Benim kv nezaman canımı sıkan bir şey yapsa, hoop çıkarıyor parayı "evinizin şurasını yaptırın" yada "torunuma şunu alın" gibi laflarla hatasını örtmeye kalkıyor. Ne zaman benim asla kabul etmem dediğim bir şeyi yaptırmaya niyetlense öncesinden hoop çıkarıyor parayı. Sonra da "bak görüyon mu, ben o kadar yardım ediyorum da bir işimi görmüyor" diye lafını ediyor. Kardeşim ben onun üç kuruşuna muhtaç değilim, vermesin, benden uzak öte dünyaya yakın olsun başka bir dileğim yok. Ama yok illaki veriyor ki bizi kendine borçlu yapacak. Eşime kızıyorum o da almıyor zaten, sonra eve gelince bir bakıyorum cebimize sokulmuş, çantamıza atılmış. Bi de yok mu şu eş dostun "ne güzel işte, benim kvnin tek çöpü yok evimde. sen seninkinin kıymetini bil" diyenler. İçi seni beni hesabı.
Bugün öğlen "torunumun okul kıyafetleri benden" diyince kıllandım zaten, akşama çıktı kokusu. Eşim de "bak işte ne var, o da bizim için elinden geleni yapıyor, sen de ona destek olsan" diyince beynim döndü. Ağzıma geleni söyledim, kim onun yardımını istiyor ki, yardım ettikten sonra bizi resmen satın almış gibi davranıyor. İstediğini yaparsak, o bize yardım etmiş oluyor yapmazsak da biz nankör oluyoruz. Çok şükür çalışıyorum kazanıyorum, ihtiyacım yok ki!!