Herkese merhaba,
Siz beni tanımıyorsunuz ama ben hepinizi çok iyi tanıyorum :) Siz burda paylaşım yaparken kah sizinle üzüldüm, kah sevincinize ortak oldum. Bu forumla tanışmadan önce bebek sahibi olmak benim için tam bir hayaldi. Eşime ben sana çocuk yapamam istersen benden ayrılabilirsin bile demişliğim var :) Benim rahatsızlığım çoookk eskilere dayanmakla birlikte son olarak bundan 2 sene önce kürtaj olmak zorunda kalmamla tekrar başladı. Ondan önce yaklaşık 5-6 yıl hiçbir rahatsızlık yaşamadım. Kürtaj sonrası çok ağır bir depresyon sonra anksiyete sonra vs. vs.. Biliyorsunuz bunların hepsi zincirleme birbirine bağlı :) Paxera kullanıyordum 2 yıldır. Ve sonra ben bu forumla karşılaştıktan sonra bana bir cesaret geldi. Yalnız olmadığımı, hamile de olsam yapılabilecek bişeyler olduğunu görüp doktorumla görüşüp ilacın dozunu azaltmaya başlayıp o ay bebek çalışmalarına başladık. Ve ben ilk ay hamile kaldım :) Paxera 10 mg a düşmüştüm. Öğrendiğim gün ilacı kestim, çok şükür çekilme dışında çok büyük sıkıntılar yaşamadım. Şu anda da 9+4 hamileyim :) Dediğim gibi sizleri çok takip ettiğim için bu süreci burda paylaşmak istedim. Özellikle domestikus, melek, sevim.. Hayran kaldım dayanışmanıza. Aynı Melek gibi hamilelik fobim var benim bu arada. Karnımın büyüyecek olması, içinde bebeğin oynayacak olması gözümü korkutuyor ancak burda hiç bunun rahatsız edici olduğunu okumadığım için benimki de sadece bir korku, öyle hissetmeyeceğim ben de sanırım diyorum.
Çok uzun yazdım kusura bakmayın, sadece sizinle paylaşmak istedim. Sizleri okumasaydım asla hamile kalmaya cesaret edemezdim. Ve son olarak; umarım aynı o dönmedeki gibi birbirimize destek oluruz :)
Hoşçakalın