Pasiflik.

Htcss .!.:

Evet yorumlarınızdan çıkardım. Ben de daha önce benzer sıkıntılarla tedavi gördüm. Haklısınız genelde psikiyatri ilaç veriyor ve çoğu zaman terapiye ihtiyaç yok diyor. Ama bana göre mutlaka terapiyle desteklenmeli. Ayrıca bunu klinik psikolog yapmalı.

Genişletmek için tıkla...

Nurhayat88 .!.:

Aynısı bende de var. Ve göz teması kuramiyorum kimseyle kendimle bile

Genişletmek için tıkla...

adsiz789 .!.:

Ben de goz temasi kuramam kimseyle. Kendimi tuhaf hissediyorum birinin gozlerine bakarak konusunca. Goz temasi kurmaya calisirken ya ne diyecegimi sasiririm ya da onun soylediklerine odaklanamam. Cok sacma degil mi off

Genişletmek için tıkla...

melomis .!.:

Küçükken yada gençliğinizde , kendinizden yaşça büyük birileri tarafından ,sen sus Sen konuşma Sen küçüksün Sen bilmezsin gibi muamele gördünüz mü. Acaba Onunla ilgili küçüklükten gelen bir güvensizlik sorunu olabilir mi

Genişletmek için tıkla...

alwayswish .!.:

Galiba çekingen bir yapınız var. Ailenizin sizi dışa dönük yetiştirememesi, 'aman çocuğumuza zarar gelmesin' korkusu ile dozajı kaçırıp içe kapanık büyütmesinden kaynaklanıyor diye düşünüyorum. Mesela şöyle yapın, tek başınıza çıkın alışveriş yapın. Oradaki mağaza görevlileri ile falan diyalog kurmaya başlayın. Diyalog kurdukça (tanımadığınız insanlarla) açılırsınız diye düşünüyorum. Herkes etten-kemikten. İnsanız hepimiz, neden çekineceksiniz ki? Göz teması için de inadına insanların gözlerine bakın konuşurken. Özgüven jest-mimiklerinizden de belli olsa da en çok göz teması ile belli oluyor. Aynanın karşısına geçin boş zamanınızda gözünüzün içine bakarak kendinizle konuşun. Gülmeyin ama bu çok geliştiriyor.

Genişletmek için tıkla...

Visenyaa .!.:

İleride çocuğunuz açısından çok önemli olacaktır. Psikolog'a görünün. Ayna karşısına geçin konuşun kendi kendinize cümleler kurun, kitaplar okuyun. Ama psikolog'u sakın aksatmayın ve bırakmayın. Tedavi süreciniz bitinceye kadar devam edin. Emin olun kolay yeneceksinizdir.

Genişletmek için tıkla...

Htcss .!.:

Bir klinik psikoloğa gidin. Sıradan psikologlardan fazlasını bilirler. Asıl terapist onlardır. Eğer gerek görürlerse sizi psikiyatriste yönlendiriler zaten. Psikiyatristlerin çoğu terapist değildir. Ticari mantıkla terapini ben yapacağım derler. Ama umursamayın. Pek de faydalı olamazlar. Yine klinik psikolog seçimi yaparken de iyi araştırın.

Genişletmek için tıkla...

Secil23 .!.:

Çevrenizde (eskiden veya şimdi) çok kibirli kendini beğenmiş insanlar var mı? Geçmişteki insan ilişkileri bizi çok etkileyebiliyor ve özgüvenimizi düşürüyor. Cana yakın konuşkan kusur kapatan kişilerle beraber olmanızı tavsiye ederim. Onların yanında insan açılıyor.

Genişletmek için tıkla...

Bunickcokmuuzunoldune .!.:

Ne yaşarsınız yaşayın bu hayata bir kez geliyorsunuz içinizden gelmiyorsa bile getirin şekli bir şekilde göğsünüzü gere gere konuşun gerekirse saçmalama emin olun hiç kimse tam anlamıyla mantıklı konuşmuyor birazda siz sacmalayin nolcak onlar 3 kulaklı mi herkes eşit

Genişletmek için tıkla...

tetchy .!.:

Merhaba bunları anlatacağım kimse yada beni anlayacak kimsenin olmadığını düşündügum için ve varsa tavsiyelerinizi almak için yazıyorum.
Kendimi pasif ozguvensiz bir insan olarak görüyorum birisiyle oturup doğru düzgün birşey konuşamam göz teması kuramam. Toplum içinde birisi birşey sorsa doğru düzgün cevap veremem kendimi rezil ederim. Bir tartismaya dahi giremem hemen ağlarım.Bir haksızlık karşısında kendimi savunamam daha sonra kendi kendimi yerim. Evime birisi gelsin veya ben gideyim nasılsın iyimisin bile diyemem.Kimseyle oyle uzun sohbetler edemem.Ornegin tanıdık biriyle yolda karşılaştım onunla konuşmamak için ya yolumu değiştirir yada görmemezlikten gelirim. Kimseye guvenim yok eski arkadaslarimla gorusmeye devam etsem arkadasligimiz devam edecek fakat kimseyle gidip gelmek bile istemiyorum. Yalnizligi istiyorum Ailem olsun yeter diyorum.Evliyim cocugum var ileride onun okul toplantılarında düşünüyorum kendimi belkide öğretmeni onun hakkında olumsuz birşey diyecek ve ben kendimi savunamadigim gibi onuda savunamayacagim.İnanin bazen ölmek istiyorum artık son noktadaymisim gibime geliyor böyle bir insan geleceğe nasıl bı birey yetistirebilir.Tam bir yabaniyim evet öyleyim ve o kadar ozeniyorum ki cıvıl cıvıl neşeli toplumda kendini belli eden pozitif insanlara. Belkide önceden yaşadığım olumsuzluklar beni böyle yaptı ama ben artık değişmek istiyorum halimden hiç memnun değilim ..

Genişletmek için tıkla...

Favilla .!.:

Özgüven problemi kadar kötü bir şey yok. Kişinin mutlu olmasına doğrudan etki eden bir şey. Eğer bu problemini yenebilirsen hayatın, mutluluğun yüzde yüz değişir canım. Ben de yaşadım oradan biliyorum. Baya aştım ama hala bazı ortamlarda yeterince rahat değilim, kendim olamıyorum. Hala pek çok konuda eksikliğim var. Ama şunu gördüm; bu hayat boyu bitmeyecek bir mücadele. Tamam artık özgüvenliyim diye bir şey yok. Günden güne yine değişebiliyor, bir gün özgüvenin tavanken ertesi gün yine yerlerde olabilir . Öncelikle bunu kabul edeceksin . Kendini her gün her an iyi bekleme. Mücadeleden asla vazgeçme. Bununla ilgili kitaplar var , internette videolar var. Eğer psikoterapi alma şansın yoksa bunlardan faydalan. (Ben faydasını gördüm) Her gün kendine "ben değerliyim " cümlesini söyle ayna karşısında ama inanarak söyle. Özgüven düşüklüğünün sebebi kendine değer vermemen, fikirlerini dikkate değer bulmaman. Oysa aslında pek çok kişiye on basarsın muhtemelen ama insan bu psikolojide göremiyor işte. Çok acıklı bir durum. Fakat çaresi var . Ben mücadele ederek çok gelişme kaydettim, sen de mücadeleden hiç vazgeçme.

Bir de kendine küçük ödevler ver her gün. Onları başardıkça da özgüvenin çok yerine gelir. Şunu hiç unutma ; insan özgüvenli olduğu için başarılı olmaz; başardıkça özgüven sahibi olur. Bu yüzden sürekli kendine küçük özgüven ödevleri ver. Misal ; bugün uzun xamandır aramaya çekindiğim şu kişiyi arayacağım gibi. Ya da bugün lüks bir mağazaya gideceğim ve kıyafet deneyip hiç almadan çıkacağım gibi. Vs vs... yapmaya çekindiğin çoğu şeyi kendine ödevler verip sırayla yap.

Daha pek çok yol vardır özgüven kazanmakla ilgili . Araştır dediğim gibi. En önemlisi mücadeleden hiç vazgeçmemek!

Genişletmek için tıkla...

Favilla .!.:

Özgüven problemi kadar kötü bir şey yok. Kişinin mutlu olmasına doğrudan etki eden bir şey. Eğer bu problemini yenebilirsen hayatın, mutluluğun yüzde yüz değişir canım. Ben de yaşadım oradan biliyorum. Baya aştım ama hala bazı ortamlarda yeterince rahat değilim, kendim olamıyorum. Hala pek çok konuda eksikliğim var. Ama şunu gördüm; bu hayat boyu bitmeyecek bir mücadele. Tamam artık özgüvenliyim diye bir şey yok. Günden güne yine değişebiliyor, bir gün özgüvenin tavanken ertesi gün yine yerlerde olabilir . Öncelikle bunu kabul edeceksin . Kendini her gün her an iyi bekleme. Mücadeleden asla vazgeçme. Bununla ilgili kitaplar var , internette videolar var. Eğer psikoterapi alma şansın yoksa bunlardan faydalan. (Ben faydasını gördüm) Her gün kendine "ben değerliyim " cümlesini söyle ayna karşısında ama inanarak söyle. Özgüven düşüklüğünün sebebi kendine değer vermemen, fikirlerini dikkate değer bulmaman. Oysa aslında pek çok kişiye on basarsın muhtemelen ama insan bu psikolojide göremiyor işte. Çok acıklı bir durum. Fakat çaresi var . Ben mücadele ederek çok gelişme kaydettim, sen de mücadeleden hiç vazgeçme.

Bir de kendine küçük ödevler ver her gün. Onları başardıkça da özgüvenin çok yerine gelir. Şunu hiç unutma ; insan özgüvenli olduğu için başarılı olmaz; başardıkça özgüven sahibi olur. Bu yüzden sürekli kendine küçük özgüven ödevleri ver. Misal ; bugün uzun xamandır aramaya çekindiğim şu kişiyi arayacağım gibi. Ya da bugün lüks bir mağazaya gideceğim ve kıyafet deneyip hiç almadan çıkacağım gibi. Vs vs... yapmaya çekindiğin çoğu şeyi kendine ödevler verip sırayla yap.

Daha pek çok yol vardır özgüven kazanmakla ilgili . Araştır dediğim gibi. En önemlisi mücadeleden hiç vazgeçmemek!

Genişletmek için tıkla...

Luciferia .!.:

bu anlattıklarını psikiyatriye gidip anlatmalısın sana uygun tedavi ve yol gösterecektir.

Genişletmek için tıkla...