı olur Musunuz? Benim durumum da olan var mı?Ben kızım hastalandığında çok kötü oluyorum. Hatta ateşini düşüremediğim zamanlarda panik atakta yaşanan tüm belirtileri yaşıyorum. Allahtan rahatsızlığımız bittikten sonra düzeliyorum. Bu kışı kötü geçirdik, inşallah böyle devam etmez yoksa kızımın hastalıklarında kesin panik atak olacağım.
teşekkürler :) bu video ne ile ilgili yani bir teknik mi anlatılıyor?arkadaşlar youtubede psikolog izzet güllünün videoları var ben çok faydasını gördüm yemin ediyorum, müsait bi zamanda ilgili videolarına baksanız derim.
sevgili arkadaşım ben yıllardır aynı sorunla mücadele ediyorum.taaa üniversitede başladı panik atağım.ecz.fa.3.sınıftan ayrıldım.aynı okulda okuduğum aynı odada uyudum arkadaşlarımı trafik kazasında kaybetmiştim.okulu bıraktım evlendim.ayrıldım.zaman zaman o panik atak hep nüksetti.1 kere girdimi çıkmıyor o hastalık..sana önerim sadece beyine emir vermekle atlatabilirsin.1 gece bende saat 4 de boğuluyordum.çıldırıyorum sandım.reiki uzmanının verdiği 1 fikir aklıma geldi.mantık yürüttüm.hani derler yaa;1 şeyi 40 kere söylersen olur.işte böyle bişey..aslında sadece şartlanmayla ilgili.beyini şartlandıracaksın iyi olduğuna..neyse yatağın içine oturdum.sağ elini kalbinin üzerine koy.gözlerini kapa..ve dilinin döndüğünce yorulana kadar...'''iyiyim,sağlıklıyım,mutluyum,eksiklerimle kendimi seviyor ve onaylıyorum''dedim..inan bilmyorum kaç kez söyledim..ama durduğumda kuş gibi rahat ve huzurluydum.sende aynı şeyi yap..bana faydası oldu..birde louse hay-nuray sayar kitaplarını oku..hepsi kabullenme ile ilgili.senin yaşadığın problemlerin hepsini yaşadım..yalnız değilsin.üstelik o kadar sorumluluğum varki,psikoloğa gittim,en ağır depresyon ilaçlarını aldım..her şeyin çözümü kafada..şimdi kötü hissettiğimde en fazla ölürüm..belki o kadar korkunç değil.bilmediğim şeyden korkmuyorum diyorum..sende aynısını yap..geçmiş olsunMerhaba,
Bundan yaklaşık 3 yıll evvel annemi kollarımda kaybettim.Kanserdi. Çok savaştık çok mücadele ettik olmadı,kurtaramadık.Hayatım , bakış açım onun gidişiyle değişti.Dönem dönem umursamaz dönem dönem çok ince düşünen biri oldum.Fakat acımı doya doya yaşayamadım.Beni güçlü kararlı bilirdi aileden herkez.Ben sapasağlam görünmeliydimki onlar benden güç alsın toparlasın Ama olan bana oldu.Farketmeden hemde.Acımı yaşayamadım.Herhangi bi üzüntü durumunda ve beni bayağı üzen bir şeyse bu
resmen kriz yaşıyom daralıyorum, nefesim kesiliyor, ölüm korkusu başlıyor, bazende titriyorum ve korkunç üşüyorum.Kendimi boğalacak gibi hissedip üzerimdekiler parçalamk istiyorumElbisenin tenime dokunuşuna bile katlanamayım kendimi cama atıyom.Hava nekadar soğuk olursa olsun 10-20 dk arası nefes alamya çalışıyorum.ASTIMMI acep bu dedim.Doktora gitmedim.Sevmem gitmeyi.Çok samimi birkaç doktor arkadaşım var onlara sordum.Acını yaşayamadın çok sarsıldın dediler.Tedavi öneriyorlar elbet ama nedense hala gitmiyorum.Bu konuda paylaşımları ve çözümleri olan arkadaşlar varmı... Yazın lütfen...
ocak başından beri bir iyi bir kötüyüm...neden böyle oldu bilmiyorum.kesin altında birikmişler vardır. bugünlerde kendimden çok yoruldum..bugün resmen panikten acile gittim ve hiç bir şeyim olmadığı söylendi. ve kendime çok kızdım çok. panik yaşarken genellikle kendime hakim olurdum.niye acile gittim ki diye kendime çok kızdım. fiziksel olarak bir sebebim vardı ama sonu felaketle sonuçlanır mı korkusundan evde duramadım.ve acile gidip gösterdim.bunda bir şey yok denildi ve eve geldim.şuan bile kontrol ediyorum kendimi.rahat olmak istiyorum ya.inanın çok yoruldum neredeyse 2 aydır.aşırı kaygılanma durumum var ve bundan kurtulmak istiyorumKonu çok uzun uzun konuışulmuş hepsini okuyamadım ama şimdi nasılsınız? Düzelebildiniz mi..?
Arkadaslar merhaba ben de birkac gunudr venegis xr 37.5 mg ilaca basladim. Kalp carpintim gecmek bilmiyordu artik. Ders calisamaz olmustum . simdi de ilacin yan etkilerinden ve derslerde olumsuz etkilemesinden korkuyorum. Kpss ye hazirlaniyorum iyi gidiyordum ki son bir aydir cöplük gibi yasar oldum.
Sizce ise yarar mi bu ilac internette hep olumsuz seyler okudum moralim cok bozuk
ocak başından beri bir iyi bir kötüyüm...neden böyle oldu bilmiyorum.kesin altında birikmişler vardır. bugünlerde kendimden çok yoruldum..bugün resmen panikten acile gittim ve hiç bir şeyim olmadığı söylendi. ve kendime çok kızdım çok. panik yaşarken genellikle kendime hakim olurdum.niye acile gittim ki diye kendime çok kızdım. fiziksel olarak bir sebebim vardı ama sonu felaketle sonuçlanır mı korkusundan evde duramadım.ve acile gidip gösterdim.bunda bir şey yok denildi ve eve geldim.şuan bile kontrol ediyorum kendimi.rahat olmak istiyorum ya.inanın çok yoruldum neredeyse 2 aydır.aşırı kaygılanma durumum var ve bundan kurtulmak istiyorum
hayır ilaç kullanmıyorum,aslında ilaç kullanmamak için kendimi telkin edici sözler söylüyorum.bol bol dua ediyorum.belki de evleneceğim diyerek stres yapıyorsundur bu normal belki de.Bunlar bende de var ve gerçekten çok yoruldm. Ders çalışamıyorum evlenicem ama içimdeki tüm heyecan gitti sadece kaygı kaldı. İlaç kullanıyor musun
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?