Selam arkadaşlar, bende nişanlımla tanışmadan önce özgür çalışan arkadaşlarıyla gezen tozan ailesiyle vakit geçirmekten hoşlanan mutlu biriydim ,sorunlarım yok muydu tabiki de vardı işimi sevmeyerek yapıyorum başka iş bulamıcağım içinde ayrılamıyorum,aşk a kapılarımı kapattım aman aman kimseyi istemem bana yaşadıklarım yetti derken, sen misin öyle diyen der gibi sanki kader aldı beni bu adama aşık etti başta herşey çok güzeldi iyi ki karşıma çıkmış dedim hayatım daha da güzelleşti dedim ,dedim de dedim kendi kendime nazar mı ettim ne oldu bilmiyorum aileler tanışıp anlaştıkça bizim aramız bozulmaya başladı o güzel kalpli insan gitti beni ailemi sürekli eleştiren bi adam geldi,ailelerimiz birbiriyle anlaşıyor benim annem babam maddi olarak bişey istemeyen kızımız mutlu olsun ,bize damat değil oğlumuz olsun diyen insanlar o yüzden biz ne kadar iyi olursak onlarda kızımıza iyi davranır bilincindeler ama nişanlım hiç bir hazırlık sürecinde söylediklerime kulak asmadı en ufak şeyleri bile annesiyle karar verdi onun annesi ne derse o oldu, evlenen ben olduğum halde eltimi ön plana alıp onlara göre hareket ettiler, mobilya bakmaya bile 10 kişi gittik iç çamaşır gelinlik vs. onları katmıyorum bile bana ne alındıysa ona da alındı ikiz gibi olduk en sevmediğim şeyleri yaşattılar bende bunları kah söyledim umursamadılar ben kıskanıyo oldum,sustum içime attım kafayı yedim nişanlım sürekli bir yarış peşinde bir akşam benim ailemle otursak ertesi akşam mutlaka onun ailesine gitmek zorundayız,başka akşam olamaz böyle böyle belki de bir çoğunuzun amaaaan bunlara mı takıyosun dediğiniz şeyler yaşarken öyle olmuyor mobilyanın eşyanın koyulcağı yeri bile ben varken annesine soran biri annesi de herşeyin içinde olmaya meraklı ama siz bilirsiniz havalarında bir kadın başta herkes çok iyiydi ama şimdi gerçek yüzlerini ortaya çıkardılar,güleryüzlü oldum diye arkamdan yaranmaya çalışıyo dediler ,sustum diye bizi beğenmiyo mu dediler ,dediler de dediler eltim desen sürekli bir yarış halinde ne alırsam alır ne giyersem giyer nereye gidersem oraya gider,söylediğim hayallerimi bile imkanı var diye kendi yapıp kendi fikriymiş gibi ortaya sunar artık anlatmıyorum da ,ama içime atmaktan aileme belli etmemekten sinir hastası oldum yazı yazarken ellerim titriyo mide spazmı geçiriyorum kendime bakmayı bıraktım bişeylerde üste çıkmaya çalışsam da mağdur u oynıcak insanlar o yüzden bi kelime etsem haklıyken haksız olurum daha evlenmeden bezdim ,senelerce böyle giderse ne yapıcam bilmiyorum ,dişli olsam aileye sonradan katılan olarak zaten dışlıyolar iyice laf veririm bunu da yapmak istemiyorum, buraya sadece yazmak istedim ALLAHtan başka derdimi açabilceğim güvenilir bi dostum yok burda da beni tanımayan insanlara daha rahat anlatabilceğim için yazdım vaktinizi çaldım hakkınızı helal edin