Fazla içlerine girmemeye çalış. Nişanlına da bir şey deme. Kendi tavrını kendin koy. Sürekli şikayet eden biri konumuna düşersin yoksa. Ruh sağlığını korumak istiyorsan uzak dur hepsinden.
Sert davransan aileye geldi biz iyiydik huzur kaçırdı olur emin ol , ya en basiti evlerine tanışmaya ailecek gittiğimizde bulaşıkları su dan geçirdim yardım ettim diye kendimi göstermeye çalışıyo oldum bunu da kuzeni kendinden örnek vererek laf soktu, misafirim dedim sustum kendimce sen böyle yapmazsın o zaman dedim,evime gelirler başka laf sokmaya çalışırlar evime misafir gelmiş hatır gönül derim annem babam için yine susarım ama gına geldi gerçekten ,seni yalnız bırakmıcam sana ayıp yapılıyosa cevabını ver diyen nişanlım gitti yerine başka biri geldi,ne zaman onların topluluğuna girsek akşamına kavga ederiz ne zaman sosyal medyada fotoğraf paylaşsam ertesi gün kavga ederiz tesadüf mü bunlar korkuyorum insanlardan kendi kendimden bile
Evet ben tahammül edemediğim dönemde eşimle ayrılma sürecine girdim. Eşimden de kaynaklı sebepler vardı. 15 günlük bir ayrılma süreci yaşadık.Kendisi çok pişman oldu ve barıştık. Şuanda aynı durumları yaşasam yine hiç düşünmeden ayrılırım. Çünkü artık farkına vardım sen kendine değer vermezsen kimse vermiyor. İlk önce kendimize saygımız olmalı ilk önce kendini düşünmeli insan ama çok fedakarlık yaptım evliliğimiz çok yaptım hem de karşılığını aldım çok şükür kadir kıymet bilenleri denk getirsin Allah tüm isteyenlere yaşadıklarım için üzgün müyüm hayır benim gerçek bir ben olmam yolunda bana artı katan olaylardı. Belki onları yaşamasaydım hoşgörü, fedakarlık, empati ve daha bir sürü kavramın gerçek değerini öğreneneyecektim. Hayat bir mücadele herkes birşeylerle mücadele ediyor. Benim de bu şekilde oldu. Ama çok şey öğrendim bu sayede birçok güzel insanla tanıştım. Kitap okumaya daha çok değer verdim. Kimliğime zarar verebilecek karakterime zarar verebilecek insanları çok daha kolay hayatımdan çıkarmayı öğrendim. Ben asıl ben oldum açıkçası
Nasıl girmiyim hep içiçeler sürekli çağrıyolar nişanlımda gitmek istiyor artık sensiz bir ortama girmek istemiyorum diyip duruyor, eltimde psikolojik tedavi görüyor pek anlatmadı ama evlilikte yaşadığı sorunlardan dolayı onun gibi olmaktan korkuyorum
Derler insanlar sürekli bir şeyler derler. Kendi yapamadıklarını sen yaptığın için belki, belki seni kıskandıkları için. Bu insanlar hiç susmayacak. Biz onları takmamayı öğreneceğiz. Terapiye gitmeme bir sebep de budur.
Yapamadım yok yapmalısın.
Çevremde hiç arkadaşım kalmadı ,olanlar ya uzakta ya evli çalışıyo kimseyi pat diye arayıp da dert yanamıyosun ailemi de üzmek istemiyorum ama onlarda çoğu şeyin farkında seni üzmüyo dimi diyip duruyorlar herşey yolundaymış gibi davranıyorum
Canım bak sen de git eşlik et baktın senin benliğine saygısızca davranışlar olur laf sokma gibi durumlar olur nişanlına gerekçeni bildirirsin bir daha da gitmezsin en azından sen benimle gelmedin diyemez
Niloya artık o kadar korkuyorum ki her şeyden. Birine bir derdimi anlatırken bile ağlamak geliyor içimden. İyice içime kapandım
Eltin örnek olsun sana. Keyiften görmüyordur o psikolojik tedaviyi.
bende insanlardan o kadar korkuyorum ki sırrımı verdiğime acaba ilerde bana kötü döner mi ,acaba şuan benim üzüntümden memnun mu oluyo diye insanlara güvenim kalmadı
Belli canım yüreği güzel bir insansın. Allah hepimizi iyi insanlarla karşılaştırsın
İllaki arkadaşın olmasına gerek yok inan en yakın arkadaşıma boşanma sürecinde çok destek verdim. Birgün derdimi anlattım sonra kızım yanlışlıkla aradı aman Allahım tlfnu meşgule attı sonra da ne oldu canım kusura bakma açamadım deyip geri dönüş sağlamadı. Geçen Ramazan kandilde bana kandil msjı attı sanki hiçbir şey olmamış gibi bundan sonra beni bayram msjı dahi olsa rahatsız etmemesini dile getirdim. Meğerse hanımefendinin yine dertleri varmış bana anlatacakmış. İyiyken neredeydin deyip sildim arkadaşlığımı sonlandırdım. Yani demem o ki arkadaş da olsa dert dinleyen yok evet psikoterapistim dinliyor. Belli bi miktar veriyorum ve aylık gidip dertlerimi anlatıyorum.
Ben de aynı durumu yaşıyorum. Ve kimseye artık anlatmıyorum. Tek anlattığım terapistim çok şükür ki beni anlıyor. Yalnız olup kitaplarla olmak çıkar sağlayacak insanlarla birlikte olmaktan çok çok çok daha güzel
Valla ben insanlara yakınlarıma yani derdimi sıkıntımı söylemem. Sıkıntım geçer ama onlar unutmaz. Bir şekilde çıkar karşıma. Bazıları da karşısındakilerin mutsuzluğundan mutlu olur. Ama varsa güvenilir dostların o zaman paylaşıp rahatla. Sustukça daha kötü oluyor insan.
Seni çok iyi anlıyorum o yüzden kimseye anlatma ve terapistine anlat onlar insanı anlıyor. Seni tanımaya başladıkça sana daha çok verim sağlayacak emin ol.
Aynen öyle , ama onun bana önayak olup destek olcağı yerde köstek olması da cabası hiç bişey olma iyi olamayosan nötr kal neden kötülük neden kıskançlık ve laf sokma ,ben bunlara alışık olmadığım için o an bi laf bulup da söyleyemiyorum ama gece yattığımda bir bir aklıma geliyo kendime sinir oluyorum bilmiyorum artık ben yaşadım o da yaşasın mı diyor ama bizim nişanlımla aramızın bozuk olmasından zevk alıyor bunu gördüm onlar bana bişey alırken ben ezilip büzülüp defalarca teşekkür ediyorum insanlar diyo ki onu da aldır bunu da aldır ben ailemden böyle görmedim tok gözlü büyüdük her istediğimiz oldu çünkü ben nişanlıma kendi cebimde para yoksa ona güvenip de bi çay içelim yok oraya buraya gidelim diyen insan bile değilim herkesi herşeyi düşünürken kimsenin beni umursamamasını anlamıyorum,akrabalarından birinin uzatmalı sevgilisi var kız bayağa ailenin içinde beni o kadar bile saymıyolar
En iyisi de bu sanırım
Kendi kötü şeyler yaşadı senin de yaşamanı istiyor. Düşündüğü yanlış tabiki ama onu da anlıyorum. Mutlu olsaydı böyle düşünmezdi.
İnşAllah öyle olur canım. Bir sonraki randevumu iple çekiyorum. Gelecek seans atak anında ne yapmam gerektiğini söyleyecekmiş. İnşallah yararlı bir şey önerir. Yoksa çok acı çekiyorum