Pişmanım,keşke evlenmeseydim.

On dört ay oldu evleneli. Bu süreçte muhakkak güzel anlarımız da oldu;fakat ben başlıktan da anlaşılacağı üzere daha çok yaşadığım pişmanlıkları,dertlerimi aktarmak istiyorum .
Düğün günümüz çok stresliydi, eşimden kaynaklı olarak. Ben çok mutluydum,göklerde uçuyordum. Çok şükür muradıma ermiş sevdiğim adamla evleniyordum.(2 yıl tanışıklığımız,uzak şehirlerde yaşamamız sebebi ile kısıtlı görüşmelerimiz vardı) Arabamızın önünü kesen çocuklarla dışarı çıkıp,ceketini çıkarıp kavgaya tutuşmalar,yüreğimi ağzıma getirmeler falan filan. Ben sakin ol dedikçe daha çileden çıkmalar.İnanın bu adamın böyle olduğunu bilmiyordum. Hiç fark etmedim de. Düğün falan ben oturmuyorum hiç. Herkes düğünü gelin yapıyor derken bir ara oturduk,sen bizimkilerle oynamazsan ben sizinkilerle oynamayacağım gibi bir şey dedi. Şok oldum ,anlayamadım.Siz biz oyun ne alaka Hadi kalk oynayalım dedim. Eve geldik,ben o kadar makyaj kocaman topuzla kötüyüm ki. Yardımcı oldu bana topuzu açmam da gelinlikte falan,duşa girmek istiyorum acil bir şekilde sonra oturup bir kahve falan içip koyun koyuna bir iki sohbet istiyorum. O ara bornozlarımızı çıkarıyorum dolaptan ,ne yapıyorsun sen bu günümüzde yaptığın şeye bir bak dedi bağırarak .Artık iyice duygu boşalması yaşadım ve ağladım. Ağladığım için de sürekli bağırdı çağırdı,duşa girdik orada da moralim çok kötü ve bana hala ağlıyor musun diye çıkıştı. Off ilk gecem böyle çaresiz geçti.( Hızlı geçeyim artık)
Bu yaşadığım benim 4 ay boyunca ilişkiye girmememe sebep oldu. Ve bende sorun varmış gibi bir hal vardı ortada,gerçi bana karşı yine de anlayışlıydı bu konuda hakkını yiyemem. Sonra ilişkiye girmeye başladık ama ağrılarım vardı yine de kasıyordum kendimi. Aslında eşimle onca zaman geçti ilişkiye girmek de istemiyorum artık. Beni çok üzdü çoook. Burada kimsem yok diye küçücük bir tartışmada dışarıda evde fark etmez yüksek sesle bağırırır,herkes döner bakar. Evdeysek kapı kırar,sehpayı atar,parke kırılır sehpa kırılır,sinirden ne alakaysa fırının kablosunu alıp atmıştır. Biz tartışamıyoruz,ki ben bir konu hakkında tartışıp el sıkışıp güzel güzel sohbete devam etmeyi severim. Ama uzlaşma yok hemen bağırmalar başlar. Beni şu ana kadar tekme tokat iki kez dövmüştür. Sonuncu da dört gün önce oldu. Yardım edin diye bağırınca,Allah razı olsun komşular aramış polis geldi,evden çıkardılar.Şikayetçi değilim dedim. Tek başıma olduğum bu şehirde kalmam gerekiyor ,mesleğimle ilgili,atama zamanını beklemem şart. Boşanmayı istiyorum ama nasıl olacak ,bana akıl verin lütfen. Benim gibi olanlar varsa kurtulanlar neler yaptınız. Burada bir buçuk yıl kalmam gerekiyor.

Eşinizin bu yaptiklari hic ama hic normal degil eger oturup konuşmayla degişmesiyle ilgili ufacık bir umudunuz varsa oturup konuşun ciddi ciddi ben bu durumlari kaldiramiyorum yapma etme sonucuda boyle devam edersen benim icin boşanma durumuna gelicek kadar ciddi deyip birkez konusmanizi yapin ama yok illaki boyle gelmis boyle gider cok denedim konusmayi asla degişmez umutsuz vaka diyorsaniz ailenize anlatın onlar her daim yaninizda olur zaten hakkınızda hayirlisi olsun

melek30_35 .!.:

On dört ay oldu evleneli. Bu süreçte muhakkak güzel anlarımız da oldu;fakat ben başlıktan da anlaşılacağı üzere daha çok yaşadığım pişmanlıkları,dertlerimi aktarmak istiyorum .
Düğün günümüz çok stresliydi, eşimden kaynaklı olarak. Ben çok mutluydum,göklerde uçuyordum. Çok şükür muradıma ermiş sevdiğim adamla evleniyordum.(2 yıl tanışıklığımız,uzak şehirlerde yaşamamız sebebi ile kısıtlı görüşmelerimiz vardı) Arabamızın önünü kesen çocuklarla dışarı çıkıp,ceketini çıkarıp kavgaya tutuşmalar,yüreğimi ağzıma getirmeler falan filan. Ben sakin ol dedikçe daha çileden çıkmalar.İnanın bu adamın böyle olduğunu bilmiyordum. Hiç fark etmedim de. Düğün falan ben oturmuyorum hiç. Herkes düğünü gelin yapıyor derken bir ara oturduk,sen bizimkilerle oynamazsan ben sizinkilerle oynamayacağım gibi bir şey dedi. Şok oldum ,anlayamadım.Siz biz oyun ne alaka Hadi kalk oynayalım dedim. Eve geldik,ben o kadar makyaj kocaman topuzla kötüyüm ki. Yardımcı oldu bana topuzu açmam da gelinlikte falan,duşa girmek istiyorum acil bir şekilde sonra oturup bir kahve falan içip koyun koyuna bir iki sohbet istiyorum. O ara bornozlarımızı çıkarıyorum dolaptan ,ne yapıyorsun sen bu günümüzde yaptığın şeye bir bak dedi bağırarak .Artık iyice duygu boşalması yaşadım ve ağladım. Ağladığım için de sürekli bağırdı çağırdı,duşa girdik orada da moralim çok kötü ve bana hala ağlıyor musun diye çıkıştı. Off ilk gecem böyle çaresiz geçti.( Hızlı geçeyim artık)
Bu yaşadığım benim 4 ay boyunca ilişkiye girmememe sebep oldu. Ve bende sorun varmış gibi bir hal vardı ortada,gerçi bana karşı yine de anlayışlıydı bu konuda hakkını yiyemem. Sonra ilişkiye girmeye başladık ama ağrılarım vardı yine de kasıyordum kendimi. Aslında eşimle onca zaman geçti ilişkiye girmek de istemiyorum artık. Beni çok üzdü çoook. Burada kimsem yok diye küçücük bir tartışmada dışarıda evde fark etmez yüksek sesle bağırırır,herkes döner bakar. Evdeysek kapı kırar,sehpayı atar,parke kırılır sehpa kırılır,sinirden ne alakaysa fırının kablosunu alıp atmıştır. Biz tartışamıyoruz,ki ben bir konu hakkında tartışıp el sıkışıp güzel güzel sohbete devam etmeyi severim. Ama uzlaşma yok hemen bağırmalar başlar. Beni şu ana kadar tekme tokat iki kez dövmüştür. Sonuncu da dört gün önce oldu. Yardım edin diye bağırınca,Allah razı olsun komşular aramış polis geldi,evden çıkardılar.Şikayetçi değilim dedim. Tek başıma olduğum bu şehirde kalmam gerekiyor ,mesleğimle ilgili,atama zamanını beklemem şart. Boşanmayı istiyorum ama nasıl olacak ,bana akıl verin lütfen. Benim gibi olanlar varsa kurtulanlar neler yaptınız. Burada bir buçuk yıl kalmam gerekiyor.

Genişletmek için tıkla...

bekarım, bana boşamak kolay gelir diyeceksiniz belki ama nişanlıyım evlendiğim zaman bunlara yasasaydım ayrılırdım. şiddet varsa ortada sorun büyük gibi. Kendinize saygınız, güveniniz bitmeden oturup doğru kararı vermelisiniz. Allah yar ve yardımcın olsun. çok üzüldüm inşallah herşey yoluna girer.

kıyamam ya ne umutlarla evleniyorsun ama yaptığı şeye bak, boşanmaya kalksan sana zarar verir mi

Ne hayallerle evlendim ,şimdi şaka gibi geliyor. Herkes bir şeyler anlatıyor,nasihatler veriyordu evlenmeden önce. Bir kulağımdan girip diğerinden çıkıyordu. Çünkü ben onunla çok mutlu olacaktım. Olmaması için hiçbir sebep yoktu. Maddi manevi olarak her açıdan süperdi her şey. Borçsuz harçsız evlendik ama bir adam çıktı ortaya. Hiçbir şey diyemiyorsun,konuşamıyorsun,sohbet edemiyorsun. Dayak aklımın ucuna gelmezdi hiçbir zaman. Ama benim de başıma geldi birçok bayan gibi. Ayaklarımın üzerinde duran,bugün her yerde tek başına yaşayabilecek bir kadınken , karar verse dünyayı yerinden oynatacak bir kadınken ,ne çaresiz biri oldum.

Boşanmak istemiyor,ailesinin yanında sanırım şu an.Birkaç güne kadar kendime gelmemi bekleyip yeniden birleşeceğimizi düşünüyor

bende bunlara benzer çok şey yaşadım 7 aylık evliyim ve 7 aylık hamile şuan annemlerdeyim eşim olcak o insan kendini kontrol edemiyordu ilaçlarla toparlamaya çalışıyordu onun bile faydası olmuyor çoğu zaman 5 gündür annemlerdeyim sessiz sedasız kardeşim geldi aldı beni sadece nerde olduğumu öğrenmek için aradı dahada ses yok lütfen çocuğun yokken uzaklaş ben karnımdaki bu sabiye kendimdn çok üzülüyorum

İşin içinde şiddetin alası var.
Daha neyi düşünüyorsun?

Ailene söyle ve hemen ayrıl.

Kolay kolay ayrıl demem.
Hatta çok az demişimdir.

Ama öfke kontrolü olmayan bir adamlasın şuan.

Tedavi olmak zorunda.

Kesinlikle ailelere duyur.

Çok üzüldüm ya şimdi bunu okuyunca. Kızlar ne hayallerle evleniyor şu hödük ve hödük gibilerin yaptıklarına bak. İşin içine şiddet girmiş insan sevdiğine nasıl kıyabilir ya nasıl insandışı oluyo bu erkekler bazen. Sanırım mesafeli bir ilişkinin sonucu olarak onu tam tanımamışsınız doğal olarak da tepkilerini bilmiyordunuz. Gerçekten evlenmeden önce çok çok iyi tanımak gerekli sanırım her huyunu her davranışını gözlemlemek lazım. Bence de boşanma davası açmalısınız çocuk yokken. allah yardımcınız olsun...

Merhaba,
Oncelikle yasadiklariniz icin gercekten derin bir uzuntu duydum. Boylesi fiziksel ve duygusal sidette maruz kalan biz kadinlar sunu unutmamaliyiz, biz aslinda o kadar guclu ve dirayetli varliklariz ki tum bu iskencelere ragmen hala ayakta durup, hayatta kalabiliyoruz. Umudumuzu kaybetmeden; zarar gormus ama onarmis olarak devam edebiliyoruz. Erkek irki bize yasattiklarinin yuzde birini yasamis olsaydi binlerce yil once nesilleri tukenmis olurdu. Degerimizin farkinda olalim bayanlar, her daim.
Umutsuz ve caresizlik iceren cumlelerinizi cikarin aklinizdan. Siz hala guclu ve her zaman her yerde tek basiniza ayakta durabilecek birisiniz. Onceden de boyleymissiniz, bu karakterinize oturmus bir davranistir ve degismez. Sadece bu yasadiklariniz yuzunden ustu golgelenmistir ama inanin su anki yardim arayislariniz bile hala guclu ve problemi cozmeye odakli bir beyniniz oldugunu gosteriyor.
Size nacizane birkac onerim var. Mutlaka ailenizle bu durumu paylasin. Esinizin ailesiyle de durumu mutlaka paylasin. Aileler girsin araya ve bir sure ayri yasayin. Ayrilmak istiyorsaniz polisle gidip ifade verin, zira daha onceden darp raporu oldugu icin sizi daha cok ciddiye alacaklardir. Savciliga suc duyurusunda bulunun. Yaniniza yaklastirmama hakkiniz var. Tum bunlari ailenizle birlikte yapin, yalniz degilsiniz. Ailenizle ayni sehirde degilmissiniz onlar eger yapabilirlerse yaniniza gelsinler zaten olanlari duyunca onlari hicbir sey durduramaz, gelirler diye umuyorum. Gerekirse siz senelik izninizi kullanin onlarin yanina gidin. Mesleginizi bilmiyorum ama atama beklediginize gore devlet memurusunuz, amirinize ya da mudurunuze durumu anlattiginizda senelik izin alamasaniz bile mazaret raporu veya doktor raporu sayesinde birkac hafta izin ayarlayabilirler. Uzaklasin ve sureci baslatin.
Fakat ayrilmak istemiyorum esimi seviyorum diyorsaniz da, yine aileleri haberdar edip bir sure ayri yasayip bu zaman zarfinda da kesinlikle ama kesinlikle :
1. esiniz bireysel olarak bir psikiyatriste (doktor unvanli bir psikolog)
2. sizin bireysel olarak bir psikiyatrist veya psikologa
3. esiniz ve sizin birlikte cok iyi bir aile danismanina gidip destek almaniz, tedavi gormeniz gerekiyor.
Kisa surede iliskiye cok buyuk ve onarmasi cok zor zararlar verildigi icin; uzun vadede iliskinizi kurtarmaniz icin destek ve tedavi sart her ikiniz icin de. Ve doktorlarin soylediklerini birebir uygulamalisiniz. Insallah esiniz de bu vizyonda bir insandir ve hatali oldugunu, yardim almayi kabullenir. Ya da siz ve aileler kabul ettirmeli.
Ailemiz bizim her seyimiz ve her kosulda yanimizdalar, onlari en degerli varliklari olan kizlarinin yaralarini sarma hakkindan mahrum birakmayin. Goreceksiniz anlatiginizda yukler hafifleyip, caresizligin agirligi omuzlarinizdan kalkmaya baslayacak..
Umarim birazcik da olsa faydam olmustur. Allah yardimciniz olsun, tum bunlarin bir sinav oldugunu unutmayin.
Guclu olun, dik durun!!