- Konu Sahibi Brittish_Shorthair
- #1
Merhaba KK üyeleri, bir günlüğe yazar gibi icimi buraya dökmek istedim.
Annem ile babam ben 7 yaşındayken ayrıldılar. Daha sonra ergenlik dönemimde bir üvey baba geldi evimize. Abimde o zamanlarda esrar kullanırdı, ben ise asabi bi kızdım ve okuluma hemen hemen her gün ağlayarak giderdim. Annemin ilgisizliği ve abimin kontrolsuz yediğim dayaklarından dolayı. Çok icime kapanık ve erkeklerle hic bir muhabbetim olmazdı. 20 yaşında biriyle tanışmıştım halbuki hic öyle bi niyetim olmamıştı. Defalarca hayatımdan kovmama rağmen kapıma gelir ikna etmeye çalışırdı. Daha sonra istem dışı bir birlikteliğin sonucu hamile kaldım. Jet hızıyla nikah masasına oturduk ve düğünümüzün gercekleştiği günün gecesinde istenmediğim bi gelin olduğum icin tartışma cıkardılar. Karnımdakini düşünmeden annem ile beni evden kovdular. Eltim bizi göndermedi, bu gece bende kalın yarın hallederiz demişti cunku uzakten gelmiştik.
Eşim ortalarda yok annesinin yanında kalmıştı o gece. Sabahında hazırlanıp çıktık ve eşim daha sonra bana ulaşmaya çalıştı. Ben bana sahip cıkamayan biriyle beraber devam etmek istemediğimi söyledim ve bitmişti.
Karnımdakını çok büyük bi üzüntüyle aldırdım. Ve aylar sonra geri birleştik ve aradan 4 yıl gecti mutlumuyum? Bazen evet bazen hayır. Ama karnımdakini asla unutmadım unutamiyorum. Ben korkak, cesaretsiz, vicdansız bi insanim belkide. Öteki dünyada bir yerim olmadığını düşünmek beni kahrediyor.
Annem ile babam ben 7 yaşındayken ayrıldılar. Daha sonra ergenlik dönemimde bir üvey baba geldi evimize. Abimde o zamanlarda esrar kullanırdı, ben ise asabi bi kızdım ve okuluma hemen hemen her gün ağlayarak giderdim. Annemin ilgisizliği ve abimin kontrolsuz yediğim dayaklarından dolayı. Çok icime kapanık ve erkeklerle hic bir muhabbetim olmazdı. 20 yaşında biriyle tanışmıştım halbuki hic öyle bi niyetim olmamıştı. Defalarca hayatımdan kovmama rağmen kapıma gelir ikna etmeye çalışırdı. Daha sonra istem dışı bir birlikteliğin sonucu hamile kaldım. Jet hızıyla nikah masasına oturduk ve düğünümüzün gercekleştiği günün gecesinde istenmediğim bi gelin olduğum icin tartışma cıkardılar. Karnımdakini düşünmeden annem ile beni evden kovdular. Eltim bizi göndermedi, bu gece bende kalın yarın hallederiz demişti cunku uzakten gelmiştik.
Eşim ortalarda yok annesinin yanında kalmıştı o gece. Sabahında hazırlanıp çıktık ve eşim daha sonra bana ulaşmaya çalıştı. Ben bana sahip cıkamayan biriyle beraber devam etmek istemediğimi söyledim ve bitmişti.
Karnımdakını çok büyük bi üzüntüyle aldırdım. Ve aylar sonra geri birleştik ve aradan 4 yıl gecti mutlumuyum? Bazen evet bazen hayır. Ama karnımdakini asla unutmadım unutamiyorum. Ben korkak, cesaretsiz, vicdansız bi insanim belkide. Öteki dünyada bir yerim olmadığını düşünmek beni kahrediyor.
(
