- 23 Aralık 2018
- 4.833
- 12.046
- 138
Özlemeyin pazartesileri; illa bi iş günü özlenecekse salı var, çarşamba şirindir mesela, gönlümün efendisi cuma var onları özleyin olmaz mı![]()
Saydığınız tüm günleri özlüyorum ben. :/
Aşağıdaki videoyu izleyerek sitemizi ana ekranınıza web uygulaması olarak nasıl kuracağınızı öğrenebilirsiniz.
Not: Bu özellik bazı tarayıcılarda mevcut olmayabilir.
Özlemeyin pazartesileri; illa bi iş günü özlenecekse salı var, çarşamba şirindir mesela, gönlümün efendisi cuma var onları özleyin olmaz mı![]()
Çalışmak isteyip çalışamıyomuşsunuz gibi anladım, doğru mudur? Öyleyse gercekten cok üzüldüm. Dertlenecek bi pazartesinin olmaması çok daha buyuk bi dert tabi duruma göre. Çalışmak isteyen bi insanın istedigi işe ulaşamaması para kazanamamanın da ötesinde bi derttir, pazartesi sendromunu beşe katlar, iyi bilirim.Saydığınız tüm günleri özlüyorum ben. :/
Çalışmak isteyip çalışamıyomuşsunuz gibi anladım, doğru mudur? Öyleyse gercekten cok üzüldüm. Dertlenecek bi pazartesinin olmaması çok daha buyuk bi dert tabi duruma göre. Çalışmak isteyen bi insanın istedigi işe ulaşamaması para kazanamamanın da ötesinde bi derttir, pazartesi sendromunu beşe katlar, iyi bilirim.
Herkese merhaba, pazartesilere gıcık olan tüm KK sakinlerine selam olsun.
Yanlış anlaşılmasın tabi; pazartesileri seven, alarmın ilk sesiyle yataktan kalkan mutlu ve huzurlu azınlığa da selam olsun. Bi zamanlar ben de sizden biriydim. Gel gör ki şu sıralar ne siz beni anlayabilirsiniz, ne de ben sizi.
Zira siz huzurla deliksiz uyuyup sabah işyerinize bi güneş gibi dogarken ben rüyalarımda bile mesai yapıp sabah kafeini damardan almak suretiyle anca ayılıyorum.
Neyse ne diyoduk, pazartesi sendromu dedigimiz sevimsiz ruh hali bende öyle bi boyuta geldi ki son zamanlarda, etkileri daha pazar ögleden sonradan itibaren başlıyor.
Cumartesileri gününü gün eden ben, pazar günü yapılan planlara " hmmm yarın da iş var ama" diye burun kıvırır oldum. Hiçbi sey yapmak gelmiyo icimden.
Bataryası eskidiği için her an kapanabilir diye sürekli şarj cihazına bağlı tutulan laptop gibi pazartesiye enerji toplıcam diye kendimi üclü koltuga ve netflixe bağlayıp bütün gün öyle kalıyorum resmen.
Sonra rüyalarımda mesai yapıyorum demiş miydim? Mesai normal sartlarda pazartesi sabah saat 9'da baslıyo. Ama benim mesaim pazar gecesi kafamı yastıga koydugum an baslıyo, sabaha kadar aralıklarla devam ediyo. "Dur uyumadan yarın ne yapacagımı kafamda bi planlayayım?" "Gecen haftadan bitmeyen isleri nereye sıkıstırsam?" "Şu işin sonucunu deftere not almış mıydım?" derken uyku falan kalmıyo, gece rüyamda evraklar görüyorum.
Çok yogun bi dönemdeyiz, bi önceki haftadan birikip yeni haftaya tasınan isler canımı sıkıyo ama bunlardan kacış yok su asamada.
Özetle isi düzeltmem mümkün degil ama kendi ruh saglıgımı düzeltmem lazım. Yoruldum, sogudum, hevesim kacıyo artık gerçekten. Böyle yokuş aşagı motivasyonla da eninde sonunda bi seyleri atlıcam, hatalı bi işlem yapıcam, gözden kacırılan süresi geçen bi iş elimde patlayacak. Ne yapayım ben, nasıl kurtulayım bu sendromların en önde bayrak taşıyanından, moral motivasyon önerileriniz nedir?
En kısa zamanda gönlünüze gore bi işiniz, sendromsuz pazartesileriniz olur umarımEvet, aynen öyle.
iş yerimde son zamanlarda bu derece olmasa da ben de buna benzer şeyler yaşadım. yani pazartesi sendromu gibi değil de bende her gün ufaktan ufaktan yaşanan bir durumdu. çok çok sevdiğim işim ve iş yerim artık bana yük olmaya başlamıştı. ortamdan da uzaklaştım son zamanlarda. e ne oldu böyle olunca, ben hata yapmaya başladım ve mutsuzluğa sürüklendim. ben mi gideyim, yok galiba onlar şutlarlar diye düşünürken de beni işte çıkardılar :) şimdi harıl harıl iş arıyorum, yarın görüşmelerim var ve enteresan biçimde şu an huzursuz olmaya başladım.
uzun lafın kısası işle ilgili olumsuzlukları bu kadar çok kafaya takmanın sonucunda işsizlik çalıyor kapıyı. anı yaşamayı deneyin, bırakın pazartesi sendromu pazartesi günü yaşansın, pazar gününden bunu yaşamak çok anlamsız.
Şuan elimde ajandam "Acaba Pazartesi bunlardan hangisini yetiştiremeyeceğim?" başlıklı listem var.
Normal günlerde her işim yetişir ama yarın yetişmeyecek çünkü pazartesi anormal... Henüz sendrom boyutuna ulaşmadım ama sevmiyorum ben de pazartesiyi. Bak o kadar pazartesi yazınca kemiklerim ağırdı resmen.
Bu duygudan kurtulmak için genelde ruhumu küçük tekmelerle şımartıyorum.
En kısa zamanda gönlünüze gore bi işiniz, sendromsuz pazartesileriniz olur umarım![]()