ben kilo alırsam ilerleyen aylarda nefes alamam bel agrısı falan çekerim diye korkuyorum canım. o yüzden yedikçe pişman oluyorum. ilk başlarda tansiyon nedeniyle yemiyordum şimdi de bu korkulardan rahat yiyemiyorum tatlı hamurişi falan. yersem de ölüyorum pişmanlıktan ve psikolojik olarak gerçekten çok etkileniyorum. ben hamilelikte bunları yaşayacağimı tahmin ediyordum hep. arkadaşlarım dogumdan sonra görüceksin zor diyorlar ama ah ben bir dogursam nasıl mutlu olucam esas anlamıyorlar. inşallah sag salim atlatırız canım. arada bir buraya da ugra. dogumdan sonra da ugra mutlaka.
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Panik Atak Yaşayan Hamileler, Hamile adayları...
- Konu Sahibi Editor
- Başlangıç Tarihi
A
arunaaa
M
mvmv
D
domestikus
kızlar gebe değilim ama sizleri okudukça kendimi görüyorum dünden bu yana yazdığınız tüm şeyleri bende düşünüyorum hissediyorum
M
mvmv
gebe kalınca ya karnım şiştikçe nefes alamama korkusu filan :-( bugünde yine yatıyorum bende çünkü yoğun çarpıntım var evde tekim bayılma hissim korkularım var markete çıkmak niyetindeyim eve dönemem elimde olacak 1 kg şeyin kaygısı var çıkmadım şimdi aklımdan tekrar ilaca başlamayı geçirdim psikoloğa başladım ama işe yaramazsa korkusu var çok kötüyüm :-(
Merhaba.
Evet karnın büyüdükçe nefes alamayabilirsin. Evet belin, sırtın ağrır. Benim gibi anlatması zor, eziyetli günler yaşayabilirsin. Ama bir düşün. Neden çekeceksin bunları? Allah'ın izniyle bir can ortaya getirmek için. Sana anne diyecek, sarılıp öpecek, ileride belki sana bakacak bir can için. İnsan diyor ki, eziyetli de olsa çekerim. Düşünsene bu duyguyu yaşamak için uğraşan insanlar var. Gönlünü ferah tut. Önce bi psikiyatra git, yükünü hafiflet, her şey olur hayırlısıyla.
Gecenlerde yolda yürürken ki cok kisa bir mesafeydi birden karnimin sisligini farkettim sonra nefes alamiycam korkusu basladi simdi bayilicam dedim. Sonra psikologumun soyledikleri aklima.geldi. sayi saymaya basladim. 4 dakika da orda olurum dedim ve 4 defa 60 saydim ayni zamanda adimlarim eslik etti. Ve yavas yavas nefes alisim kalbimin atisi normale döndü. Ama iki gun once tekrar yurumem gerekti ayni mesafeyi. Istersem arabayada binerdim ama esimi bosuna bekletmis olurdum. Cok korktum ama ben yurumeliyim yoksa bir daha yuruyemem dedim. Yürümeye basladigimda ilk once kalbim hizli hizli carpmaya basladi . Kendi kendime konusmaya basladim en fazla 100 dur kalbimin atisi dedim bayilsam hastaneye kaldirirlar dedim bunu basaricaksin dedim ( sanki cok buyuk bir basari gibi. Iki adim yol yuruycem sadece ) fazlla surmedi bir kac dakikaya hersey normale dondu. korkularim devam ediyor tabi ama ustune gittikce zamanla biter bellki de.Sen simdi eger markete gitmiyorsan korkularin daha da büyümesin sonra. Biraz ustune gitmeyi denesen korkularinin birsey olmadığını gordukce cesaretin artabilir. Bu arada psikolog ise yaramazmi hic. Ben her gittigimde hafifliyorum. Ama hamilelik kolay gecmiyor maalesef. Ben hamile kalmadan daha iyiydim. Ama hamilelik baska birsey hele benim gibi saglik takintilarin varsa. Bence en azindan su carpinti olayini cozmeye calismalisin hamile kalmadan once. Psikologunla paylas o anlarda ne y apman gerekiyor danis canim.
Amin inşallah
D
domestikus
zaten bunlar için bıraktım ilacı şuan onun için hiç bişisiz bu sıkıntıları çekiyorum ya zaten :-( ama çok zor şimdi böyleysem hamile kalınca nasıl ne yaparım diyede kafayı yicem..geçen hafta ilk gittiğim psikolog böyle sıkıntılıyken biraz daha ertele demişti ikinciside belkide bi bebek iyi gelicek dedi deli olcam sıkıntımda çok :-(
M
mvmv
kaç yaşındasın?
ne güzel daha çok gençsin canım. ben 30 yasındayım :) bana kalırsa kendini biraz daha iyi hissedince çocuk düşünmeye başla. tedavin biraz ilerlesin kendini biraz daha iyi hisset.hamilelikte sorunlar biraz daha artabiliyor.
Hem çok gençsin, hem çok yeni evlisin. Biraz tadını çıkarsana. Zaten sonrasında bebek bütün vaktini alacak. Sende şimdi evliyim o halde bebek yapmalıyım baskısı da vardır. Tabi insan ister erkenden çocuk yapayım, vaktim olsun, 2-3 çocuk yapayım diye. 30 yaşımda evlendim. 33 yaşımda anne oldum. 35 yaşındayım. Bi sürpriz olmazsa başka çocuk yapmaya ne vaktim, ne mecalim var. Acele etme. Hayati bi konu bu. Biraz evliliğinin tadını çıkar. Psikiyatra git ve ruh halini biraz daha iyileştir. Olur her şey sırasıyla.
Bana da gel. Ben de Anadolu yakasındayım. Beykoz'da :) Evet çok tekrarlayan bi durum. Hamileliğe daha iyi başlarsan, sonrasında daha iyi olursun diye dedim. Hemen doktorumu da önereyim. Kadıköy'de muayenehanesi var. Mustafa Ulusoy. Yakın zamanda birine daha önerdim ama sen miydin acaba? :))
ama ilaçla tedavi yeterli değil ki. bende sadece ilaçla tedavi gördüm ilkinde sonra tekrar etti psikologa başladım. eğer gene sadece ilaç kullansaydım gene tekrar ederdi. sen o tedavileri sayma bile canım. bence esas şimdi başladı tedavin. pes etme psikologa devam et. kesinlikle iyi olucaksın iyi bir psikolog seçtiysen.
canim bak 8 bucuk ayligim koca bir basketbol topu yutmus gibiyim.ama nefes problemim yok.bu derece sey yasamama ragmen yok... olabilirdi de çünkü bunu 100 hamileden 80 tanesi yasiyor ve nefeslerini alarak dogurdular.korkma bundan inan sislik korktuğun kadar kötü bisey degil.bende heran bisey olacakmis gibi icimde bir titreme kalbim pır pırrrrr.... offff offfff
biraz pahalı
Tahmin ediyim 240 civarlarında filan dimi çünkü geçen hafta kadıköy göztepede gittiğim ilk psikologda emdr yapabilen işinde uzman iyi bi doktordu ama pahalı olduğu için tercih etmedim bide bana taa avrupa yakasından uzakta kaldı..bide her hafta görmek istedi şuan zor o ücreti vermem
D
domestikus
şimdi evime yakın özel bi hastanenin psikoloğuna gidiyorum bakalım hayırlısı doktor yeni mezun işinde 5-6 senelik genç bi bayan sizce ne yapmalıyiz
M
mvmv
Benzer Konular
